Κύκλος Τριών Βιωματικών Σεμιναρίων
«Παιχνίδια που παίζαμε ως παιδιά και παίζουμε ως μεγάλοι…»
Τα παιδιά έχουν την ικανότητα παίζοντας να αναπτύξουν τη φαντασία τους, να κατανοήσουν σύμβολα, να μάθουν όρια, να αναπτύξουν τις έννοιες του ελέγχου και της ελευθερίας, να κοινωνικοποιηθούν και να έρθουν σε επαφή με το σώμα τους. Ως ενήλικες αυτή η ελεύθερη και δημιουργική έκφραση, η επίλυση ζητημάτων με ευφάνταστους τρόπους χάνεται. Τα τρία αυτά σεμινάρια αυτά αποσκοπούν με αφορμή κάποια παιχνίδια που παίζαμε ως παιδιά σε μια ενδοσκόπηση του πώς “παίζουμε” ή μπορούμε “να παίξουμε” ως μεγάλοι…
Πέτρα Ψαλίδι Χαρτί…
Στο βιωματικό σεμινάριο, χρησιμοποιώντας τεχνικές από τη δραματοθεραπεία όπως το παιχνίδι, τη ζωγραφική και το παίξιμο ρόλων, οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να δουλέψουν πάνω σε μια δική τους συγκρουσιακή σχέση και να τη δουν με άλλο μάτι..
Διάρκεια 3 ώρες
Εισηγήτρια: Αταλάντη Απέργη, Δραματοθεραπεύτρια, Κοινωνιολόγος, Θεατρολόγος (ΜΑ)
Στο παιχνίδι αυτό που παίζαμε ως παιδιά κάθε αντικείμενο εξουδετερώνει ένα από τα άλλα. Η πέτρα μπορεί να σπάσει το ψαλίδι, το ψαλίδι να κόψει το χαρτί και το χαρτί να τυλίξει και να κρύψει την πέτρα.
Στην καθημερινή μας ζωή ερχόμαστε συνέχεια αντιμέτωποι με καταστάσεις όπου συγκρουόμαστε και “γινόμαστε χίλια κομμάτια” σε μια προσπάθεια ο ένας να επιβληθεί του άλλου. Συμβαίνει μεταξύ ζευγαριών, μεταξύ γονέα και παιδιού, στο εργασιακό, ακόμα και στο φιλικό μας περιβάλλον. Συχνά πρόκειται απλά για μια περαστική λογομαχία ή ένα γερό καβγά που ξεθυμαίνει. Πολλές φορές όμως η σύγκρουση παγιώνεται και οι ρόλοι που υιοθετούνται φορτίζονται με διάθεση “εμπόλεμη”.
Η πέτρα, το ψαλίδι και το χαρτί, μεμονωμένα αλληλοεξουδετερώνονται στο ανταγωνιστικό παιχνίδι. Τι θα συνέβαινε όμως και πώς θα μπορούσαν άραγε τα αντικείμενα να συνεργαστούν και να συνυπάρξουν;
Στο βιωματικό σεμινάριο, χρησιμοποιώντας τεχνικές από τη δραματοθεραπεία όπως το παιχνίδι, τη ζωγραφική και το παίξιμο ρόλων, οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να δουλέψουν πάνω σε μια δική τους συγκρουσιακή σχέση και να τη δουν με άλλο μάτι.
