Σημαία του φεμινιστικού κινήματος στην Αμερική, έγινε το «Respect» όταν το τραγούδησε η Aretha Franklin το 1967.
Το τραγούδι γράφτηκε και πρωτοκυκλοφόρησε από τον τραγουδιστή και συνθέτη Otis Redding τον Αύγουστο του 1965.
Επρόκειτο για την έκκληση ενός άντρα ο οποίος ζητούσε σεβασμό και αναγνώριση από μια γυναίκα…
Όμως τον Φεβρουάριο του 1967 το τραγούδι ηχογραφήθηκε από την Aretha Franklin στα Atlantic Studios της Νέας Υόρκης και κυκλοφόρησε τον Απρίλιο. Δύο μήνες μετά, στις 3 Ιουνίου 1967, το τραγούδι ανέβηκε στην πρώτη θέση του Bilboard Hot 100.
Όταν το ερμήνευσε η Franklin αντιστράφηκε η σημασία του. Με τους στίχους του αποτυπώθηκε ο σεβασμός και η αναγνώριση που άξιζε μια γυναίκα στην Αμερική της δεκαετίας του ’60.
Η ερμηνεία της Aretha Franklin αντιπροσώπευε απόλυτα τη σημασία του τραγουδιού το οποίο και έγινε η σημαία του φεμινιστικού κινήματος στην Αμερική. Ήδη σήμερα, ύστερα από μισό αιώνα, θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα τραγούδια στην Rhythm and Blues μουσική σκηνή.
Τον Φεβρουάριο του 1968 στη δέκατη τελετή απονομής των Grammy Awards το τραγούδι «Respect» χάρισε στην Aretha Franklin τα βραβεία «Best Rhythm & Blues Recording» και «Best rhythm & Blues Solo Vocal Performance, Female».
***
«Respect»
Στίχοι και μουσική Otis Redding
What you want
Baby, I got it
What you need
Do you know I got it?
All I’m askin’
Is for a little respect when you get home (just a little bit)
Hey baby (just a little bit) when you get home
(Just a little bit) mister (just a little bit)
I ain’t gonna do you wrong while you’re gone
Ain’t gonna do you wrong ’cause I don’t wanna
All I’m askin’
Is for a little respect when you come home (just a little bit)
Baby (just a little bit) when you get home (just a little bit)
Yeah (just a little bit)
I’m about to give you all of my money
And all I’m askin’ in return, honey
Is to give me my propers
When you get home (just a, just a, just a, just a)
Yeah, baby (just a, just a, just a, just a)
When you get home (just a little bit)
Yeah (just a little bit)
Ooh, your…
R-E-S-P-E-C-T
***
Η Αρίθα Φράνκλιν γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου του 1942 και πέθανε στις 16 Αυγούστου του 2018. Ήταν Αμερικανίδα τραγουδίστρια, συνθέτρια και πιανίστρια. Στους θαυμαστές της ήταν γνωστή ως «Βασίλισσα της Σόουλ». Ήταν φημισμένη για τις σόουλ ηχογραφήσεις της, αλλά είχε τραγουδήσει επίσης τζαζ, ροκ, blues, ποπ, γκόσπελ, μέχρι και όπερα.
Ήταν ευρύτατα αναγνωρισμένη για το γεμάτο πάθος ερμηνευτικό της στυλ, και τις φωνητικές της δυνατότητες.
Η Φράνκλιν ήταν η δεύτερη πιο πολυβραβευμένη γυναίκα στην ιστορία των βραβείων Γκράμι. Είχε κερδίσει 20 βραβεία, στα οποία συμπεριλαμβάνονταν το βραβείο του Ζωντανού Θρύλου και αυτό της Συνολικής Προσφοράς. Μεταξύ του 1968 και του 1975 κέρδισε έξι συνεχόμενα βραβεία, ενώ για το διάστημα αυτό, η κατηγορία «Καλύτερη Γυναικεία R&B Φωνητική Ερμηνεία» πήρε το παρατσούκλι «Το βραβείο της Αρίθα».
Η Φράνκλιν είχε ένα σύνολο είκοσι singles στο Νο 1 του Billboard R&B Singles Chart. Δύο από αυτά, το «Respect» τη δεκαετία του 1960 και το ντουέτο της με τον Τζορτζ Μάικλ τη δεκαετία του 1980, «I Knew You Were Waiting (For Me)» ανέβηκαν μέχρι την πρώτη θέση του Billboard Hot 100.
Γονείς της ήταν ο Βαπτιστής ιερέας C. L. Franklin και η Barbara Siggers Franklin. Τα προβλήματα στη σχέση τους, τους ανάγκασαν να χωρίσουν όταν η Αρίθα ήταν έξι ετών, ενώ η μητέρα της πέθανε όταν ήταν δέκα. Ύστερα από μετακινήσεις, εγκαταστάθηκαν στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν όπου ο αιδεσιμότατος Φράνκλιν απέκτησε φήμη ως κήρυκας. Η Αρίθα τραγουδούσε από μικρή στην ενορία της και γρήγορα χαρακτηρίστηκε ως παιδί – θαύμα για τη χαρισματική φωνή της και τις ικανότητές της στο πιάνο.
Στην ηλικία των δεκατεσσάρων υπέγραψε το πρώτο της συμβόλαιο με την Checker Records, και το 1956 κυκλοφόρησε το «Songs of Faith». Ισχυρότερες επιρροές της, οι μεγαλύτερες φωνές των γκόσπελ, Μαχάλια Τζάκσον και Κλάρα Γουόρντ, που περνούσαν αρκετές ώρες στο σπίτι της.
Δύο ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες σε ηλικία 14 και 16 ετών, όταν η Αρίθα γέννησε τους δύο από τους τέσσερις γιους της, καθυστέρησαν προσωρινά την εξέλιξη της καριέρας της. Με την επιστροφή της στο τραγούδι, επέλεξε να συνεχίσει σε πιο ασφαλή ποπ μονοπάτια. Το 1960 υπογράφει συμβόλαιο με την Columbia Records, απορρίπτοντας τη Motown και την RCA. Οι ηχογραφήσεις της από αυτή την περίοδο είναι περισσότερο επηρεασμένες από την τζαζ και όχι από τις γκόσπελ ρίζες της.
Στο τέλος του 1966 όμως, και αφού στα έξι χρόνια που έμεινε με την Columbia είχε μικρή εμπορική επιτυχία, υπέγραψε με την Atlantic Records. Όπως είπε και η ίδια αργότερα, «με έβαλαν να κάτσω στο πιάνο, και οι επιτυχίες ήρθαν».
Τον Σεπτέμβριο του 1999 της αποδόθηκε το βραβείο Εθνικό Μετάλλιο των Τεχνών από τον πρόεδρο Κλίντον.
Το 2004 το περιοδικό Rolling Stone την έβαλε στην 9η θέση στον κατάλογο των 100 Greatest Artists of All Time. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις πιο πάνω θέσεις προηγούνται οι Μπητλς, ο Μπομπ Ντίλαν, ο Έλβις Πρίσλεϊ, οι Ρόλιγκ Στόουνς, ο Τσακ Μπέρι, ο Τζίμι Χέντριξ, ο Τζέιμς Μπράουν και ο Λιτλ Ρίτσαρντ, ενώ ακολούθησε ο Ρέι Τσαρλς στην 10η θέση.
Το 2005 της απονεμήθηκε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζωρτζ Μπους.
***
