Την πικρή ζωή από τα κολαστήρια στη Μακρόνησο, στην Ικαρία και τον Άη Στράτη μπορούμε να βιώσουμε μέσα από την έκθεση του Βασίλη Βλασίδη με τον τίτλο «Πορτρέτα Εξορίας». Πρόκειται για πορτρέτα που δημιουργήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και θα παρουσιαστούν σε μία έκθεση που θα φιλοξενηθεί στην Αίθουσα Τέχνης του Δημαρχείου Περιστερίου.
Τα εγκαίνια θα γίνουν τη Δευτέρα 4 Μαρτίου 2019 στις 6 μ.μ. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και την Κυριακή 17 Μαρτίου.
Η έκθεση αποτελεί ξεχωριστό εικαστικό γεγονός και μια ευκαιρία να γνωρίσουμε μέσα από τα πορτρέτα μια σημαντική πλευρά της νεότερης ιστορίας.
Ο Βασίλης Βλασίδης (1907 – 1997) ανήκει σε αυτήν τη γενιά των εικαστικών, που με την τέχνη τους αποτύπωσαν τις πιο μεγάλες στιγμές του λαού μας και στρατεύτηκαν με το δίκιο της εργατικής τάξης. Δεν δημιούργησαν αποκομμένοι από την κοινωνία, αλλά συνδέθηκαν και εξέφρασαν τους βαθύτερους πόθους της.
Ο Βλασίδης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη την 1η Γενάρη του 1907. Σε ηλικία 17 χρόνων έρχεται μόνος του στην Αθήνα. Κάνει διάφορες δουλειές, ενώ παράλληλα ως αυτοδίδακτος ζωγράφος στο διάστημα μέχρι και την Κατοχή ζωγραφίζει κυρίως σκίτσα και γελοιογραφίες.
Η Κατοχή τον βρίσκει να δουλεύει στην Εταιρεία Ύδρευσης «Ούλεν» ως σχεδιαστής. Οργανώνεται στο ΚΚΕ, ενώ πρωτοστατεί στην οργάνωση του σωματείου εργαζομένων, του οποίου γίνεται πρόεδρος. Σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής παλεύει μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ στον τομέα Διαφώτισης της περιοχής της πρωτεύουσας.
Μετά την Απελευθέρωση γνωρίζει κι αυτός διώξεις για τα «πιστεύω» του.
Συλλαμβάνεται παραμονή Χριστουγέννων του 1946 και αφού κρατείται για μερικούς μήνες στις Στρατιωτικές Φυλακές Αθηνών, το 1947 εκτοπίζεται στον Άγιο Κήρυκο Ικαρίας. Το 1948 τον στέλνουν στη Μακρόνησο και το καλοκαίρι του 1950 στον Άη Στράτη, όπου έμεινε μέχρι το 1956. Σε αυτά τα 10 χρόνια εξορίας ο Βλασίδης δημιουργεί το μεγαλύτερο και πιο σημαντικό κομμάτι του έργου του όπου εκεί αναδύεται το μεγάλο του ταλέντο στη ζωγραφική.
Εκεί γνωρίζεται και με μεγάλους καλλιτέχνες όπως ο Μάνος Κατράκης, ο Μενέλαος Λουντέμης και ο Γιάννης Ρίτσος.
*
Σε ένα επιστολάριο ο Ρίτσος γράφει: «Βασίλη μου να ‘σαι ευτυχισμένος, καλέ μου, η ζωή μάς το χρωστάει και της το χρωστάμε. Θυμάσαι που λέγαμε; «Το φως δεν γέρασε ποτέ – εσύ που αγάπησες το φως πώς θα γεράσεις;» – ‘Οχι ποτέ, όλα δικά μας – και κείνα που μας λείπουν – γιατί εμείς δεν λείπουμε από πουθενά. Πάλι σιωπή;».
***
Όταν αποφυλακίζεται, μπαίνει στο χώρο της διαφήμισης φιλοτεχνώντας έντυπα, φυλλάδια αλλά και εξώφυλλα βιβλίων, αφού μόνο η ζωγραφική δεν μπορεί να του εξασφαλίσει τα προς το ζην. Παράλληλα, όμως, ζωγραφίζει πολλά πορτρέτα και άλλα έργα.
Το 1958 συμμετέχει στην πρώτη του και τελευταία ομαδική έκθεση ζωγραφικής με θέμα τον πόλεμο, που διοργάνωσε ο Λεωνίδας Χρηστάκης στην αίθουσα εκθέσεων «Κούρος». Μεταξύ των 48 ζωγράφων που συμμετείχαν ήταν και οι: Μίνως Αργυράκης, Νίκος Εγγονόπουλος, Δημήτρης Μυταράς, Γιάννης Τσαρούχης, Αλέκος Φασιανός κ.ά. Το 1982 στο Τορόντο του Καναδά παρουσιάζει την πρώτη ατομική του έκθεση με έργα που ζωγραφίζει εκεί.
Ο Βασίλης Βλασίδης «έφυγε» στις 15 Φλεβάρη 1997 σε ηλικία ενενήντα χρόνων. Λίγες ημέρες πριν τον επισκέφτηκε στο νοσοκομείο ο φίλος και σύντροφός του Γιώργος Φαρσακίδης, και σαν να καταλάβαινε το τέλος που ερχόταν, του λέει σε κάποια στιγμή: «Δεν φοβάμαι το θάνατο, αλλά δεν θέλω να πεθάνω για ένα λόγο: Γιατί η ζωή είναι τόσο ωραία!»
***
Τα έργα του Βλασίδη φιλοτεχνήθηκαν στις συνθήκες της εξορίας εν μέσω ανείπωτων δυσκολιών και αποτελούν ζωντανή μαρτυρία των θυσιών χιλιάδων αγωνιστών, που πέρασαν από αυτά τα κολαστήρια.
***
Στην έκθεση θα βρείτε και το λεύκωμα με τον τίτλο: «Βασίλης Βλασίδης. Ο ανυπότακτος του ονείρου», του εκδότη Κώστα Λυγιαζή.
***
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Δημαρχείο Περιστερίου
Οδός Καραθεοδωρή 1
Περιστέρι 121 34
*
Τηλέφωνο: 210 – 570.1000
Μετρό σταθμός «Περιστέρι»
Ώρες λειτουργίας της έκθεσης: Κάθε μέρα: 6 μ.μ. – 9.30 μ.μ.
Το Σάββατο και το πρωί: 10 π.μ. – 2 μ.μ.
