Του Παναγιώτη Μήλα
«Βρισκόμαστε σε μια πραγματικότητα που θυμίζει άσχημο όνειρο. Αυτό που χρωστάμε στον εαυτό μας είναι να μείνουμε ξύπνιοι», έλεγε η Αγνή Χιώτη σε συνέντευξή της για το Catisart.gr
Στον επίλογο αυτής της συνέντευξης η Ειρήνη Αϊβαλιώτου έγραψε:
«Η Αγνή Χιώτη, το κορίτσι με την καθαρότητα και τη γλυκύτητα στο βλέμμα, η πολύπλευρη και ταλαντούχα ηθοποιός, μια προσωπικότητα οξύτατης εμβέλειας, αποτελεί το νέο αίμα του θεάτρου μας. Είναι ένα πλάσμα όμορφο και θαρραλέο, προικισμένο με πλατιά κι ελεύθερη αντίληψη. Αντικρίζει τα αιώνια προβλήματα του κόσμου και της τέχνης με παρρησία, πολιορκώντας τα δυναμικά με άφοβη σκέψη, ελπίδα και αισιοδοξία. Για όσους την ξέρουν είναι η Αγνούλα, η Αγνή ψυχή του θεάτρου μας»…
Και πράγματι έτσι είναι, μιας και η Χιώτη κατέθεσε και καταθέτει την ψυχή της σε ένα μεγαλειώδες έργο – λειτούργημα: Στηρίζει, διδάσκει, εμπνέει, καθοδηγεί και οδηγεί το Θεατρικό Εργαστήρι Χαλανδρίου και τα μέλη του.
Ένα Εργαστήρι το οποίο μετά από 27 χρόνια λειτουργίας αποτελεί πλέον έναν ιδιαίτερα δημοφιλή θεσμό στα πολιτιστικά δρώμενα του Δήμου.
Όλα αυτά τα χρόνια έχει παρουσιάσει πολύ αξιόλογο έργο με πολλές θεατρικές παραστάσεις και εκδηλώσεις, ενώ παράλληλα έχει αναδείξει το έργο σημαντικών Ελλήνων και ξένων δημιουργών.
Μάλιστα το Εργαστήρι και τα μέλη του είχαν δεχθεί τα συγχαρητήρια του κορυφαίου συγγραφέα Ντάριο Φο και τα εύσημα της συζύγου του Φράνκα Ράμε, τον Ιούνιο του 2005, όταν είδε παράστασή τους.
Φέτος, έπειτα από την μακρόχρονη και σημαντική πορεία του σκηνοθέτη Τάσου Ράμση, τη σκηνοθετική καθοδήγηση της ομάδας την ανέλαβε η ηθοποιός και σκηνοθέτις Αγνή Χιώτη.
***
Το «Εργαστήρι» την Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2021 θα παρουσιάσει στο Θέατρο της Ρεματιάς την παράσταση «Όλος ο κόσμος μια σκηνή», που αποτελείται από γνωστούς μονολόγους του παγκόσμιου ρεπερτορίου. Κινούμενοι ανάμεσα στη κωμωδία και στο δράμα, δια μέσου μιας αριστοτεχνικής σύνδεσης του όλου πάζλ, όλοι οι μονόλογοι συγκλίνουν προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση: Την αναζήτηση της αλήθειας!
Η συγκίνηση και η χαρά όλων των συντελεστών είναι μεγάλη καθώς η προετοιμασία αυτής της παράστασης ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της καραντίνας και μέσα σε μια περίοδο σκοταδιού δημιουργήθηκαν όμορφα και φωτεινά πράγματα.
Το Catisart και η Ειρήνη Αϊβαλιώτου συνομίλησε με μέλη του Θεατρικού Εργαστηρίου Χαλανδρίου. Συζήτησαν για τις δράσεις της ομάδας στην περίοδο της καραντίνας και για το μέλλον του ερασιτεχνικού θεάτρου στην Ελλάδα. Επίσης εξήγησαν για ποιο λόγο έγιναν μέλη της θεατρικής ομάδας και τέλος αποκάλυψαν πώς επηρέασε την καθημερινότητα τους η ενασχόληση τους με το θέατρο
***
Στη συνέχεια ας δούμε όλα όσα μας είπε ο Χρήστος Λιαπάτης, ο Θοδωρής Τερζανίδης, η Ελένη Τσακιλτζή, ο Σπύρος Παπαλέξης και ο Δημήτρης Τίγγας οι οποίοι είναι μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Θεατρικού Εργαστηρίου Χαλανδρίου. Όλοι μάς μιλάνε για την εμπειρία τους ως ενεργά μέλη του Εργαστηρίου και μάς προσκαλούν να τους απολαύσουμε.
