Την αποκάλεσαν «Αυτοκράτειρα της Νύχτας» και πραγματικά το όνομά της είτε στα θέατρα είτε στα κέντρα που εμφανιζόταν φιγουράριζε με φωτεινά γράμματα και μέσα σε πλαίσιο.
Τέτοια ήταν η δημοτικότητά της, ώστε, όταν κάποτε η Κατίνα Παξινού θέλησε να προσεγγίσει με αυτοκίνητο το Θέατρο της Επιδαύρου όπου θα έδινε παράσταση, ο τροχονόμος τη σταμάτησε και όταν αυτή του ανέφερε το όνομά της, εισέπραξε την απάντηση: «Δεν μ’ ενδιαφέρει κυρία μου, δεν περνάς ούτε η Μάγια Μελάγια να ’σαι»!
***
Γεννήθηκε στην Πλάκα την Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 1928. Το όνομά της; Μελπομένη Τσιριγώτη. Μεγάλωσε στο Παγκράτι και στα 16 της πρωτοβγήκε στο τραγούδι στο βαριετέ «Όασις» του Ζαππείου ως Μάνια Τσιριγώτη.
Στα 18 της, τη «βάφτισαν» Μάγια Μελάγια και από τότε έμεινε το όνομά της σαν μύθος όπου υπήρχαν Έλληνες.
Η αρχή έγινε όταν την άκουσε μία γειτόνισσα να τραγουδά στην αυλή του σπιτιού της κι έπεισε τη μητέρα της να τη στείλει στο βαριετέ «Όασις». Τότε την άκουσε ο συνθέτης Μιχάλης Σουγιούλ και την προσέλαβε στο κέντρο του. Πριν φτάσει στα 20 άρχισε να απογειώνεται στο καλλιτεχνικό στερέωμα.
Τραγούδησε σε πρώτη εκτέλεση και έκανε μεγάλες επιτυχίες τα τραγούδια: «Αδύνατον να κοιμηθώ» των Μιχάλη Σουγιούλ – Τάκη Μωράκη – Χρήστου Γιαννακόπουλου (1955), τη «Βαλίτσα», το «Μάμπο Μπραζιλέρο», το «Μονοπάτι», το «Πολλές φορές» και το «Απότομα» του Μανώλη Χιώτη.
Ερμήνευσε ακόμη τα τραγούδια: «Θα σε πάρω θα με πάρεις», των Κ. Γιαννίδη – Δ. Γιαννουκάκη (1950, από την επιθεώρηση «Ιπτάμενοι δίσκοι»), «Της γυναίκας η καρδιά», των Γ. Μουζάκη – Γ. Ασημακόπουλου κ.ά. (1952, από την επιθεώρηση «Να τι θα πει Αθήνα»), «Πού θα με πας», των Γ. Μουζάκη – Γ. Ασημακόπουλου κ.ά. (1953, από την επιθεώρηση «Κοντή φούστα»), «Αντίο», των Γ. Μουζάκη – Γ. Ασημακόπουλου κ.ά. (1953, από την επιθεώρηση «30 το δολάριο»), «Έφυγες και γλύτωσα», των Γ. Μουζάκη – Γ. Ασημακόπουλου κ.ά. (1953), «Απόψε θέλω σαματά», των Β. Λυκιαρδόπουλου – Ν. Φατσέα (1954), «Άλα, πασά μου», των Μ. Θεοφανίδη – Μ. Τραϊφόρου – Χ. Γιαννακόπουλου (1954, από την επιθεώρηση «Σουσουράδα»), «Όλα σπάσ’ τα και αγάπα με», των Τ. Μωράκη – Γ. Γιαννακόπουλου (1956), «Χειμώνιασε-χειμώνιασε», των Γ. Μουζάκη – Κ. Κοφινιώτη (1956, από την επιθεώρηση «Τζώνηδες και καουμπόυ»).
Η Μελάγια δίδαξε το τραγούδι «Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη» στη Σοφία Λόρεν στα γυρίσματα της ταινίας «Το παιδί και το δελφίνι» στην Ύδρα το 1957.
Υπήρξε θρυλική ερμηνεύτρια του ελαφρολαϊκού τραγουδιού τα χρόνια του ‘50 και του ’60 με επιτυχημένες εμφανίσεις στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Δεν ξεχώρισε μόνο για την κοντράλτο φωνή της, αλλά και για τη σκηνική παρουσία και το μπρίο της. Θεωρήθηκε ένα από τα σύμβολα του σεξ στη μεταπολεμική Ελλάδα.
Ο σκηνοθέτης Ορέστης Λάσκος ήταν αυτός που το 1946 της άλλαξε το όνομα σε «Μάγια Μελάγια», με το οποίο έγινε γνωστή. Η πρώτη της επιτυχία ήταν το τανγκό «Πώς με μεθάς», σύνθεση του Θεόδωρου Παπαδόπουλου (1947).
Τη δεκαετία του ‘50 η καριέρα της απογειώθηκε, με τραγούδια, όπως τα: «Θέλω να τα σπάσω», «Αδύνατον να κοιμηθώ», «Είναι αργά», «Άλα της».
Παράλληλα, εμφανίστηκε σε θεατρικές επιθεωρήσεις και σε κινηματογραφικές ταινίες: Η άγνωστος (1956), 3 τρελοί ντετέκτιβς (1957), Κατά λάθος… μπαμπάς (1957), Ραντεβού με τον έρωτα (1957), Τσαρούχι πιστόλι παπιγιόν (1957), Η φτώχεια θέλει καλοπέραση (1958), Καπετάνιος για κλάματα (1961), Δίψα για ζωή (1964), Ένας ζόρικος Δεκανέας (1964), Η βασίλισσα της ρέγκας (1987).
Από τη φτωχογειτονιά στη δόξα
Μετά τον χωρισμό της το 1965 με τον συνθέτη Γιώργο Μουζάκη, του οποίου υπήρξε η μούσα για επτά χρόνια, έφυγε στην Αμερική, όπου ξεκίνησε νέα καριέρα κι έγινε εξαιρετικά δημοφιλής στην ομογένεια. Εκεί γνώρισε και παντρεύτηκε τον Παναγιώτη Γουλάκο, αλλά μετά το θάνατό του το 1978 επέστρεψε στην Ελλάδα. Ζούσε σ’ ένα διαμέρισμα στην Αγίου Μελετίου.
Προσπάθησε να ξαναμπεί στον χώρο, αλλά έβρισκε όλες τις πόρτες κλειστές. Άρχισε να δουλεύει σε κάτι σκυλάδικα και δευτεροκλασάτα μαγαζιά. Έκανε κάτι «αρπαχτές» στην επαρχία. Και το 1981, ενώ τραγουδούσε σε ένα μπουζουξίδικο στον Πύργο, έπαθε εγκεφαλικό. Ήταν μόνο 53 χρονών. Από τότε δεν ξανατραγούδησε ουσιαστικά επαγγελματικά. Αποσύρθηκε, αν και ξανάγινε καλά, κάνοντας μόνο λιγοστές εμφανίσεις.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ήταν πολύ δύσκολα, καθώς αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Κι έγιναν ακόμη δυσκολότερα, όταν το 2009 έχασε την καρδιακή της φίλη Σπεράντζα Βρανά και το 2011 τη μοναδική της αδερφή, Στέλλα.
***
Η Μάγια Μελάγια έφυγε από τη ζωή στις 27 Δεκεμβρίου 2014, σε ηλικία 86 ετών.
