Ο Ρέη Ντάγκλας Μπράντμπερυ (Ray Douglas Bradbury) γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου 1920 στο Γουόκιγκαν του Ιλινόις. Ο πατέρας του ήταν εναερίτης στην τοπική εταιρία ηλεκτρισμού και η μητέρα του μετανάστρια από τη Σουηδία.
Από τα μικράτα του άρχισε να διαβάζει συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας, όπως οι Έντγκαρ Άλαν Πόε, Χέρμπερτ Γουέλς, Ιούλιος Βερν και Έντγκαρ Ράις Μπάροους.
Το 1926 η οικογένεια Μπράντμπερι μετακόμισε στο Τούσον της Αριζόνα και το 1932 εγκαταστάθηκε οριστικά στο Λος Άντζελες. Ο Ρέι αποφοίτησε από το Λύκειο του Λος Άντζελες το 1938, αλλά, ελλείψει χρημάτων, δεν συνέχισε στο κολέγιο. Έπιασε δουλειά ως εφημεριδοπώλης και τις ελεύθερες ώρες του χανόταν στις βιβλιοθήκες.
Είπε σε κάποια συνέντευξή του:
«Οι βιβλιοθήκες με μεγάλωσαν. Δεν πιστεύω στα κολέγια και τα πανεπιστήμια. Πιστεύω στις βιβλιοθήκες, επειδή οι πιο πολλοί φοιτητές δεν έχουν λεφτά. Όταν αποφοίτησα από το Λύκειο, ήταν η εποχή της Μεγάλης Ύφεσης (Κραχ) και δεν είχαμε λεφτά. Δεν μπορούσα να πάω στο κολέγιο, έτσι πήγαινα στη βιβλιοθήκη τρεις φορές την εβδομάδα για 10 χρόνια».
Έχοντας απαλλαγεί από τη στρατιωτική θητεία λόγω προβλημάτων οράσεως, άρχισε να γράφει ιστορίες επιστημονικής φαντασίας σε διάφορα αυτοσχέδια περιοδικά (fanzine), επηρεασμένος από ήρωες όπως ο Φλας Γκόρντον και ο Μπακ Ρότζερς.
Το 1939 εξέδωσε το δικό του φανζίν, με τίτλο Futuria Fantasia και τιράζ 100 αντιτύπων ανά τεύχος. Από το 1941 έως το 1947 δούλεψε στο κινηματογραφικό περιοδικό Script. Το 1947 εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο, μία συλλογή διηγημάτων με τίτλο Dark Carnival. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε τη Μάργκεριτ Μακ Κλιουρ (1922-2003), με την οποία απέκτησε τέσσερις κόρες.
Η δεκαετία του ’50 ήταν η πιο παραγωγική για τον Ρέη Μπράντμπερυ, αφού μας έδωσε τα δυο πιο γνωστά βιβλία του επιστημονικής φαντασίας, «Τα Χρονικά του Άρη» και το «Φαρενάιτ 451». Το 1950 κυκλοφόρησε το σπονδυλωτό μυθιστόρημα «Τα χρονικά του Άρη», που περιγράφει την εισβολή των γήινων στον Άρη και την καταστροφή ενός ειδυλλιακού πολιτισμού, που είχαν αναπτύξει οι ντόπιοι στον Κόκκινο Πλανήτη. Το βιβλίο μεταφράστηκε σε 30 γλώσσες κι έγινε τηλεοπτική σειρά.
Το γνωστότερο έργο του Μπράντμπερυ είναι το δυστοπικό μυθιστόρημα «Φαρενάιτ 451», που κυκλοφόρησε το 1953. Αναφέρεται σε μία κοινωνία, όπου τα βιβλία είναι απαγορευμένα, η μνήμη και η γνώση αποτελούν έγκλημα και η αποχαύνωση του μέσου πολίτη στην τηλεθέαση είναι το υπέρτατο αγαθό που θα πρέπει η κοινωνία να προφυλάξει.