*Ποιοι οι λόγοι που σας οδήγησαν στο Θεατρικό Εργαστήρι Χαλανδρίου;
-Χρήστος Λιαπάτης: Το γεγονός ότι «μεταφέρεσαι» σε άλλες εποχές, το ότι «ζεις» άλλες ζωές, το ότι «βιώνεις» απίστευτες ιστορίες, ήταν μερικοί από τους λόγους που σε ηλικία 18 χρόνων με έκαναν να αναζητήσω μια θεατρική ομάδα για να συμμετάσχω ενεργά σε αυτήν. Εκείνη την εποχή το Θεατρικό Εργαστήρι Χαλανδρίου ανέβαζε δύο μονόπρακτα του Τσέχωφ σε χώρο πολύ κοντά στο σπίτι μου. Αυτό ήταν. Μαγεύτηκα. Για 3 περίπου μήνες παρακολουθούσα μόνο τις πρόβες που ετοίμαζαν για την επόμενη παράσταση. Δεν έχασα ούτε λεπτό. Με κέρδισε ο δάσκαλός μας, ο εξαιρετικός κύριος Τάσος Ράμσης. Με συνεπήρε ο τρόπος που προετοίμαζαν το έργο που ανέβαζαν (κι ας μην συμμετείχα). Η παρέα και όλη αυτή η ατμόσφαιρα με κέρδισε. Από τότε πέρασαν 27 χρόνια και το Θεατρικό Εργαστήρι Χαλανδρίου είναι πλέον οικογένεια μου.
-Ελένη Τσακιλτζή: Αν και ήθελα αρκετά χρόνια να ενταχθώ σε μια θεατρική ομάδα, δεν το έπαιρνα ποτέ απόφαση. Στο Θεατρικό Εργαστήρι Χαλανδρίου αποφάσισα να συμμετάσχω φέτος και μετά από την παρότρυνση της Αγνής Χιώτη που το έχει αναλάβει.
-Δημήτρης Τίγγας: Κάθε άνθρωπος χρειάζεται κάτι για να απασχολεί ευχάριστα τον χρόνο του. Κάτι δηλαδή που θα τού δίνει τη δυνατότητα να ανταπεξέρχεται στην ρουτίνα της καθημερινότητας. Για κάποιους, όπως και εγώ, μία πηγή θετικής διάθεσης είναι το Θέατρο, όχι μόνο όταν παρακολουθούν μια παράσταση, αλλά και όταν ανεβαίνουν οι ίδιοι στην σκηνή. Ακούγοντας λοιπόν για τη λειτουργία Θεατρικού Εργαστηρίου στην περιοχή μου, μαθαίνοντας για την πολυετή παρουσία του στα πολιτιστικά δρώμενα αλλά και για την αξιόλογη λειτουργία και δράση του, αποφάσισα να ενσωματωθώ στην ομάδα.
-Θοδωρής Τερζανίδης: Με το Θέατρο έχω μία μακροχρόνια σχέση ως θεατής, αλλά και ως ηθοποιός – κυρίως ερασιτεχνικά. Είναι η τέχνη για την οποία τρέφω μεγάλη αγάπη. Μέσα από το Θεατρικό Εργαστήρι Χαλανδρίου μού δίνεται η δυνατότητα να ασχοληθώ και πάλι με την υποκριτική, να έρθω αντιμέτωπος με την πρόκληση της ενσάρκωσης διαφορετικών χαρακτήρων, να συμμετέχω σε ασκήσεις της δραματικής τέχνης και βέβαια να συμμετέχω σε μια ολοκληρωμένη θεατρική παράσταση. Επιπλέον, σε αυτή την ομάδα βρίσκομαι με ανθρώπους που έχουν το ίδιο μεράκι με μένα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ότι τις ώρες πρόβας και άσκησης που περνάμε, τις περνάμε διασκεδάζοντας, γιατί όλοι συμμετέχουν με κέφι, χαρά και προπάντων αγάπη για το θέατρο.
