O Βυσσινόκηπος συμβολίζει τη ζωή, τη ροή και το τέλος. Λένε πως κάποτε στα κλαριά της βυσσινιάς ξεκουράζονταν οι νεράιδες. Ίσως ακόμα. Τα ευγενικά της άνθη είναι τα άνθη της ομορφιάς. Συμπορεύονται με την αθωότητα και την άδολη αγάπη. Η ομορφιά τους όμως, όσο απόλυτη κι αν είναι, είναι φευγαλέα, μικρής διάρκειας. Γρήγορα φυλλορροούν και σκορπίζουν με τον άνεμο στη γη. Γι’ αυτό σύντομα έρχεται η στιγμή που στο προσκλητήριο των λουλουδιών δεν δίνουν το «παρών». Tα άνθη της βυσσινιάς κι εκείνα της ξαδέλφης της, της κερασιάς.
Ο πραγματικός τίτλος, μάλιστα, του «Βυσσινόκηπου», του αριστουργήματος του Τσέχοφ, είναι «Ο κήπος με τις κερασιές». Από αυτόν, όταν ξεριζώθηκε για να γίνει εξοχικές κατοικίες, ξέφυγαν και διασώθηκαν έξι βύσσινα, σύμφωνα με ένα μύθο. Ταξίδεψαν πάνω από έναν αιώνα, ως σύμβολα της ροής του χρόνου και της συνακόλουθης φθοράς, αναλλοίωτα και άφθαρτα αυτά, ειρωνικά και σπαρακτικά ταυτόχρονα, κι έφθασαν στην Αθήνα της κρίσης. Σταμάτησαν στο σταθμό του Οιδίποδα, στον Κολωνό, νιώθοντας μια θεατρική αλληλεγγύη για τον τραγικό ήρωα του Σοφοκλή. Εκεί βρήκαν ελάχιστα πράγματα να τον θυμίζουν, όμως οι κόποι τους ανταμείφθηκαν, καθότι ανακάλυψαν κάτι παιδιά. Παιδιά με κουράγιο και ταλέντο. Και κυρίως ενθουσιασμό.
«Συγγνώμη» από τον Αντόν
Είχε ένα περίεργο όνομα η ομάδα τους, την έλεγαν «σύρμα», από το όνομα που δίνουν, λέει, οι ψαράδες στη Μήλο στα σκαμμένα μέσα στα ηφαιστειογενή βράχια καταφύγια όπου σέρνουν τις βάρκες τους το χειμώνα ή όταν έχει κακοκαιρία για να τις προφυλάξουν. Ένιωσαν ένα ρίγος για την Αφροδίτη της Μήλου αλλά και μια συμπόνια για τη σκληρή ζωή των ψαράδων, συγκινήθηκαν κι έμειναν.
Μαζί με τη Νίνα, τον Γιώργο, τον Γιώργο, την Αγράμπελη και τη Φιλιώ, αναζήτησαν το νόημα της ζωής, που είναι το κεντρικό δραματικό θέμα στο έργο του Τσέχοφ. Το φευγαλέο, το αδικαίωτο. Το πρώτο τους καθήκον να ζητήσουν μια μεγάλη και ταπεινή «συγγνώμη» από τον Αντόν. Αν και δεν χρειαζόταν, γιατί κι ο ίδιος το είχε πει: «Δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο στην τέχνη, εκτός από το ταλέντο». Ταλέντο υπάρχει. Πλούσιο, ώστε μία performance που θέλει να γίνει παράσταση, να γίνει μια δυνατή παράσταση.
Ένας πλειστηριασμός όπου πουλιέται το καθετί. Ένα κτήμα στη Φυλακωπή. Ο κυρ-Θοδωρής που σιχαίνεται τα Πορτογαλικά. Ένα κιβώτιο βυσσινάδες. Εξήντα πλαστά χαρτονομίσματα, πολύ χιούμορ και πλούσια φαντασία τους ενίσχυσαν να συνθέσουν την παράσταση και με υπερηφάνεια να την ονομάσουν «6 Βύσσινα στον κήπο».
Βοήθησαν η οικονομική κρίση, ο έρωτας, ο Νίτσε, η έμπνευση και η συνείδηση της οφειλής. Ψηφίδες, σπαράγματα, χάδια και κάτι μικρά τραύματα που άφησαν οι αναμνήσεις. Μια κωμωδία που επί χρόνια θεωρείτο δράμα συμβίωσε με το χορό σε μια ειλικρινή απόπειρα ανεπιτήδευτης σκηνικής αναπαράστασης ενός κλασικού έργου. Σημαντικό ρόλο στο έργο παίζουν τα σύμβολα, όπως ο γλάρος. «Ένα τόσο δυνατό πουλί και την ίδια στιγμή τόσο ευάλωτο», έλεγε χαρακτηριστικά ο Τσέχοφ παρομοιάζοντας την ηρωίδα του, τη Νίνα, με γλάρο στο ομώνυμο έργο του.
Ατμόσφαιρα
Η ομάδα «σύρμα» κατανόησε απόλυτα ότι ο Τσέχοφ δημιουργεί αμφίβολες σκηνές και καταστάσεις στις οποίες είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς αν πρέπει να γελάσει ή να συγκινηθεί, αν ο συγγραφέας σοβαρολογεί, παίζει, ειρωνεύεται ή σατιρίζει. Οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ του δραματικού και του κωμικού είναι αδρές, ενώ οι τόνοι είναι αμφίρροποι και εκεί ακριβώς έγκειται η δυσκολία στο ανέβασμα των έργων του Ρώσου συγγραφέα. Τα έργα του Τσέχοφ είναι έργα ατμόσφαιρας, εμπνευσμένα από το ανεκπλήρωτο του έρωτα. Ο κάθε ήρωας είναι ερωτευμένος με κάποιον ο οποίος με τη σειρά του ποθεί κάποιον άλλο και κανείς τελικά δεν βρίσκει την αγάπη. Μια μεγαλειώδης, παράφορη σύλληψη.
Η ομάδα «σύρμα» δεν παρασύρθηκε από καμία συνηθισμένη αντίληψη περί Τσέχοφ και απέδωσε ευφυώς το φορτισμένο συναισθηματικό φορτίο των ιστοριών του.
Επιπλέον στη σύντομης διάρκειας παράστασή της έπλασε την αλήθεια με πολλά μικρά και αθώα ψεύδη. Κι αυτό της προσέδωσε μια ευγενή αφέλεια που κάνει το θεατή να απολαμβάνει την κάθε στιγμή της. Στην ουσία πρόκειται για μια καλοδουλεμένη θεατρική μινιατούρα, για ένα ευλογημένο συναπάντημα χορού, νεανικής ανεμελιάς και θεάτρου αυτοσχεδιασμού.
Τη σύλληψη, τη σκηνοθεσία και την κίνηση υπογράφει η Φιλιώ Λούβαρη, τα κείμενα έγραψε η ομάδα «σύρμα», αλλά υπάρχουν και αποσπάσματα από τα έργα «Ο Βυσσινόκηπος» και «Ο Γλάρος» του Αντόν Π. Τσέχοφ. Τους φωτισμούς σχεδίασε ο Κώστας Μπλουγουράς και τα κοστούμια η Ιωάννα Μπούρα.
Ομάδα
H ομάδα «σύρμα» ιδρύθηκε το 2009 από την Βίκη Καλπάκα και τη Φιλιώ Λούβαρη. Σκοπός της είναι σκηνική συνύπαρξη του χορού με το θέατρο, σε μια απόπειρα να χρησιμοποιηθεί ένας ειλικρινής και ανεπιτήδευτος τρόπος σκηνικής αναπαράστασης, για να ειπωθεί ό, τι μπορεί να ειπωθεί και τα υπόλοιπα να μετουσιωθούν σε χορό…
Μέλη της είναι οι ηθοποιοί Νίνα Αδαμοπούλου και Γιώργος Γερωνυμάκης, ο μουσικός Γιώργος Καβουράκης και η ενδυματολόγος – θεατρολόγος Ιωάννα Μπούρα.
Συντελεστές
Σύλληψη – Σκηνοθεσία – Κινησιολογία: Φιλιώ Λούβαρη
Κείμενα: Ομάδα σύρμα και αποσπάσματα από τα έργα “Ο Βυσσινόκηπος” και “Ο Γλάρος” του Αντόν Π. Τσέχωφ
Κοστούμια: Ιωάννα Μπούρα
Φωτισμοί: Κώστας Μπλουγουράς
Φωτογραφία αφίσας: Μυρτώ Αποστολίδου/La poupée
Υπεύθυνος επικοινωνίας: Μανώλης Αντωνίου
Ηθοποιοί
Νίνα Αδαμοπούλου
Γιώργος Γερωνυμάκης
Γιώργος Καβουράκης
Αγράμπελη Κινή
Φιλιώ Λούβαρη
Φωνή Φιρς: Ιβάν Μαστερόπουλος
Έκτακτη συμμετοχή: Δημήτρης Πίσσας, Χρήστος Ζάκας, Φωτεινή Σταμάτη.
Χρήσιμα
Σκηνή Black Box
Θέατρο Επί Κολωνώ
«6 βύσσινα στον κήπο»
Σκηνική σύνθεση με αφορμή το έργο «Ο Βυσσινόκηπος» του Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχωφ.
Ναυπλίου 12, Κολωνός (από Λένορμαν 94)
Τηλ: 210 51 38 067, 210 51 43 073
* Ενδιαφέρον στοιχείο στο φετινό ρεπερτόριο του θεάτρου Επί Κολωνώ η συνομιλία που διεξάγεται μεταξύ των δύο σκηνών (Κεντρική και Black Box), καθώς και τα δύο έργα που παρουσιάζονται, “Κίεβο” – “6 βύσσινα στον κήπο” είναι εμπνευσμένα από τον “Βυσσινόκηπο”, με διαφορετική αφετηρία το καθένα.
