Το καθαρότερο πράγμα τῆς δημιουργίας – Νικηφόρος Βρεττάκος (1912-1991)
Ένας από τους καλύτερους Έλληνες ποιητές του έρωτα ήταν αναμφίβολα ο Νικηφόρος Βρεττάκος, ο οποίος με τα ποιήματά του εξυμνούσε την αληθινή αγάπη, την οποία θεωρούσε φάρμακο για όλες τις πληγές.
Δεν ξέρω, μα δεν έμεινε καθόλου σκοτάδι.
Ο ήλιος χύθηκε μέσα μου από χίλιες πληγές.
Και τούτη τη λευκότητα που σε περιβάλλω
δε θα τη βρεις ούτε στις Άλπεις, γιατί αυτός ο αγέρας
στριφογυρνά ως εκεί ψηλά και το χιόνι λερώνεται.
Και στο λευκό τριαντάφυλλο βρίσκεις μια ιδέα σκόνης.
Το τέλειο θαύμα θα το βρεις μοναχά μες στον άνθρωπο:
λευκές εκτάσεις που ακτινοβολούν αληθινά
στο σύμπαν και υπερέχουν. Το πιο καθαρό πράγμα λοιπόν της δημιουργίας
δεν είναι το λυκόφως, ούτε ο ουρανός που καθρεφτίζεται μες στο ποτάμι,
ούτε ο ήλιος πάνω στης μηλιάς τ’ άνθη.
Είναι η αγάπη.
