Έλεγε πως γεννήθηκε το 1910. Μέσα στη φωτιά. Πως πρωτοείδε τον κόσμο μέσα στη θέρμη του ξεσηκωμού. Έλεγε πως γεννήθηκε μαζί με μια επανάσταση, θεωρούσε τον εαυτό της παιδί αυτής της επανάστασης και ενός γέρου θεού που λάτρευαν οι πρόγονοί της. Στην πραγματικότητα η Frida Kahlo γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου του 1907, τρία χρόνια νωρίτερα από τη χρονιά που η ίδια τοποθετούσε τη γέννησή της. Διάλεξε το 1910 ως χρονολογία γέννησης γιατί τότε ξέσπασε η Μεξικανική Επανάσταση, η αύρα της οποίας ακολουθεί τη ζωγράφο μέχρι σήμερα. Εμείς θα λέγαμε πως γεννήθηκε με φωτοστέφανο, λαμπρό και ακάνθινο ταυτόχρονα. Η Frida Kahlo είχε ινδιάνικη καταγωγή από την πλευρά της μητέρας της και ουγγροεβραϊκές ρίζες από την πλευρά του πατέρα της. Άρχισε να ζωγραφίζει το 1925, όταν έμεινε μήνες ολόκληρους στο κρεβάτι ύστερα από αυτοκινητικό δυστύχημα, που την άφησε μόνιμα ανάπηρη. Χαρακτηρίστηκε μεγάλο ταλέντο στη ζωγραφική, αν και επισκιάστηκε για κάποιο διάστημα από τη φήμη του συζύγου της, επίσης ζωγράφου Ντιέγκο Ριβέρα. Πέθανε μόλις 47 χρόνων, κι ενώ το σπίτι της στο Μεξικό ονομάστηκε «Μπλε Σπίτι» φιλοξενώντας τα έργα της, τα περισσότερα αυτοβιογραφικά. Η Kahlo ήταν ένα πλάσμα μεγαλοφυές, παιχνιδιάρικο και προκλητικό μαζί, ενίοτε ανάρμοστο, εριστικό και γοητευτικό συνάμα, παθιασμένο, με χιούμορ και υπερβολικό στον έρωτα.
«Δεν είμαι άρρωστη. Είμαι σπασμένη. Αλλά είμαι ευτυχισμένη όσο μπορώ να ζωγραφίζω».
Η ζωγράφος με τα φανταχτερά, πολύχρωμα μεξικάνικα φορέματα πάνω σε ένα σώμα τσακισμένο, γεμάτο πόνο, είχε μια άγρια και άσβεστη λαχτάρα για ζωή. «Το σημαντικό είναι να ξεκολλήσει κανείς από το έδαφος. Να ανοίξει τα φτερά του. Να κοιτάξει ψηλά. Να γυρίσει την πλάτη στο φόβο. Να αισθανθεί τον άνεμο να χαϊδεύει το κορμί του. Να γεμίσει το στήθος του αέρα. Να κοιτάξει τον κόσμο από απόσταση. Να απογειωθεί. Χωρίς να ξέρει πού θα μας πάει ο αλλόκοτος άνεμος», έλεγε. Κάποιοι τη χαρακτήρισαν «αγία της γυναικείας τέχνης». Κάποιοι άλλοι τη γνωρίζουν κυρίως από τη θυελλώδη ερωτική της ζωή, το πάθος της για τον έρωτα της ζωής της, Ντιέγκο Ριβέρα, τον οποίο παντρεύτηκε δύο φορές, αλλά και τους πολλούς εραστές της, άντρες και γυναίκες, ανάμεσα στους οποίους και ο εξόριστος τότε στο Μεξικό Λέον Τρότσκι. Κυρίως όμως, η Frida Kahlo, η «ηρωίδα του πόνου», είναι μια σπουδαία γυναίκα που βρήκε καταφύγιο στην τέχνη για να παρηγορηθεί αλλά και να προκαλέσει. Μία από τις σπουδαιότερες ζωγράφους του 20ού αιώνα. Η πρώτη ίσως, που τόλμησε να παραβιάσει τους ανδρικούς κανόνες οι οποίοι καθόριζαν μέχρι τότε την τέχνη και μία από τις ελάχιστες γυναίκες της εποχής της που κατάφερε να ζήσει με τόση ελευθερία και ένταση ξεπερνώντας την οδύνη της και την ασθένεια και εκθέτοντας απόλυτα τον εαυτό της μέσα από το έργο της.
Μια ξεχωριστή σκιαγράφηση της προσωπικότητάς της, ένα παράθυρο στη ζωή της, αποτελεί η παράσταση της Esther Andre Gonzalez «Frida/Frida».
H Frida δύο φορές. Ένα αντίδοτο στην ανία του κόσμου μας. Μια ποιητική παράσταση για το μυστήριο της ζωής. Ένας κόσμος γεμάτος υπέροχα λόγια, μουσική, χρώματα, μυρωδιές και κυρίως τέχνη.
Η σκηνοθέτις και συγγραφέας Εster Andre Gonzalez, γαλλομεξικανικής καταγωγής, είναι μια προσωπικότητα που τιμά τη χώρα μας, επιμένοντας να μοχθεί καλλιτεχνικά, να δημιουργεί και να εργάζεται ανάμεσά μας. Καταπιάστηκε επί μακρόν με τη ζωή και το έργο της ζωγράφου Frida Kahlo. To έργο «Frida/Frida» είναι ένα είδος καμβά, ένα μείγμα χρόνων, τόπων, δράσεων, διαλόγων και φωνών. Είναι μια ιστορία, της οποίας η αφήγηση γίνεται σε πρώτο και δεύτερο πρόσωπο… Καμιά φορά και σε τρίτο… Η παράσταση της Εster Gonzalez είναι μια παράσταση εξέχοντος μαγικού ρεαλισμού, που σε ταξιδεύει στη Γιορτή των Νεκρών, στην αχανή χώρα της… Fridomania.
Το σκηνικό του Χρήστου Κωνσταντέλλου, οργιαστικό και πολύπλοκο, παραπέμπει στον πλούσιο σε παράδοση και ατμόσφαιρα, εξομολογητικό κόσμο της μεξικάνικης γυναικείας ψυχής.
Τα δύο πρόσωπα της Frida ερμηνεύουν δύο εξαιρετικές ηθοποιοί, η Εβελίνα Αραπίδη και η Κωνσταντίνα Τάκαλου, καυστικές, τρυφερές, ευαίσθητες, πανέμορφες και πανέξυπνες, ορμητικές, σκληρές και ψυχρές, ερωτευμένες με το ρόλο, αδάμαστες, αξιαγάπητες. Σε αρμονία και έξοχη επικοινωνία μεταξύ τους, αλλάζουν αδιάκοπα ύφος, ρόλους, και σφαίρα δράσης, πολλαπλασιάζοντας τις οπτικές μας γωνίες.
Αδρή, γήινη, με υψηλές νότες υποκριτικού σασπένς, λεπτομερής, λυτρωτική η Εβελίνα Αραπίδη.
Αληθινή, λιτή, απέραντα εκφραστική, με φλόγα και έξοχα κρεσέντα η Κωνσταντίνα Τάκαλου.
Τυχερή, επίσης, η παράσταση που στο ρόλο του μουσικού έχει τον Νίκο Φίλια, έναν ταλαντούχο καλλιτέχνη, ακριβή, θερμό και παλλόμενο.
Μια υπέροχη, ολοζώντανη παράσταση, μια είσοδος στην τέχνη και την Ιστορία, που μας κάνει να συλλάβουμε τον εσωτερικό διάλογο της διάσημης Μεξικανής καλλιτέχνιδας… Αποκαλύπτοντας την ίδια, όπως επίσης, κάποιες στιγμές, και τον κόσμο που την περιέβαλλε.
Συντελεστές
Μετάφραση: Εστέρ Αντρέ Γκονζάλεζ, Χρήστος Κωνσταντέλλος
Σκηνοθεσία: Εστέρ Αντρέ Γκονζάλεζ
Σκηνικά-Κοστούμια: Χρήστος Κωνσταντέλλος
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Σύνθεση Ήχων: Ορέστης Καμπερίδης
Χορογράφος: Yanell Lopez
Βοηθοί σκηνογράφου – ενδυματολόγου: Δημήτρης Πλατανάκης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Πέτρος Αλατζάς
Διανομή
Φρίντα 1 – Εβελίνα Αραπίδη
Φρίντα 2 – Κωνσταντίνα Τάκαλου
Μουσικός – Νίκος Φίλιας
Χρήσιμα
«Frida/Frida» (Με το βλέμμα της Φρίντα)
της Εστέρ Αντρέ Γκονζάλεζ
Στη Β΄ σκηνή του Θεάτρου Οδού Κεφαλληνίας κάθε Τετάρτη στις 19.00, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 20.00
Τιμές εισιτηρίων 16, 13 (φοιτητικό)
Κεφαλληνίας 16, Κυψέλη, τηλ. ταμείου 210.8838727
* Η επιτυχημένη παραγωγή, ήδη δοκιμασμένη από το 2008, ανεβαίνει και πάλι στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας (Β’ Σκηνή).
Tι λέει η σκηνοθέτις Esther André Gonzalez για την παράσταση “Frida/Frida”
“Κάποτε, ένας σοφός άνθρωπος μου έμαθε ότι «Η ζωή είναι τέλεια». Από τότε της έχω εμπιστοσύνη. Τη ζωή πρέπει να την αφήσουμε να κάνει το δρόμο της. Κατά τη διάρκεια του 2012, η Frida μου έγνεψε πολλές φορές. Ο Δημήτρης Φίλιας επιστημονικός υπεύθυνος της σειράς «Γαλλική Λογοτεχνία-Θέατρο» στις εκδόσεις Γρηγόρη μου πρότεινε να εκδοθεί στις αρχές του 2013 το θεατρικό έργο Frida/Frida στα ελληνικά.
Με τον Χρήστο Κωνσταντέλλο, μεταφραστή, και τον Κώστα Κουκούλη, επιμελητή της μετάφρασης, δουλέψαμε για την έκδοση του κειμένου. Ξαναβουτώντας σ’ αυτό το υλικό, αναδύθηκαν αναμνήσεις από τις πρώτες μας επαφές με το ελληνικό κοινό τον Δεκέμβριο του 2007… Πόσο άλλαξε η ζωή των ανθρώπων στην Αθήνα σ’ αυτό το τόσο σύντομο χρονικό διάστημα!…
Κατά τη διάρκεια της επανασύνδεσής μου με τον κόσμο της Kahlo, η απόφαση να ανεβάσω ξανά το έργο γινόταν προφανής. Το εκπληκτικό κουράγιο της Frida, το πάθος για τη ζωή, το ανίκητο χιούμορ της, η τυφλή της πίστη στις απόκρυφες δυνάμεις του έρωτα και της δημιουργίας, η οξυδέρκειά της και η παθιασμένη της αναζήτηση για δικαιοσύνη και για ελευθερία, σήμερα και περισσότερο από ποτέ άλλοτε, ηχούν πιo βαθιά στις καρδιές μας…”.