* Τετάρτη, 26 Νοεμβρίου 2014
Αγαλματάκια αμίλητα, ακούνητα, αγέλαστα…
Διάρκεια 3 ώρες
Εισηγήτρια: Αταλάντη Απέργη, Δραματοθεραπεύτρια, Κοινωνιολόγος, Θεατρολόγος (ΜΑ)
Τι ρόλο έχει η πειθαρχία στη ζωή μας;
Είναι οριοθέτηση, συγκράτηση ή περιορισμός;
Τι γίνεται όταν οι ακούνητοι, αμίλητοι και αγέλαστοι ενήλικες έρχονται σε επαφή με το συναίσθημά τους;
Μέσα από την τέχνη της γλυπτικής κι αντλώντας από τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό και τα μαρμάρινα αγάλματά του, θα προσεγγίσουμε συναισθήματα που συχνά μας περιορίζουν και μας καθηλώνουν. Όπως στο ομώνυμο παιχνίδι που η σιωπή και η ακινησία δίνουν αναγκαστικά τόπο στο γέλιο, τη χαρά και την κίνηση, έτσι και στη ζωή, με όλους τους περιορισμούς που αυτή μας επιφυλάσσει, για να “προχωρήσουμε” οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε αυτό που μας δυσκολεύει. Απαλλαγμένοι από τα αρνητικά συναισθήματα που μας ακινητοποιούν, είμαστε σε θέση να γίνουμε πιο ευέλικτοι και πιο έτοιμοι να διαχειριστούμε τα εμπόδια που βρίσκουμε μπροστά μας.
Με εργαλείο την ουδέτερη μάσκα, χρησιμοποιώντας υλικά εύπλαστα όπως ο πηλός και η πλαστελίνη και μέσα από μια σειρά παιχνίδια ρόλων, οι συμμετέχοντες θα ενθαρρυνθούν δίνοντας κίνηση στην ακινησία και λέξεις στη σιωπή, να προσεγγίσουν αυτό που τους δυσκολεύει.
* Δευτέρα, 15 Δεκεμβρίου 2014
Η ζωή είναι μια Σβούρα που την παίζουμε εμείς…
Διάρκεια 3 ώρες
Εισηγήτρια: Αταλάντη Απέργη, Δραματοθεραπεύτρια, Κοινωνιολόγος, Θεατρολόγος (ΜΑ)
Η σβούρα, το αγαπημένο παιχνίδι, όταν δεν είναι ακίνητη στριφογυρίζει ή στροβιλίζεται. Μία σβούρα που γυρνά χωρίς δύναμη μοιάζει αναποφάσιστη, σπασμωδική και θα έρθει σύντομα σε ακινησία. Αντίθετα, μια που περιστρέφεται δυναμικά, ακολουθώντας μια καθορισμένη πορεία, έχει “δρόμο να διανύσει”.
Σ’ έναν κόσμο όπως αυτόν που ζούμε, που όλα γύρω μας γυρίζουν, για να επιβιώσουμε είμαστε υποχρεωμένοι να εξελισσόμαστε και να προχωράμε. Όποιος δεν αναλαμβάνει να πάρει μια κάποια κατεύθυνση και μένει στο ίδιο σημείο, αργά ή γρήγορα θα “τελμα-τερμα-τίσει”. Ο αεικίνητος, ο ανήσυχος, αυτός ο οποίος δεν εφησυχάζεται κι επιτρέπει στον εαυτό του να προχωρά προς μια κατεύθυνση, έχει τη δυνατότητα να μένει “σταθερός”, ενώ ταυτόχρονα κινείται με την προϋπόθεση ότι υποστηρίζεται επαρκώς από τον άξονά του.
Στο βιωματικό αυτό σεμινάριο, μέσα από τη χρήση διαφόρων αντικειμένων, την κίνηση και το παίξιμο ρόλων θα κληθούμε να δούμε τη δική μας σχέση με τις αλλαγές και κατά πόσο μπορούμε να είμαστε “σταθεροί” σε κάποια πράγματα χωρίς αυτό να σημαίνει “στάσιμοι”…
* Παρασκευή, 9 Ιανουαρίου 2015
Πληροφορίες
Ώρα: 18:30 – 21:30
Χώρος: Μητσαίων 5-7, Ακρόπολη (5’ από το μετρό Ακρόπολη)
Tηλ. 210-3608008
Για κράτηση θέσης, επικοινωνήστε στο e-mail: [email protected]
