23.3 C
Athens
Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024

Takis. Τελευταία διόρθωση με τη σμίλη του στα 94… ενώ τον τιμά η Tate Modern στο Λονδίνο

Παρασκευή, 9 Αυγούστου 2019: Τελευταία διόρθωση σε έργο με τη σμίλη του από τον διάσημο Έλληνα γλύπτη Παναγιώτη Βασιλάκη, γνωστό με το ψευδώνυμο Takis.

 

Ο Takis είχε ταλαιπωρηθεί από αρκετά προβλήματα υγείας τους τελευταίους μήνες.

 

 

«Θα μείνει για πάντα αλησμόνητος […] Σήμερα, χάσαμε όλοι ένα εξαιρετικό πνεύμα», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Ίδρυμα Takis, το οποίο ανακοίνωσε τον θάνατο του καλλιτέχνη.

Στην ανακοίνωσή του το Ίδρυμα προσθέτει: «Ο Takis υπήρξε ένας αληθινός πρωτοπόρος, επαναστάτης και θρύλος. Θα μείνει για πάντα αλησμόνητος.

Ένα παραγωγικό και δημιουργικό μυαλό, του οποίου η εφευρετικότητα, το πάθος και η φαντασία ήταν αστείρευτα, ο  Takis διερεύνησε πολλούς καλλιτεχνικούς και επιστημονικούς ορίζοντες, όπως μεταξύ άλλων τη μουσική και το θέατρο, και επαναπροσδιόρισε τα όρια στην τέχνη.

Χάρη στην πολυδιάστατη δημιουργική ιδιοφυΐα του, τη γενναιοδωρία του και την εξαιρετική του διαίσθηση, ο Takis ήταν μπροστά από την εποχή του, γεγονός που συνέβαλε στη διεθνή του επιτυχία.

[…] Ο μεγαλύτερος φόρος τιμής που μπορούμε να αποτίσουμε σήμερα είναι να συνεχίσουμε να ακολουθούμε το οραματιστικό του μονοπάτι, όπου -παραθέτοντας τα λόγια του Τάκι- «όλα είναι μυαλό και κίνηση», έτσι ώστε να διαιωνιστεί η μοναδική του κληρονομιά».

 

 

***

 

 

Στα 94 ο Takis ήταν ενεργός και η Tate Modern στο Λονδίνο τιμούσε το έργο του με μεγάλη αναδρομική έκθεση που άρχισε στις 3 Ιουλίου 2019.

 

Ο Takis γεννήθηκε στην Αθήνα στις 25 Οκτωβρίου 1925. Ανήκε στους κυριότερους εκπροσώπους της σύγχρονης εικαστικής σκηνής και της κινητικής τέχνης στην οποία υπήρξε πρωτοπόρος, τόσο εξαιτίας των υλικών και των τεχνικών που χρησιμοποίησε όσο και λόγω των ιδεών που μετέδωσε.

 

 

 

Ήταν το έκτο παιδί μίας οικογένειας με εφτά παιδιά. Αν και οι γονείς του υπήρξαν ευκατάστατοι, με την καταστροφή της Σμύρνης, ο πατέρας του, ο οποίος ήταν κτηματίας, έπεσε έξω με αποτέλεσμα η οικογένεια να δοκιμαστεί σκληρά από τη φτώχεια. Τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια συμπίπτουν με τη δικτατορία του Μεταξά και τη γερμανική Κατοχή, κατά τη διάρκεια της οποίας υπήρξε ηγετικό στέλεχος της ΕΠΟΝ, γεγονός που είχε ως συνέπεια την καταδίκη του σε εξάμηνη φυλάκιση.

 

Υπήρξε αυτοδίδακτος εκ πεποιθήσεως, και με έρευνα, μελέτη και πειραματισμούς κατάφερε να αποτελέσει έναν από τους ανανεωτές της γλυπτικής, βασίζοντας την καλλιτεχνική του έκφραση και δημιουργικότητα στη λειτουργική χρήση των φυσικών νόμων. Το φως, αλλά και η κίνηση σε κάθε της μορφή -μηχανική, ηλεκτρομηχανική, θερμική, μαγνητική, υδροδυναμική- είναι στοιχεία που αποτελούν βασικούς πυρήνες του έργου του.

 

 

Η αυτοβιογραφία του Takis έχει εκδοθεί δύο φορές. Η πρώτη φορά ήταν στο Παρίσι το 1961 από τον εκδοτικό οίκο Julliard με τίτλο «Estafilades». Στα ελληνικά εκδόθηκε το 2005 από τις εκδόσεις Φερενίκη με τίτλο «Takis».
Το περιοδικό New Scientist, σε άρθρο του με τίτλο «Οι ήχοι του αύριο», τον κατέταξε μαζί με τους Ιάννη Ξενάκη και John Cage στους περισσότερο υποσχόμενους μουσικούς του 20ου αιώνα.

 

Ο Takis στη μακρά 70ετή καλλιτεχνική του πορεία δημιούργησε μερικά από τα πιο δυνατά, καινοτόμα – αλλά και παιχνιδιάρικα – έργα τέχνης του 20ού αιώνα σε μητροπόλεις όπως η Αθήνα, το Παρίσι, το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Στα έργα του έχει ενσωματώσει τις μορφές της ζωγραφικής, της γλυπτικής και της μουσικής σε σχέση με την ενέργεια.

Η τελευταία του έκθεση

Στην Tate Modern από τις 3 Ιουλίου έως τις 27 Οκτωβρίου, οι επισκέπτες θα συναντήσουν δάση από γλυπτά σήματα που αναβοσβήνουν και μαγνητικά αντικείμενα που θα οδηγήσουν το κοινό στο χώρο του ήχου και της ενέργειας των έργων του.

 

 

 

 

Αυτή η έκθεση επιδιώκει τη γνωριμία με την ουσιαστική ποίηση και την ομορφιά του ηλεκτρομαγνητικού σύμπαντος που διερευνήθηκε από τον Takis.

 

Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του ο Takis έχει δημιουργήσει γλυπτά που μοιάζουν με κεραίες που ονομάζονταν «Σήματα» και μουσικές συσκευές που χρησιμοποιούν μαγνήτες, ηλεκτρισμό και με τη συμμετοχή θεατών παράγουν συντονισμένους και τυχαίους ήχους. Τέτοιες εφευρέσεις έκαναν τον καλλιτέχνη ένα αξιοθαύμαστο μέλος της διεθνούς avant-garde καλλιτεχνικής σκηνής.

 

Η έκθεση διοργανώθηκε από την Tate Modern σε συνεργασία με το Museu d’Art Contemporani de Barcelona και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης της Αθήνας.

 

Από το 1974 μέχρι και το 1986 στο Παρίσι, δημιουργεί τα περίφημα «Ερωτικά» του γλυπτά. Το 1986 γύρισε στην Ελλάδα και ίδρυσε το Κέντρο Ερευνών για την Τέχνη και τις Επιστήμες (KETE) στο Γεροβουνό Αττικής, του οποίου τα επίσημα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν το 1993.

Εκεί άφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα της Παρασκευής 9 Αυγούστου 2019.

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -