Οκτάνα θα πή απόλυτος ενότης πνεύματος και ύλης.
Οκτάνα θα πή παντού και πάντα εν ηδονή ζωή.
Οκτάνα θα πή δικαιοσύνη.
Οκτάνα θα πή αγάπη.
Οκτάνα θα πή παντού και πάντα καλωσύνη.
Οκτάνα θα πή η αγαλλίασις εκείνη που φέρνει στα χείλη
την ψυχή και εις τα όργανα τα κατάλληλα με ορμήν το σπέρμα.
Κάθε φορά που επισκέπτομαι αυτό το χώρο αισθάνομαι διάχυτη την ευεργετική ενέργεια, τις μνήμες, την ακτινοβολία που το έχουν ποτίσει. Σαν να κυλάει μέσα του το ρεύμα της Ιστορίας. Σαν να αναδεύουν γύρω μου φωτεινές σκιές. Αισθάνομαι τη γαλήνη του να αγαπάς, να προσφέρεις και να δημιουργείς. Σ’ αυτό το χώρο το σεμνό, που αποπνέει τέχνη και καλαισθησία, πέρυσι και πρόπερσι είδα το μαγικό «Μεσοπόλεμο» της ομάδας Κανιγκούντα.
Φέτος η Θεατρική Εταιρεία Πόλις, σε συνεργασία με το Ίδρυμα Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού, παρουσιάζει τη μουσικoθεατρική παράσταση «Των Ήχων Πανσπερμία – κείμενα Ανδρέα Εμπειρίκου». Μια παράσταση περίεργη, ιδιόμορφη και άκρως συναρπαστική. Η Αιμιλία Βάλβη και ο Μιχάλης Κλαπάκης, σκηνοθετημένοι από την Ελένη Γεωργοπούλου, επί εξήντα λεπτά σε κρατούν με κομμένη την ανάσα.
Εκεί σ’ αυτό το ίδιο σαλόνι που υπήρξε στέκι του Ανδρέα Εμπειρίκου κι όχι μόνον, το φιλόξενο σαλόνι του Άγγελου και της Λητώς Κατακουζηνού, η εκπληκτική παράσταση «Των ήχων πανσπερμία» αφηγείται την ιστορία ενός ευφάνταστου ψυχαναλυτή που χρησιμοποιεί ανορθόδοξες, για την εποχή του, μεθόδους ψυχοθεραπείας, για να οδηγήσει μία εξίσου ευφάνταστη γυναίκα σε μια αποκάλυψη – εκμυστήρευση σκέψεων, προσδοκιών, φαντασιώσεων. Η όλη διαδικασία είναι μια ιεροτελεστία ερωτισμού και τέχνης που βυθίζει το κοινό στον κήπο των ονείρων. Μια πανδαισία μουσικών ήχων και υπέροχων στίχων δίνει σάρκα και αίμα στην ηδονιστική φιλοσοφία του Εμπειρίκου. Η έκθεση, η αποκάλυψη, η εκμυστήρευση δεν μπορεί παρά να είναι αμοιβαία. Αυτή η διαδικασία που παρακολουθεί ο θεατής οδηγεί τον ψυχαναλυτή και την ψυχαναλυόμενη σ’ ένα κοινό όραμα για τον κόσμο, αφήνοντας ανοιχτή την ερώτηση: Μπορούμε τελικά να διεκδικήσουμε και να κτίσουμε έναν κόσμο δικαιοσύνης, αθωότητας, ευδαιμονίας και αγάπης; Κι αφήνοντας να αιωρείται ένα αίνιγμα αν ο έρωτας είναι τελικά πόνος ή ευτυχία.
Ο Εμπειρίκος υπήρξε ο ποιητής της ηδονής και του έρωτα, ο εισηγητής τού υπερρεαλισμού στην Ελλάδα, ο πρωτοποριακός ψυχαναλυτής. Ένας επαναστατικός στη σκέψη και στο λόγο οραματιστής, κήρυκας ενός ερωτικού και πλήρως απελευθερωμένου βίου, ενός κόσμου “άνευ ορίων, άνευ όρων”. Πάνω από όλα αυτά όμως ήταν ένας ευφυής και ευγενής άνθρωπος. Γεννήθηκε στην Μπράιλα της Ρουμανίας το 1901, γόνος πλούσιας οικογένειας ναυτικών από την Άνδρο. Ο πατέρας του υπήρξε εφοπλιστής και η μητέρα του Στεφανία ήταν κόρη του Ανδριώτη Λεωνίδα Κυδωνιέως και μίας Ρωσίδας που ζούσε στη Σεβαστούπολη. Αν και έζησε τα παιδικά του χρόνια στη Σύρο, οι περισσότερες αναμνήσεις του ποιητή γεννήθηκαν στην Κριμαία όπου περνούσε τα καλοκαίρια του στα κτήματα του θείου του. Η μνήμη του είχε συγκρατήσει εικόνες από ομαδικές ερωτικές σκηνές μικρών Τατάρων στα χρόνια της εφηβείας τους, στις όχθες του ποταμού Αμούρ στη Σιβηρία. Αυτή θα είναι και η αίσθηση που θα τον συντροφεύει αργότερα στις αποδράσεις του στο χώρο της γραφής.
Κάπως έτσι έχει και η ιστορία που έπλασε η Θεατρική Εταιρεία Πόλις για να μας μυήσει σήμερα στην ποίηση και τον «υπερρεαλισμό» του Ανδρέα Εμπειρίκου. Η σχέση του ποιητή με την ψυχανάλυση μας είναι βέβαια ήδη γνωστή. Γνωστός και ο κοσμοπολιτισμός και το όραμά του για τον κόσμο. Μα ακόμη πιο γνωστή η κρυσταλλική κοιτίδα και ομπρέλα όλων αυτών – ο Έρωτας. Ο Έρωτας ο παντοδύναμος, ο έρωτας – δυνάστης, ο έρωτας ως τέχνη. Αυτή η χιμαιρική δύναμη, απαλλαγμένη από κάθε ηθική και κοινωνική συνθήκη, γίνεται στο λόγο του ποιητή μια χορδή, που στο υπέρτατο κούρδισμά της βγάζει τον γλυκύτερο ήχο -αυτόν της απόλυτης αγάπης και αθωότητας. «Των ήχων πανσπερμία». Σε αυτά τα ηχητικά ύδατα κολυμπούν η θαυμάσια Αιμιλία Βάλβη με την τολμηρή ερμηνεία της και ο Μιχάλης Κλαπάκης έξοχος με τους ονειρικούς ήχους του, άλλοτε γοητευτικά πυρετώδεις κι άλλοτε εμπνευσμένα πρωτόγονους. Μέσα από μια σύνθεση πεζών αλλά, κυρίως, ποιητικών κειμένων του Ανδρέα Εμπειρίκου μας οδηγούν στις πελώριες αψίδες του πάθους και της αισθητικής.
* Των ήχων πανσπερμία, μια παράσταση με ποιητικά και όχι μόνο κείμενα του Ανδρέα Εμπειρίκου.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Ελένη Γεωργοπούλου
Δραματουργική Επεξεργασία: Αιμιλία Βάλβη
Παίζουν: Αιμιλία Βάλβη – Μιχάλης Κλαπάκης
Χρήσιμα
Χώρος: Οικία Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού (Λ. Αμαλίας 4 – 5ος όροφος)
Έως τις 21 Απριλίου
Κάθε Παρασκευή – Σάββατο – Κυριακή στις 21.15
Τηλ.: 6979655359 – Απαραίτητη η κράτηση θέσεων
Τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ
Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά.
