Περιλαμβάνοντας νέα και προϋπάρχοντα γλυπτά, πίνακες, βίντεο, περφόρμανς και έργα που μεταχειρίζονται τον ήχο, το κείμενο και την οσμή, από δώδεκα καταξιωμένους και ανερχόμενους Ευρωπαίους καλλιτέχνες, τo Panda Sex αποτελεί μία εξερεύνηση των συνθηκών και των δυνατοτήτων μίας ομαδικής έκθεσης.
Πριν από την έκθεση, ο επιμελητής της, Tom Morton, έστειλε σε όλους τους καλλιτέχνες της ένα μικρό κείμενο, το οποίο αποτελεί τους «Κανόνες του Παιχνιδιού», στο οποίο οι ίδιοι κλήθηκαν να απαντήσουν. Το κείμενο αυτό βρίσκεται και παρακάτω. Αυτοί οι «κανόνες» ασκούν έναν ιδιαίτερο βαθμό επιμελητικού ελέγχου πάνω στους καλλιτέχνες, ενώ τους παρέχεται μία ιδιαίτερη ελευθερία. Εν συντομία, οι κανόνες ορίζουν ότι (όπως ένα πάντα), η πλειονότητα των έργων της έκθεσης πρέπει να είναι μαύρα ή άσπρα, και να μην προβάλουν τη σεξουαλικότητα σε υπερβολικό βαθμό. Φυσικά, υπάρχει χώρος για εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα. Το αποτέλεσμα θα είναι μία έκθεση που δεν έχει ένα αυστηρό θέμα, αλλά μάλλον έναν «τρόπο ύπαρξης». Αν το Panda Sex «είναι» κάτι, είναι μάλλον μία έκθεση για τις εκθέσεις και τις ακούσιες συνέπειες της ταξινόμησης. Οι επισκέπτες μπορούν να εκλάβουν την έκθεση ως μία εικονική έκθεση πάνω (ανάμεσα σε άλλα) στο χρώμα, τη σεξουαλικότητα, την οικολογία, τη σχέση ανάμεσα σε καλλιτέχνη και επιμελητή, και την αίσθηση της αυτοσυγκράτησης.
Όπως αναφέρεται και παρακάτω, στις πληροφορίες σχετικά με τους καλλιτέχνες και το έργο τους, πέντε από τους εφτά Βρετανούς καλλιτέχνες που κλήθηκαν να συμμετέχουν στην έκθεση “Panda Sex”, θα δημιουργήσουν νέα έργα για την έκθεση, στα οποία δοκιμάζουν τα όρια της δουλειάς τους. Τέσσερις από τους εφτά Βρετανούς καλλιτέχνες που κλήθηκαν να συμμετέχουν στην έκθεση Panda Sex, παρουσιάζουν για πρώτη φορά τη δουλειά τους στην Ελλάδα, κάνοντας την έκθεση μία μοναδική ευκαιρία να τους συστήσει στο αθηναϊκό κοινό και στους καλλιτεχνικούς κύκλους.
Η έκθεση “Panda Sex” θα συνοδεύεται από μία έγχρωμη έκδοση καταλόγου, με ένα νέο κείμενο από τον Tom Morton.
Οι Κανόνες του Παιχνιδιού – Tom Morton:
1) Το “Panda Sex” δεν είναι μία ομαδική έκθεση που “είναι” το ένα ή το άλλο.
2) Το “Panda Sex” είναι μία ομαδική έκθεση που είναι.
3) Ένα πράγμα που το είναι του, έχει χαρακτηριστικά, τρόπους ύπαρξης.
4) Το “Panda Sex” αντλεί τα χαρακτηριστικά του από το είδος Alluropoda melanoleuca – το γιγαντιαίο πάντα.
5) Το “Panda Sex” αποτελείται κυρίως από έργα σε άσπρο και μαύρο – ανάμεσα τους πίνακες, γλυπτά, βίντεο, φωτογραφίες, κείμενα και άλλα πράγματα – με περιστασιακές ενδείξεις χρώματος. (Τα πάντα, φυσικά, έχουν μία πολυχρωμία στις κρυφές περιοχές του σώματός τους: τη γλώσσα τους, τα ούλα τους, τα γεννητικά τους όργανα).
6) Το “Panda Sex” αποτελείται κυρίως από έργα που δίνουν ελάχιστη προσοχή στη σεξουαλικότητα. (Τα πάντα έχουν μία σύντομη περίοδο αναπαραγωγής, τρεις ημέρες ανά έτος, καθιστώντας την επιβίωση του είδους να εξαρτάται από ένα θαύμα. Ο σημερινός πλανητικός πληθυσμός των άγριων πάντα εκτιμάται σε 1.600).
7) Το “Panda Sex” δεν έχει κανένα βασικό θέμα, καμία ρητή θέση, κανέναν εμφανή ισχυρισμό σε σχέση με τη μορφή της τέχνης ή του κόσμου. Το μόνο που φαίνεται να συνδέει τα έργα που συγκεντρώνει, είναι η ασπρόμαυρη όψη τους, μερικές λάμψεις χρώματος σε αυτά και οι διάσπαρτες αχτίδες της σεξουαλικής επιθυμίας. Πρόκειται για μια έκθεση που ασκεί ακραία επιμελητική αυτοσυγκράτηση. (Τα πάντα, ενώ είναι ικανά να μεταβολίζουν σε μεγάλο βαθμό το κρέας και τα φυτά, προτιμούν να επιβιώνουν υιοθετώντας μια διατροφή που περιέχει 99% μπαμπού. Στο άρθρο της Radical Bears in the Forest Delicious του 2013, η συγγραφέας Amy Leach αναφέρει ότι «τα πάντα έχουν τους δική τους ανεξήγητη και ανεπίδεχτη σκέψη, της οποίας οι ρίζες υπάρχουν βαθύτερα από ό, τι μπορούμε να διεισδύσουμε, και αν τους απασχολεί κάποιο ον, είναι σίγουρα κάποιο πιο άπιαστο από τον άνθρωπο»).
8) Το “Panda Sex” ασχολείται με το πώς – και όχι με το τι, μια έκθεση μπορεί να σημαίνει. Θεωρεί αυτονόητο ότι το έργο τέχνης θα υπερβαίνει πάντα το πλαίσιο της έκθεσης. Αυτός ο ισχυρισμός ίσως γίνει ευκολότερα κατανοητός, αν παράλληλα μασουλάτε μπαμπού.
9) Το 2008 η Ταϊβάν δέχθηκε δύο πάντα, τους Tuan Tuan και Yuan Yuan, ως δώρο από την κινεζική κυβέρνηση. Τα έγγραφα παράδοσης δεν ανέγραφαν το ζευγάρι ως Alluropoda melanoleuca, αλλά ως «είδη παραδοσιακών φυτικών φαρμάκων». Οι Tuan Tuan και Yuan Yuan ζουν στις ζωολογικό κήπο του Taipei και έχουν αποκτήσει ένα θηλυκό πάντα. Αυτό το δώρο, και ενδεχομένως η ιδιαίτερη επιγραφή που το συνόδεψε, είναι ένα παράδειγμα του τι αποκαλούμε «Διπλωματία του Πάντα».
10) Το “Panda Sex” είναι μια έκθεση που αποτελείται από 12 καλλιτέχνες από 6 ευρωπαϊκές χώρες, και πραγματοποιείται στην Αθήνα.
11) Το “Panda Sex” δεν είναι μία ομαδική έκθεση που “είναι” το ένα ή το άλλο.
12) Το “Panda Sex” είναι μία ομαδική έκθεση που είναι.
Πληροφορίες
Panda Sex
State of Concept, Αθήνα, Ελλάδα – Εγκαίνια 28 Νοεμβρίου 2014
Επιμέλεια έκθεσης, Tom Morton
Με την υποστήριξη του Henry Moore Foundation και του Danish Institute.
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Ανδρέας Αγγελιδάκης (Ελλάδα), Αλίκη Παναγιωτοπούλου (Ελλάδα), Ronald Cornelissen (Ολλανδία), Keith Farquhar (ΗΒ), Brian Griffiths (ΗΒ), Sophie Jung (ΗΒ/Ελβετία), Scott King (ΗΒ), Natalia LL (Πολωνία), Philomene Pirecki (ΗΒ), Mary Ramsden (ΗΒ), Adam Thirlwell (ΗΒ), Alexander Tovborg (Δανία).
Οι καλλιτέχνες και το έργο τους
* Ανδρέας Αγγελιδάκης
(1968, Ελλάδα. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα)
Συνδυάζοντας την αρχιτεκτονική, την επιμέλεια, την κριτική συγγραφή και την περιστασιακή παραγωγή καλλιτεχνικών αντικειμένων, οι πιο πρόσφατες δουλειές του Αγγελιδάκη παρουσιάστηκαν σε: 8η Μπιενάλε του Βερολίνου (2014); “The System of Objects” στο Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ (2013), Frieze Projects, Frieze Art Fair (2013). Για το “Panda Sex”, ο Αγγελιδάκης θα δημιουργήσει ένα νέο έργο, βασισμένο στην ιδέα του σκυλόσπιτου – ένα στοιχείο αρχιτεκτονικής, σχεδιασμένο από ένα είδος (το homo sapiens) για τη χρήση του από ένα άλλο (το κύνειο).
* Αλίκη Παναγιωτοπούλου
(1980. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα)
Η Αλίκη Παναγιωτοπούλου σπούδασε ζωγραφική και fine art στην Αθήνα και το Λονδίνο. Η δουλειά της έχει παρουσιαστεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις. Ανάμεσα στις πρόσφατες εκθέσεις της συμπεριλαμβάνονται οι Diction Deco, State of Concept (2014), Sensual abstraction à la Belle Etoile, ReMap4 (2013), Innate Memories, State of Concept (2013), At Table and in Bed, Andreas Melas and Helena Papadopoulos, Αθήνα (2013), Evil (Kreuzberg Μπιενάλε) Palais de Tokyo, Παρίσι (2012), Petrosphere / Glasgow International – ReMap3, Personal-Political / 2η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (2009).
* Ronald Cornelissen
(1960, Ολλανδία. Ζει και εργάζεται στο Παρίσι, Γαλλία και στο Ρότερνταμ, Ολλανδία.)
Ο Cornelissen θα παρουσιάσει την τελευταία του γλυπτική δουλειά, Henkestein (2013) και The Bride of Henkenstein (2013), δύο συνθέσεις από found objects (ανάμεσά τους λεκάνες, έπιπλα κήπου και δερμάτινα πορτοφόλια) που πήραν το όνομά τους από τους “Henk and Ingrid”, ένα ζευγάρι μεσοαστών Ολλανδών, τους οποίους επικαλείται στις ομιλίες του ο ακροδεξιός Ολλανδός πολιτικός Geert Wilders.
Ο Cornelissen έχει εκθέσει σε γκαλερί, δημόσια ιδρύματα και μπιενάλε, όπως: Διεθνής Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής, Ρότερνταμ (ατομική παρουσίαση, 2013), Μουσείο Boijmans van Beuningen, Ρότερνταμ (ατομική, 2010), KODRA 10, 10ο Φεστιβάλ Οπτικών Τεχνών, Καλαμαριά, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα (2010), 6η Μπιενάλε του Busan, Νότια Κορέα (2008) Μουσείο Stedelijk, Άμστερνταμ (ομαδική έκθεση, 2007). De Hallen, Χάρλεμ, Ολλανδία (ατομική, 2006).
* Keith Farquhar (ΗΒ)
(1969, ΗΒ. Ζει και εργάζεται στο Εδιμβούργο, ΗΒ)
Για το “Panda Sex”, ο Farquhar θα παρουσιάσει έργα από τη σειρά του “Face Paintings” (2012), στα οποία έχει επεξεργαστεί χρωματικά, την ασπρόμαυρη εικόνα του εξωφύλλου του κλασικού δίσκου των U2, Boy (1980).
Ο Farquar έχει εκθέσει σε γκαλερί, δημόσια ιδρύματα και μπιενάλε όπως: Witte de With, Ρότερνταμ (ομαδική έκθεση, 2014), Tramway, Γλασκόβη (solo, 2011), Young Athenians, ως μέρος της 1ης Μπιενάλε της Αθήνας (ομαδική έκθεση, 2007), Inverlieth House, Εδιμβούργο (ατομική, 2005).
* Brian Griffiths
(1968, ΗΒ. Ζει και εργάζεται στο Λονδίνο, ΗΒ)
Τα γλυπτά του Griffiths αφορούν τα συναισθήματα και τις συγκινήσεις του πάντα. Θα δημιουργήσει ένα νέο γλυπτικό έργο για την έκθεση.
Ο Griffiths έχει εκθέσει σε χώρους όπως: Tramway, Γλασκόβη, Tate Britain, Λονδίνο, The Hayward Gallery, Λονδίνο και CAPC, Μπορντό.
* Sophie Jung
(1982, Λουχεμβούργο. Ζει και εργάζεται στο Λονδίνο, ΗΒ)
Οι συγκρούσεις μεταξύ του γλυπτού, του ψηφιακού υλικού και του ήχου, ενεργοποιούν το πιο δυνατό και απατηλό χαρακτηριστικό, τη γοητεία, και διηγούνται τις ιστορίες της Jung. Για το “Panda Sex” θα δημιουργήσει ένα νέο έργο.
Πρόσφατες εκθέσεις της Jung: Centre D’art Dominique Lang, Λουξεμβούργο (ατομική), Ceri Hand Gallery, Λονδίνο (ατομική), Fotomuseum Winterthur, Ελβετία (ομαδική)
* Scott King
(1969, ΗΒ. Ζει και εργάζεται στο Λινδίνο, ΗΒ)
Ο King είναι καλλιτέχνης και γραφίστας. Θα δημιουργήσει ένα νέο έργο για την έκθεση.
Οι δουλειές του King έχουν εκτεθεί σε χώρους όπως: The ICA, Λονδίνο, Portikus, Φρανκφούρτη, KW Berlin, White Columns, Νέα Υόρκη και MoMA, Νέα Υόρκη. Έχει υπάρξει Art Director του περιοδικού I-D, and Creative Director του Sleazenation.
* Natalia LL
(1937, Πολωνία. Ζει και εργάζεται στο Poznań, Πολωνία)
Μία από τους πιο σημαντικότερους καλλιτέχνες που αναδύθηκαν στη μεταπολεμική Πολωνία, η Natalia LL παρουσιάζει το πρωτοπόρο έργο της (βίντεο), Consumer Art (1975). Μπορείτε να δείτε το βίντεο εδώ: http://artmuseum.pl/en/filmoteka/praca/ll-natalia-sztuka-konsumpcyjna
* Philomene Pirecki
(1972, ΗΒ, Ζει και εργάζεται στο Λονδίνο, ΗΒ)
Η Pirecki θα κάνει ένα νέο έργο για την έκθεση, συνεχίζοντας μία διαδικασία ζωγραφικής και φωτογραφικής εξερεύνησης του λευκού χώρου.
Πρόσφατες εκθέσεις της Pirecki: Wysing Arts Centre, Cambridge UK (group, 2013), Supplement, London (solo, 2013), SPACE, London (group, 2012). Το 2013 βρέθηκε ανάμεσα στους επιλαχόντες για το Maxmara art prize.
* Mary Ramsden
(1984, ΗΒ. Ζει και εργάζεται στο Λονδίνο, ΗΒ)
Για το “Panda Sex”, η Ramsden θα δημιουργήσει πίνακες και ένα οσφρητικό έργο, σε συνεργασία με το ζωολογικό κήπο του Εδιμβούργου, αποτελούμενο από δύο αρώματα, που βασίζονται στις οσμές των αρσενικών και θηλυκών πάντα. Τα συγκεκριμένα αρώματα θα φοράει το προσωπικό της γκαλερί της State of Concept κατά τη διάρκεια της έκθεσης, και ο κατάλογος της έκθεσης θα είναι ψεκασμένος με αυτά.
