Επιμέλεια: Παναγιώτης Μήλας
Αν ο Τζοακίνο Αντόνιο Ροσίνι (1792 – 1868) είχε ακούσει τη Μονσεράτ Καμπαγιέ στο «Ντουέτο των Γάτων» δεν θα χρειαζόταν να γράψει ούτε τον «Κουρέα της Σεβίλης», ούτε τη «Σταχτοπούτα», ούτε τον «Γουλιέλμο Τέλο».
Δεν θα είχε ανάγκη να συνθέσει έργα θρησκευτικής μουσικής, τραγούδια, μουσική δωματίου και άλλα κομμάτια για πιάνο και μικρά σύνολα.
«Το ντουέτο των γάτων» θα ήταν αρκετό για να τον κάνει διάσημο.
***
Αυτό το ντουέτο δεν θα το ακούσουν ξανά οι αγαπημένες γάτες της Μονσεράτ Καμπαγιέ (María de Montserrat Viviana Concepción Caballé i Folch) η οποία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών.
Γεννήθηκε το 1933 και σπούδασε στη Βαρκελώνη αποφοιτώντας με χρυσό μετάλλιο στις μουσικές της σπουδές το 1954.
Έκανε το ντεμπούτο της στην Ελβετία ερμηνεύοντας Puccini και αργότερα Strauss και Mozart, εγκαινιάζοντας ταυτόχρονα τη συνεργασία της με την όπερα της Βρέμης.
Η παγκόσμια επιτυχία και αναγνώριση άρχισε το 1965 με τη «Λουκρητία Βοργία» στο φημισμένο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης. Το κοινό τη χειροκροτούσε ασταμάτητα για 25 ολόκληρα λεπτά. Μέσα σε λίγες μέρες η φήμη της εξαπλώθηκε στον κόσμο της όπερας και οι ρόλοι διαδέχθηκαν ο ένας τον άλλον. Τα μεγαλύτερα θέατρα στον πλανήτη άνοιξαν τις πόρτες τους και το κοινό παραληρούσε στο μεγαλείο της φωνής της. Το 1969 συμμετείχε στην παράσταση «Don Carlo» με τους Placido Domingo και Pierro Cappuccilli ενσαρκώνοντας την Elisabetta του Valois.
To 1970, στα 37 της, έκανε το επίσημο ντεμπούτο της στη Σκάλα του Μιλάνου με τη «Λουκρητία Βοργία» ερμηνεύοντας ξανά τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ακολουθούν το Covent Garden και η Λυρική Όπερα του Σικάγο. «Aida», «Norma», «La Boheme», «Tosca», «Οθέλλος», «Madama Butterfly», κλασικά αριστουργήματα που η Καμπαγιέ σφραγίζει με την προσωπικότητά της και την επιβλητική της σκηνική παρουσία, κερδίζοντας όλο και περισσότερους φανατικούς θαυμαστές σε όλη την υφήλιο.
Ο κόσμος τη λάτρευε και το 1987 όταν την άκουσε ο Φρέντι Μέρκιουρι σε μια συναυλία με τον Λουτσιάνο Παβαρότι τη χαρακτήρισε «την πιο ωραία φωνή που άκουσε ποτέ».
Το 1988 πειραματίστηκε με την ποπ σκηνή σε μια συνεργασία με τον Freddie Mercury των Queen με το «Barcelona», κάνοντας τεράστια επιτυχία, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει το ομότιτλο άλμπουμ. Το ομότιτλο τραγούδι έγινε αργότερα, το 1992, ο ύμνος των Ολυμπιακών Aγώνων στη Βαρκελώνη -τη γενέτειρά της.
Το 1994 ερμήνευσε σε δίσκο της το «Hijo de la luna» (Ο γιος της Σελήνης), ένα από τα γνωστότερα τραγούδια στο ισπανόφωνο κοινό, γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία.
To 1995 πραγματοποίησε μια ακόμη ιδιαίτερη συνεργασία με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου στο άλμπουμ του «El Greco», που ήταν αφιερωμένο στον διάσημο ζωγράφο.
Το 1997, συμμετείχε στο άλμπουμ «Friends For Life» κάνοντας ντουέτα με μεγάλα ονόματα της pop-rock σκηνής όπως οι: Bruce Dickinson, Johnny Hallyday, Johnny Logan, Gino Vannelli και Helmut Lotti.
Το 1999, στο Ηρώδειο, έκανε γνωστή στο ελληνικό κοινό και την κόρη της Μονσεράτ Μαρτί.
Το 2002 εμφανίστηκε στο Grand Teatre del Liceu της Βαρκελώνης σε μια αξέχαστη βραδιά. Η συναυλία εκείνη συνέπιπτε με την 40η επέτειο από την πρώτη της εμφάνιση.
Η Καμπαγiέ που αγαπούσε την Ελλάδα ήρθε για τελευταία φορά στην Αθήνα στις 17 Σεπτεμβρίου του 2012 και εμφανίστηκε στο Ηρώδειο.
***
«Το Ντουέτο των Γάτων» είναι γραμμένο (το 1825) από τον Τζοακίνο Ροσίνι για δύο φωνές σοπράνο. Είναι μια από τις συνθέσεις που δυσκολεύουν τις ερμηνεύτριες. Λέγεται ότι ο Ροσίνι έκανε αυτή τη σύνθεση επειδή ήθελε να “εκδικηθεί” τις συνεργάτιδές του οι οποίες – όπως έλεγε – δεν ακολουθούσαν πιστά τις οδηγίες του. «Το Ντουέτο των Γάτων» δεν έχει στίχους, παρά μόνον την επαναλαμβανόμενη λέξη «μιάου» και δίνει την ελευθερία αυτοσχεδιασμού.
***
