Του Παναγιώτη Μήλα
1962. Στην πλατεία της Φωκίωνος Νέγρη ήταν όλα έτοιμα για να γυριστεί άλλη μια σκηνή της ταινίας «Νόμος 4000» του Γιάννη Δαλιανίδη. Ο ηθοποιός Θάνος Παπαδόπουλος, που ήδη είχε ξυρίσει γουλί το κεφάλι του για τις ανάγκες της ταινίας, πήρε θέση για το γύρισμα της δημόσιας διαπόμπευσης. Πολλοί από τους κατοίκους της περιοχής όμως θεώρησαν ότι επρόκειτο για πραγματικό τέντι μπόι, που είχε ρίξει γιαούρτι στον καθηγητή του, όπως έγραφε και η ταμπέλα που του είχαν κρεμάσει από το λαιμό, και κινήθηκαν απειλητικά εναντίον του.
***
2018. Στην πλατεία της Φωκίωνος Νέγρη ήταν όλα έτοιμα, για να γυριστεί άλλη μια σκηνή της ταινίας «Monday» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου.
Η ηθοποιός Ντενίζ Γκαφ (Denise Gough) που ήδη είχε βγάλει την κορδέλα από τα ξανθά μαλλιά της για τις ανάγκες της ταινίας, πήρε θέση για το γύρισμα του ανοιχτού πάρτι.
Πολλοί από τους κατοίκους της περιοχής όμως βλέποντας ότι είναι μία νέα συγκάτοικος και όχι μια ψηλομύτα βεντέτα θεώρησαν ότι επρόκειτο για πραγματικό κορίτσι της διπλανής πόρτας και κινήθηκαν τρυφερά προς το μέρος της διεκδικώντας ένα ηλεκτρονικό (πλέον) αυτόγραφο, μια selfie δηλαδή.
Τελικά η επιλογή του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου και των συνεργατών του αποδείχτηκε “χρυσή” για την Κυψέλη μιας και όλος ο κόσμος αγκάλιασε την προσπάθεια, η οποία αναδεικνύει τις ομορφιές της περιοχής και επιβεβαιώνει αυτούς που προτιμούν τα πανέμορφα αστικά σκηνικά που υπάρχουν σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας αλλά και των άλλων πόλεων της χώρας μας.
***
-Μετά την Έλλη Λαμπέτη, τη Σμαρούλα Γιούλη, την Ειρήνη Παππά, τη Μάρω Κοντού, την Αλίκη Γεωργούλη και τη Ζωή Λάσκαρη, τώρα η Ντενίζ Γκαφ (Denise Gough) ήρθε στην Κυψέλη κι ήταν ημέρα Monday…
-Μετά τον Δημήτρη Χορν, τον Μίμη Φωτόπουλο, τον Νίκο Καζή, τον Αλέκο Αλεξανδράκη, τον Κώστα Χατζηχρήστο και τον Βαγγέλη Βουλγαρίδη τώρα ο Σεμπάστιαν Σταν (Sebastian Stan) ήρθε στην Κυψέλη κι ήταν ημέρα Monday…
-Μετά τον Μιχάλη Κακογιάννη, τον Γιώργο Τζαβέλλα, τον Νίκο Τσιφόρο, τον Ντίνο Δημόπουλο, τον Αλέκο Σακελλάριο και τον Γιάννη Δαλιανίδη τώρα ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος ήρθε στην Κυψέλη κι ήταν ημέρα Monday…
-Μετά το «Κυριακάτικο ξύπνημα» (1954), το «Σωφεράκι» (1953), τους «Χαμένους αγγέλους» (1948), το «Μια Ιταλίδα στην Κυψέλη» (1968), το «Ηλίας του 16ου» (1959) και τον «Νόμο 4000» (1962) τώρα ήρθε στην Κυψέλη το «Monday» (2018)…
