Μήπως υπάρχει κάτι που δεν είδες; Δύο μονόπρακτα του Τενεσί Ουίλιαμς στο «Μαμά Ψωμί»

Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθεσία: Ραλλού Μιχαλοπούλου
Παίζουν: Ευαγγελία Καπόγιαννη, Μίνα Δαφνομήλη, Έλενα Αρβανίτη
Σκηνικά-Κοστούμια: Δήμητρα Σπυρίδωνος
Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας
Ήχος: Αντώνης Παλάσκας
Επεξεργασία μουσικής επένδυσης: Γιώργος Στεφανακίδης
Φροντιστής ήχου και φωτισμού: Άθως Γκάτζιος
Επιμέλεια μουσικής και κίνησης: Ραλλού Μιχαλοπούλου
Σχεδιασμός εντύπων: Ευάγγελος ΚασσαβέτηςΕυχαριστίες για την πολύτιμη βοήθεια στους:
Τάκη Καμπόλη, Νώντα Κλεάνθη, Χρόνη Θεοχάρη και τον Άγγελο Μέντη για την καθοριστική του συμβολή.
Μουσική επένδυση:
Tchaikovsky. “Eugene Oneguine” paraphrase, Emmanuel Pahud (flûte & piano)
Edith Piaf, La foule (orig. instrumental)
Wanda Landowska, Mozart sonata in E flat major K. 282
Matt Rach – La Foule

Ο συγγραφέας
Ο Τεννεσσί Ουίλιαμς περιλαμβάνεται στους κλασικούς συγγραφείς που ανήκουν στην ελίτ των καταραμένων. Γεννήθηκε στον αμερικανικό Νότο το 1911, ούτε 40 χρόνια μετά τη λήξη του αμερικανικού εμφυλίου, και δεν κατάφερε ή δεν θέλησε να ξεφύγει από αυτόν. Η μητέρα του ήταν αριστοκράτισσα του Νότου, ψυχικά ασταθής, αλλά πιστή στην παράδοση της γυναίκας-τρόπαιο της νότιας αριστοκρατίας, ενώ ο πατέρας του ήταν πλασιέ παπουτσιών και αλκοολικός με ακραία κακοποιητική συμπεριφορά. Το ζευγάρι ήταν μία μικρογραφία μίας εποχής που είχε τελειώσει και μιας νέας που ακόμα δεν ερχόταν στη Νέα Ορλεάνη, όπου μεγάλωσε. Αυτόν τον Νότο και αυτές τις γυναίκες, τις οποίες η παράδοση κρατούσε δέσμιες και «για τις οποίες το τίμημα είτε να παραμείνουν εγκλωβισμένες, είτε να χειραφετηθούν, ήταν εξίσου ισοπεδωτικό», περιέγραψε ο Τεννεσσί Ουίλιαμς. Εύγλωττος ο τίτλος του δεύτερου σημαντικότερου έργου του «Ο γυάλινος κόσμος, δεν αφορά μόνο τον κόσμο του γυναικών, αλλά και αυτόν του αμερικανικού Νότου. Θεωρείται βέβαιο ότι οι δύο γυναίκες του «Γυάλινου Κόσμου» ήταν η μητέρα του και η αδελφή του Ρόουζ, της οποίας, επίσης, η διαταραγμένη ψυχική υγεία των καθόρισε ανεξίτηλα. Ο μύχιος φόβος της ζωής του ήταν να μην καταλήξει σαν την αδελφή του, η οποία τελικά υπέστη λοβοτομή και έκτοτε δεν ανάρρωσε. Η εικόνα της γυμνής, υπόρρητα ευάλωτης κόρης στο μονόπρακτο, «Το σκοτεινό δωμάτιο», είναι, επίσης, μία αναφορά στη Ρόουζ – και δεν είναι η μοναδική στο έργο του. Γίνεται ευρέως γνωστός με το «Λεωφορείο ο Πόθος», και, για τουλάχιστον δύο δεκαετίες, ήταν ο αγαπημένος των κριτικών. Ωστόσο, το γεγονός ότι ήταν ομοφυλόφιλος σε μια εποχή όπου στις ΗΠΑ το μόνο χειρότερα ήταν να είσαι κομμουνιστής, ο θάνατος του συντρόφου του και η εξάρτησή του από ναρκωτικές ουσίες είχαν βαρύ τίμημα στην καριέρα του. Εμφανής, προς τούτα, η αναφορά στο μονόπρακτο «Κάτι που δεν λέγεται» με τον υπονοούμενο έρωτα των δύο γυναικών. Αναμφίβολα, η συγγραφική δεινότητά του να αναδεικνύει αρχέτυπα ρόλων και συμπεριφορών, τον καταξίωσαν ως έναν από τους μεγαλύτερους θεατρικούς συγγραφείς όλων των εποχών.Πληροφορίες
Πού: μαμά ψωμί (κάτω χώρος) στο Κουκάκι, Ζαχαρίτσα 42, Αθήνα 117 41
Πότε: Κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 20.00 μέχρι τις 26 Ιανουαρίου 2025
Απαραίτητη η κράτηση θέσης: Κ. 6940 911789
Είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά