- Βρέχει. Έχω την παρόρμηση να γράψω ένα ποίημα. Αλλά θυμάμαι κάτι σε ένα απορριπτικό σημείωμα: ύστερα από μια καταρρακτώδη βροχή, ποιήματα με τίτλο “βροχή” καταφτάνουν από κάθε γωνιά της χώρας.
- Μιλάω στο Θεό αλλά ο ουρανός είναι άδειος.
- Η τελειότητα είναι τρομερή, δεν μπορεί να κάνει παιδιά.
- Φίλησέ με και θα δεις πόσο σημαντική είμαι.
- Ίσως, όταν βρεθούμε στο σημείο να θέλουμε τα πάντα, να συμβαίνει επειδή βρισκόμαστε πολύ κοντά στο να μη θέλουμε τίποτα.
- Στο μόνο πράγμα που ήμουν καλή ήταν να κερδίζω υποτροφίες και βραβεία. Και αυτή η εποχή πλησίαζε στο τέλος της.
- Κλείνω τα μάτια μου κι όλος ο κόσμος πέφτει νεκρός. Ανοίγω τα βλέφαρά μου, και ξαναγεννιέται. Πήρα μια βαθιά αναπνοή και άκουσα την παλιά καυχησιά της καρδιάς μου: είμαι, είμαι, είμαι.
- Το να πεθαίνεις είναι μια τέχνη σαν όλες τις άλλες. Την κάνω εξαιρετικά καλά.
Sylvia Plath – Αποφθέγματα