***
Κάποτε η Φωκίωνος Νέγρη ήταν ένα ρέμα που ξεκινούσε από τα Τουρκοβούνια και κατέληγε εκεί που βρίσκεται σήμερα ο πεζόδρομος. Όπως γράφει η εκπαιδευτικός κυρία Μαριάνθη Μπέλλα: «Η περιοχή διαμορφώθηκε τη δεκαετία του 1930 πάνω στα ίχνη του ρέματος Λεβίδη, το οποίο στις αρχές του 20ού αιώνα αποτελούσε το βόρειο σύνορο της Κυψέλης. Το ρέμα ξεκινούσε από τα Τουρκοβούνια (Αγχεσμός), έρεε κατά μήκος του σημερινού πεζόδρομου της Φωκίωνος Νέγρη σε βάθος ενάμισι μέτρου και έκοβε στα δύο την περιοχή. Δεξιά και αριστερά υπήρχαν παράγκες, μερικά ισόγεια σπίτια και σπανίως διώροφα ή τριώροφα, κυρίως κοντά στην Πατησίων. Οι δύο πλευρές ενώνονταν με μια μικρή ξύλινη γέφυρα στο ύψος της οδού Επτανήσου (Εκεί ακριβώς που είναι σήμερα το Select). Το ρέμα συνέχιζε προς τα νότια, περνούσε κάτω από την Πατησίων στο ύψος της Αγίου Μελετίου για να καταλήξει στον Κηφισό.
Από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας και μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα στη μεσημβρινή πλευρά της Φωκίωνος Νέγρη (μεταξύ των οδών Σποργίλου και Ευβοίας) βρισκόταν η Μεγάλη Βρύση, που ήταν πέτρινη, χτισμένη με πελεκητές πέτρες, και είχε πολλούς κρουνούς. Εκεί υπήρχαν δύο πανύψηλες λεύκες που σώζονταν μέχρι πριν από λίγα χρόνια. Από τη Μεγάλη Βρύση προμηθεύονταν νερό τόσο οι κάτοικοι, όσο και οι πλανόδιοι υδροπωλητές που εξυπηρετούσαν τις ανάγκες της πόλης κατά τις περιόδους της λειψυδρίας.
Η οδός Φωκιώνος Νέγρη σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Βασίλη Τσαγρή.
***
Όπως έγραφε ο συγγραφέας και κάτοικος της περιοχής, Μένης Κουμανταρέας: «Μπορεί παλιότερα να κυλούσαν γάργαρα νερά σ’ αυτόν το δρόμο, μπορεί να ήταν σημείο συνάντησης κάποιων καλλιτεχνών, μπορεί οι αστοί τότε να βρίσκονταν στο απόγειό τους. Όμως και τώρα ο πεζόδρομος έχει και ενδιαφέρον και ποικιλία».
Σήμερα, η Φωκίωνος Νέγρη έχει διαμορφώσει ένα δικό της χρώμα και προσελκύει όλο και περισσότερους θαμώνες. Διαθέτει παραδοσιακούς φούρνους, μοντέρνες καφετέριες, μπαρ και εστιατόρια.
Μπορεί να μην έχει τις κλασικές μπιραρίες της δεκαετίας του ’60, ούτε τη θρυλική Quinta του Μουτσάτσου (Φωκίωνος Νέγρη 82, τηλέφωνο 836.961, που εγκαινιάστηκε τη Δευτέρα 8 Ιουλίου 1963) – όπου είχε τραγουδήσει και ο… πιτσιρικάς Luccio Dalla. Δεν υπάρχει ούτε το υπόγειο ροκάδικο «Ingloo» – στην Ιωάννου Δροσοπούλου – όπου είχε παίξει και ο άγνωστος τότε Eric Clapton, αλλά και ο Βαγγέλης Παπαθανασίου με τον Ντέμη Ρούσσο και τους Forminx. Κλειστή είναι και η ιστορική σπαγγετερία «Paesano» του Νίκου Χατζηκώστα.
Υπάρχει όμως το εμβληματικό Select για να απολαύσεις μια εκπληκτική serano. Λογικό είναι να μην περιμένεις ότι θα συναντήσεις ούτε τη Σοφία Βέμπο, ούτε τη Βίκυ Μοσχολιού, ούτε τον Βασίλη Αυλωνίτη με τον Νίκο Σταυρίδη, ούτε τον Αλέκο Σακελλάριο με τον Νίκο Τσιφόρο. Σίγουρα δεν θα δεις τον Λάμπρο Κωσταντάρα, τον Κώστα Πρετεντέρη, τον Γιώργο Γιαννακόπουλο, τον Γιώργο Λαζαρίδη και τον Ορέστη Λάσκο.
Σήμερα ίσως συναντήσεις «Το ρεμάλι της Φωκίωνος Νέγρη» (1965). Όμως τώρα ο Άλκης Γιαννακάς και η Αλεξάνδρα Λαδικού είναι καλά παιδιά. Όπως καλά ήταν και όλα τα παιδιά που συγκεντρώθηκαν την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2018 στο εορταστικό γύρισμα της ταινίας «Monday».
***
Ας μείνουμε όμως καλύτερα στο «σήμερα». Καλές οι ιστορίες από τα παλιά, καλύτερες όμως είναι οι σημερινές…
Τώρα που οι άνθρωποι δεν έχουν πλέον τη διάθεση να μπουν σε δυνατές σχέσεις η ιστορία της Κλόε και του Μίκι στο «Monday», μας δίνει την ευκαιρία να έχουμε μια πολύ ειλικρινή ματιά σε μια σχέση με στοιχεία που όλοι θα αναγνωρίσουν και κάποια από τις δικές τους εμπειρίες.
***
Παρακολούθησα δύο γυρίσματα της ταινίας: Την Πέμπτη 30 Αυγούστου 2018 και την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ο απόλυτος συγχρονισμός αυτού του μικρού «στρατού» που έδινε τη μάχη με στρατηγό τον Αργύρη Παπαδημητρόπουλο. Όλοι οι συντελεστές, ο καθένας στο πόστο του, εκτελούσαν με ακρίβεια κάθε τους κίνηση παραμένοντας πιστοί με θρησκευτική ευλάβεια στις εντολές και τις υποδείξεις έτσι όπως τις είχε καταγράψει ο σκηνοθέτης.
Χωρίς φωνές και εντάσεις όλοι υπηρετούσαν τον κοινό σκοπό με στόχο να έχουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Η επανάληψη στο γύρισμα – με ή χωρίς ήχο – ήταν απαραίτητη σε κάθε σκηνή μέχρι ο σκηνοθέτης που ελέγχει τα πάντα από το φορητό μόνιτορ, να δώσει το «πράσινο» φως για την επόμενη σκηνή.
Φυσικά και πριν, και κατά τη διάρκεια και μετά την ολοκλήρωση των γυρισμάτων όλη η ομάδα περνούσε από το στρατηγείο της παραγωγής που ήταν εγκατεστημένο στο ισόγειο διαμέρισμα μιας πανέμορφης πολυκατοικίας. Πρόκειται για τη διάσημη Πολυκατοικία Λαναρά (Φωκίωνος Νέγρη 23 και Επτανήσου 46), η οποία οικοδομήθηκε το 1938, σε σχέδια του μηχανικού Ιωάννη Ζολώτα και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα του μοντέρνου κινήματος που αναπτύχθηκε την περίοδο του Μεσοπολέμου. Εντυπωσιάζει ακόμη και σήμερα με την ποιότητα της κατασκευής της, τις καμπύλες μορφές των στοιχείων της και τη στιβαρή εμφάνιση του όγκου της.
Αυτό όμως που είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι η ευγένεια και η αριστοκρατική ομορφιά της κυρίας που στην οποία ανήκει ο χώρος και η οποία βλέπει τα πάντα και προσέχει κάθε τι που γίνεται εκεί. Και η κυρία και οι παλιότεροι κάτοικοι της περιοχής θυμούνται το μεγάλο καταφύγιο της πολυκατοικίας αυτής, όπου οι περίοικοι κατέφευγαν στη διάρκεια της Κατοχής, όταν χτυπούσε συναγερμός.
***
Και ο σκηνοθέτης του «Monday», ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος, χτυπούσε συναγερμό ανά πάσα στιγμή και έδινε νέες εντολές στους συνεργάτες του μιας και δεν έπρεπε να υπάρξει ούτε ένα χαμένο δευτερόλεπτο. Τέτοιο προγραμματισμό θα τον ζήλευε κάθε διαστημική υπηρεσία που σέβεται τον εαυτό της.
Φυσικά ενδιάμεσα υπήρχαν τα απαραίτητα διαλείμματα για κάθε είδους ανεφοδιασμό. Κάποιοι πήγαιναν στα πολύ κοντινά, όπως για παράδειγμα στο «Σπιτικό» όπου έβρισκαν τα πάντα. Κάποιοι άλλοι που είχαν περισσότερο χρόνο στη διάθεσή τους προτιμούσαν μια βόλτα μέχρι την αγαπημένη των καλλιτεχνών Πλατεία του Αγ. Γεωργίου Κυψέλης, όπου εκεί τους περίμεναν οι ασυναγώνιστες «Νοστιμιές της Μαίρης».
Το αξιοπερίεργο για μένα – που ήμουν ένας απλός παρατηρητής – ήταν ότι αυτή η πολυπληθής ομάδα που δούλευε για το «Monday» είχε φροντίσει να μην ενοχλεί τους περιοίκους αλλά και τους περιπατητές. Μάλιστα διαπίστωσα ότι όσοι πέρασαν από τον χώρο που γίνονταν τα γυρίσματα καμάρωναν που η γειτονιά τους είχε γίνει σκηνικό για μια ταινία διεθνούς παραγωγής. Οι μεγαλύτεροι στην ηλικία θυμήθηκαν τις ημέρες του παλιού καλού κινηματογράφου των δεκαετιών ’50 και ’60. Οι νεότεροι και – κυρίως – οι νεότερες έσπευδαν για μια selfie ή με την Denise Gough ή με τον Sebastian Stan.
***
Την Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου, το πρόγραμμα είχε ένα μεγάλο υπαίθριο πάρτι στην πλατειούλα που είναι κάτω από την Επτανήσου και ακριβώς δίπλα από την εμβληματική πολυκατοικία της Οικογένειας Πέννα, που άρχισε να χτίζεται το 1928 από τον αρχιτέκτονα Μιχάλη Κανάκη.
Δίπλα στην πολυκατοικία του Λαναρά βρίσκονταν δύο αυτοκίνητα της Άμεσης Δράσης, προφανώς για καλό και για κακό. Όμως μια κοπέλα και δύο αγόρια της παραγωγής …καλλώπιζαν τα περιπολικά. Περίεργο…
Μάλιστα εκείνη τη στιγμή έβαζαν μια «μπλε» αυτοκόλλητη ταινία στο πλευρό των αυτοκινήτων. Για την ακρίβεια μεταμόρφωναν σε περιπολικά δύο λευκά ΙΧ. Προφανώς για τις ανάγκες του γυρίσματος.
Η τελειομανία σε όλο της το μεγαλείο
Εκείνη τη στιγμή όμως είδα κάτι πολύ περίεργο: Όταν το κορίτσι τοποθέτησε την ταινία και με τα δάχτυλα προσπαθούσε να την εφαρμόσει σωστά γύρω από το αυτοκίνητο, είδε ότι σε ένα – δυο σημεία υπήρχαν φυσαλίδες αέρα κάτω από την ταινία. Με κόπο κατάφερε τελικά να τις εξαφανίσει. Δηλαδή …αγωνίστηκε για να μην αφήσει τη φυσαλίδα που ακόμα ούτε με μεγεθυντικό φακό δεν θα μπορούσε να τη δει κανείς, πόσω μάλλον δε σε κινηματογραφικό γύρισμα από απόσταση. Κι όμως το κορίτσι αυτό – αν και μπορούσε – ούτε που σκέφτηκε να αφήσει στη θέση τους αυτές τις διαβολεμένες φυσαλίδες. Τι τέλειο! Ο απόλυτος επαγγελματίας! Άρα, όλα κάπως έτσι θα τα ολοκλήρωναν στο πόστο τους όλοι οι συντελεστές του «Monday». Καταπληκτικό…
Εν τω μεταξύ από τα ηχεία η χορευτική μουσική προσκαλούσε όλες και όλους να συγκεντρωθούν για να συμμετάσχουν στο γύρισμα. Συνωστισμός. Έσπευδαν για να μπουν στη στρογγυλή πλατεία. Σκέφτηκα πως αυτό θα ήταν και το πιο εύκολο για την ομάδα της παραγωγής αφού δεν θα δυσκολεύονταν να συγκεντρώσουν τόσο κόσμο. Τόσοι περνούσαν από εκεί… Όμως η «φυσαλίδα» της παραπάνω περιγραφής ίσως έκανε κι εδώ την εμφάνισή της. Οπότε; Τι θα έπρεπε να κάνουν για να αντιμετωπίσουν αυτό το ενδεχόμενο; Αυτό σκεπτόμουν όταν έβλεπα τα δεκάδες κορμιά να λικνίζονται στους ρυθμούς της ροκ, της disco, της σοφτ ροκ, προγκρέσιβ, πανκ ροκ, χέβι μέταλ, χαρντ ροκ, γκραντζ, μπριτ ποπ και indie. Όταν όλα τα είδη της μουσικής έδιναν το “παρών” δεν θα ήταν δυνατόν να χορεύουν οι περαστικοί… Ε, λοιπόν ναι! Δεν ήταν περαστικοί. Ήταν αγόρια και κορίτσια από σχολές χορού που είχαν προσκληθεί από την παραγωγή. Μόνο έτσι θα μπορούσαν να ανταποκριθούν χωρίς κανένα πρόβλημα σε όσα απαιτούσε ο σκηνοθέτης. Μάλιστα το πιο αξιοπερίεργο – για μένα – ήταν όταν χόρευαν, σε κάποιες σκηνές, με τρελό πάθος αλλά …χωρίς μουσική! Ακριβώς! Χωρίς μουσική! Ούτε που θα μπορούσα να το φανταστώ. Και όμως αυτό έκαναν αφού το ζητούσε ο σκηνοθέτης.
Βέβαια η είσοδος στον χώρο ήταν υπό τον έλεγχο της ομάδας των ατόμων που επιτηρούσαν κάθε σημείο γύρω από την πλατεία και την επέτρεπαν μόνο από ένα σημείο. Έτσι δεν υπήρχε περίπτωση η κάμερα «να πιάσει» το οποιοδήποτε λάθος από κάποιον ανεπιθύμητο περαστικό.
Τελικά όλα κύλησαν ομαλά το βράδυ εκείνης της Παρασκευής. Ακολούθησε και η έκπληξη με ένα βροντερό «Happy birthday to you» προς τον Μίκι (Sebastian Stan). Το γλέντι και ο χορός συνεχίστηκαν γύρω από τον τεράστιο καναπέ που ήταν στο κέντρο της πλατείας μέχρι που απρόσμενα έγινε το κακό. Από το πουθενά ξεπήδησαν φλόγες και τύλιξαν τον καναπέ. Πανικός! Όλοι έσπευσαν να απομακρυνθούν. Έγινε άμεση εκκένωση της πλατείας με ασφάλεια. Τα περιπολικά έσπευσαν και σε “χρόνο μηδέν” το θέμα – χωρίς άλλα δυσάρεστα απρόοπτα – διευθετήθηκε.
Οι μόνοι που έμειναν κυριολεκτικά αμέτοχοι ήταν οι πυροσβέστες του ειδικού πυροσβεστικού οχήματος άμεσης επέμβασης…
Η φωτιά στον καναπέ, ο πανικός και η άμεση εκκένωση δεν ήταν παρά μια ακόμη καλοστημένη σκηνή του «Monday».
Τα πάντα έγιναν έτσι όπως είχαν προγραμματιστεί. Έτσι όπως είχαν καταγραφεί στο σενάριο.
Ακολουθούν τώρα οι λεπτομέρειες για την ολοκλήρωση της ταινίας. Οι τελευταίες σκηνές, το μοντάζ και η αναμονή για την προβολή,
Να σβήσουν τα φώτα και να πέσουν οι τίτλοι…
Το βέβαιο είναι πως τα φώτα άναψαν και πάλι για την Κυψέλη και αυτό οφείλεται στον σκηνοθέτη Αργύρη Παπαδημητρόπουλο που την επέλεξε ως φυσικό σκηνικό.
***
«Monday»
Σκηνοθέτης: Αργύρης Παπαδημητρόπουλος
Σενάριο: Αργύρης Παπαδημητρόπουλος και Ρομπ Χέις.
Τα γυρίσματα: Στην Αντίπαρο, στην Πάρο, στην Αθήνα.
Παραγωγή: Χρήστος Κωνσταντακόπουλος (Faliro House) μαζί με τον Ντέιμιαν Τζόουνς («The Iron Lady») και τον Μπράιαν Κάβανο – Τζόουνς («Loving», «Take Shelter»).
Executive producer: Φρεντ Μπέργκερ («La La Land»).
Εκτέλεση παραγωγής: Φένια Κοσοβίτσα.
Φωτογραφία: Χρήστος Καραμάνης
Σκηνικά: Αλίκη Κούβακα
-Ενδυματολόγος: Μάρλι Αλειφέρη
-Βοηθός σκηνοθέτης: Καρολίνα Ζαπατίνα
***
Το «Monday» είναι μία αγγλόφωνη ταινία και μία διεθνής παραγωγή με οσκαρικούς συνεργάτες: ο Χρήστος Κωνσταντακόπουλος (Faliro House) ηγείται της ομάδας παραγωγής, συνεργαζόμενος με τον Ντέιμιαν Τζόουνς («The Iron Lady»), τον Μπράιαν Κάβανο – Τζόουνς («Loving», «Take Shelter») και έχοντας ως executive producer τον Φρεντ Μπέργκερ («La La Land»).
Η Denise Gough και ο Sebastian Stan.υποδύονται ένα ζευγάρι αυτοκαταστροφικών Αμερικανών. Τους παρακολουθούμε στην Αθήνα και στα νησιά του Αιγαίου, καθώς η σχέση τους δοκιμάζεται…
Πρωταγωνιστούν
-Σεμπάστιαν Σταν (ο σύζυγος στο «I, Tonya»)
-Ντενίζ Γκαφ (στο θέατρο με το «Angels in America», και στον κινηματογράφο στο «Jimmy’s Hall» του Κεν Λόουτς και το «Colette»)
*
-Παίζουν ακόμη: ο Γιώργος Πυρπασόπουλος, η Έλλη Τρίγγου, η Σοφία Κόκκαλη, η Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, ο Αλέξανδρος Λογοθέτης, ο Ανδρέας Κωνσταντίνου, ο Δημήτρης Κουρούμπαλης, ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος, ο Ορφέας Αυγουστίδης, ο Πανάγος Ιωακείμ, o Μιχάλης Οικονόμου, η Έφη Γούση και άλλοι πολλοί.
-Συμμετέχουν επίσης: Ο… Δίας και ο… Ερμής. Δύο φοβερά μωρά από τη «Λέσχη: Γάτα του Αιγαίου» που έχει τη φροντίδα του κ. Θεόδωρου Φραγκογιού.
-Τον Δία και τον Ερμή συνοδεύει (σε φιλική συμμετοχή), η Ειρήνη Αϊβαλιώτου, ως «Mrs. Kostopoulos».
