Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου
«Και πώς γνωριστήκατε;». Αν η απάντηση είναι ένα αμήχανο συνεσταλμένο χαμόγελο, έχετε ήδη καταλάβει το μυστικό: Μέσω Facebook. Η «κοινοκτημοσύνη» του Διαδικτύου, των κοινωνικών δικτύων για την ακρίβεια, βρίσκει τον τρόπο να φέρνει κοντά ανθρώπους σε καιρούς που ο δυτικός τρόπος ζωής κάνει τις κοινωνίες εσωστρεφείς, φοβισμένες και απόμακρες. Η κάθε εποχή έχει και τα δικά της μέσα γνωριμίας. Με τις έξυπνες ατάκες και τα ενδιαφέροντα posts ξυπνά η περιέργεια, μία ανεξήγητη διέγερση δημιουργείται και το πρώτο ραντεβού γίνεται πραγματικότητα πριν καλά καλά το καταλάβεις. Αν όλα πάνε καλά, προκύπτει ο έρωτας. Κάπως έτσι λοιπόν ο Μάνος γνώρισε τη Μάνια, όταν ήταν και οι δύο πολύ κουρασμένοι από όλες τις προηγούμενες αποτυχημένες σχέσεις τους και τα εξίσου αποτυχημένα τυφλά ραντεβού τους. Μόνος αυτός, μόνη κι αυτή, στην κρίσιμη ηλικία των 38, αποφάσισαν να ενώσουν τις μοναξιές τους. Γρήγορα επιτεύχθηκε μια όμορφη σχέση, προέκυψε και η συγκατοίκηση και όλα έβαιναν καλώς. Καθότι όταν κανείς ξεκινήσει μια σχέση μέσα από το Internet, δεν σημαίνει ότι η σχέση αυτή θα είναι καταδικασμένη. Λίγο καιρό αργότερα όμως, οι ήρωές μας ήρθαν αντιμέτωποι με ένα τεράστιο δίλημμα: είναι έτοιμοι να βουτήξουν στα βαθιά ή προτιμούν να πλατσουρίζουν για πάντα στα ρηχά, σαν ενήλικες με παρατεταμένη εφηβεία;
Η γνωριμία αυτή, που έχει και μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέχεια, έγινε η καταιγιστική κωμωδία «72 ώρες», η οποία εξελίσσεται όντως μέσα σε 72 ώρες. Αλλά μην ανησυχείτε! Η παράσταση διαρκεί πολύ λιγότερο. Διότι, ως γνωστόν, άλλα τα χρονικά όρια μέσα στα οποία εκτυλίσσονται τα γεγονότα που συνιστούν το story και άλλος ο χρόνος της θεατρικής αφήγησης.
Σύγχρονο παραμύθι
Το έργο -καρπός της συνεργασίας του Γιώργου Χατζηπαύλου με την Αστερόπη Λαζαρίδου– είναι ένα σύγχρονο παραμύθι, μια μικτή αφήγηση πραγματικών και πλασματικών γεγονότων για τον έρωτα στα χρόνια του Facebook. Για όλους εκείνους που δυσκολεύονται να συμβιώσουν αφού έμαθαν να τα κάνουν όλα μόνοι τους σαν σούπερ ήρωες οι οποίοι δεν έχουν κανέναν άλλον ανάγκη. Για τις γυναίκες που αθώα κρύβουν την αλήθεια για τα κιλά τους, για τους άντρες που λένε ανόητα ψέματα για τα εκατοστά τους. Για τους πρώην που στοιχειώνουν τους νυν. Για τις πεθερές και τις μανούλες. Για τις μεγάλες αποφάσεις. Για τις δοκιμασίες και τις προκλήσεις της ζωής. Για τα «σ’ αγαπώ» που λέμε εύκολα και για τα «χωρίζουμε» που λέμε ακόμα ευκολότερα…
Το γαϊτανάκι των κωμικών σκηνών είναι ακόμα στο μυαλό μου, όταν βγαίνω από το «Bios» και με φυσάει το ανοιξιάτικο αεράκι μαζί με ολίγον από το καυσαέριο της Πειραιώς. Η Βάσω Καβαλιεράτου και ο Κίμων Φιορέτος είναι απίστευτοι στο να αλλάζουν διαρκώς ρόλους και διαθέσεις. Ενσαρκώνουν σπαρταριστά όχι μόνο το κεντρικό ζευγάρι της ιστορίας αλλά και διάσημα ζευγάρια της λογοτεχνίας, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης προσπαθώντας να λύσουν την πιο δύσκολη εξίσωση αυτού του κόσμου: Είμαστε προγραμματισμένοι από τη φύση μας να συμβιώνουμε ή να επιβιώνουμε μόνοι μας;
Κι όλα αυτά, μέσα από την ιστορία ενός άντρα και μιας γυναίκας που έτυχε να έχουν το ίδιο όνομα και να γεννηθούν την ίδια μέρα. Κάθε περιστατικό, κάθε χαρακτήρας έχει τη δική του θέση. Η συμπάθεια και η κατανόηση του κοινού ταλαντεύονται από τον ένα στον άλλο. Αν και η προσωπική μου προτίμηση γέρνει τη ζυγαριά προς τη Μάνια. Κι εκεί ισορροπεί. Ως χαρακτήρας είναι πιο ώριμη, πιο συγκροτημένη, πιο υπεύθυνη. Sorry Μάνο, αλλά η αλήθεια να λέγεται…
Πόσο δραστικά μπορεί να αλλάξει η ζωή σου μέσα σε 72 ώρες; Μια ιστορία για την ομορφιά της ψυχής που μπορεί να νικήσει κάθε δισταγμό. Μια μικρή περιπέτεια σ’ έναν μεγάλο κόσμο γεμάτο αναποφασιστικότητα, αγάπη και ευαισθησία.
Αντίδραση στο στόμφο
Η άνεση των συγγραφέων Γιώργου Χατζηπαύλου – Αστερόπης Λαζαρίδου να συνδυάζουν με εξαιρετική τεχνική διαφορετικά δραματουργικά και υφολογικά στοιχεία, σε συνδυασµό με τον άριστο χειρισµό του λόγου και τη βιωματική κατάθεση, δίνουν ένα διάλογο σπαρταριστό, ενθουσιώδη, με φυσικότητα και ζωντάνια.
Στοιχεία stand-up comedy, κωμικοτραγικές στιχομυθίες βγαλμένες απευθείας από την καθημερινότητα, γρήγορες εναλλαγές ρόλων και καταστάσεων και πάνω απ’ όλα μία αντίστροφη μέτρηση που θα οδηγήσει τους δύο ήρωες σε ένα αβέβαιο αλλά και συναρπαστικό μέλλον. Η έμφαση δίνεται στους χαρακτήρες. Ωστόσο, δε λείπει και η κριτική της μικροαστικής ελληνικής κοινωνίας.
Η παράσταση που σκηνοθέτησε ο πολυσύνθετος Γιάννης Σαρακατσάνης, χωρίς διάθεση εξωραϊσμού, έχει έναν ρεαλισμό σύγχρονο και μια ακρίβεια μοναδική. Επιπλέον δεν της λείπει το στοιχείο του παιχνιδιού ούτε το ρομαντικό υπόστρωμα, η μελαγχολική διάθεση, η εσωτερίκευση.
Μια πολύ φροντισμένη δουλειά, μια απολαυστικά δυνατή παράσταση, με ατμόσφαιρα και παραστατικότητα, ρυθμό, νεανικότητα και αλήθεια. Ο σκηνοθέτης δημιούργησε σκηνές κινηματογραφικές, με έμφαση στη μιμητική έκφραση, τον αυτοσχεδιασμό, τη χειρονομία, την κίνηση του σώματος. Γελάς αυθόρμητα και η ώρα περνά πολύ ευχάριστα.
Από την εξαιρετική (όπως πάντα) μουσική του Φοίβου Δεληβοριά μέχρι τα ευρηματικά σκηνικά, τα κοστούμια (Ηλένια Δουλαδίρη, Ζωή Μολυβδά – Φαμέλη) και τους φωτισμούς (Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη, Γιάννης Σαρακατσάνης), η παράσταση ευτύχησε σε όλους τους τομείς: σκηνοθετικά, υποκριτικά, σκηνογραφικά.
Με την ευθύβολη Βάσω Καβαλιεράτου ως Μάνια να δίνει το μέτρο του κωμικού και το σαρκαστικό πνεύμα του, με τον ανατρεπτικό Κίμωνα Φιορέτο ως Μάνο να προσφέρει το φαρσικό στοιχείο και εκείνο της αποστασιοποίησης, οι «72 ώρες» μ’ εντυπωσίασαν πολύ περισσότερο από το αναμενόμενο. Μια έκρηξη δημιουργικότητας και έμπνευσης. Παράσταση με ενέργεια και μουσικότητα, μια χαριτωμένη αντίδραση στο στόμφο. Παράσταση για να παρακολουθήσουν τα ζευγάρια, πιασμένα τρυφερά από το χέρι και να γελάσουν ανελέητα με τη ζωή τους.
* Παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Την παρακολούθησα στο Bios, στο πλαίσιο του Bob Theatre Festival 2016.
Ταυτότητα παράστασης
Τίτλος: 72 ώρες
Κείμενο: Γιώργος Χατζηπαύλου – Αστερόπη Λαζαρίδου
Σκηνοθεσία: Γιάννης Σαρακατσάνης
Βοηθός σκηνοθέτη: Στέφανος Αχιλλέως
Ηθοποιοί: Βάσω Καβαλιεράτου, Κίμων Φιορέτος
Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς
Φωτογραφίες: Ανδρέας Σιμόπουλος
Σκηνικά – κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη, Ζωή Μολυβδά – Φαμέλη
Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά-Φαμέλη, Γιάννης Σαρακατσάνης
Δημόσιες Σχέσεις και επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου
* Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Πειραιώς 206, Ταύρος. Τηλ. 210-3418550
