24.7 C
Athens
Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024

Νουριάν και Παπαδάκης, όλοι μας κάτω από την ίδια σκηνή ζούμε

Γύρω μας, στις κοινωνίες μας, υπάρχουν μετανάστες αλλά και γενικότερα άνθρωποι διαφορετικοί που γίνονται αντικείμενο κάθε λογής ρατσισμού. Ο ρατσισμός είναι ένα σύγχρονο κοινωνικό φαινόμενο, που απασχολεί ιδιαίτερα τον τόπο μας. Χρειάζεται πολλή ψυχραιμία και αντικειμενικότητα η προσέγγιση του θέματος ποιος έχει δίκιο, ο φιλοξενών ή ο φιλοξενούμενος. Υπάρχει θύτης και θύμα; Συχνά η άγνοια, ο φόβος για τον ξένο, η έλλειψη γνώσης, οι προκαταλήψεις, τα εθνικά συμπλέγματα, εκδηλώνονται με ακραία και βίαιη συμπεριφορά ή με κάποιας μορφής παραβατικότητα. Όταν τέτοια θέματα δεν προλαμβάνονται με το σωστό τρόπο, μπορεί να γίνουν ανεξέλεγκτα και το κουβάρι να μπλέξει επικίνδυνα. Σε κάθε μεμονωμένο περιστατικό καιροφυλακτεί η θρυαλλίδα της αυτοδικίας και του διχασμού.
Το θέατρο και η τέχνη είναι ένας τρόπος να μιλήσουμε για δύσκολα θέματα χωρίς να κρύβουμε το πρόσωπό μας και χωρίς να υποκύπτουμε σε ανούσιους διδακτισμούς.
Πέρσι και φέτος παρακολούθησα μια παράσταση ιδιαιτέρως αξιόλογη, με θαυμάσιους ηθοποιούς στη διανομή της, που πραγματεύεται αυτό ακριβώς το εύθραυστο ζήτημα, του κοινωνικού αποκλεισμού και του ρατσισμού. Πρόκειται για την παράσταση «Μια γιορτή στου Νουριάν» του Volker Ludwig, στο θέατρο «Πορεία». Δεν είναι ακριβώς ένα έργο για παιδιά και εφήβους αλλά για καθέναν που θέλει να λέγεται άνθρωπος, από έξι ετών και άνω. Μια παράσταση γενναία, χωρίς ίχνος γλυκερότητας. Γιατί «όλοι μας κάτω από την ίδια σκηνή ζούμε», κάτω από την ίδια στέγη. Η γνώση δεν καταλαμβάνει χώρο αλλά πιάνει τόπο. Το μόνο που χρειάζεται είναι να σκεφτούμε, να επικοινωνήσουμε, να θαυμάσουμε, να σεβαστούμε και κυρίως να συμβιώσουμε αρμονικά.
Ο συγγραφέας του έργου “Μια γιορτή στου Νουριάν” και ιδρυτής του θεάτρου “Grips”, ο ευγενέστατος και γλυκύτατος διανοούμενος Φόλκερ Λούντβιγκ, επισκέφθηκε την Αθήνα την Κυριακή, 3 Μαρτίου 2013. 
Παρακολούθησε την παράσταση, που μετέφρασε και διασκεύασε ο Βασίλης Κουκαλάνι και σκηνοθέτησε μαζί με τον Παντελή Δεντάκη, και δήλωσε απόλυτα εντυπωσιασμένος από το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα και την αποδοχή μικρών και μεγάλων θεατών.

Στη φωτογραφία, από αριστερά: Παντελής Δεντάκης, Πέτρος Σπυρόπουλος,  Ξένια Καλογεροπούλου,  Volker Ludwig, Βασίλης Κουκαλάνι.

Φόλκερ Λούντβιγκ

Ο Φόλκερ Λούντβιγκ (ψευδώνυμο) γεννήθηκε το 1937 στο Λούντβιγκσαφεν. Ιδρυτής και ερμηνευτής του θεάτρου  “Grips” το 1969. Σπούδασε γερμανική φιλολογία και ιστορία της τέχνης στο Βερολίνο και στο Μόναχο. Το “Grips” ήταν στον καιρό του μοναδικό γιατί έως τότε το παιδικό θέατρο στη Δυτική Γερμανία αποτελούνταν σχεδόν ολοσχερώς από χριστουγεννιάτικα παραμυθάκια που παρουσιάζονταν με τρόπο βαρετό και ανέμπνευστο.
Το «Μια γιορτή στου Παπαδάκη» (που τώρα μετονομάστηκε σε «Μια γιορτή στου Νουριάν») υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα έργα που παρουσίασε ποτέ το “Grips” και που είχε κι έχει τεράστιο αντίκτυπο. Πραγματεύεται ένα σημαντικό θέμα: τους μετανάστες, ή ακριβέστερα τους Gastarbeiter (οικονομικούς μετανάστες-εργάτες), των οποίων τα παιδιά πλημμύριζαν κατά χιλιάδες τα γερμανικά σχολεία. Στην ομάδα του Λούντβιγκ πήρε χρόνια να βρει τη σωστή ιδέα για την πλοκή του έργου. Παρεμπιπτόντως το τελικό τραγούδι της παράστασης (“είμαστε όλοι παιδιά της ίδιας γης”), το οποίο στην ελληνική παράσταση υπογράφουν οι Active Member, είναι ένα από τα δημοφιλέστερα τραγούδια του θεάτρου “Grips” από ιδρύσεώς του!

