11.2 C
Athens
Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2025

Λυδία Κονιόρδου: Όμορφη η «Σοφία» με τον Φαίδωνα Καστρή στον πανέμορφο χώρο των Κατακουζηνών

Του Παναγιώτη Μήλα

16 Οκτωβρίου: Μάρτυρος Λογγίνου του εκατόνταρχου, Μαρτύρων Δομετίου, Δομνίνου, Λεοντίου και Τερεντίου, γράφει το ημερολόγιο. Καμιά μεγάλη γιορτή. Είναι Δευτέρα και το φως της ημέρας δίνει τη θέση του στα φώτα της πόλης. Η Αθήνα – τουλάχιστον μέχρι τις 9 – πόλη πολύ ήσυχη.

Όλα κυλούν ομαλά, ιδανικά θα πρόσθετα. Πράγματι, δεν υπήρξαν παράπλευρες απώλειες ως προς την προσέλευση των θεατών στην κατάμεστη αίθουσα της «Οικίας Κατακουζηνού», όπου δίνει την 8η παράστασή του ο Φαίδων Καστρής. Πρόκειται για τη «Σοφία» του Ιγνάθιο Γκαρθία Μάι, σε μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανουήλ και σκηνοθεσία Λεωνίδα Παπαδόπουλου.

Αμαλίας 4, όροφος 5ος. Στο σαλόνι των Κατακουζηνών οι πρώτοι θεατές καταλαμβάνουν τις θέσεις τους. Κατά τις 9 παρά 5 μια μικρή αναστάτωση όταν στην είσοδο φθάνει η υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου. Παίρνει -ως ηθοποιός- την ατέλειά της και το πρόγραμμα, ενώ στον χώρο της τραπεζαρίας ξεδιψά με ένα ποτήρι δροσερό νερό. Όλοι σπεύδουν να τη χαιρετίσουν, να συζητήσουν μαζί της, να ζητήσουν selfie και να εισπράξουν ένα ευγενικό και χαμογελαστό «όχι».

Ήδη στο σαλόνι ο Φαίδων Καστρής έχει πάρει τη θέση του από τις 9 παρά 10, όπως το επιβάλει η σκηνοθετική οδηγία του Λεωνίδα Παπαδόπουλου. Το μουσικό χαλί της παράστασης κρατά συντροφιά στους θεατές μέχρι να τακτοποιηθούν όλοι και στις 9 και τέταρτο η «Σοφία» του Ιγνάθιο Γκαρθία Μάι αρχίζει το ταξίδι στο θεατρικό χρόνο. Για 70 λεπτά παρακολουθούν όλοι κατανυκτικά τον μονόλογο του πρωταγωνιστή.
Στο φινάλε όλοι – με πρώτη την υπουργό – ξεσπούν σε θερμό, εγκάρδιο χειροκρότημα. Τέσσερις, πέντε φορές ανακαλούν αυθόρμητα τον φανερά συγκινημένο πρωταγωνιστή στη σκηνή.

Πριν προλάβει να αποσυρθεί ο Φαίδωνας, βγήκα στη σκηνή να πω δυο λόγια:

-Η κυρία Κονιόρδου, η πάντα αγαπημένη μας Λυδία, είναι άνθρωπος της ανατροπής και των εκπλήξεων. Έτσι και απόψε φρόντισε να κάνει και τα δύο. Και να μας εκπλήξει, με την παρουσία της εδώ στην Οικία Κατακουζηνού, αλλά και να ανατρέψει αυτά που συνήθως κάνουν σε κάποιον που γιορτάζει τα γενέθλιά του. Αντί δηλαδή να της κάνουμε εμείς δώρο, για τα σημερινά γενέθλιά της, έκανε εκείνη δώρο σε μας και κυρίως μεγάλο και ανεκτίμητο δώρο στον Φαίδωνα Καστρή. Κυρία Κονιόρδου, χίλιες ευχές για χρόνια καλά και δημιουργικά. Σας ευχαριστούμε.

Ακολούθησε χειροκρότημα και ευχές για την εορτάζουσα. Σίγουρα ο Άγγελος και η Λητώ Κατακουζηνού θα χαίρονταν παρακολουθώντας την οικογενειακή ατμόσφαιρα που επικρατούσε. Σκηνικό που θύμιζε τις δικές τους συνάξεις στο ίδιο σαλόνι, τότε που ο Χατζιδάκις έπαιζε στο πιάνο για πρώτη φορά τον Μεγάλο Ερωτικό, τότε που ο Ελύτης δεχόταν τις ευχές των φίλων του για την κατάκτηση του Νόμπελ αλλά και τότε που ο Γιάννης Τσαρούχης είχε τις εικαστικές του αψιμαχίες με τον Νίκο Χατζηκυριάκο – Γκίκα.

Στον πιο κατάλληλο χώρο…

Στο σημείο αυτό είχαν μια σύντομη συνομιλία, η υπουργός και ο πρωταγωνιστής. Το πρώτο πράγμα που του είπε ήταν το «πόσο καλή και… φοβερή ήταν η παράσταση». Στη συνέχεια τον ρώτησε πώς και πού βρήκε αυτό το έργο. Ο Φαίδωνας της απάντησε πως ήταν επιλογή – πρόταση της μεταφράστριας Μαρίας Χατζηεμμανουήλ. Κλείνοντας τον διάλογό τους, η Λυδία Κονιόρδου υπογράμμισε πως «το έργο του Ιγνάθιο Γκαρθία Μάι ταιριάζει απόλυτα στο χώρο της Οικίας Κατακουζηνού». Στην επισήμανση αυτή ο πρωταγωνιστής διευκρίνισε: «Δεν θα έκανα αυτό το έργο σε άλλο χώρο, δεν θα έπαιζα τη «Σοφία» σε κάποιο μικρό θέατρο όπως συνήθως παίζονται οι μονόλογοι».

