Επιμέλεια: Παναγιώτης Μήλας
«Άλα πασά μου, κάνε μου τέτοια». Αυτός ήταν ο τίτλος στο νούμερο της επιθεώρησης «Σουσουράδα», όπου η Ρένα Βλαχοπούλου έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο θεατρικό σανίδι.
Ήταν το καλοκαίρι του 1954 στο «Θέατρο Βέμπο». Τα κείμενα ήταν του Μίμη Τραϊφόρου και του Γιώργου Γιαννακόπουλου. Η μουσική του Μενέλαου Θεοφανίδη και οι χορογραφίες του Γιάννη Φλερύ και της Αλίκης Βέμπο.
Τραγουδούσε από τα 16 της χρόνια αλλά ως ηθοποιός έβγαινε για πρώτη φορά στα 31 της…
«Ντρεπόμουν να βγω στη σκηνή. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα γίνω ηθοποιός. Απλώς έτυχε να με δουν. Πίστεψαν από την αρχή ότι ήμουν καλή. Εγώ δεν το πίστευα. Ρε συ, Μίμη, τι να σου πω! Φοβάμαι ότι δεν θα τα καταφέρω, λέω στον Τραϊφόρο. Ο κόσμος χειροκροτούσε να βγω στη σκηνή. Εγώ δεν έβγαινα. Ξαφνικά με πιάνει ο Τραϊφόρος και με σπρώχνει στη σκηνή. Βγήκα και το νούμερο χάλασε κόσμο. Στη συνέχεια μου έδωσαν κι άλλα νούμερα και καθιερώθηκα ως ηθοποιός».
***
Αυτά είχε εκμυστηρευτεί η Ρένα Βλαχοπούλου στον δημοσιογράφο Σταμάτη Φιλιππούλη που έγραφε στο περιοδικό «Εικόνες» που είχε επανεκδοθεί το 1984.
Ο κόντες Γιάννης Βλαχόπουλος γνώρισε την Καλλιόπη, που η μητέρα της εργαζόταν στο σπίτι των Βλαχόπουλων.
Ο Γιάννης και η Καλλιόπη αγαπήθηκαν. Οι Βλαχόπουλοι αποκλήρωσαν τον γιo τους. Εκείνος παντρεύτηκε και έκανε 9 παιδιά.
Η Ρένα ήταν το πέμπτο παιδί.
Γεννήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου του 1923.
Η Ρένα πήγαινε συχνά με τον πατέρα της στο αρχοντικό του Κόντε Θεοτόκη, όπου υπήρχε πιάνο, αλλά και μια δισκοθήκη με δίσκους των 78 στροφών.
Εκεί είχε την πρώτη της επαφή με τη μουσική και το τραγούδι. Επειδή δεν της άρεσε το σχολείο προτίμησε να σπουδάσει στο Ωδείο του Δραματικού Συλλόγου Κέρκυρας.
***
Σε ηλικία 16 χρονών εργαζόταν σε κάποιο ζαχαροπλαστείο της Σπιανάδας, όπου το 1938 γνώρισε και ερωτεύτηκε τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ Κώστα Βασιλείου. Μετακόμισαν στην Αθήνα και παντρεύτηκαν το 1939. Τότε στο βαριετέ «Όασις», στο Ζάππειο, ο Μίμης Τραϊφόρος παρουσίαζε νέους καλλιτέχνες. Εκεί γνώρισε τη Ρένα, εντυπωσιάστηκε και της ζήτησε να τραγουδά εκεί μονίμως.
Λίγους μήνες αργότερα, τον Νοέμβριο του 1940 οι γονείς της Ρένας σκοτώθηκαν από βομβαρδισμούς των Ιταλών στην Κέρκυρα. Η 17χρονη Ρένα έμαθε τα δυσάρεστα νέα λίγο πριν εμφανιστεί στο σανίδι του θεάτρου.
***
Μετά το διαζύγιο από τον πρώτο της σύζυγο το 1942 παντρεύτηκε τον δεύτερό της σύζυγο, τον τραπεζίτη Γιάννη Κωστόπουλο. Ο γάμος τους κράτησε λίγα χρόνια.
***
Ένα Σαββατόβραδο του 1965, μετά τη βραδινή της παράσταση στο θέατρο «Ακροπόλ», η Ρένα Βλαχοπούλου μπήκε στο αυτοκίνητό της μαζί με τη Φίτσα Ντάβου και τη Λόλα Τσακίρη με προορισμό κάποιο εστιατόριο στη Φωκίωνος Νέγρη. Όταν σταμάτησαν σε κάποιο «κόκκινο» φανάρι της Πανεπιστημίου, έξω από το «Ρεξ», η Φίτσα Ντάβου είπε στη Ρένα να δει στο διπλανό αυτοκίνητο έναν πανέμορφο άντρα. Τα βλέμματά τους συναντήθηκαν και χαμογέλασαν ο ένας στον άλλον. Το φανάρι έγινε «πράσινο», τα αυτοκίνητα συνέχισαν τον δρόμο τους. Λίγη ώρα αργότερα συναντήθηκαν στο ίδιο εστιατόριο της Φωκίωνος Νέγρη. Η Φίτσα Ντάβου πήγε στο τραπέζι του Λαφαζάνη και κάλεσε εκείνον και τους φίλους του στο τραπέζι της Ρένας. Εκείνοι ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση και έτσι έγινε η γνωριμία τους και ξεκίνησε ένα φλογερός έρωτας που δύο χρόνια μετά οδήγησε σε γάμο, στις 18 Σεπτεμβρίου 1967.
***
Μαζί έζησαν αγαπημένοι ως τον θάνατό της, την Πέμπτη 29 Ιουλίου 2004.
Είχε μπει στο Νοσοκομείο για να χειρουργηθεί, έχοντας υποστεί διάτρηση στομάχου. Το ιατρικό ανακοινωθέν ανέφερε ως αιτία θανάτου την ανακοπή καρδιάς.
Στις 30 Ιουλίου του 2004 η σορός της εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι Αγίου Λαζάρου του Α΄ Νεκροταφείου Αθηνών.
Η κηδεία της τελέστηκε δημοσία δαπάνη το Σάββατο 31 Ιουλίου 2004 υπό τη συνοδεία της μπάντας της Φιλαρμονικής Εταιρείας «Μάντζαρος» που ήρθε από την Κέρκυρα.
Εκείνη την ημέρα όλα τα καταστήματα στην Κέρκυρα παρέμειναν κλειστά.