-Σπύρος Παπαλέξης: Η ηθοποιία και το θέατρο ήταν παιδιόθεν η μεγάλη μου αγάπη …οπότε το πραγματικό ερώτημα είναι για ποιον λόγο δεν πήγα νωρίτερα. Δεδομένου δε ότι μετακόμισα και στον …τόπο του εγκλήματος, το Χαλάνδρι, η – απολύτως δικαίως – πολύ θετική φήμη του Θεατρικού Εργαστηρίου δεν άργησε να με αγγίξει.
*Ποιες οι δράσεις σας κατά την περίοδο της καραντίνας;
-Χρήστος Λιαπάτης: Κατά την περίοδο της καραντίνας ήταν η σανίδα σωτηρίας μας. Όσοι ασχολούμαστε ερασιτεχνικά με το θέατρο είναι στην καθημερινότητα μας, έτσι και στην περίοδο της καραντίνας ψάχναμε να βρούμε τρόπους ενασχόλησης. Σκεφτήκαμε λοιπόν, πως αφού όλα γίνονται διαδικτυακά γιατί όχι και το θέατρο; Βέβαια το θέατρο είναι επαφή. Επαφή μεταξύ των ηθοποιών, επαφή του κοινού και των ηθοποιών, επαφή των ηθοποιών και του σκηνοθέτη. Όμως είναι και γνώση, είναι ανάγνωση, ανάλυση, παιχνίδι, άσκηση και άλλα πολλά. Οπότε με την βοήθεια της τεχνολογίας ξεκινήσαμε «διαδικτυακές πρόβες». Διαβάσαμε μερικά θεατρικά έργα, κάναμε ασκήσεις, συζητήσαμε πολύ για θέατρο. Κάποια στιγμή η σκηνοθέτις μας, η Αγνή Χιώτη, είχε την ιδέα να δουλέψουμε κάποιους μονολόγους. Το τέλος της καραντίνας μάς βρήκε να έχουμε κάνει αρκετή δουλειά. Μόλις λοιπόν μας το επέτρεψαν, και παίρνοντας όλα τα μέτρα προστασίας κατά του Covid-19, ξεκινήσαμε πρόβες δια ζώσης. Έτσι στις 17 Σεπτεμβρίου στο θέατρο της Ρεματιάς στο Χαλάνδρι θα παρουσιάσουμε την δουλειά μας. Αποδεικνύοντας πως αν είσαι εραστής της τέχνης τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τον έρωτά σου.
-Ελένη Τσακιλτζή: Κατά την διάρκεια της καραντίνας το Θεατρικό Εργαστήρι Χαλανδρίου συνέχισε κανονικά ή μάλλον όσο κανονικά επέτρεπαν οι συνθήκες τις δράσεις του. Οι πρόβες γίνονταν δικτυακά και παρά την δυσκολία του μέσου ήταν αρκετά διασκεδαστικές και δημιουργικές
-Δημήτρης Τίγγας: Την δύσκολη περίοδο της καραντίνας οι περιορισμένες ενασχολήσεις μου ήταν συνυφασμένες με το διαδίκτυο. Δια μέσου αυτού παρακολούθησα μαθήματα μουσικής, κάποιο σεμινάριο μοντέρνας τέχνης και βέβαια παρακολούθησα τα μαθήματα και τις πρόβες με τη θεατρική ομάδα. Επίσης ασχολήθηκα με την ανάγνωση βιβλίων.
-Σπύρος Παπαλέξης: Κατά την περίοδο της καραντίνας η εξαιρετική σκηνοθέτις μας, Αγνή Χιώτη, μας παρέδιδε μαθήματα διαδικτυακώς και με τον τρόπο αυτόν δουλεύαμε ο καθένας τον μονόλογό του από διαφορετικά θεατρικά έργα. Προσωπικά, λόγω υποχρεώσεων, ήταν ο μόνος τρόπος να συνεχίσω να ασχολούμαι με αυτό που αγαπάω.
*Πώς έχει επηρεάσει η ενασχόληση σας με το θέατρο την καθημερινότητα σας;
-Χρήστος Λιαπατής: Ίσως το ποιο σημαντικό κομμάτι από την ενασχόληση μου με το θέατρο είναι αυτό. Ως ερασιτέχνης ηθοποιός προσπαθείς να ποιείς ήθος. Αν αυτό καταφέρεις και το βάλεις στην καθημερινότητα σου θα σου επιφέρει μόνο θετικά στοιχεία. Σε όλους τους τομείς. Θα σε κάνει καλύτερο επαγγελματία, πιο ήρεμο, πιο ευγενικό, θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Έπειτα η γνώση που θα σου προσφέρει είναι πολύ σημαντική και συνεχής. Η ελευθερία στη σκέψη, η συνεργασία με τους γύρω σου, η δημιουργικότητα, η συντροφικότητα και έτσι όλα γίνονται καλύτερα.