Αξίζει να σημειωθεί πως ο Φαίδων Καστρής έχει συνεργαστεί πολλές φορές στη σκηνή με τη Λυδία Κονιόρδου και διατηρούν μία διαχρονική σχέση φιλίας, σεβασμού και αλληλοεκτίμησης.

Ταξίδι στα χρόνια των Κατακουζηνών

Μετά την περιήγηση στα χρόνια της Σοφίας, κάναμε και μια περιήγηση στα χρόνια των Κατακουζηνών. Μια ξενάγηση – αστραπή στο ιατρείο του Άγγελου Κατακουζηνού, λίγα λόγια για το «πράσινο» δωμάτιο – έργο του Σπύρου Βασιλείου. Για τα γενέθλιά της ένα συμβολικό δώρο στην υπουργό, τα βιβλία «Άγγελος Κατακουζηνός – Ο Βαλής μου» της Λητώς Κατακουζηνού, «Το μέλλον του ευρωπαϊκού πολιτισμού», από τη συζήτηση του Αλμπέρ Καμύ με τον Άγγελο Κατακουζηνό και Έλληνες διανοούμενους της δεκαετίας του ’50 και «Το ταξίδι του αστεριού» της Σοφίας Πελοποννησίου – Βασιλάκου.
Όλη αυτή την ώρα ο παλιός φίλος και εξαιρετικός – πάντα μάχιμος – φωτορεπόρτερ Σπύρος Τσακίρης παρακολουθούσε κάθε βήμα της υπουργού και στο τέλος μας χάρισε φωτογραφίες που κοσμούν αυτό το θέμα.

 

Φυσικά, η υπουργός δεν αρνήθηκε να απαθανατίσουμε την ξενάγησή της, αφού προηγουμένως της υποσχέθηκα ότι την επόμενη φωτογραφία που θα ζητήσω να βγάλω μαζί της, θα είναι στο καμαρίνι της στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

***

«Σοφία»
του Ιγνάθιο Γκαρθία Μάι
Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ
Σκηνοθεσία: Λεωνίδας Παπαδόπουλος
Σκηνογραφία-Ενδυματολογία: Όλγα Ντέντα
Διαμόρφωση ηχητικών τοπίων: Νίκος Παπαρρόδου
Ψιμυθίωση: Ήρα Σ. Μαγαλιού
Φωτογραφίες παράστασης: Σπύρος Τσακίρης
Trailer: Στέφανος Κοσμίδης
Ερμηνεύει ο Φαίδων Καστρής
Με την υποστήριξη των www.carnetdevoyage.gr και GG Events Patras
***

Η πρεμιέρα έγινε την Κυριακή 1η Οκτωβρίου 2017
Παραστάσεις:
Σάββατο, Κυριακή, Δευτέρα τον Οκτώβριο
και όλες τις Δευτέρες του Νοεμβρίου
Ώρα έναρξης: 21:00
Διάρκεια: 70 λεπτά
Γενική είσοδος: 10 ευρώ
Στην Οικία Κατακουζηνού
Λεωφόρος Αμαλίας 4, 5ος όροφος.
Μετρό και Τραμ. Στάση Σύνταγμα
Τηλέφωνο κρατήσεων: 6934-96.53.40

Λίγα λόγια για την παράσταση

Η βασίλισσα της Ισπανίας, Σοφία, μπροστά στο φέρετρο του νεκρού συζύγου της, βασιλιά Χουάν Κάρλος, κάποια στιγμή στο μέλλον. Μια φωνή της μιλάει. Μια φωνή μέσα στο μυαλό της. Το παρελθόν ξυπνά. Μνήμες θραύσματα την πλημμυρίζουν. Το Τατόι, ο Παύλος, η Φρειδερίκη, ο Χουανίτο, ο Φράνκο, ένα παιδί που πεθαίνει μπροστά στα μάτια της… Ποια είναι; Τι έζησε; Τι δεν έζησε;

Ο Φαίδων Καστρής, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Λεωνίδα Παπαδόπουλου, υποδύεται ένα αλλόκοτο πλάσμα που στοιχειώνει το μυαλό της Σοφίας και μεταμορφώνεται σε όλους όσους καθόρισαν τη ζωή της. Ποιος είναι; Κάποιος αόρατος φίλος της, η συνείδησή της ή μήπως μια φωνή από το παρελθόν; Ο Ιγνάθιο Γκαρθία Μάι σπάει τα όρια του ρεαλισμού και μας προσκαλεί σε μια διαδρομή στα όνειρα και τους εφιάλτες της βασίλισσας Σοφίας.

  • Διαβάστε ακόμα:

Φαίδων Καστρής – συνέντευξη

Σοφία – κριτική παρουσίαση παράστασης

Η “Σοφία” στην Οικία Κατακουζηνού

 

 

 

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -