23.6 C
Athens
Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024

Βασιλική Τρουφάκου, κόσμημα απαστράπτον

Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου

H «Παρέλαση» της Λούλας Αναγνωστάκη είναι ένα έργο που μετατρέπει την Ιστορία σε βίωμα. Δύο νέοι, μόνοι και αποκλεισμένοι σε ένα δωμάτιο, παρακολουθούν από το παράθυρό τους το ταραχώδες τοπίο μιας συμβολικής παρέλασης. Στο ρόλο της «Ζωής», στο πιο πρόσφατο ανέβασμα του έργου (Θέατρο του Νέου Κόσμου), ένα πλουσιοπάροχο ποτάμι θαρρείς και κυλούσε απλόχερα στη σκηνή. Ένα αστραποβόλο δείγμα εξαιρετικής ηθοποιού. Όλη η παρουσία της Βασιλικής Τρουφάκου παραπέμπει σε αφυπνισμένο όνειρο. Κίνηση, μουσικότητα, γενναιοδωρία. Το πρόσωπό της είναι μια υπέροχη χρωματική παλέτα με κομψές λεπτομέρειες. Κάτω από τις βλεφαρίδες, πίσω από το χαμόγελο, ακόμα και στις ρίζες των πλούσιων μαλλιών της ελλοχεύει το ταλέντο. Συνάντησα τη Βασιλική Τρουφάκου μετά την παράσταση και της μίλησα. Παρατήρησα τα πράσινά της μάτια επίμονα να κοιτούν και σε κάθε της κίνηση διέκρινα να αντηχούν αρμονικά φλόγες γέλιου και έκπληξης. Αντίκρισα ένα θαυμάσιο κορίτσι που επιμένει στη χαρά της δημιουργίας, ένα κορίτσι – απαστράπτον κόσμημα. Η ουσία της πυκνή: γνώση, πάθος, ζωτικότητα. Η αμοιβή στο είδος του θεάτρου που υπηρετεί η Βασιλική δεν είναι η φήμη ή ο έπαινος αλλά κυρίως η συγκίνηση. Συγκίνηση που συλλαμβάνεται πρώτα από την ψυχή κι ύστερα από το νου. Είμαι πεπεισμένη πως έχει όλες τις δυνατότητες να βιώσει πολλές τιμητικές συγκινήσεις στην τέχνη της. Νερά καθάρια και γλυκά, απόηχους ευτυχισμένους για να αναπολεί και να μοιράζεται σε στιγμές ηρεμίας…

Διαβάστε τη συνέντευξη.

Τη φωτογράφιση πραγματοποίησε ο Αντώνης Ψαρράς.

* Μεγάλωσα στη Νέα Σμύρνη, μία πολύ όμορφη αστική περιοχή. Ιδιαίτερες αναμνήσεις έχω από τη γειτονιά γύρω από το πατρικό μου όπου έχω παίξει ατελείωτα, από την κεντρική πλατεία της Νέας Σμύρνης (με την οποία εμείς οι Νεοσμυρνιώτες είμαστε πολύ φανατικοί), το σιντριβάνι της που το υπεραγαπούσα, μία περίεργη πυραμίδα που κάναμε μανιασμένα όλα τα παιδιά αναρρίχηση. Όλα αυτά.

Ποια ήταν τα όνειρά σου όταν ήσουν έφηβη;

* Να παίξω στο θέατρο, να ταξιδέψω, να ερωτευτώ πολύ.

Ποιοι άνθρωποι σε ενθάρρυναν όταν έκανες τα πρώτα σου βήματα στο θέατρο;

* Θα έλεγα ο φίλος μου σκηνοθέτης Νίκος Κορνήλιος, του οποίου είχα παρακολουθήσει ένα σεμινάριο και όταν αποφάσισα να δώσω για τη σχολή του Εθνικού, είδε τα κομμάτια που είχα ετοιμάσει κι υπήρξε εξαιρετικά ενθαρρυντικός. Τότε δεν είχα θεατρική εμπειρία, δεδομένου ότι πέρασα σχεδόν αμέσως μετά το σχολείο στη δραματική σχολή, άρα και κανένα μέτρο σύγκρισης αν αυτό που έκανα, αυτό που είχα να παρουσιάσω ήταν καλό. Ο Νίκος, λοιπόν, μου είπε ότι τα κομμάτια ήταν ωραία, ότι θα πήγαινα καλά, όπως και έγινε, προς μεγάλη μου έκπληξη και χαρά. “Ωχ, έλεγε αλήθεια!”, σκέφτηκα.

Ποια είναι η θέση του θεάτρου σε καιρούς ανατροπών;

* Να μιλάει για θέματα που έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Σε καιρούς ανατροπών, σαν τον δικό μας, υπάρχει κάτι το επείγον στη φύση των προβλημάτων. Δεν πρόκειται για μία διαδικασία εσωστρεφούς προβληματισμού, η δράση βρίσκεται πολύ κοντά στη σκέψη. Πράγματα πρέπει να λεχθούν, να προταθούν, να συμβούν. Το θέατρο δεν μπορεί να μην είναι ενταγμένο σε αυτή τη ροή. Έτσι καθίσταται όχι μόνο επίκαιρο την κυριολεκτική έννοια, αλλά οργανικό μέσα στον κόσμο, στον οποίο και απευθύνεται. Φέτος, για παράδειγμα, έτυχε να παρακολουθήσω παραστάσεις άρτιες καθ’ όλα, οι οποίες ωστόσο με έκαναν να αναρωτηθώ πού αναφέρονται, από πού ορμώνται.

Πρωταγωνίστησες στην «Παρέλαση», που παρουσιάστηκε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία Ένκε Φεζολάρι. Το έργο αυτό, της Λούλας Αναγνωστάκη, είναι ένα εμβληματικό έργο της ελληνικής δραματουργίας του 20ου αιώνα. Πώς αισθάνεσαι που βρέθηκες σ’ αυτή την παράσταση;

* Ήταν μία πολύ ξεχωριστή εμπειρία. Τα έργα που παρουσιάζουν τέτοιο πλούτο μέσα τους, σε τροφοδοτούν συνέχεια, σε κάνουν να μην κουράζεσαι από την επανάληψη του να παίζεις ξανά και ξανά. Κι αυτό είναι μόνο το πρακτικό. Ο τρόπος που καταγράφει η Λούλα Αναγνωστάκη την εθελοτυφλία και το μάταιο αυτής αλλά και την πάλη των δύο ανθρώπων να ζήσουν, όπως κι αυτοί μπορούν, είναι θέματα που με άγγιξαν και ήθελα να αποδώσω όσο καλύτερα και γενναιόδωρα μπορούσα.

Πώς μπορείς να μας περιγράψεις την ηρωίδα που υποδύεσαι; Γιατί η Λούλα Αναγνωστάκη τής έδωσε το όνομα Ζωή;

* Είναι η μεγάλη αδερφή. Εκείνη στη μεταξύ τους σχέση παίρνει την ευθύνη και ορίζει τις καταστάσεις, την αρχή και το τέλος τους, βάζει όρια στον αδερφό της, δηλαδή προσπαθεί να το κάνει. Είναι επίσης εκείνη που δεν κοιτάει έξω, έχει αποδεχθεί, έχει συνηθίσει. Το όνομα “Ζωή” πιθανώς να είναι κι ένα σχόλιο σε μία ζωή που δεν συμβαίνει, για μία νέα γυναίκα που μένει ανεκπλήρωτο παιδί.

Στη σημερινή κοινωνία πιστεύεις πως υπάρχουν άνθρωποι που διαβιούν όπως η Ζωή και ο Άρης (Μάνος Καρατζογιάννης);

* Η πρώτη σκέψη μου είναι πως σε συμβολικό επίπεδο σίγουρα υπάρχουν, αλλά έχω αρχίσει να συνειδητοποιώ ότι και πρακτικά υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι ζουν σε ακραίες συνθήκες απομόνωσης και άρνησης της πραγματικότητας.

Όταν πάρεις το πτυχίο σου από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, θα ασχοληθείς με την επιστήμη ή θα συνεχίσεις την πορεία σου στην τέχνη;

* Σε αυτή την περίοδο της ζωής μου, μου δίνει τόση χαρά η δημιουργία στο θέατρο που δύσκολα μπορώ να με φανταστώ να εξασκώ άλλο επάγγελμα και να αφιερώνω αλλού το χρόνο και τη δημιουργικότητά μου. Δεν αποκλείω την αλλαγή, δεδομένου ότι κι οι άλλες σπουδές μου άρεσαν, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ κάτι περισσότερο τώρα.

Ως φοιτήτρια επί πτυχίω στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών, πώς βλέπεις την οικιστική ανάπτυξη της Αθήνας; Επίσης, πώς κρίνεις τη συμπεριφορά του Αθηναίου και εν γένει του κατοίκου της Αθήνας απέναντι στο δημόσιο χώρο;

* Έχει αναμφισβήτητα γίνει μια ζημιά, η οποία σε μικρό βαθμό μόνο είναι αναστρέψιμη. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι δεν την προσέξαμε την πόλη μας. Ιδιαίτερα όταν ταξιδεύω και βλέπω ευρωπαϊκές πόλεις τόσο φροντισμένες, λυπάμαι πολύ. Ας ελπίσουμε στο rethink Athens…

Έχει κάτι κοινό ο πολιτικός μηχανικός με τον καλλιτέχνη;

* Μάλλον θα πρέπει να ψάξουμε αρκετά!

Αγαπάς να μοιράζεσαι; Και τι;

* Το σπίτι μου με τους φίλους μου, τα νέα μου και τα προβλήματά μου, την όποια γνώση και εμπειρία έχω. Γενικώς τη ζωή μου προσπαθώ να τη μοιράζομαι.

Πού ανακαλύπτεις τη χαρά;

* Στη συναναστροφή με τους φίλους μου, στη δουλειά μου όταν μπορώ και είμαι ελεύθερη, όταν ανταλλάσσω αληθινές κουβέντες με ανθρώπους, όταν δεν επαναλαμβάνω λάθη, όταν χορεύω, όταν μελετάω ρωσικά, όταν κοιτάζω το καινούργιο λουλούδι που έχω στο σαλόνι μου το οποίο και ποτίζω με μεγάλο ενθουσιασμό.

Ποια είναι η ελπίδα σου;

* Να έχουμε χαρά στη ζωή μας.

 Και ποια η απόγνωσή σου;

* Να ζούμε με φόβο.

Ποιους ρόλους ονειρεύεσαι;

* Πάρα πολλούς. Σχεδόν όλους από την αρχαία ελληνική δραματουργία. Γενικά, ρόλους που έχουν έντονες αντιφάσεις, που ενεργούν υπό την επιρροή συγκρουόμενων επιθυμιών και αρχών. Μου αρέσουν, επίσης, και πολλοί ανδρικοί ρόλοι.

Πού σου αρέσει να ταξιδεύεις;

* Όπου έχω τη δυνατότητα. Στην Ελλάδα, βεβαίως, που είναι αστείρευτη σε τοπία και παραδόσεις αλλά και στην Ευρώπη, στη δυτική κυρίως που έχω πάει, και σε υπερατλαντικά ταξίδια που είναι τελείως διαφορετικά. Θα ήθελα, επίσης, να βρω τρόπο και ευκαιρία να ταξιδέψω στην Ανατολική Ευρώπη και στα Βαλκάνια.

Τι σε χαλαρώνει;

* Το σπίτι μου, όταν είναι τακτοποιημένο και καθαρό, μια βόλτα το βράδυ στο κέντρο, να κοιμάμαι χωρίς ξυπνητήρι, να διαβάζω ωραία βιβλία, εσχάτως και να οδηγώ.

Κρατάς φιλίες χρόνια;

* Ναι, βέβαια.

Τι βιβλία διαβάζεις; Ποιους συγγραφείς;

* Αυτόν τον καιρό μου αρέσει να διαβάζω τους Ρώσους κλασικούς.

Πώς είναι περίπου μια συνηθισμένη σου μέρα;

* Είναι διαφορετικό το πρόγραμμά μου από καιρό σε καιρό, λόγω δουλειάς, αλλά και λόγω ιδιοσυγκρασίας.

Με τι γελάς και τι μπορεί να σε κάνει να δακρύσεις;

* Πολλές φορές τα ακριβώς ίδια πράγματα.

Τι μικρό και τρυφερό αγαπάς στη ζωή;

 * Αγαπώ πολύ να βλέπω τη θάλασσα. Και να κολυμπάω.

Αν κλείσεις τα μάτια, μπορείς να θυμηθείς έναν αγαπημένο σου στίχο;

* “Τα σπλάχνα μου κι᾿ η θάλασσα ποτὲ δεν ἡσυχάζουν”, του Διονυσίου Σολωμού.

Αγαπάς τα ζώα; Έχεις κατοικίδιο;

* Τα αγαπώ πολύ αλλά δεν έχω δικό μου ακόμα. Όμως, φλερτάρω όλο και περισσότερο με την ιδέα να αποκτήσω ένα.

* Το www.catisart.gr ευχαριστεί τον Αντώνη Ψαρρά για τη φωτογράφιση.

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -