Στις 21 Μαρτίου 1962 το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (Τ.Ε.Ε.) με ανακοίνωσή του τάχθηκε «κατά οιασδήποτε επεμβάσεως στον Λυκαβηττό».
Φυσικά αυτή η αντίδραση έγινε μόνο για λόγους υστεροφημίας. Ο άγριος βιασμός του αττικού τοπίου με χιλιάδες τόνους τσιμέντου και με υπογραφές ΚΑΙ μελών του Τ.Ε.Ε. είχε ήδη συντελεστεί.
Κατόπιν εορτής -όταν όλα είχαν πάρει τον δρόμο τους και οι μπετονιέρες λειτουργούσαν ασταμάτητα- βγήκε και η ανακοίνωση…
Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το θέμα αναδεικνύουν και αποδεικνύουν το μέγεθος του εγκλήματος.
***
Ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης ναι μεν είπε πως «o λόφος του Λυκαβηττού είναι φυσικό αριστούργημα γλυπτικής και αρχιτεκτονικής», αλλά δυστυχώς ήταν μόνο ένας απέναντι σε όλους εκείνους που συμμετείχαν στο όργιο της καταστροφής του αττικού τοπίου.
Ο λόφος του Λυκαβηττού αποτελεί το υψηλότερο σημείο στο κέντρο της Αθήνας. Χιλιάδες Αθηναίοι και τουρίστες ανεβαίνουν κάθε χρόνο στην κορυφή του, για να απολαύσουν τη θέα από ύψος 277 μέτρων, να γευματίσουν στο καφέ/εστιατόριο που λειτουργεί εκεί ή να επισκεφθούν το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου.
Αν και η πρόσβαση είναι εφικτή μέσω μονοπατιού, οι περισσότεροι επισκέπτες προτιμούν για την ανάβασή τους το Τελεφερίκ.
Το Τελεφερίκ του Λυκαβηττού εγκαινιάστηκε στις 18 Απριλίου του 1965 και ξεκίνησε τη λειτουργία του μία ημέρα αργότερα. Κατασκευάστηκε από τον ΕΟΤ.
