Το 1996 η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσικλετιστών οργάνωσε αντικατοχική πορεία με αφετηρία το Βερολίνο και τερματισμό την κατεχόμενη Κερύνεια.
H πορεία ξεκίνησε στις 2 Αυγούστου του 1996 από την Πύλη του Βρανδεμβούργου στο Βερολίνο. Οι μοτοσικλετιστές ακολούθησαν μια μεγάλη διαδρομή μέσα από χώρες της Ευρώπης για να καταλήξουν στην Κύπρο στις 10 Αυγούστου. Στην πορεία συμμετείχαν και ξένοι μοτοσικλετιστές.
Στις 11 Αυγούστου 1996 η τουρκική κατοχική δύναμη απειλούσε ότι θα άνοιγε πυρ κατά των 7.000 μοτοσικλετιστών που κατευθύνονταν προς την Κερύνεια και αυτό ανησύχησε τις αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Οι μοτοσικλετιστές τόνιζαν ότι η πορεία τους ήταν ειρηνική. Παρόντες ήταν και οι 200 Ευρωπαίοι μοτοσικλετιστές που είχαν έλθει στην Κύπρο. Ωστόσο, έπειτα από συνάντηση που είχε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Γλαύκος Κληρίδης, με τον Πρόεδρο και το Συμβούλιο της Ομοσπονδίας των Μοτοσικλετιστών, η πορεία ματαιώθηκε επειδή -όπως δήλωσε ο Πρόεδρος της Κύπρου- «η πατρίδα ετίθετο σε κίνδυνο».
Έτσι μια πολύ καλά οργανωμένη πορεία διαλύθηκε και μετατράπηκε σε μια ανεξέλεγκτη πορεία που κανείς δεν ήταν σε θέση να ελέγξει πλέον.
H κατάσταση ξέφυγε από τα οργανωμένα πλαίσια. Οι μοτοσικλετιστές άρχισαν να κινούνται προς διάφορες κατευθύνσεις και πέρασαν στη νεκρή ζώνη. Οι κατοχικές δυνάμεις άναψαν φωτιά για να τους απομακρύνουν. Στη Δερύνεια η κατάσταση ήταν χειρότερη, αφού άρχισαν οι συγκρούσεις για να εξελιχθούν στη συνέχεια σε δραματικές. Μοτοσικλετιστές και άλλοι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους ένοπλους στρατιώτες της κατοχικής δύναμης αλλά και οργανωμένους Τούρκους και Τουρκοκύπριους αντιδιαδηλωτές που περιελάμβαναν και οργανωμένες ομάδες των Γκρίζων Λύκων.
***
O Tάσος Iσαάκ, στην προσπάθειά του να βοηθήσει έναν άλλον Ελληνοκύπριο, τον οποίο κτυπούσαν οι Τούρκοι, δέχθηκε επίθεση και έπεσε στο χώμα. Γύρω του μαζεύτηκαν μεγάλος αριθμός Τούρκων και Τουρκοκύπριων αντιδιαδηλωτών και άρχισαν να τον κτυπούν επανειλημμένα με πέτρες, ρόπαλα, λοστούς. Μέλη της Ειρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ, τα οποία ήταν παρόντα στη σκηνή, επέλεξαν να μην επέμβουν.
***
Ο Τάσος Ισαάκ όταν σκοτώθηκε ήταν 24 ετών και άφησε πίσω του την έγκυο σύζυγό του. Ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τις υπηρεσίες του προς την Ελλάδα, η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να είναι ο ανάδοχος γονέας του ακόμη αγέννητου μωρού.
Όταν γεννήθηκε το κοριτσάκι, βαπτίστηκε Αναστασία από τον τότε Υπουργό Εξωτερικών Θεόδωρο Πάγκαλο.
Μάλιστα η τραγουδίστρια Χάρις Αλεξίου της έχει αφιερώσει το τραγούδι «Τραγούδι του Χελιδονιού».
***
Τρεις ημέρες μετά τη δολοφονία του Ισαάκ, έγινε η κηδεία του. Εκείνη την ημέρα ολοκληρώθηκε το έγκλημα με τη δολοφονία του Σολωμού Σολωμού, ο οποίος πυροβολήθηκε όταν σκαρφάλωσε στον ιστό της τουρκικής σημαίας με σκοπό να την κατεβάσει.
***
Στις 24 Ιουνίου 2008 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ένοχη την Τουρκία για τις δολοφονίες Σολωμού Σολωμού και Τάσου Ισαάκ. Σύμφωνα με το δικαστήριο, η Τουρκία κρίθηκε ένοχη για την παραβίαση του 2ου άρθρου της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, δηλαδή δεν προχώρησε σε ενέργειες για την εύρεση των ενόχων. Επίσης επιδίκασε χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του Τάσου Ισαάκ.
***
Στις 24 Ιουλίου 2016, είκοσι χρόνια μετά τις δολοφονίες, συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατία Προκόπη Παυλόπουλο η αντιπροσωπεία της Πρωτοβουλίας Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού.
Υποδεχόμενος την αντιπροσωπεία ο κ. Παυλόπουλος υπογράμμισε τη δέσμευση όλων για αγώνα ως την τελική δικαίωση των Ισαάκ – Σολωμού και την τιμωρία των δολοφόνων τους, αλλά και ως την τελική δικαίωση της Κύπρου, μέσα από την επίλυση του Κυπριακού με βάση το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.
Παρεμβαίνοντας στη συζήτηση, η Αναστασία Ισαάκ, η κόρη του ήρωα, τόνισε ότι η επιθυμία όλων είναι να καταδικαστούν οι άνθρωποι που σκότωσαν τον πατέρα της και τον Σολωμό και ζήτησε από τον Προκόπη Παυλόπουλο να κάνει κάτι σε αυτήν την κατεύθυνση, εφόσον μπορεί, σημειώνοντας ότι επί 20 χρόνια δεν έκανε κανένας τίποτε.
***
«Το τραγούδι του Χελιδονιού»
Στίχοι, Μουσική, Ερμηνεία: Χαρούλα Αλεξίου
*
Έλα εδώ κοντά
να σου δώσω ένα φιλάκι
έλα μη μου κλαις
άσπρο μου χελιδονάκι
*
Ο Θεός να μας φυλάει
από μάτι που κοιτάει πονηρά
Ο Θεός να μας σκεπάζει
όταν η ψυχή τρομάζει την χαρά
Πες μου, τι σε πολεμάει;
*
Γέλασε ξανά
κρυσταλλένιο μου αγγελούδι
η άνοιξη να ‘ρθει
να φωτίσει το τραγούδι
*
Μέλισσες και πεταλούδες
να στολίζουν τις φτερούγες που φοράς
και τα σύννεφα ν’ ανοίξουν
τον Θεούλη να σου δείξουν, να μιλάς
Να σταθώ κι εγώ στο πλάι
*
Με τραγούδια και ζαφείρια
θα σου κάνω τα χατίρια
Μην πονάς
θα σου στείλω εγώ δελφίνια
απ’ την Πάφο ως την Κερύνεια να γυρνάς
όλες του νησιού τις χάρες να φοράς
χελιδόνι, τη ζωή να τραγουδάς