Με αφορμή αυτή τη δύσκολη – από κάθε άποψη – χρονιά, το Catisart.gr δίνει τον λόγο σε καλλιτέχνες και δημιουργούς που μιλούν για όσα έχασαν, για όσα κέρδισαν και για όσα περιμένουν.
Μας μιλούν για θέματα που τους ενόχλησαν ή τους συγκίνησαν, για γεγονότα που τους πίκραναν, τους εξόργισαν ή τους έδωσαν χαρά.
Εκμυστηρεύονται – εξομολογούνται τις απογοητεύσεις ή τις ελπίδες τους και τέλος εκθέτουν διαφωνίες, σκέψεις, ιδέες και προτάσεις…
Γράφει η Βαλέρια Δημητριάδου
Μια χρονιά -πιθανόν η πιο γεμάτη της ζωής μου έως τώρα – πλησιάζει στο τέλος της, κι εγώ ούτε που κατάλαβα πόσο γρήγορα πέρασε.
*Τη χρονιά αυτή ΕΧΑΣΑ έναν πατέρα που έμενε χιλιόμετρα μακριά και δεν γνώρισα ποτέ ουσιαστικά. Έχασα τον Νόρις τον σκύλο μας, τον πιο γλυκό και τρυφερό γίγαντα… Και έχασα και το πιο αυτονόητο απ’ όλα, την ανθρώπινη επαφή. Τις αγκαλιές και τα φιλιά με τους φίλους και την οικογένειά μου. Αλλά θα μου πεις, αυτό το είχα ήδη χάσει από την προηγούμενη.
*Παρά τις ουκ ολίγες απώλειες, ΚΕΡΔΙΣΑ το μεγαλύτερο λαχείο! Ένα υπέροχο κορίτσι που δεν χορταίνω με τίποτα. Με τις φωνούλες και τα χαμόγελά της και φυσικά και με τις γκρίνιες και τα κλάματά της. Κέρδισα τη γνώση του τι σημαίνει μητρότητα. Και που ‘σαι ακόμη θα μου πεις και δίκιο θα ‘χεις, κέρδισα όμως την υποψία όλων αυτών που έρχονται και ανυπομονώ! Είμαι μια χαζομαμά και όλο αυτό το ζω μαζί με το αγόρι μου – συμπορευτή μου πλέον – στο εκατό τοις εκατό. Οπότε τολμώ να πω πως κέρδισα τη νέα μου οικογένεια και μαζί μ’ αυτήν και μια αναθεωρημένη οπτική για τη ζωή. Είναι φοβερό το πόσο ραγδαία, σχεδόν από τη μια στιγμή στην άλλη, έχουν μικρύνει τα πάντα, όλα αυτά που μου τριβέλιζαν το μυαλό, και το μόνο που με νοιάζει πραγματικά είναι να είμαστε καλά και να ξυπνάμε κάθε μέρα χαρούμενοι και υγιείς. Συνεπώς θα πω ότι κέρδισα -δεν ξέρω για πόσο φυσικά- αυτό που πάντα προσπαθούσα, αλλά μόνο φιλοσοφικά κατάφερνα ν’ ακουμπήσω. Το να χαίρομαι και να νιώθω πλήρης με τα μικρά και καθημερινά.
*Όσον αφορά το μέλλον τώρα… Με απασχολεί αρκετά αυτό που βιώνει η ανθρωπότητα με τον υποβόσκοντα – ή και όχι – φασισμό στις πολιτικές τακτικές των κυβερνήσεων. ΠΕΡΙΜΕΝΩ και θέλω να πιστεύω πως θα έρθουν μέρες πιο φωτεινές. Πως δεν θα σταματήσουμε να διεκδικούμε συλλογικά και δεν θα επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να συνηθίσουν αυτήν την ατομοκεντρική στάση ζωής. Πως θα σταματήσει αυτή η πόλωση και θα συμφωνήσουμε, έστω οι περισσότεροι, πως ένας είναι ο πραγματικός υπαίτιος αυτής της τραγωδίας που βιώνουμε. Και δεν είναι ούτε οι επιβάτες, ούτε οι ναύτες αυτού του σάπιου πλοίου που βουλιάζει μέρα με τη μέρα ολοένα και περισσότερο, αλλά ο κυβερνήτης του. Οπότε, ναι. Περιμένω πώς και πώς να φύγει αυτή η σαθρή κυβέρνηση και να μην επιτρέψουμε στη μνήμη μας να σβήσει όλα αυτά τα αίσχη που βιώσαμε αυτήν την διετία. Να μη χάσουμε την ελπίδα μας και να επιζητούμε διαρκώς ένα καλύτερο αύριο.
***
Σημείωση σε σχέση με τα επαγγελματικά: Τη δεδομένη χρονική στιγμή, ασχολούμαι με τη συγγραφή σεναρίου (διαλόγων) σε μία σειρά στον Alpha («Άσε μας ρε μαμά»). Καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα συμμετέχω στην παράσταση «Γλάρος» του Τσέχωφ με την ομάδα μου C. for Circus, ο οποία ήταν ν’ ανέβει τον Ιούνιο του ‘21 αλλά αναβλήθηκε λόγω covid και θα ανέβει τον Μάιο του ‘22.
