Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
Λέγεται πως ήταν μια μέρα σαν τη σημερινή, 8 Μαρτίου του 415 μ.Χ., όταν όχλος φανατικών xριστιανών δολοφόνησε βάναυσα την Υπατία την Αλεξανδρινή. Κι αν κάποια χρόνια πριν η κακοκαιρία «Υπατία» σκέπασε με χιόνι την Ελλάδα, η Υπατία η Αλεξανδρινή είναι, αιώνες τώρα, το όνειδος τoυ χριστιανικού πολιτισμού.
Η Υπατία γεννήθηκε το 370 μ.Χ. στην Αλεξάνδρεια· ήταν κόρη του Θέωνα, ενός σπουδαίου μαθηματικού και αστρονόμου, μελετητή του Πτολεμαίου και του Ευκλείδη, που καταγράφεται ως ο τελευταίος λόγιος που υπήρξε μέλος του Αλεξανδρινού Μουσείου.
Όμως η Υπατία έζησε σε μια εποχή, που δεν ευνοούσε τα ελεύθερα πνεύματα, ενώ και μόνο το γεγονός ότι ήταν γυναίκα ήταν αρκετό για να προκαλέσει τον φθόνο. Όσο για τους νεοπλατωνιστές; Ήταν το αντίπαλο δέος του χριστιανισμού, τον οποίο οι αυτοκράτορες κατά τη διάρκεια του 4ου αιώνα (με εξαίρεση τον Ιουλιανό) προσπαθούσαν να επιβάλλουν.
Περί το 414-415 οι πολιτικο-θρησκευτικές διαμάχες μεταξύ διαφορετικών ομάδων της Αλεξάνδρειας είχαν λάβει ανησυχητικές διαστάσεις. Στην ιδιαίτερα ταραχώδη αυτή περίοδο, η μεγάλη αντιπαλότητα μεταξύ του πατριάρχη Κύριλλου (αγιοποιήθηκε αργότερα…) και του έπαρχου Ορέστη, οξύνθηκε σε μέγιστο βαθμό. Ο Ορέστης αντιδρούσε στις προσπάθειες του Πατριάρχη να σφετεριστεί εξουσίες της δημόσιας διοίκησης και παρέμεινε πιστός στις θέσεις του ακόμη και όταν ο Πατριάρχης προσπάθησε να συμφιλιωθεί μαζί του. Έτσι, μεταξύ των οπαδών του Κύριλλου δημιουργήθηκαν υποψίες ότι η Υπατία ήταν αυτή που υποδαύλιζε και υποστήριζε την αντίδρασή του.
Η πιο αξιόπιστη πηγή για τον θάνατό της Υπατίας μας έρχεται από τον Σωκράτη τον Σχολαστικό, που έγραψε γι’ αυτόν περίπου 25 χρόνια μετά: «Περίπου 500 μοναχοί έφτασαν στην πόλη για να ταχθούν στο πλευρό του Αρχιεπισκόπου. Κατηγόρησαν τον Ορέστη (ο οποίος ήταν βαπτισμένος χριστιανός) ότι είναι ειδωλολάτρης και ότι έκανε θυσίες στους Έλληνες θεούς σε αντίθεση με τον νόμο του Θεοδοσίου που απαγόρευε κάθε είδος ειδωλολατρίας. Όταν ένας μοναχός ονόματι Αμμώνιος πέθανε, επειδή είχε πετάξει μία πέτρα στον έπαρχο, ο Κύριλλος και οι άλλοι χριστιανοί στράφηκαν ενάντια στην Υπατία, η οποία ήταν εκείνη την εποχή βοηθός του. Αποκαλώντας την ειδωλολατρική μάγισσα και ιέρεια, την έγδυσαν και την έσυραν μέχρι τον Καθεδρικό ναό, όπου τη σκότωσαν γδέρνοντάς και διαμελίζοντας την με κοφτερά όστρακα».
Ο Σωκράτης ο Σχολαστικός γράφει ακριβώς: «Την κατέβασαν με τη βία από την άμαξά της, τη μετέφεραν στην Εκκλησία που ονομαζόταν Caesarium, τη γύμνωσαν εντελώς, της έσκισαν το δέρμα και έκοψαν τις σάρκες του σώματός της με κοφτερά κοχύλια μέχρι που ξεψύχησε, διαμέλισαν το σώμα της, έφεραν τα μέλη της σε ένα μέρος που ονομαζόταν Κίναρον και τα έκαψαν».