Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου
Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, σ’ μια «αγία» ελληνική οικογένεια, ο θάνατος του πατέρα ξαναφέρνει κάτω από την ίδια στέγη δύο αδερφές που έμεναν μακριά. Όταν μια κρυφή διάσταση σχέσεων και συνηθειών βγει στην επιφάνεια, κινδυνεύει η εύθραυστη συνοχή της οικογένειας.
Ο νόμος της σιωπής καλλιεργεί ορατές συνέπειες, ακριβώς ίδιες με αυτές που η διάθεση και η σκέψη της αλήθειας προετοιμάζουν.
Σκληρές αντιθέσεις και διαφωνίες δημιουργούν μια έκρυθμη κατάσταση ανάμεσα στη μικρή εγκυμονούσα αδερφή, το σύντροφό της και τη μεγάλη αδερφή, η οποία επιστρέφει καταχρεωμένη στο σπίτι ύστερα από πολυετή απουσία κάνοντας σχέδια να το πουλήσει.
Η οικογένεια σαν «χώρος» όπου κυριαρχεί ο θυμός, τα οικονομικά συμφέροντα, η διπλή ζωή. Η οικογένεια σαν μικρογραφία της κοινωνίας.
Μια απογευματινή επίσκεψη – βόμβα, θα φέρει αντιμέτωπους όλους τους αντιήρωες του έργου με το παρελθόν, το παρόν και κυρίως το μέλλον τους, και θα εκτροχιάσει με κωμικό και απρόσμενο τρόπο την ήδη ασταθή πορεία τους.
Η οικογένεια ως τραύμα, τα ταμπού με τα οποία δένεται η συγγένεια, η ανωριμότητα των μελών της, η δυσλειτουργικότητα, κρυμμένα μυστικά, απανωτές ανατροπές και εκκωφαντικές αποκαλύψεις συνθέτουν ένα οικογενειακό συναισθηματικό ντέρμπι κορυφής, σε ένα «ρινγκ» 170 τετραγωνικών μέτρων. Πόσα νομίζεις ότι ξέρεις για τους πιο κοντινούς σου ανθρώπους; Ποιος θα μείνει όρθιος στο τέλος; Το αίμα νερό δε γίνεται, αλλά όταν το αίμα κοχλάζει μπορούν πολλά να συμβούν…
Καυστικό σχόλιο
Το έργο του Γιωργή Τσουρή χτυπάει φλέβα και μοιάζει να θέλει να επιτεθεί μετωπικά στις αθέατες πλευρές της μέσης ελληνικής οικογένειας. Αποτελεί μια διεισδυτική ματιά στις ιδιαιτερότητες της επαρχίας. Ένα καυστικό σχόλιο για την πραγματικότητα της μικρής κλειστής κοινωνίας στη σύγχρονη Ελλάδα της κρίσης και μια ιστορία για έναν πατέρα – αφέντη που δυναμιτίζει τα θεμέλια του 170 τετραγωνικών σπιτιού.
Μια σειρά από οικογενειακά μυστικά και σχέσεις που έζησαν, ανέπνευσαν, επένδυσαν και υπέφεραν σε μια παράλληλη προσπάθεια αυτονόμησης αλλά και επανασύνδεσης.
Μια παράσταση αληθινή που παρακολουθώντας την έχεις την αίσθηση πως ζεις κι εσύ μέσα σ’ αυτήν, γίνεσαι κομμάτι της και ταυτίζεσαι απόλυτα με τους χαρακτήρες. Συντελεστές που τολμούν και σου δείχνουν ότι υπάρχει ταλέντο, διάθεση για νέα πράγματα και ελπίδα για το μέλλον.
Η ελληνική επαρχία είναι, κατά κανόνα, συντηρητική. Κάτω όμως από ένα πρόσωπο ευπρέπειας κρύβει πληγές και αμαρτίες.
Η κυρίαρχη κουλτούρα της γειτονιάς, του χωριού, είναι κάτι που περνά πολύ σιωπηλά, υπόγεια και πολύ βαθιά στην καθημερινότητα και στις ψυχές των ανθρώπων.
Το έργο «170 τετραγωνικά» του Γιωργή Τσουρή, που είδαμε στο “Από Μηχανής Θέατρο”, έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας μείξης του παλιού ελληνικού θεατρικού έργου με το νέο προφίλ που ακουμπά στο σύγχρονο κοινό.
Ένα ξεκαθάρισμα
Με άξονα το εδώ και το τώρα της Ελλάδας, ξεδιπλώνει μια ιστορία με πολλή αγωνία, χιούμορ και σκληρό ρεαλισμό, που καταλύει επί σκοπού τις διακριτές γραμμές ανάμεσα σε δράμα και κωμωδία. Μια τραγωδία «για όλη την οικογένεια», με πρόσωπα της διπλανής μας πόρτας και καταστάσεις ακραίες και συνάμα αναγνωρίσιμες.
Οι ήρωές του, πρόσωπα γήινα, που γυρεύουν μια θέση στη ζωή και στην αγάπη, σε ένα μικρό τόπο όπου ο νεωτερισμός είναι μηδενικός και τα αγκυλωμένα ήθη καλά κρατούν, το δε σκηνικό ασφυκτικό και κολλημένο σε μια αχρονική παράδοση.
Στην ουσία είναι ένα ξεκαθάρισμα, όπου οι ήρωες ζωντανεύουν τα γεγονότα και συνάμα την ωμή και πικρή πραγματικότητα της οικογένειας.
Τα περισσότερα μυστικά στις οικογένειες, αφορούν γεννήσεις, θανάτους ή την ύπαρξη ενός παιδιού εκτός γάμου, γεγονότα που καλύπτονται και τα τραύματα από τις προηγούμενες γενιές, περνούν στις επόμενες. Δημιουργούν συναισθήματα αμφισβήτησης, απόστασης και καχυποψίας. Το παρελθόν βρίσκεται μπροστά μας, όσο και το μέλλον μας.
Η καθημερινή μας τραγωδία
Το έργο «170 τετραγωνικά» ηθελημένα δεν επιχειρεί να δώσει απάντηση στα μεγάλα ερωτήματα. Δεν επιχειρεί καν να τα θέσει ή να τα επαναδιατυπώσει. Προσπαθεί μόνο να αφηγηθεί απλά και οικεία την καθημερινή μας τραγωδία. Χαρίζοντας πολύ γέλιο και λίγο δάκρυ, θέλοντας να μας κάνει να ειρωνευτούμε με αναίδεια τον εαυτό μας.
Δεν πρόκειται για δράμα, απειλητική κωμωδία, θρίλερ ή αστυνομικό, παρόλο που είναι όλα αυτά μαζί και τίποτα από αυτά. Είναι μια απόπειρα να μιλήσει η ζωή από μόνη της με όλη τη σκληρότητα, την τρυφερότητα, το μυστήριο, τα παιχνίδια της και τη γελοιότητά της.
Το μυστικό μπαίνει στο σπίτι του καθένα. Ακόμα κι αν αυτός έχει κλειστές και βαριές εξώθυρες, δεν μπορούν ν’ αντισταθούν. Το μυστικό πηδάει και τα πιο ψηλά εμπόδια. Το μυστικό σίγουρα θα τον βρει, ακόμα κι αν είναι κρυμμένος στο πιο δυσπρόσιτο μέρος του σπιτιού του.
Η παράσταση
Μια επίκαιρη παράσταση συγκρούσεων και κωμικοτραγικών ανατροπών από την Εταιρεία Θεάτρου Ma non troppo και τον Γιώργο Παλούμπη, που κεντά σκηνοθετικά με ρεαλισμό, μέθοδο, αλήθεια και την πάντα δυναμική οπτική του.
Ο Γιωργής Τσουρής έγραψε ένα δυναμικό έργο χρησιμοποιώντας μια γλώσσα ζωντανή, πλούσια ελληνική, μια γλώσσα που γίνεται πολύ ελκυστική.
Οι έξοχοι ηθοποιοί επεξεργάστηκαν αισθήματα και τόνους σε όλες τις δυνατές διαβαθμίσεις τους, περνώντας από την ελαφράδα στην τραγικότητα και την απόγνωση.
Χαρήκαμε για άλλη μια φορά το ταλέντο της Αμαλίας Αρσένη, την ευαισθησία και τη σκηνική της προσωπικότητα. Άριστη η παρουσία της στο ρόλο της μικρής αδελφής, της Λίλης. Αρμονικά έδεσαν οι δύο πρωταγωνίστριες, καθώς και η Βάλια Παπακωνσταντίνου ξεδίπλωσε τα σπουδαία της προτερήματα κι έπαιξε με φοβερή αυτοπεποίθηση, στέρεα υλικά και ουσία τη μεγάλη αδελφή Αλεξάνδρα.
Ο Αντώνης Τσιοτσιόπουλος έπλασε το ρόλο του Άγγελου με χρυσή ερμηνευτική ισορροπία και καθήλωσε.