Είναι μια εποχή που δεν υπάρχουν πυροσβέστες, αλλά πυροδότες, άνθρωποι που έχουν ταχθεί να «προφυλάσσουν» την κοινωνία, καίγοντας τα βιβλία (οι 451 βαθμοί Φαρενάιτ, ή 232 βαθμοί Κελσίου, υποτίθεται ότι είναι η θερμοκρασία στην οποία καίγεται το χαρτί). Ο ήρωας, ένας από τους πυροδότες, μέσα από την προσωπική του κρίση αφήνει στην αισιοδοξία μια ευκαιρία: Όσο θα υπάρχουν ανήσυχες συνειδήσεις, η ελπίδα θα παραμένει.
Το «Φαρενάιτ 451» μαζί με το «1984» του Όργουελ και τον «Θαυμαστό Νέο Κόσμο» του Χάξλεϊ, αποτελούν μία άτυπη τριλογία, που αναφέρεται στον ολοκληρωτισμό ενός μέλλοντος ελεγχόμενου από τα τηλεοπτικά μέσα και μια κατασταλτική πολιτική στο όνομα του «κοινού καλού».
Το μυθιστόρημα έγινε ευρύτερα γνωστό όταν μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη από τον Γάλλο σκηνοθέτη Φρανσουά Τρυφώ το 1966. Ο Μπράντμπερυ υποστήριζε ότι το «Φαρενάιτ 451» ήταν το μόνο του βιβλίο στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας, επιμένοντας ότι ο κύριος όγκος του έργου του ήταν κυρίως «φαντασία» (fantasy).
Εκτός από το λογοτεχνικό του έργο, ο Μπράντμπερυ έγραψε δοκίμια για την τέχνη και τον πολιτισμό, σενάρια για το κινηματογράφο (Μόμπι Ντικ του Τζον Χιούστον) και την τηλεόραση (Η Ζώνη του Λυκόφωτος), καθώς και θεατρικά έργα.
Παρά τις πολλές και συχνά ακριβείς τεχνολογικές του προβλέψεις στα έργα του, ο ίδιος εξέφραζε τον σκεπτικισμό του για την αξία του Ίντερνετ, επειδή «μειώνει την ικανότητα του ανθρώπου να επικοινωνεί με τους γύρω του», αλλά και των ηλεκτρονικών βιβλίων (e-books). «Έχουμε τόσα πολλά κινητά. Έχουμε πολύ Ίντερνετ. Πρέπει να απαλλαγούμε από αυτές τις μηχανές. Έχουμε πάρα πολλές μηχανές στην εποχή μας», έλεγε.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Ρέη Μπράντμπερυ χρησιμοποιούσε αναπηρική καρέκλα, λόγω εγκεφαλικού επεισοδίου. Παρέμενε, όμως, δραστήριος και εμφανιζόταν τακτικά σε λογοτεχνικές εκδηλώσεις στο Λος Άντζελες.
Έφυγε από τη ζωή στο Λος Άντζελες στις 5 Ιουνίου 2012, σε ηλικία 91 ετών.
Είχε επιλέξει το κοιμητήριο που θα ταφεί (Westwood Village Memorial Park Cemetery του Λος Άντζελες), ακόμη και την επιγραφή στην επιτύμβια στήλη, που γράφει «Ο συγγραφέας του Φαρενάιτ 451».
Ο γνωστός σκηνοθέτης Στίβεν Σπίλμπεργκ, μόλις πληροφορήθηκε τον θάνατο του Ρέι Μπράντμπερυ, δήλωσε: «Ήταν η μούσα μου για το μεγαλύτερο μέρος του έργου μου… Στον χώρο της επιστημονικής φαντασίας είναι αθάνατος».
Βιβλία του Μπράντμπερι στα Ελληνικά
Κάτι κολασμένο έρχεται προς τα δω («Αίολος»)
Κρασί από πικραλίδα («Καστανιώτης»)
Ο εικονογραφημένος άνθρωπος («Απόπειρα»)
Ο θάνατος είναι μοναχική υπόθεση («Απόπειρα»)
Πέθανε ο σκύλος, κατά τ άλλα όλα καλά («Άγρα»)
Στα χρόνια των πυραύλων («Συμπαντικές Διαδρομές»)
Τα χρονικά του Άρη («Άγρα»)
Το δέντρο των Αγίων Πάντων («Μαγικό κουτί & Fata Morgana»)
Το μεγάλο ταξίδι στο χρόνο («Θύραθεν»)
Φαρενάιτ 451 («Παρά-πέντε»)
Φαρενάιτ 451 – Graphic novel («Μεταίχμιο»)
Πηγή © SanSimera.gr
***
«Το κρασί του θέρους», Του Ρέη Μπράντμπερυ, από τις Εκδόσεις Άγρα
Σελίδες: 352 – Μεταφραστής: Βασίλης Δουβίτσας
Ο Ντάγκλας ξάπλωσε ανάσκελα στις στεγνές σανίδες της βεράντας, απόλυτα ικανοποιημένος και καθησυχασμένος από αυτές τις φωνές, που θα μπορούσαν να μιλούν ως την αιωνιότητα, να κυλούν σαν χείμαρρος από μουρμουρητά πάνω στο σώμα του, πάνω στα κλειστά του βλέφαρα, μέσα στα νυσταλέα αυτιά του, για πάντα.
Η συγκινητική ανάμνηση ενός μαγικού καλοκαιριού σε μια μεσοδυτική κωμόπολη των ΗΠΑ. Το Κρασί του θέρους είναι το κρασί από πικραλίδες, που ο Ντάγκλας Σπώλντινγκ, το μυθιστορηματικό προσωπείο του συγγραφέα, εμφιαλώνει κάθε χρόνο με τον παππού του. Στη ζεστή και μαγευτική φύση του Ιλλινόι, αυτό το καλοκαίρι δεν είναι ίδιο με τα άλλα, έχει ιδιαίτερη γεύση, είναι το τελευταίο από τα παιδικά του καλοκαίρια.
Το Κρασί του θέρους είναι μια ξεχωριστή, συναρπαστική ιστορία ενηλικίωσης από έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας. Βασισμένο στις εμπειρίες του ίδιου του Μπράντμπερυ, που μεγάλωσε στο Ουωκήγκαν τη δεκαετία του 1920, το Κρασί του θέρους είναι ένα μεθυστικό κοκτέιλ από αγαπημένες μνήμες, συγχώρεση, μαγεία, φαντασία, και πάνω απ’ όλα από καλοκαίρια που έμοιαζαν σαν να συνεχίζονται για πάντα. Ζαλισμένος από τη γλυκιά μέθη του κρασιού, ο αφηγητής παρατηρεί όντα και πράγματα που το περίγραμμά τους φαίνεται ξαφνικά διαφορετικό. Η μαγεία και η συναισθησία εισβάλλουν σε αυτή τη λαμπερή φύση. Και γίνεται η μεταμόρφωση, το τέλος της αθωότητας, η αρχή της εφηβείας. «Το Κρασί του θέρους» είναι ένα μυθιστόρημα που διαφέρει από το υπόλοιπο έργο αυτού του δεξιοτέχνη της προσμονής. Μια ποιητική αφήγηση από τα θραύσματα της αποσπασματικής μνήμης που προσπαθεί να ξαναβρεί το θαύμα της παιδικής ηλικίας μέσα στις ξεχασμένες αναμνήσεις.
Το 1971 οι αστροναύτες του Apollo 15 ονόμασαν έναν κρατήρα της Σελήνης Dandelion (Πικραλίδα), για να τιμήσουν το μυθιστόρημα του Μπράντμπερυ.