-Θοδωρής Τερζανίδης: Το θέατρο ως ενασχόληση, πρώτα από όλα μου δίνει μία δημιουργική διέξοδο από την εργασιακή καθημερινότητα. Τις ώρες της πρόβας και της θεατρικής άσκησης, όποια δυσκολία και να έχει προκύψει μέχρι εκείνη τη στιγμή, χάνεται, διότι το ίδιο το θέατρο λειτουργεί μέσα από την «κάθαρση». Η ενσάρκωση κάποιου ρόλου, η αναζήτηση του χαρακτήρα του, η ανάλυση ενός θεατρικού έργου, οι ασκήσεις αυτοσχεδιασμού, όλα με αναγκάζουν να αφήσω το «εγώ» μου και το τώρα μού δίνουν μια διάσταση διαφορετική σε αυτό που ζω ή έχω ζήσει. Επιπλέον, το θέατρο είναι μέσο πνευματικής εξέλιξης και καλλιέργειας για μένα και μου δίνει εφόδια, που τα χρησιμοποιώ τόσο στη δουλειά μου, όσο και στην κοινωνική μου ζωή. Μέσα από το θέατρο, έχω για παράδειγμα βελτιώσει την ικανότητα έκφρασης σκέψεων και συναισθημάτων και την ανάπτυξη της αντίληψης και ενσυναίσθησης με τους ανθρώπους γύρω μου.
-Σπύρος Παπαλέξης: Το θέατρο για μένα είναι διέξοδος από τη στείρα καθημερινότητα. Μέσω αυτού έζησα και ζω περισσότερες ζωές και θεωρώ πως μου έδωσε τη δυνατότητα να αντιμετωπίζω πιο σφαιρικά και με μεγαλύτερη κατανόηση τους ανθρώπους, τη ζωή και τα πράγματα.
*Πώς αντιμετωπίζεται το ερασιτεχνικό θέατρο στην Ελλάδα;
-Ελένη Τσακιλτζή: Είμαι αρκετά νέα στον χώρο του ερασιτεχνικού θεάτρου και δεν μπορώ να έχω άποψη για το σύνολο του. Με σιγουριά όμως μπορώ να πω ότι ο Δήμος Χαλανδρίου ενδιαφέρεται και στηρίζει ουσιαστικά το ερασιτεχνικό θέατρο της περιοχής μας.
-Δημήτρης Τίγγας: Η ύπαρξη πάρα πολλών θεατρικών ομάδων ανά την επικράτεια υποδηλώνει την μεγάλη ανάγκη των ανθρώπων να εκφραστούν μέσω του θεάτρου. Υπάρχει μεγάλη δημιουργία και εξάπλωση των ερασιτεχνικών θιάσων ακόμα και σε απομακρυσμένες περιοχές, οι οποίοι καλύπτουν το κενό των επαγγελματικών θιάσων. Έτσι ακόμα και οι κάτοικοι ακριτικών περιοχών ή απομονωμένων νησιών, έρχονται σε επαφή με σημαντικά έργα του Ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου. Όσον αφορά την αντιμετώπιση των ερασιτεχνικών θιάσων από την πολιτεία και τους φορείς της (Δήμοι, Περιφέρειες) ποικίλει ανάλογα με την ευρωστία του κάθε φορέα. Είναι αναγκαίο να βρεθούν χώροι αλλά και με κατάλληλο εξοπλισμό που θα στεγάσουν τους θιάσους. Οπωσδήποτε η πολιτεία πρέπει να είναι πιο γενναιόδωρη με τον πολιτισμό και να αυξήσει τα κονδύλια. Νομίζω όμως ότι αυτή η άνθιση των ερασιτεχνικών θιάσων θα αποδώσει καρπούς, γιατί οι τοπικές κοινωνίες στηρίζουν αυτές τις προσπάθειες και μπορεί στο μέλλον να έχουμε βελτιστοποίηση στα συγκεκριμένα προβλήματα.
-Θοδωρής Τερζανίδης: Θεωρώ ότι το ερασιτεχνικό θέατρο είναι κάτι που προσελκύει πολλούς ανθρώπους, που θέλουν μια δημιουργική απασχόληση στον ελεύθερο χρόνο τους και έχουν αγάπη για τη τέχνη αυτή. Επίσης είναι πάρα πολλοί θεατρόφιλοι που παρακολουθούν και στηρίζουν τις ερασιτεχνικές παραστάσεις. Δυστυχώς δεν μπορώ να πω, από την προσωπική μου εμπειρία μέσα από τα θεατρικά εργαστήρια, ότι υπάρχει μεγάλη στήριξη από την πολιτεία σε κρατικό επίπεδο. Η όποια στήριξη υπάρχει, είναι από τους Δήμους ή από ιδιωτικούς πολιτιστικούς φορείς ή από εκπαιδευτικά ιδρύματα. Και πάλι υπάρχουν, για παράδειγμα, Δήμοι που έχουν «παράδοση» στη δημιουργία και στήριξη των θεατρικών εργαστηρίων, ενώ σε άλλους υπάρχει πλήρης απουσία τέτοιων δράσεων. Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι κατά περίπτωση το ερασιτεχνικό θέατρο, αλλού απουσιάζει, αλλού λειτουργεί υποβαθμισμένα και αλλού αντιμετωπίζεται ως λίκνο πολιτιστικής ανάπτυξης του εκάστοτε Δήμου ή άλλου φορέα που το στηρίζει και του δίνεται η πρέπουσα σημασία και βαρύτητα ως σημαντική δράση για τους πολίτες.
*Γιατί κάποιος να θέλει να γίνει μέλος της ομάδας σας;
-Χρήστος Λιαπατής: Γιατί αυτή η ομάδα 27 χρόνια τώρα, κάνει πολιτισμό. Γιατί είμαστε μια ομάδα, είτε είσαι μια μέρα, είτε 27 χρόνια είσαι το ίδιο με όλους. Γιατί κανείς δεν μας επιβάλλει τι έργο θα ανεβάσουμε και ποιόν ρόλο θα παίξουμε. Γιατί όλοι έχουμε την ίδια αγάπη: Το θέατρο. Γιατί το κλίμα της ομάδας είναι τέτοιο που αμέσως νοιώθεις πως συμμετέχεις χρόνια. Για το ταξίδι που δεν τελειώνει ποτέ.
-Δημήτρης Τίγγας: Στο Θεατρικό Εργαστήρι Χαλανδρίου υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ των μελών του. Οι ερασιτέχνες ηθοποιοί έχουν συνειδητοποιήσει ότι η προσωπική επιτυχία του καθενός αποτελεί τον βασικό στόχο για την επιτυχία του συνόλου. Δεν υπάρχουν εγωισμοί και ανταγωνισμοί αλλά μια ευγενική άμιλλα και με χαρά ο καθένας αναγνωρίζει και χαιρετίζει την προσπάθεια του άλλου. Σε συνάρτηση με το πολύ καλό κλίμα που δημιουργείται από όλους τους συντελεστές ανεξαιρέτως , θεωρώ ότι είναι μία άριστη επιλογή για κάποιον να ενσωματωθεί στην ομάδα.
-Σπύρος Παπαλέξης: Το Θεατρικό Εργαστήρι Χαλανδρίου είναι πάνω από όλα μια μεγάλη και ζωντανή παρέα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ανάμεσα στα μέλη (πρώην και νυν) έχουν δημιουργηθεί πολύ δυνατές φιλίες, οικογένειες, σχέσεις ζωής! Όμως είμαστε και μια ομάδα με πάθος και δίψα για την τέχνη και το θέατρο. Μέσα από τις ζυμώσεις και την Παιδεία του θεάτρου βελτιωνόμαστε ως άνθρωποι και ανακαλύπτουμε πτυχές του εαυτού μας που δεν ξέραμε καν ότι υπάρχουν.
*Μας γεμίσατε με αισιοδοξία για την επόμενη ημέρα. Σας ευχαριστούμε που μοιραστήκατε μαζί μας τα όνειρά σας. Χωρίς να το επιδιώξετε μάς δώσετε μάθημα ζωής.
-Κι εμείς ευχαριστούμε το Catisart που μας έδωσε αυτή την ευκαιρία γι’ αυτή τη συζήτηση.