Πρόσφατες εκθέσεις της Ramsden: Saatchi Gallery, Λονδίνο (ομαδική, 2014), Temple Bar Gallery, Δουβλίνο (ομαδική, 2013), Pilar Corrias, Λονδίνο (ατομική, 2012).
* Adam Thirlwell
(1978, ΗΒ. Ζει και εργάζεται στο Λονδίνο, ΗΒ)
Ο Thirlwell είναι ο συγγραφέας των μυθιστορημάτων Politics (2003), The Escape (2009) και το ανερχόμενο Lurid & Cute (2015). Έχει συμπεριληφθεί δύο φορές στη λίστα του περιοδικού Granta, με τους καλύτερους νέους Βρετανούς μυθιστοριογράφους, το 2003 και το 2013. Έχει κερδίσει πολλά βραβεία λογοτεχνίας, ενώ πρόσφατα δημιούργησε ένα ηχητικό έργο για την γκαλερί Serpentine του Λονδίνου. Για την έκθεση “Panda Sex” θα δημιουργήσει ένα νέο έργο κειμένου.
* Alexander Tovborg (Δανία)
(1983, Δανία. Ζει και εργάζεται στην Κοπεγχάγη, Δανία)
Ο Tovborg θα δημιουργήσει ένα νέο έργο για την έκθεση “Panda Sex”, ερευνώντας την αίσθηση ενός κόσμου γνωστού μόνο μέσα από το μυαλό ενός ζώου.
Ο Tovborg έχει εκθέσει προσφάτως: Overgaden, Κοπεγχάγη, Nicolai Wallner, Κοπεγχάγη, Ιρλανδικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, Δουβλίνο, The Collection, Λίνκολν, ΗΒ. Το 2013 βρέθηκε ανάμεσα στους επιλαχόντες για το Carnegie Art Award.
* Tom Morton
Ο Tom Morton (1977) είναι επιμελητής, συγγραφέας και συντάκτης του περιοδικού Frieze, και εργάζεται στο Ρότσεστερ, του ΗΒ. Ήταν συνεπιμελητής της περιοδεύουσας έκθεσης British Art Show 7: In the Days of the Comet (2010-2011), την οποία είδαν σχεδόν μισό εκατομμύριο επισκέπτες και η οποία γνώρισε μεγάλη απήχηση από τα ΜΜΕ. Έχει εργαστεί ως επιμελητής στην γκαλερί Hayward του Λονδίνου (2008-2011) και στην γκαλερί Cubitt, Λονδίνο (2006-2007). Έχει επίσης συνεπιμεληθεί την Μπιέναλε του Busan το 2008, ενώ το 2007 επιμελήθηκε την έκθεση How to Endure στην Μπιενάλε της Αθήνας. Το 2013, ήταν ο επιμελητής της έκθεσης The World is Almost Six Thousand Years Old: Contemporary Art & Archaeology from the Stone Age of the Present που έλαβε χώρα σε διάφορους χώρους της ιστορικής πόλης του Λίνκολν, καθώς και της σημαντικής ρετροσπεκτίβας – έκθεσης British British Polish Polish – Art from Europe’s Edges in the Late 90s and Today στο CSW Ujadowski Castle της Βαρσοβίας, με την υποστήριξη του British Council. Το 2015, θα επιμεληθεί μίας έκθεσης στο Ballroom, Marfa του Texas, με θεματικές την τεχνολογία και την αφή. Κείμενα του Morton έχουν συμπεριληφθεί σε πολλούς κατάλογους εκθέσεων καθώς και σε περιοδικά τέχνης, όπως τα frieze, Frog, Bidoun και Metropolis M.
Στις φωτογραφίες τα έργα:
1. Scott King – Television Advertisement, 2013, performance work, Courtesy of the artist
2. Natalia LL – Consumer Art, 1975, video work, Courtesy of the artist
3. Alexander Tovborg – Untitled painting, 2014
