H Σαρλότ Σαλομόν (1917-1943) υπήρξε μια κοπέλα του Βερολίνου, κόρη μιας όχι συνηθισμένης μεσοαστικής οικογένειας. Και ήταν όχι συνηθισμένη γιατί η μητέρα τής Σαρλότ είχε αυτοκτονήσει, ακολουθώντας ένα κάλεσμα θανάτου που έτρεχε στην οικογένεια. Η Σαρλότ έμαθε ότι ο θάνατος της μητέρας της ήταν αυτοκτονία όταν έγινε 22 ετών και η σχέση της με την έλξη του κενού έγινε αμφίθυμη και σκοτεινή.
Η Σαρλότ ήταν προικισμένη ζωγράφος, είχε εκείνο το κάλεσμα για μια παράλληλη ενόραση της ζωής και πέτυχε επί ναζιστικού καθεστώτος το 1936, πριν τα πράγματα γίνουν απολύτως απαγορευτικά, να γίνει δεκτή στη Σχολή Καλών Τεχνών. Ξεχωρίζει για το παράξενο ταλέντο της, κερδίζει βραβείο στη σχολή, αλλά το 1938, μετά τη Νύχτα των Κρυστάλλων, η ζωή της αλλάζει.
«Και οι άνθρωποι έχουν ανάγκη την αναψυχή. Είναι ο τρόπος να μην αντικρίζουν κατάματα την αλήθεια».
«Στη διαδρομή κάθε καλλιτέχνη υπάρχει μία συγκεκριμένη στιγμή. Η στιγμή όπου η δική του φωνή αρχίζει ν’ ακούγεται. Η ουσία διαχέεται μέσα της, όπως το αίμα στο νερό».
Η Σαρλότ Σαλομόν άφησε τη ζωή της εικονογραφημένη, σε μια σειρά 769 έργων που εμπιστεύτηκε σε χέρια φίλου. Το 2015 κυκλοφόρησαν τα ημερολόγιά της. Η Σαρλότ ανήκει στο πάνθεον των μαρτύρων της Ευρώπης. Μια έκθεση έργων της παρουσιάστηκε στο Εβραϊκό Μουσείο του Άμστερνταμ.
Πολυάριθμες σκηνές μοιάζει να βγήκαν από τα σκοτάδια.
Βλέπει κάλλος στην έκφραση του φόβου.
Μήπως δεν είναι και η ίδια φοβισμένη ακατάπαυστα;
Ακόμη κι όταν βαδίζει, μιλά, ανασαίνει.
Της απαγορεύουν την πρόσβαση στα πάρκα και στα δημόσια κολυμβητήρια.
Ολόκληρη η πόλη της είναι ένα πεδίο μάχης.
Μια φυλακή για το αίμα της.
Το μυθιστόρημα “Σαρλότ” του Νταβίντ Φοενκινός αφηγείται τη ζωή της Σαρλότ Σαλομόν, μιας ζωγράφου που δολοφονήθηκε –είκοσι έξι ετών έγκυος– στο Άουσβιτς. Αφηγείται επίσης, στιγμή στιγμή, τη δεκαετία του ’30 στο Βερολίνο και τη δηλητηριώδη διείσδυση του ολοκληρωτισμού στην καθημερινή ζωή όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων.
Μετά την παιδική της ηλικία στο Βερολίνο, που σημαδεύτηκε από μια οικογενειακή τραγωδία, η Σαρλότ αποκλείεται σταδιακά απ’ όλες τις εκδηλώσεις της γερμανικής κοινωνίας. Ζει ένα καταιγιστικό ερωτικό πάθος, πριν αναγκαστεί να τα εγκαταλείψει όλα για να βρει καταφύγιο στη Γαλλία. Στην εξορία ξεκινάει ένα αυτοβιογραφικό ζωγραφικό έργο, συγκλονιστικό στη νεωτερικότητά του. Καθώς γνωρίζει ότι κινδυνεύει, το εμπιστεύεται στον γιατρό της, λέγοντάς του «είναι όλη μου η ζωή». Προσωπογραφία μιας εξαιρετικής γυναίκας, ιστόρηση μιας τραγικής μοίρας, η Σαρλότ είναι επίσης η αφήγηση μιας αναζήτησης. Της προσωπικής αναζήτησης του Νταβίντ Φοενκινός, που δουλεύει σχεδόν υπνοβατώντας, στοιχειωμένος από τη ζωγράφο εδώ και χρόνια.
Η Σαρλότ είναι το δέκατο τρίτο μυθιστόρημα του Νταβίντ Φοενκινός. Απέσπασε τα βραβεία Renaudot και Goncourt des Lycéens. Τα βιβλία του Νταβίντ Φοενκινός έχουν μεταφραστεί σε σαράντα γλώσσες.
Στη σύντομη ζωή της η Σαρλότ Σαλομόν πρόλαβε να ζωγραφίσει πάνω από 1.700 έργα πριν εξοντωθεί στο Άουσβιτς. Η καλλιτέχνιδα έγινε γνωστή παγκοσμίως προπολεμικά από μία σειρά 700 σκίτσων με τίτλο «Ζωή; ή Θέατρο;», όπου προσπαθούσε να ανακαλύψει την ταυτότητά της – την ταυτότητα μιας Εβραίας γυναίκας και ζωγράφου στη ναζιστική Γερμανία. Τα τελευταία χρόνια πολλές είναι οι εκθέσεις που γίνονται σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες στη μνήμη αυτής της εξέχουσας και αδικοχαμένης καλλιτέχνιδας. Με την εντελώς πρωτότυπη ιδέα να αφηγηθεί τη ζωή της μέσα από τα 700 έργα της σειράς «Ζωή; ή Θέατρο;» κάνοντας χρήση τόσο των χρωμάτων και των σχεδίων όσο και των λέξεων και έχουσα μέσα στη σκέψη της μουσικά κομμάτια, άφησε ένα εντελώς ιδιότυπο έργο – μαρτυρία και καταγγελία.
