Ένα αριστούργημα, που αποτελεί σταθμό για το σύγχρονο θέατρο, πρόκειται να κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή, 25 Οκτωβρίου 2013. Το θέατρο “Άττις” φιλοξενεί την ομάδα “Σημείο Μηδέν” με τον “Βόυτσεκ” του Γκέοργκ Μπύχνερ, σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου, συνεργάτη της ομάδας “Άττις” και του Θόδωρου Τερζόπουλου, στον Νέο Χώρο, Λεωνίδου 12. Ο “Βόυτσεκ” είναι η επόμενη παράσταση της ομάδας “Σημείο Μηδέν”, μετά τη θεατρική της εκδοχή στο διήγημα του Φραντς Κάφκα “Η Μεταμόρφωση”, που παρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, στο Νέο Χώρο του θεάτρου “Άττις” και περιόδευσε ανά την Ελλάδα.
Ο “Βόυτσεκ” γράφτηκε το 1836 στη Γερμανία, από τον 24χρονο Γκέοργκ Μπύχνερ. Ο Mπύχνερ πέθανε πριν προλάβει να ολοκληρώσει τον Bόυτσεκ. Κι όμως, αυτό το έργο, με τις μικρές αποσπασματικές του σκηνές, των οποίων η σειρά είναι ένα αίνιγμα, επηρέασε όσο λίγα το θεατρικό τοπίο του 20ού αιώνα.
Η υπόθεση βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και έχει ως εξής: Ο στρατιώτης Βόυτσεκ, που ξυρίζει το λοχαγό του και για λίγες πενταροδεκάρες κάνει το πειραματόζωο στο γιατρό του στρατοπέδου, θα σκοτώσει τη Μαρία, τη μάνα του παιδιού του, γιατί τον απάτησε. Στη φυλακή της κοινωνίας και στη φυλακή του μυαλού του δεν έχει άλλη καταφυγή πέρα από τη βία, που δεν στρέφεται ενάντια στους καταπιεστές του, αλλά ενάντια στη γυναίκα του και, σε τελική ανάλυση, ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό.
Ο “Βόυτσεκ”, έργο τραύμα και κραυγή αγωνίας, βάζει στο μικροσκόπιο και αποδομεί ολόκληρο το θρησκευτικό, στρατιωτικό, επιστημονικό και οικογενειακό οικοδόμημα της σύγχρονης κοινωνίας, όπου η βία και η εκμετάλλευση βρίσκονται στον πυρήνα των ανθρώπινων σχέσεων κάθε είδους.
* Η παράσταση «Βόυτσεκ» θα παίζεται από 25 Οκτωβρίου 2013, κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 8.30 μ.μ. και Κυριακή στις 7.30 μ.μ., στο Νέο Χώρο του θεάτρου “Άττις”, Λεωνίδου 12 (κοντά στο σταθμό μετρό Μεταξουργείο).
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ κανονικό και 10 ευρώ μειωμένο (φοιτητές, άνεργοι ΟΑΕΔ, ΑμεΑ). Ειδικές τιμές για groups άνω των 5 ατόμων. Τηλέφωνα επικοινωνίας – κράτηση θέσεων: 210-3225207 και 6942-841714.
Συντελεστές της παράστασης
Μετάφραση: Ιωάννα Μεϊτάνη
Σκηνοθεσία: Σάββας Στρούμπος
Δραματουργική επεξεργασία: Ομάδα Σημείο Μηδέν
Μουσική: Δαυίδ Μαλτέζε
Σκηνική εγκατάσταση – κοστούμια: Γιώργος Κολιός
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Κατασκευή σκηνικού: Χαράλαμπος Τερζόπουλος
Επιστημονική συνεργάτης: Έλενα Τσιόλκα
Χειριστής φωτός: Δημήτρης Σταμάτης
Photo credits: Χρήστος Κυριακόγγονας
Video & trailer credits: Χρυσάνθη Μπαδέκα
Διανομή
Ελεάνα Γεωργούλη: Μαρία
Δαυίδ Μαλτέζε: Αρχιτυμπανιστής, Λοχαγός
Μιλτιάδης Φιορέντζης: Βόυτσεκ
Δέσποινα Χατζηπαυλίδου: Αντρές, Γιατρός, Θεατρίνος
Χρήσιμα στοιχεία
Γκέοργκ Μπύχνερ
“Βόυτσεκ”
Στο Νέο Χώρο του θεάτρου “Άττις”
Λεωνίδου 12 (κοντά στο σταθμό μετρό Μεταξουργείο).
Κράτηση θέσεων: 210-3225207 και 6942-841714
Πρεμιέρα: Παρασκευή, 25 Οκτωβρίου 2013, 8.30 μ.μ.
Ομάδα Σημείο Μηδέν
Ηθοποιοί:
Ελεάνα Γεωργούλη, Δαυίδ Μαλτέζε, Μιλτιάδης Φιορέντζης, Δέσποινα Χατζηπαυλίδου
* Το πρόγραμμα της παράστασης με τη μετάφραση του έργου και πρωτότυπα θεωρητικά κείμενα θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις «Νεφέλη».
Mια αληθινή ιστορία
Η αληθινή ιστορία του βετεράνου του σουηδικού και πρωσικού στρατού Γιόχαν Κρίστιαν Βόυτσεκ (1780-1824), που εκτελέστηκε σε δημόσια εκτέλεση στη Λειψία, στις 27 Αυγούστου 1824, για το φόνο της 46χρονης Γιοχάννα Κρίστιαν Βόοστ, έπειτα από γνωμοδότηση του Δρα Γιόχαν Κρίστιαν Κράους ότι είχε σώας τας φρένας κατά τη διάπραξη του εγκλήματος.
“Στα δύο προηγούμενα έργα του Μπύχνερ, στο “Θάνατο του Δαντών” και το “Λεόντιος και Λένα”, τα λαϊκά πρόσωπα εμφανίζονται σε δεύτερο πλάνο. Στην κωμωδία “Λεόντιος και Λένα” είναι σχεδόν βουβά, περιορισμένα στο ρόλο του πλήθους που τους έχουν βάλει να ζητωκραυγάζουν στον πριγκιπικό γάμο· στο δράμα “Ο θάνατος του Δαντών” ο λαός λειτουργεί σαν αντίβαρο στις ιδεολογικές συζητήσεις, καθώς όμως η επανάσταση τον έχει σπρώξει στη γωνία, έχει δευτερεύοντα ρόλο πάνω στη σκηνή.
Στον “Βόυτσεκ”, ο Μπύχνερ δεν αντιμετωπίζει πια το λαό σαν άμορφη μάζα, στο όνομα της οποίας μιλούν κάποτε ορισμένοι εκπρόσωποί της σχεδόν ανώνυμα: εδώ παίρνει πρόσωπα από τα χαμηλότερα σκαλοπάτια της κοινωνικής κλίμακας και τα κάνει κεντρικούς ήρωες μιας τραγωδίας. Έτσι, εκείνος που μέχρι τώρα ήταν, στην καλύτερη περίπτωση, παθητικός θεατής είναι πια πρωταγωνιστής στην τραγική σκηνή. […] Ο Μπύχνερ είναι χωρίς αμφιβολία ο πρώτος στην ιστορία της δραματικής λογοτεχνίας που κάνει αυτό το βήμα. Και επιπλέον, δεν εξιδανικεύει τα πρόσωπα παρουσιάζοντάς τα σαν ήρωες των φτωχών ή της επανάστασης, παρά τα δείχνει στην καθημερινή τους ζωή με τα βάσανα και τις ταπεινώσεις τους. Δεν θα μπορούσαμε λοιπόν να δούμε στον Βόυτσεκ ένα θετικό πρότυπο για τους επερχόμενους κοινωνικούς αγώνες, αφού στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν αντι-ήρωα. […]”.
Από το κείμενο του Jean-Louis Besson, “Μια τραγωδία της ταπεινής ζωής”.
“Ως θεατρικό έργο, με την έννοια ενός κλειστού κειμένου στο οποίο ο συγγραφέας έχει δώσει την τελική του μορφή, ο “Βόυτσεκ” δεν υπάρχει. Έχουν σωθεί μόνο 12 φύλλα χαρτί, όπου ο Μπύχνερ, ως επί το πλείστον σε γερμανικά σε γοτθική μορφή, μας έχει αφήσει 49 σχεδιάσματα σκηνών. Αυτό που γνωρίζουμε σήμερα σαν “Βόυτσεκ” είναι ένα φιλολογικό κολλάζ που προέρχεται από τους εκδότες, οι οποίοι έχουν συγκροτήσει ένα λίγο ως πολύ πλήρες θεατρικό έργο από τις σκηνές που έχουν παραδοθεί. […]”
Από το κείμενο του Marius von Mayenburg “Βόυτσεκ – ένα απόσπασμα: Η παράδοση του κειμένου”.
