Πάλεψε σκληρά. Λύγισε στο τέλος. Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2018 έκλεισε ο κύκλος για τη Μαριάννα. Ύστερα από μακροχρόνια μάχη, «πάγωσε» το ζεστό της χαμόγελο. Έσβησαν τα λαμπερά της μάτια…
Τη Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου, η Άννυ, η Ίρμα, η Εβίτα, η κυρία Στόουν, η Παπλωματού και ο Μολυβένιος Στρατιώτης θα τη συνοδεύσουν στο τελευταίο της ταξίδι, στις 11 το πρωί στο Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας.
Η Μαριάννα Τόλη σπούδασε ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Κεντάκι στην Αμερική και κλασικό και μοντέρνο χορό στο Λονδίνο. Στην Ελλάδα ακολούθησε κλασικό τραγούδι και τέλειωσε τη δραματική σχολή του Εθνικού, ενώ άρχισε την καριέρα της συμμετέχοντας στη «Λυσιστράτη» στην Επίδαυρο.
Είχε μια σημαντική καριέρα στο τραγούδι και τη δισκογραφία, με τα τραγούδια της να γίνονται μεγάλες επιτυχίες τις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Τα γνωστότερα τραγούδια της ήταν τα: «Πάμε για δουλειά», «Ζητάς», «Μόνο με την αγάπη μας», «Τι τα θες τώρα», «Η τελετή».
Το 1977 πήρε μέρος στη Eurovision με το «Μάθημα Σολφέζ» του Γιώργου Χατζηνάσιου, μαζί με την Μπέσσυ Αργυράκη, τον Πασχάλη και τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς. Κατέκτησαν την 5η θέση.
Έπαιξε σε πολλά μιούζικαλ, όπως στα «Άννυ», «Ίρμα», «Σικάγο», υπήρξε δε η αντικαταστάτρια της Αλίκης Βουγιουκλάκη στο «Εβίτα». Επίσης πρωταγωνίστησε στις ταινίες «Γλυκιά ζωή» του Μιχάλη Κακογιάννη και «Ρόδινα ακρογιάλια» του Ευθύμιου Χατζή.
Την περίοδο 2001-2003 ήταν διευθύντρια στο Παιδικό Στέκι του Εθνικού, ενώ το 2005 πρωταγωνίστησε σε παγκόσμια πρώτη στο έργο του Τενεσί Γουίλιαμς «Η κυρία Στόουν».
Επίσης, για τρία χρόνια είχε εκπομπή στη ΝΕΤ με τίτλο «Μουσικές Μεταμφιέσεις». Επιπλέον, είχε μεταφράσει βιβλία και είχε γράψει αμέτρητους στίχους για τα παιδικά έργα που είχε ανεβάσει.
Ήταν παρουσιάστρια, με τον Βασίλη Τσιβιλίκα, της παιδικής εκπομπής «Ο φίλος μας ο ΚΟΚ» στην κρατική τηλεόραση, που στόχευε στην επιμόρφωση και εξοικείωση των παιδιών με τους κανόνες του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.
Το 2005 ίδρυσε την «Παιδική Σκηνή Μαριάννα Τόλη» στο «Νέο Θέατρο Βασιλάκου» και παρουσίασε το μιούζικαλ «Η Παπλωματού», βασισμένο στο γνωστό παραμύθι του Τζεφ Μπραμπώ, με την ίδια να υπογράφει τη σκηνοθεσία, τη διασκευή, την επιλογή της μουσικής και τους στίχους των τραγουδιών.
Στόχος της ήταν να «διδάξει» στα παιδιά τη χαρά της προσφοράς, της γενναιοδωρίας και της καλοσύνης. Ήθελε ακόμη να μάθει στα παιδιά να αντισταθούν στην αδιαφορία της σύγχρονης κοινωνίας απέναντι στη φτώχεια, την πείνα, την απληστία, την αγνωμοσύνη, τον εγωκεντρισμό και την έλλειψη ταπεινοφροσύνης.
Προσπαθούσε να φτιάχνει για τα παιδιά θεάματα με καλό θεατρικό κείμενο και όμορφα νοήματα ώστε να αποκομίζουν συναισθήματα που εξάπτουν τη φαντασία και εκπαιδεύουν την καλή αισθητική.
Τέλος, στους νέους συναδέλφους της έδινε τη συμβουλή να έχουν επιμονή και υπομονή για να ξεπεράσουν τις όποιες αντιξοότητες και εμπόδια θα συναντούσαν στο δρόμο τους.