19.9 C
Athens
Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024

Πώς είδε ο Μαρκ Σαγκάλ την Παναγία των Παρισίων και πώς τη βλέπουν οι ακτιβιστές και οι άστεγοι

Δεκάδες μέλη οργανώσεων υπέρ της οικοδόμησης κοινωνικών κατοικιών πραγματοποίησαν διαδήλωση έξω από την ημικατεστραμμένη Παναγία των Παρισίων τη Δευτέρα 22 Απριλίου 2019.

Οι συγκεντρωμένοι διαμαρτυρήθηκαν για την κυβερνητική αδιαφορία γύρω από την τύχη των αστέγων και των φτωχότερων πολιτών, μετά την προσφορά 1 δισ. ευρώ για την ανοικοδόμηση του καθεδρικού ναού και της οροφής του.
Γύρω στους πενήντα ακτιβιστές συγκεντρώθηκαν στην πλατεία μπροστά στη Νοτρ Νταμ με πανό που έγραφαν «1 δισ. σε 24 ώρες» και «Η Νοτρ Νταμ στερείται στέγης, όπως και εμείς».

 

 

 

Τα συνθήματα είχαν στόχο τους τον πλουσιότερο άνθρωπο της Γαλλίας, τον Μπερνάρ Αρνό, διευθύνοντα σύμβουλο του ομίλου πολυτελών προϊόντων LVMH, ο οποίος δεσμεύθηκε την περασμένη εβδομάδα να καταβάλει 200 εκατ. ευρώ για την αναστήλωση του ναού. Εκτός από τον Αρνό, ο επίσης δισεκατομμυριούχος Φρανσουά Πινό και ο υιός του, ιδιοκτήτες του ομίλου Saint Laurent και Gucci, υποσχέθηκαν να δωρίσουν 100 εκατ. για την ανοικοδόμηση της Παναγίας των Παρισίων.

 

Από τη μεριά της, η οικογένεια Μπετανκούρ, που κατέχει τον οίκο ειδών ομορφιάς L’Oreal, δεσμεύθηκε και αυτή να καταθέσει 200 εκατ. ευρώ σε ειδικό λογαριασμό για την ανακαίνιση του μνημείου. Την πρωτοβουλία των μεγάλων δωρητών επαίνεσε ο καθηγητής Μάρκετινγκ του Πανεπιστημίου Χένλεϊ, Εϊντριαν Πάλμερ, λέγοντας: «Οι εταιρείες αυτές αποτελούν σύμβολα της γαλλικής επιχειρηματικότητας, ενώ οι δωρεές τους υπενθυμίζουν ότι οι επιχειρήσεις αυτές είναι γενναιόδωρες, στοργικές και ηθικές».

 

***

Να θυμίσουμε εδώ ότι οι άστεγοι ήταν άστεγοι και πριν από την καταστροφική πυρκαγιά στον ναό της Παναγίας των Παρισίων. Το αίτημα για τη στέγασή τους είναι απόλυτα δίκαιο αλλά οι 50 ακτιβιστές άργησαν να θυμηθούν το πρόβλημα των συμπολιτών τους. Ασφαλώς πρέπει να συνεχίσουν να διεκδικούν ΚΑΙ την αποκατάσταση των ζημιών στη «Νοτρ Νταμ» αλλά ΚΑΙ τη στέγαση των αστέγων.

 

***

 

 

***

 

Στην κοινότητα του Αγίου Παύλου, στη νοτιοανατολική Γαλλία, πέθανε στις 28 Μαρτίου 1985 σε ηλικία 97 ετών ο ζωγράφος Μαρκ Σαγκάλ (Marc Chagall). Το 1997 στη γενέτειρά του, ιδρύθηκε το «Μουσείο Σαγκάλ» το οποίο περιλαμβάνει αντίγραφα των έργων του. Ο Σαγκάλ γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου 1887. Ήταν Ρώσος ζωγράφος, εβραϊκής καταγωγής και θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της μοντέρνας τέχνης.

