Το 2005 υιοθετήθηκε ένας γάτος, ονόματι Oscar, από έναν οίκο ευγηρίας στην Providence (πρωτεύουσα της πολιτείας Rhode Island των ΗΠΑ). Ο γάτος αυτός σε γενικές γραμμές έκοβε βόλτες ήσυχα κι αδιάφορα χωρίς να περνάει τον χρόνο του με κόσμο. Αποδείχτηκε ωστόσο ότι μπορούσε να καταλάβει όταν κάποιος ηλικιωμένος διένυε τις τελευταίες του ώρες, και πάντα πήγαινε από μόνος του και κούρνιαζε κουλουριασμένος δίπλα στον άνθρωπο ώστε αυτός να μην πεθάνει μόνος του.
Δεν έπεσε έξω ούτε μία φορά, σε σημείο που το προσωπικό του οίκου ευγηρίας ήξεραν ότι όταν ο Oscar πήγαινε δίπλα σε κάποιον νοσηλευόμενο, ήταν ώρα να ειδοποιήσουν τους συγγενείς. Μάλιστα, αν το προσωπικό έκλεινε τον Oscar έξω από το δωμάτιο ενός ετοιμοθάνατου νοσηλευόμενου, ο Oscar γρατζουνούσε με μανία την πόρτα και τους τοίχους προσπαθώντας να μπει μέσα. Μια μέρα οι νοσοκόμες προσπάθησαν να τον βάλουν στο κρεβάτι ενός ηλικιωμένου που νόμιζαν ότι ήταν στα τελευταία του, αλλά ο Oscar δεν καθόταν με τίποτα. Νόμιζαν ότι πλέον “χάθηκε” η ικανότητα του Oscar, αλλά τελικά αποδείχτηκε ότι είχαν κάνει λάθος οι γιατροί και ο ηλικιωμένος δεν πέθαινε.
Το προσωπικό του οίκου ευγηρίας είχε φοβηθεί μήπως οι συγγενείς των νοσηλευόμενων θυμώσουν και θεωρήσουν τον Oscar ως έναν χνουδωτό Μαύρο Θεριστή. Οι συγγενείς ωστόσο εξέφρασαν ότι ένιωθαν όμορφα ξέροντας ότι οι άνθρωποί τους δεν ήταν μόνοι τους στις τελευταίες τους στιγμές, αλλά αντιθέτως είχαν μια γλυκιά παρουσία δίπλα τους μέχρι να “φύγουν” από τον κόσμο.
– Πηγή: Humans of Kalamata
