Η Λυκόφως, μετά την εφηβική σκηνή, εγκαινιάζει παιδική σκηνή στο “Θησείον, ένα θέατρο για τις τέχνες” με το έργο της Βάσιας Παρασκευοπούλου, “Το αγόρι και η ευχή”, από 24 Νοεμβρίου 2013 σε σκηνοθεσία της ιδίας με τους Γιάννη Πλιάκη, Έλια Ζαχαριουδάκη, Γιάννη Δρακόπουλο. Το ταξίδι περιπλάνησης ενός αγοριού και ενός κοριτσιού – ευχής που μαζί θα φτάσουν στα πέρατα του κόσμου, θα γνωρίσουν παράξενους ανθρώπους, ξεδιαλυτές μυστηρίων, ονειροκρατητές, και με τόλμη και ενθουσιασμό θα ψάξουν μέχρι εκεί που φτιάχνονται τα όνειρα και τα αστέρια πέφτουν για να γίνουν ευχές για να βρουν τον παραλήπτη μιας χαμένης ευχής…
Ο Άρης είναι ένα χαρούμενο παιδί που ζει μια ζωή σαν όλες τις άλλες. Και ένα βράδυ που μοιάζει σαν όλα τα άλλα, εμφανίζεται στο δωμάτιό του ένα κορίτσι που δε μοιάζει με κανένα άλλο: ένα κορίτσι – ευχή που έχει χαθεί! “Πώς μοιάζει άραγε μια ευχή; Γελάει ή κλαίει σαν παιδί; Ρεμβάζει και μελαγχολεί; Κοιτάει τα αστέρια κι αναστενάζει; Ή πάει για ύπνο σαν βραδιάσει; Οι φίλοι της; Είναι πολλοί; Αγαπημένοι και καλοί; Πάει μαζί τους σινεμά; Τρώει ποπ-κορν στα σκοτεινά; Πώς μοιάζει άραγε μια ευχή;” θα αναρωτηθεί ο Άρης και θα ξεκινήσει μαζί της ένα μακρινό ταξίδι…
Ένα ταξίδι που θα τους οδηγήσει στη χώρα των ευχών, σε πολλά παράδοξα “τι” και αμφίβολα “γιατί”. Ένα ονειρικό ταξίδι πίστης στη δυνατότητα νέων προσανατολισμών – ένα ταξίδι για την ελπίδα, την επιμονή στην αναζήτηση και την αγάπη. Ένα ταξίδι για να γεννηθούν ξανά ευχές σε μια χώρα που μοιάζει σχεδόν έρημη από εκείνες…
Συντελεστές
Κείμενο – Σκηνοθεσία: Βάσια Παρασκευοπούλου
Πρωτότυπη μουσική: Άγγελος Αγγέλου
Σκηνικά – Κοστούμια: Λίνα Μότσιου – Αλεξάνδρα Γιαννακανδροπούλου
Φωτισμοί: Ζαφείρης Επαμεινώνδας – Βασίλας Κλωτσοτήρας
Κίνηση: Έλενα Γεροδήμου
Ζωγραφική animation παράστασης: Παναγιώτης Ανδριανός
Μοντάζ animation: Μαρία Αθανασοπούλου
Sound designer: Νίκος Χελιδονίδης
Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιάννης Πλιάκης, Έλια Ζαχαριουδάκη, Γιάννης Δρακόπουλος
Παραγωγή: Μικροί Πυροτέχνες και Λυκόφως
Λίγα λόγια για το έργο
Τα μεγαλύτερα ταξίδια πολλές φορές ξεκινάνε με τους πιο ανορθόδοξους τρόπους κι αυτό είναι μια σπουδαία αλήθεια που ο Άρης θα ανακαλύψει τη νύχτα που κανονικά θα ήταν “σαν όλες τις άλλες” μέχρι που τελικά θα αποδειχτεί ότι θα είναι περισσότερο η νύχτα που θα του αλλάξει τη ζωή.
Όλα θα ξεκινήσουν όταν στο δωμάτιο του θα κάνει την απρόσμενη εμφάνιση του ένα μικροκαμωμένο, αποπροσανατολισμένο και με κάπως αχτένιστα απ’ τον ύπνο μαλλιά κορίτσι που, σέρνοντας μια βαλίτσα στο ένα χέρι, θα του δηλώσει με όλη τη σοβαρότητα του κόσμου πως είναι μια Ευχή που έχει χαθεί.
«Κανείς δεν εμφανίστηκε για να με παραλάβει» θα επαναλάβει πολλές φορές εκείνη τη νύχτα το, εξίσου σαστισμένο απ’ τη συνάντησή της με τον Άρη, κορίτσι και με κάθε λογικό τρόπο θα προσπαθήσει να του εξηγήσει ότι όλες οι ευχές ανήκουν σε Κάποιον και γι’ αυτό το σκοπό άλλωστε και έχουν δημιουργηθεί, αλλά ο δικός της Κάποιος, όπως κατηγορηματικά υποστηρίζει, ούτε την αναζήτησε αλλά ούτε και φαίνεται ότι σκοπεύει κάποτε στο μέλλον να εμφανιστεί…
Εκείνη τη νύχτα που τελικά δεν θα είναι σαν όλες τις άλλες, οι δύο κόσμοι του Άρη και της Ευχής θα συναντηθούν κι ένα περίεργο ταξίδι αναζήτησης θα ξεκινήσει ώστε μαζί να προσπαθήσουν να βρουν αυτόν τον Κάποιον και να ανακαλύψουν το τι πραγματικά έχει συμβεί.
Η αναζήτησή τους θα τους οδηγήσει στη Χώρα των Ευχών κι από εκεί σε σειρά από εξίσου απρόσμενες συναντήσεις. Θα συναντήσουν τον κύριο με τα Χαμένα Στρογγυλά Γυαλιά που μόνιμα φτερνίζεται, ενώ δεν είναι κρυωμένος, τον κύριο που ψάχνει στα Συρταράκια Απολεσθέντων Ευχών για “κάποιους” και “κανείς”, τον εξαιρετικά σοβαρό Ξεδιαλυτή Μυστηρίων που θα διερευνήσει επαγγελματικά το μυστήριο – ευχή, τον Ονειροκρατητή που φυλάει τα ξεχασμένα, εγκαταλελειμμένα και ανέλπιδα όνειρα σε μια παραπεταμένη Αποθήκη Ονείρων, τον Ίδιο Πάντα Κύριο… αλλά τελικά πουθενά εκείνον τον “Κάποιον” για τον οποίο έκαναν αυτό το ατέλειωτο ταξίδι. Δεν είναι ούτε στο πιο σκοτεινό σημείο του ουρανού… εκεί που πέφτουν τα αστέρια για να γίνουν ευχές. Τι έχει άραγε συμβεί; Και η μικρή ευχή θα βρει αυτόν τον “κάποιον”; Θα εκπληρωθεί; Ή θα μείνει για πάντα μια χαμένη ευχή;
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα – σκηνοθέτη
Βάσια Παρασκευοπούλου: Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978 και σπούδασε υποκριτική. Έχει εργαστεί ως ηθοποιός καθώς και βοηθός σκηνοθέτη στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Από το 2008 παράλληλα άρχισε να γράφει παραμύθια, θεατρικά και ραδιοφωνικά έργα, διηγήματα και στίχους.
Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας «Μικροί Πυροτέχνες», η οποία -με αφορμή τα κείμενά της- έχει μέχρι σήμερα ολοκληρώσει τρεις παραγωγές θεατρικών παιδικών παραστάσεων. Η περιγραφή της ομάδας αναφέρει: πειραματιστές και δημιουργοί θεατρικών παραστάσεων, σύγχρονων παραμυθιών και μύθων. Εξασκούνται στη χαρά, την ευαισθησία, το παιχνίδι και την εξερεύνηση. Χαίρονται να συμπράττουν και να επιμένουν σε όνειρα. Στις παραστάσεις τους προσπαθούν να δημιουργούν σύντομες ιδεοκινητικές αταξίες. Στις πρόβες γελάνε πολύ και αυτό μπορεί να είναι και τέχνη.
Όλα τα παραπάνω είναι στην πραγματικότητα όλα όσα θέλει να καταφέρνει μέσα σε ένα έργο της καθώς και μερικοί σημαντικοί για εκείνη λόγοι για τους οποίους γράφει, φτιάχνει ιστορίες και σκηνοθετεί.
Τα έργα της έχουν εγκριθεί προς έκδοση και αναμένεται να κυκλοφορήσουν το 2013-14.
Το αγόρι κι η ευχή – μια ιστορία περιπλάνησης
Ξέρω μια μικρή ευχή που στα μαλλιά της έχει πάντα κόκκους από κακάο και τις νύχτες του χειμώνα της αρέσει να πίνει λίγη απ’ τη ζεστή σοκολάτά σου. Ξέρω μια μικρή ευχή που της αρέσει να κοιμάται παρέα με τα παιχνίδια σου και που διαβάζει με περιέργεια καθισμένη δίπλα σου, τα βιβλία σου – σκύβει πάνω απ’ τον ώμο σου, πάνω απ’ τις σελίδες σου.
Ξέρω μια μικρή ευχή που αν τύχει και κρυώσεις, δεν θα φύγει από κοντά σου και θα σκαρφιστεί ένα σωρό ιστορίες για να σου πει. Ξέρω μια μικρή ευχή που θα σε κάνει παρέα και δεν θα σε διώξει εκείνες τις μέρες που είσαι μουτρωμένος και όλα δείχνουν να είναι λίγο στραβά και λίγο γκρι… και ξέρω πως με χίλιους τρόπους θα προσπαθήσει να σε κάνει να χαμογελάσεις και πάλι.
Ξέρω πως δεν θα ξεχάσει ποτέ τη μέρα των γενεθλίων σου, ούτε θα ξεχάσει τη γιορτή σου και πως πάντα θα είναι η πρώτη που θα σου φωνάζει «χρόνια πολλά!!!» όσο πιο κοντά σου και όσο πιο δυνατά μπορεί!
Και πως πάντα με προσοχή παρατηρεί όλα όσα σου αρέσουν και θα ήθελε να γνωρίσει όλους τους φίλους σου και όλα όσα σου δίνουν χαρά.
Ξέρω πως δεν κουράζεται ποτέ να σε περιμένει και ξέρω πως αν την αφήσεις μόνη θα σ’ αναζητήσει… Περπατώντας, χορεύοντας ή σκουντουφλώντας… Θα σε ψάξει!
Εσένα που είσαι εκείνος για τον οποίο δημιουργήθηκε και που μπορεί να γυρίσει όλο τον μεγάλο κι απέραντο κόσμο, αρκεί να σε βρει.
Πληροφορίες
Θησείον – Ένα θέατρο για τις τέχνες
Τουρναβίτου 7
Θησείο
Τηλέφωνο Ταμείου
210 3255444
Παραστάσεις
Από 24 Νοεμβρίου 2013
Ημέρες και Ώρες Παραστάσεων
Κυριακή 12.00
Ticket Services:
Πανεπιστημίου 39 (εντός Στοάς Πεσμαζόγλου)
Τηλεφωνική αγορά: 210 7234567
Online: www.ticketservices.gr
Τιμή Εισιτηρίου
8 ευρώ