Τι σημαίνει Grips;

Η λέξη Grips στη βόρεια γερμανική διάλεκτο σημαίνει την «ικανότητα να αντιλαμβάνεσαι κάτι αμέσως». Το Grips είναι η λογική που περιλαμβάνει την εξυπνάδα, είναι ένας τρόπος σκέψης που έχει πλάκα, είναι διασκεδαστικός.
Ο ίδιος ο Φόλκερ Λούντβιγκ σημειώνει:
«Το Grips είναι το όνομα που δώσαμε στο θέατρό μας. Όλα ξεκίνησαν κατά τη διάρκεια της κίνησης των σπουδαστών ώστε να δημιουργηθεί ένα θέατρο για παιδιά, μια καινοτομία στην τότε Δυτική Γερμανία, γιατί έπαιζε ρεαλιστικά έργα “για παιδιά από 5 ετών και πάνω”, που αφορούσαν το παρών. Έπειτα από χρόνια σκεπτικισμού ή και εχθρότητας από κριτικούς και συντηρητικούς πολιτικούς, το “Grips” κατόρθωσε να καθιερωθεί στη γερμανική σκηνή και είναι τώρα διεθνώς αναγνωρισμένο.
Αυτό που έκανε το “Grips” μοναδικό ήταν η μέθοδός του: προσπάθησε να αναγνωρίσει και να αδράξει τις ανάγκες, τα προβλήματα και τις επιθυμίες του κοινού του και να δημιουργήσει ευαίσθητα, ζωντανά έργα, όπου το κοινό αναγνωρίζει τον εαυτό του στους χαρακτήρες. Τα έργα μπορούν να τους βοηθήσουν να αναπτύξουν την κοινωνική τους φαντασία και να κατανοήσουν καλύτερα το περιβάλλον που ζουν, με την προοπτική να το αλλάξουν.
Σήμερα η ομάδα “Grips” έχει ήδη παρουσιάσει πάνω από εξήντα έργα σε 1.500 και πλέον παραγωγές σε 40 χώρες! Και πάντα καταπιάνεται με θέματα καυτά για τους έφηβους όλου του κόσμου». (Στη φωτογραφία, σκηνή από την παράσταση με τους Μιχάλη Τιτόπουλο, Πέτρο Σπυρόπουλο,  Ηρώ Μπέζου, Πολυξένη Ακλίδη).

Συγκίνηση

Στις 3 Μαρτίου,  λοιπόν, νέοι και νέες, έφηβοι, αλλά και παιδιά πολλών ηλικιών, εκπαιδευτικοί, γονείς, δημοσιογράφοι, φίλοι του θεάτρου και καλλιτέχνες, είχαν τη μοναδική ευκαιρία στο θέατρο «Πορεία» να παρακολουθήσουν την παράσταση “Μια γιορτή στου Νουριάν” και να συνομιλήσουν με τον ιδρυτή του θεάτρου Grips.
Και μία επιπλέον συγκινητική λεπτομέρεια:
Η πρωτοπόρος του ελληνικού παιδικού θεάτρου, Ξένια Καλογεροπούλου, αφηγήθηκε το εξής συγκλονιστικό ντοκουμέντο:
«Το πρώτο μας έργο ήταν το Mugnog-Kinder! (ο “Μορμόλης” στα ελληνικά). Αυτό έγινε τον Νοέμβριο του 1973, όταν η στρατιωτική Χούντα ήταν ακόμα στην εξουσία. Οι φοιτητές κατέλαβαν το Πολυτεχνείο μερικές μέρες πριν από την πρεμιέρα… 
Παρότι ο Μορμόλης είχε περάσει το τεστ της λογοκρισίας πολύ εύκολα, ως ένα ανώδυνο παιδικό εργάκι, κατέληξε να γίνει η πιο πολιτική από όλες μας τις παραγωγές. Το ξύλινο κουτί με το περίεργο όνομα έγινε σύμβολο αντίστασης».
Ο σημερινός καλλιτεχνικός διευθυντής του «Πορεία», σκηνοθέτης και ηθοποιός Δημήτρης Τάρλοου, ήταν τότε 7 χρονών. Η φίλη Ξένια κάλεσε τους γονείς του και τον ίδιο σε μία από τις τελικές δοκιμές, όπου ο μικρός Δημήτρης με την προτροπή της Ξένιας ζωγράφισε τα τελάρα του σκηνικού. Τέλος, το έργο «Βάσος και Βιβή» του Φόλκερ Λούντβιγκ, ήταν το πρώτο έργο στο οποίο έπαιξε ποτέ, στο θέατρο “Πόρτα”, σε ηλικία 18 ετών, σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή. (Στη φωτογραφία, πάνω: Βασίλης Κουκαλάνι, Πέτρος Σπυρόπουλος, Πολυξένη Ακλίδη, Μιχάλης Τιτόπουλος, Ηρώ Μπέζου, Γιώργος Δάμπασης).

Δεύτερη χρονιά

Η παράσταση “Μια γιορτή στου Νουριάν” του Φόλκερ Λούντβιγκ, μετά την αξιοσημείωτη επιτυχία που σημείωσε το 2012, και την απήχησή της σε όλες τις ηλικίες, ανεβαίνει για δεύτερη χρονιά στο θέατρο «Πορεία».
Πρόκειται για μια ανατρεπτική κωμωδία με θέμα τις σχέσεις μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών και την πολιτισμική συμφιλίωση.
Το έργο γράφτηκε και παίχτηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 από το θέατρο «Grips» του Βερολίνου – δημιουργοί του πρωτοποριακού παιδικού έργου «Ο Μορμόλης», που γνώρισε μεγάλη επιτυχία από την Ξένια Καλογεροπούλου. Στη γερμανική εκδοχή με τίτλο «Μια Γιορτή στου Παπαδάκη»,  η οικογένεια των μεταναστών του έργου ήταν Έλληνες!
Ο συγγραφέας της παράστασης, Volker Ludwig, ενδεικτικά αναφέρει:
«Είναι ιδιαίτερη χαρά και μεγάλη τιμή για μένα, που το έργο μου “Μια γιορτή στου Παπαδάκη” βρίσκει την αναβίωσή του, σε μια υπέροχη νέα σύλληψη και διασκευή που λέγεται “Μια Γιορτή στου Νουριάν”.
Το φυλετικό μίσος και οι προκαταλήψεις, μοιάζει να κερδίζουν έδαφος παντού, παράλληλα όμως φαίνεται πως υπάρχουν άνθρωποι που τα καταπολεμούν με πολυμήχανα μέσα και με φαντασία –και αυτό μου δίνει κουράγιο και ελπίδα». (Πάνω, όλος ο θίασος επί σκηνής με το συνσκηνοθέτη Παντελή Δεντάκη, το συγγραφέα Volker Ludwig και τον καλλιτεχνικό διευθυντή του θεάτρου “Πορεία”, ηθοποιό και σκηνοθέτη Δημήτρη Τάρλοου). 

«Πορεία»

Η Παιδική Σκηνή του θεάτρου «Πορεία» προτείνει ένα καινούργιο χειραφετημένο θέατρο για παιδιά και νέους με ψυχαγωγικές, ρεαλιστικές ιστορίες καθημερινότητας με τις οποίες οι νέοι θεατές μπορούν να ταυτιστούν άμεσα αναγνωρίζοντας εκεί το οικείο τους περιβάλλον. Ένα θέατρο που αντλεί από τις δικές τους εμπειρίες, καθιστώντας το δραματικό δρώμενο κάτι που μπορεί να τους απασχολεί και πέραν του χρόνου της παράστασης.
Η παράσταση «Μια γιορτή στου Νουριάν» τελεί υπό την αιγίδα της Ύπατης Αρμοστείας του Ο.Η.Ε. για τους πρόσφυγες.
 
Συντελεστές

Μετάφραση – Διασκευή: Βασίλης Κουκαλάνι
Σκηνοθεσία: Παντελής Δεντάκης – Βασίλης Κουκαλάνι
Ηθοποιοί: Πολυξένη Ακλίδη, Γιώργος Δάμπασης, Βασίλης Κουκαλάνι, Ηρώ Μπέζου, Πέτρος Σπυρόπουλος, Μιχάλης Τιτόπουλος
Μουσική: Κώστας Νικολόπουλος
Τραγούδι παράστασης: Active Member
Σκηνικά – κοστούμια: Aλεξάνδρα Σιάφκου – Αριστοτέλης Καρανάνος
Επιμέλεια κίνησης: Σεσίλ Μικρούτσικου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Video Art: Γιώργος Ζώγας

Χρήσιμα

Θέατρο “Πορεία”
Διεύθυνση: Τρικόρφων 3-5 και 3ης Σεπτεμβρίου 69 – Πλατεία Βικτωρίας
Τηλέφωνο για κρατήσεις: 210.8210991 – 210.8210082
Διάρκεια παραστάσεων: Έως και την Κυριακή 28 Απριλίου
Κάθε Κυριακή στις 12:00 π.μ.
Γενική είσοδος: 8 ευρώ
Οργανωμένες παραστάσεις για σχολεία: Καθημερινές στις 10:00 π.μ.
Οργάνωση παραστάσεων για σχολεία: Υρώ Μιχαλακάκου (6978068699, 210.8210082)

 

 

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -