Του Παναγιώτη Μήλα
Στην οδό Ναυάρχου Νικοδήμου, στην Πλάκα, ένα πολύ ιδιαίτερο κατάστημα, μια μικρή γκαλερί, είχαν ανοίξει δύο γελοιογράφοι: Ο Ηλίας Σκουλάς και ο Σπύρος Ορνεράκης.
Εκεί, μπορούσες να βρεις έργα τους και διαχρονικά αλλά και της άμεσης επικαιρότητας.
Λίγο καιρό πριν παντρευτώ σκέφτηκα να κάνω ένα διαφορετικό δώρο στη γυναίκα μου, στην Ειρήνη. Έτσι έσπευσα εκεί να αναζητήσω κάποια γελοιογραφία. Μπήκα μέσα και με ησυχία αναζήτησα και επέλεξα δύο ύστερα από έντονο προβληματισμό. Ένα του Σκουλά, με θέμα κοινωνικό και ένα του Ορνεράκη σχετικό με την προστασία του περιβάλλοντος.
Μια ευγενέστατη και χαμογελαστή κυρία με λαμπερά μάτια περίμενε υπομονετικά πότε θα καταλήξω οριστικά στην επιλογή μου. Κάποια στιγμή έγινε κι αυτό. Της έδειξα τις επιλογές μου και άρχισε να συσκευάζει τους δύο πίνακες.
Πριν πληρώσω με ρώτησε από πού έμαθα για την γκαλερί με τις γελοιογραφίες και πού θα έκανα αυτό το δώρο.
Της απάντησα. Της είπα πως είμαι κι εγώ γελοιογράφος και πως αυτό θα είναι δώρο στη γυναίκα μου.
Τι ήθελα να το πω;
Ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε. Έβαλε τις φωνές. Το διαρκές χαμόγελο έσβησε ξαφνικά από τα χείλη της. Την άκουσαν μέχρι απέναντι στην Αγγλικανική εκκλησία, στη Φιλελλήνων.
-Είσαι στα καλά σου; Με ρώτησε…
-Ήρθες εδώ να πάρεις δώρο για το κορίτσι σου, έργα δύο συναδέλφων σου και πας να τα πληρώσεις; Τρελαθήκαμε εντελώς εδώ μέσα; Έχεις καθόλου μυαλό;
Ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Ίσα που πρόλαβα να ρωτήσω το όνομά της. Την έλεγαν Τζένη…
Μάσησα τα λόγια μου, κατάπια τη γλώσσα μου και έφυγα έχοντας παραμάσχαλα τους δύο πίνακες.
Από τότε και μέχρι σήμερα αυτές οι δύο γελοιογραφίες με υποδέχονται όταν κάθομαι στο γραφείο μου.
***
Τα χρόνια πέρασαν και η γυναίκα με το χαραγμένο στα χείλη της χαμόγελο και τις δύο ζωντανές σπίθες ζωής στο βλέμμα, η Τζένη Ορνεράκη, πορεύτηκε δίπλα στον Σπύρο της και στα παιδιά τους, την Ελένη και τον Λυκούργο.
Πορεύτηκε όμως και δίπλα σε πολλά άλλα παιδιά που τα πήρε από το χέρι, τους έδειξε το δρόμο, τους άνοιξε το δρόμο, τους έκανε άξιους και χρήσιμους επαγγελματίες. Η Τζένη υπήρξε διευθύντρια στη «Σχολή Ορνεράκη», η ψυχή της Σχολής, η αγκαλιά, η ασφάλεια, η πείρα και το καλωσόρισμα.
Όπως έγραψαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οι φίλοι και οι μαθητές της «ήταν για δεκαετίες ο νους και η οργανωτική ψυχή της Σχολής. Από εκείνη περνούσαν όλα τα πρακτικά ζητήματα, μικρά και μεγάλα. Η κυρία Τζένη ήταν εκείνη που υποδεχόταν, που κατέγραφε, που ενθάρρυνε, που χαμογελούσε πάντα στα νέα παιδιά που προσπαθούσαν να καταρτίσουν και να πλουτίσουν το ταλέντο τους. Πολλά από αυτά τα αμέτρητα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, μεγάλωσαν και έγιναν γνωστοί σκιτσογράφοι, κομίστες, εικονογράφοι… Ίσως έχει ο καθένας διάφορες αναμνήσεις από τα χρόνια των θρανίων, των πρώτων εκθέσεων, των μικρών φεστιβάλ της σχολής. Όμως όλοι και όλες θα θυμούνται τη ματιά και το χαμόγελο της Τζένης.
«Η Τζένη αντιμετώπιζε τους εργαζόμενους στη Σχολή αλλά και τους σπουδαστές ως παιδιά της και γι’ αυτό τα προστάτευε και τα νουθετούσε με ευγένεια και ήθος.
»Γι’ αυτό την ευχαριστούμε για τη γλυκύτητά της, το ζεστό της χαμόγελο, τον επαγγελματισμό της, το ήθος της και τη βαθύτατη ευγένεια με την οποία περιέβαλε όλα τα παιδιά, αλλά και με την οποία προίκισε και τα παιδιά της, Ελένη και Λυκούργο.
»Σίγουρα η Τζένη Ορνεράκη θα λείψει στον Πολιτισμό αυτής της χώρας αλλά και στις καρδιές των ανθρώπων που είχαν την τύχη να τη γνωρίσουν.
***
Ο Ηλίας Ταμπακέας έγραψε: «Έφυγε η αρχηγός μας, το αφεντικό μας, η φίλη μας, η μαμά μας, ο άνθρωπός μας! Αυτή που όλοι αγαπούσαμε κι εκείνη μας αγαπούσε όλους… Η Τζένη Ορνεράκη δεν είναι πια ανάμεσά μας»…
Επίσης η Λέσχη των Ελλήνων Γελοιογράφων σε ανακοίνωσή της ανέφερε μεταξύ των άλλων και τα εξής:
«…η Τζένη ήταν ένας υπέροχος, σπάνιος άνθρωπος που μαζί με τον σύζυγό της Σπύρο, άφησε το αποτύπωμά της στη διαμόρφωση και την πορεία πολλών νεότερων σκιτσογράφων. Μια πραγματική φίλη που δεν πρόκειται να ξεχάσουμε».
***
Έπειτα από ένα απρόσμενο ατύχημα η Τζένη πέρασε στην απέναντι όχθη. Σήμερα, Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2017, ο Σπύρος, η Ελένη, ο Λυκούργος, οι μαθητές και οι καθηγητές της Σχολής, οι φίλοι και οι συνάδελφοι, θα την αποχαιρετήσουμε το μεσημέρι στις 2 από το Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας όπου θα γίνει η πολιτική της κηδεία.
