Είχα προορισμό την Τεχνόπολι, στον Κεραμεικό, όταν στην Κωνσταντινουπόλεως κάτι με σταμάτησε. Ήταν κάτι το αδιόρατο. Το λένε διαίσθηση ή όσφρηση του λαγωνικού, θέλω να πιστεύω. Από την ανοιχτή είσοδο μιας παλαιάς πολυκατοικίας, μυρωδιά πράσινου πιπεριού και αλμύρα δακρύων έφτανε έως εμένα. Ήταν Σάββατο βράδυ και στο δρόμο ερωτευμένα ζευγάρια πιασμένα χέρι χέρι έμοιαζαν κάτι ν’ αναζητούν. Μπήκα σ’ ένα μπαρ που σέρβιρε βότκα με λεμονάδα και ρώτησα με αφέλεια τι συμβαίνει. «Γιατί ήρθατε εδώ;» με ρωτάει απορημένος ο μπάρμαν. «Δίπλα είναι που σας περιμένουν». «Α, το ξέχασα», ψέλλισα προβληματισμένη. Βγήκε έξω και με συνόδευσε έως την είσοδο εκείνης της πολυκατοικίας. Τον ευχαρίστησα μπερδεμένη. «Το είχα ξεχάσει», δικαιολογήθηκα. Δύο γάτες στέκονταν φρουροί δεξιά και αριστερά της βαριάς σιδερένιας πόρτας. Τότε βεβαιώθηκα. Σ’ αυτό το κτήριο πρέπει να με περίμεναν. Οι γάτες με παρακολούθησαν να ανεβαίνω τα σκαλοπάτια. Κι αφού σιγουρεύτηκαν ότι ακολουθώ τη σωστή πορεία, προχώρησαν γεμάτες αυτοπεποίθηση προς το παρακείμενο κοτοπουλάδικο. Στον ημιώροφο μια αφίσα μου έδωσε περισσότερες πληροφορίες. Επρόκειτο να παρακολουθήσω την παράσταση «Έρως και Τέλος ή τα δάκρυα του ψαριού μέσα στη θάλασσα». Η όσφρηση και τα βήματά μου με είχαν οδηγήσει σε ένα χώρο που λεγόταν «Baile de Barrio» και ήταν μια μεγάλη σάλα χορού.
Κι όλη αυτή η μαγεία που είχα αισθανθεί;
Συνεχιζόταν.
Τελικά στη ζωή δεν υπάρχει μονοτονία ούτε μελαγχολία. Ή τουλάχιστον στην καλλιτεχνική ζωή.
Η παράσταση ήταν πραγματική ανάπαυση ύστερα από μια μέρα κούρασης. Σαν ένα ελαφρύ αεράκι που σε σηκώνει από το έδαφος και σε μεταφέρει σε ονειρικά συμβάντα.
Ευχαριστημένη θεατής, δεν αρνήθηκα να περιπλανηθώ.
Παρούσα στις διαδοχικές εικόνες που έπλασε η σκηνοθέτις και συγγραφέας Ελένη Τζάρου, αφέθηκα να μου διηγηθούν ιστορίες για τη θάλασσα και για το ψάρι που έκλαιγε από έρωτα, όταν ο έρωτας γέρασε και βυθίστηκε στα βάθη του ωκεανού. Αφέθηκα να μου μάθουν συνταγές μαγειρικής με βότκα και πράσινο πιπέρι, όπως τις ζητάνε οι εραστές. Αφέθηκα στη γοητεία του αργεντίνικου τάνγκο και λικνίστηκα μαζί με τέλειους χορευτές. Αφέθηκα στη συμπόνια για τη μοναξιά της ηλικιωμένης κυρίας που αγαπούσε δύο γάτες. Τις γάτες που με περίμεναν ίσως;
Κλαίει το ψάρι; με ρώτησαν οι ηθοποιοί.
Ναι, κλαίει. Όταν η αγάπη το κάνει να πονάει, κλαίει και πολύ μάλιστα.
Και μέσα σε τόση θάλασσα πώς θα το καταλάβουμε; με ξαναρώτησαν.
Θα το καταλάβουμε, γιατί τα δάκρυά του είναι καυτά και λαμπερά.
Υπάρχει ελπίδα; ρώτησαν έναν κύριο.
Υπάρχει. Όσο υπάρχει σκέψη, τέχνη και φωνή υπάρχει και ελπίδα.
Οι σκηνές, αυτόνομες, μιας και το έργο είχε δομή σπονδυλωτή, ήταν γεμάτες καθαρότητα και αλληγορία. Όπως η αγάπη και η απώλεια αναμετρώνται με τη ζωή και τις γεύσεις της, έτσι και η παράσταση αποτελούσε μια αναμέτρηση με την ποίηση και τη φαντασία.
Ανάμεσα στην αφαίρεση και το ρεαλισμό, το σουρεαλισμό και το λυρισμό, ο άνθρωπος παρουσιάζεται εκτός τόπου και χρόνου, κυριευμένος από την καταιγιστική ορμή του ερωτικού πάθους. Οι ήρωες, ανήσυχες ψυχές, άλλοτε επικοινωνούν και άλλοτε σωπαίνουν, στοχάζονται, συγκρούονται, ενώνονται, αγαπιούνται, χωρίζουν, ζουν και πεθαίνουν. Το κείμενο, κομψό και ασπαίρον, είναι ο απολογισμός μιας παράξενης καθημερινότητας, η καταγραφή των αισθήσεων, η αιχμηρότητα του σαρκασμού, η οξύτητα της ειρωνικής σκέψης, δοσμένο πότε σε τόνους εκκωφαντικούς και πότε σε ήρεμους και μειλίχιους.
Οι ηθοποιοί και οι χορευτές ήταν πραγματικά έξοχοι και ευφάνταστοι, με την κυρία Παρθενιάδου να κλέβει κατά τι την παράσταση με τη φινέτσα και τη χάρη της, ερμηνευτική και χορευτική.
Η σκηνοθεσία της Ελένης Τζάρου είχε ρομαντισμό και ευγένεια, όμορφα στιγμιότυπα και πολλή πολλή ευρηματικότητα. Πολύ φίνα, με χιούμορ και εικαστικότητα ήταν τα κοστούμια του Βασίλη Παυλίδη.
Μια παράσταση ονειροπόλησης και πάθους, έρωτα και ρυθμού.
Συντελεστές
Κείμενο: Ελένη Τζάρου
Σκηνοθεσία: Ελένη Τζάρου (με τη συμμετοχή των ηθοποιών)
Χορογραφίες tango: Κώστας Νικολαΐδης
Κοστούμια: Βασίλης Παυλίδης
Μουσική επιμέλεια: Μάνος Τριανταφυλλάκης
Σχεδιασμός φωτισμού: Ελένη Τζάρου
Γραφιστική επιμέλεια: Δημήτρης Παγγές
Φωτογραφίες: Περικλής Πραβήτας
* Παίζουν οι ηθοποιοί: Βάνα Παρθενιάδου, Λευτέρης Βασιλάκης, Έφη Γούση, Μάνος Τριανταφυλλάκης
* Χορεύουν: Κώστας Νικολαΐδης, Βίβιαν Μπισοβίτη