Εκπληκτική και άνετη η Άννα Πατητή στο μικρότερο αλλά δύσκολο ρόλο της γειτόνισσας που κάνει την τελική αποκάλυψη.
Ο Γιωργής Τσουρής δημιούργησε αριστοτεχνικά έναν υπέροχο χαρακτήρα. Ηθοποιός με πλούσια κωμικά χαρίσματα, αξιοποίησε με μέτρο τον οίστρο του και ήταν απολαυστικότατος. Η δε χορογραφία του Moonwalk ήταν μοναδική.
Ως ασκημένη συγχορδία λειτούργησαν και όλοι οι άλλοι συντελεστές της παράστασης.
Τα σκηνικά των Κωνσταντίνας Μαρδίκη – Έλλης Παπαδάκη τόνιζαν το κλίμα του έργου, τα απόλυτα επιτυχημένα κοστούμια της Βασιλικής Σύρμα είχαν ταιριαστές στους χαρακτήρες χιουμοριστικές λεπτομέρειες, η μουσική και το βίντεο του Γιωργή Τσουρή ήταν προσαρμοσμένα στο ύφος της παράστασης και οι φωτισμοί της Σεμίνας Παπαλεξανδροπούλου έδιναν έμφαση στις σκηνές.
Αν το δείτε, θα περάσετε συναρπαστικές στιγμές προσπαθώντας να προβλέψετε πώς θα εξελιχθεί η κυριολεκτικά απογειωμένη πλοκή.
Μια παράσταση που κρατάει το σασπένς αμείωτο ως το τελευταίο δευτερόλεπτο.
Μια παράσταση για τη συνείδηση, τη λύτρωση και την… ανίατα ελληνική επαρχία μέσα μας. Για τη στιγμή εκείνη που πρέπει να κοιτάξει ο ένας τον άλλον στα μάτια και να μιλήσει πραγματικά.
***
Η Εταιρία Θεάτρου MA NON TROPPO ιδρύθηκε το 2012 από τον Γιωργή Τσουρή και τη Βάλια Παπακωνσταντίνου και δραστηριοποιείται θεατρικά στην Αθήνα, έχοντας παρουσιάσει μέχρι τώρα δουλειές σε σημαντικά θέατρα (Ιλίσια – Βολανάκης, Θέατρο του Νέου Κόσμου, Από μηχανής Θέατρο, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Γκλόρια Μικρό, Βυρσοδεψείο, Θέατρο Σταθμός) καθώς και στο Φεστιβάλ Αθηνών. Δίνοντας βάση στο νεοελληνικό κείμενο, αναζητεί τρόπους να μιλήσει μέσα από το σήμερα για ζητήματα διαχρονικά, κρίσιμα για τον άνθρωπο σαν άτομο αλλά και για την Ελλάδα σαν συλλογικό υποκείμενο.
***
- Διαβάστε επίσης:
Στην πρεμιέρα των «170 τετραγωνικών» – (Moonwalk)
Ταυτότητα παράστασης
«170 τετραγωνικά»
(Moonwalk)
Συγγραφέας: Γιωργής Τσουρής
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης
Δραματουργική επεξεργασία: Γιώργος Παλούμπης – Βάλια Παπακωνσταντίνου
Μουσική – Video εγκατάσταση: Γιωργής Τσουρής
Σκηνικά: Κωνσταντίνα Μαρδίκη – Έλλη Παπαδάκη
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου
Βοηθός σκηνοθέτης: Γιωργής Τσουρής
Σχεδιασμός μακιγιάζ: Άρτεμις Βαλτάτζη
Φωτογραφίες: Ανδρέας Παπακωνσταντίνου – Γεωργία Παναγοπούλου
Οργάνωση Παραγωγής: MA NON TROPPO
*
Ηθοποιοί
Αμαλία Αρσένη, Βάλια Παπακωνσταντίνου, Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, Άννα Πατητή, Γιωργής Τσουρής
*
Παραστάσεις
Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00.
Από το Σάββατο 9 Μαρτίου 2019 μέχρι και το Σάββατο 20 Απριλίου.
Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά χωρίς διάλειμμα
*
Τιμές εισιτηρίων
13 ευρώ κανονικό
10 ευρώ φοιτητικό, άνω των 65, και ΑΜΕΑ
5 ευρώ ατέλεια
Προπώληση εισιτηρίων
Online: TICKET365
Και στο ταμείο του θεάτρου. Τηλέφωνο: 210-523.20.97
***
Από Mηχανής Θέατρο
Πάνω Σκηνή
Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο, Αθήνα