Από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τη μουσική μαθαίνοντας βιολί, καθώς και με το σχέδιο. Έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη ζωγραφική και φοίτησε στη σχολή ζωγραφικής του Γεχούντα Πεν, στο Βιτέμπσκ, με στόχο να ολοκληρώσει αργότερα τις σπουδές του στην πρωτεύουσα της Ρωσίας. Το φθινόπωρο του 1909 γνώρισε την Μπέλα Ρόζενφελντ, κόρη Εβραίου κοσμηματοπώλη από την πόλη του Βίτεμπσκ, την οποία παντρεύτηκε τελικά το 1915 και στην οποία είναι αφιερωμένοι αρκετοί από τους πίνακές του.

Το 1910, ταξίδεψε στο Παρίσι όπου ήρθε σε επαφή με το έργο πρωτοπόρων καλλιτεχνών της εποχής, όπως των ιμπρεσιονιστών, του Πωλ Γκωγκέν, του Βίνσεντ βαν Γκογκ ή του Ανρί Ματίς. Εξίσου επιδραστική υπήρξε και η επίσκεψή του στο Λούβρο, η οποία όπως ο ίδιος σημειώνει στα απομνημονεύματά του, τον «σημάδεψε».

Αυτοπροσωπογραφία του Μαρκ Σαγκάλ με την Παναγία των Παρισίων στο βάθος δεξιά.

Μετά τα γεγονότα της ρωσικής επανάστασης, ο Λένιν διόρισε ως υπεύθυνο για θέματα πολιτισμού τον Ανατόλι Λουνατσάρσκι, ο οποίος ήταν γνωστός του Σαγκάλ από την περίοδο που ζούσε στο Παρίσι. Χάρη στη γνωριμία τους, το Σεπτέμβριο του 1918, διορίστηκε επίτροπος Καλών Τεχνών στο Βιτέμπσκ. Στο πλαίσιο των νέων καθηκόντων του, οργάνωσε εκθέσεις και επαναλειτούργησε τη Σχολή Καλών Τεχνών της πόλης, όπου κατόρθωσε να συγκεντρώσει σημαντικούς δασκάλους όπως ο Ελ Λισίτσκι και ο Καζιμίρ Μαλέβιτς. Έχοντας επιφυλάξεις για την επανάσταση και ειδικότερα σε ό,τι αφορούσε τις ιδέες της για την τέχνη, ο Σαγκάλ παραιτήθηκε το Μάιο του 1920 και μετακόμισε στη Μόσχα, όπου ανέλαβε τη διακόσμηση του Εβραϊκού Θεάτρου της πόλης. Την περίοδο εκείνη, η οικονομική βοήθεια των σοβιετικών καλλιτεχνών ήταν ανάλογη της «χρησιμότητας» του έργου τους ενώ και οι επιχορηγήσεις που αποσπούσε ο Σαγκάλ ήταν πενιχρές, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίσει οικονομικά προβλήματα, γεγονός που συνέβαλε στην απόφασή του να εγκατασταθεί στο Βερολίνο, όπου παλαιότερα ο Βάλντεν είχε πουλήσει πίνακές του.

Το Σεπτέμβριο του 1923 εγκαταστάθηκε εκ νέου στο Παρίσι και τον επόμενο χρόνο παρουσιάστηκε η πρώτη αναδρομική έκθεση έργων του και ακολούθησε η πρώτη του ατομική έκθεση στη Νέα Υόρκη.

Όταν η γαλλική κυβέρνηση υπέγραψε συμφωνία συνθηκολόγησης με τη ναζιστική Γερμανία, ο Σαγκάλ δεν μπορούσε να παραμείνει ασφαλής στη Γαλλία. Συνελήφθη στη Μασσαλία και επρόκειτο να παραδοθεί στους Γερμανούς, ωστόσο τελικά σώθηκε από αμερικανική παρέμβαση. Χάρη στη φήμη του, ο ίδιος κατόρθωσε να ξεφύγει από την προοπτική των στρατοπέδων συγκέντρωσης και στις 7 Μαΐου 1941 επιβιβάστηκε με την οικογένειά του σε πλοίο που τους μετέφερε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να εγκατασταθούν τελικά στην πόλη της Νέας Υόρκης. Στις 2 Σεπτεμβρίου 1944 πέθανε η σύζυγός του Μπέλα Ρόζενφελντ και δύο χρόνια αργότερα ο Σαγκάλ επέστρεψε στην Ευρώπη. Στη Γαλλία έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του.

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -