«Το πιο όμορφο δείγμα φασισμού που μπορεί κάποιος να συναντήσει, είναι αυτό του σημερινού αποκλειστικού μαχητικού αντιφασίστα που χαρακτηρίζει φασίστες αυτούς που δεν ταυτίζονται μαζί του» / Leonardo Sciascia
Ο Λεονάρντο Σάσα (Leonardo Sciascia) γεννήθηκε στο Ρακαλμούτο της Ιταλίας στις 8 Ιανουαρίου 1921 και πέθανε στο Παλέρμο στις 20 Νοεμβρίου 1989. Ήταν Ιταλός συγγραφέας, δημοσιογράφος, πολιτικός, ποιητής, σκηνοθέτης και δραματουργός.
Ο Λεονάρντο Σάσα, ο «εξερευνητής της ιταλικής συνείδησης», γεννήθηκε στη Σικελία το 1921 και υπήρξε ένας από τους πιο παραγωγικούς και πολιτικοποιημένους Ευρωπαίους συγγραφείς της εποχής του. Ανάμεσα στα βιβλία του συγκαταλέγονται ιδιότυπα αστυνομικά μυθιστορήματα όπου αναλύεται το φαινόμενο της μαφίας (Η μέρα της κουκουβάγιας, Στον καθένα αυτό που του αξίζει), ποιητικές συλλογές, μυθοπλαστικές αναλύσεις για τη σικελική ζωή (Η Σικελία, η καρδιά της), κριτικά κείμενα (Ο Πιραντέλλο και η Σικελία), καθώς και αρκετά διηγήματα που το 1958 εκδόθηκαν στη συλλογή Οι θείοι της Σικελίας.
Ο Λεονάρντο Σάσα συνεργάστηκε με τις περισσότερες δημοκρατικές εφημερίδες και μετέφρασε, μεταξύ άλλων, έργα των Γουόλ Γουίτμαν, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Ανατόλ Φρανς και Πέδρο Σαλίνας. Έργα του διασκευάστηκαν και μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο από σκηνοθέτες σαν τον Έλιο Πέτρι (Στον καθένα αυτό που του αξίζει, Τόντο Μόντο), Νταμιάνο Νταμιάνι (Η μέρα της κουκουβάγιας), Τζουζέπε Φεράρα (Το χρονικό της υπόθεσης Μόρο), Εμίλιο Γκρέκο (Το πρωτόκολλο της Αιγύπτου). Πέθανε στο Παλέρμο το 1989.
Εκφράζει ένα ξεχωριστό λογοτεχνικό είδος, αφού ήταν από τους πρώτους που κατέγραψε και ανέλυσε την πολιτική διαφθορά, τις σχέσεις των πολιτικών με τη μαφία και το παρακράτος.
Η Μαφία ή Cosa Nostra (“Το δικό μας πράγμα”) είναι μια μυστική εγκληματική οργάνωση, με έναν ιδιαίτερο κώδικα τιμής ανάμεσα στα μέλη της (mafiosi), που αναπτύχθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα στη Σικελία.
Η Σικελική Μαφία γεννήθηκε στο Παλέρμο, εμπορικό και πολιτικό κέντρο της Σικελίας. Αρχικά ασχολήθηκε με την προστασία και τον εκβιασμό σε μεγάλα κτήματα λεμονιών και πορτοκαλιών και σταδιακά μέσω εκβιασμών και δωροδοκιών επεκτάθηκε στην τοπική διακυβέρνηση, αποκτώντας ερείσματα σε κύκλους γαιοκτημόνων και πολιτικών.
Ένα παρακλάδι της μαφίας εμφανίστηκε στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ στα τέλη του 19ου αι. εξαιτίας της ιταλικής μετανάστευσης.