Ένα από τα πιο δημοφιλή, εύγεστα και αρωματικά λικέρ που υπάρχουν, μετά το βύσσινο που σαφώς κρατά τα πρωτεία, εύκολο και γρήγορο στην παρασκευή είναι το λικέρ φράουλα. Το ετοιμάζουμε τον Απρίλιο ή τον Μάιο, όταν οι φράουλες είναι στην καλύτερη στιγμή τους και το καταναλώνουμε μέχρι τις γιορτές των Χριστουγέννων. Φτιαγμένο με φρέσκες φράουλες και βότκα, ή με τον παραδοσιακό τρόπο με τσίπουρο, όχι στον ήλιο αλλά φυλαγμένο σε σκιερό και δροσερό σημείο της κουζίνας, γίνεται εξαιρετικό, αρέσει σε όλους και πίνεται μετά μανίας -με πάγο, σε κοκτέιλ, σε σαμπάνια τα Χριστούγεννα.
Πώς φτιάχνουμε το Λικέρ Φράουλα
•Προχωρήστε παρακάτω για να διαβάσετε τη συνταγή.
Υλικά
• ½ κιλό φράουλες ώριμες και σφιχτές
• 600 ml. βότκα ή λευκό ρούμι ή τσίπουρο
• 300 – 350 γραμ. λευκή ζάχαρη
• 2 κουτ. γλυκού χυμό λεμονιού
Εκτέλεση
Τοποθετούμε τη ζάχαρη και τις φράουλες σε ένα βάζο και προσθέτουμε τη βότκα και το χυμό του λεμονιού.
Κουνάμε καλά και το βάζουμε στο ψυγείο.
Για τις επόμενες πέντε μέρες, και αφού οι φράουλες έχουν χάσει εντελώς το χρώμα τους, κουνάμε το βάζο έτσι ώστε να διαλυθεί η ζάχαρη.
Το αφήνουμε να σταθεί για τέσσερις – πέντε μέρες επιπλέον ώστε να δέσουν οι γεύσεις, ανακινώντας το μια – δυο φορές, κι έπειτα το βάζουμε σε μπουκάλι.
Το σερβίρουμε δροσερό ή με πάγο, αλλά το απολαμβάνουμε και σε δροσερά κοκτέιλ.
— Λόγω των φυτοφαρμάκων που έχουν οι φράουλες, χρειάζεται επιμελές πλύσιμο.
Πέντε μέχρι δέκα μέρες αργότερα, σουρώνουμε 3-4 φορές με τουλπάνι.
ΤΟ ΔΩΡΟ
Heberto Padilla
Μετάφραση: Γιώργος Ρούβαλης
Σου αγόρασα αυτές τις φράουλες.
Σκέφτηκα να σου φέρω λουλούδια,
αλλά είδα ένα κορίτσι που δάγκωνε
μια φράουλα στη μέση του δρόμου,
και ο πυκνός και γλυκός χυμός
κυλούσε απ’ τα χείλη της με τέτοιο τρόπο
που ένιωσα ότι η απληστία και η φούρια της
ήταν σαν τις δικές σου,
η ίδια εικόνα του έρωτα.
Ζήσαμε χρόνια,
να πολεμάμε στυφούς ανέμους,
που σα νάρχονταν απ’ τα ερείπια·
αλλά πάντα είχαμε ένα φρούτο
και πάντα είχαμε ένα λουλούδι.
Έτσι που παρ’ όλο που δεν είναι
το πιο σημαντικό πράγμα του κόσμου,
ξέρω ότι θα μεγαλώσουν το μέγεθος της χαράς σου
όσο κι αυτό το γιορτινό χιόνι που πέφτει.
Ο γιος μας το διαλύει χαμογελαστός ανάμεσα στα δάχτυλά του
όπως πρέπει να κάνει και ο Θεός με τις ζωές μας.
Φορέσαμε παλτά και μπότες
και τα κοκκινωπά και ξυλιασμένα δέρματά μας
είναι άλλη εικόνα της Ανάστασης.
Παιδιά της διασποράς της εποχής μας,
Θεέ μου, δώσε μας δύναμη να συνεχίσουμε!
Από τη συλλογή “El hombre junto al mar”, Βαρκελώνη, 1981
