Το κρουασάν είναι αρτοσκεύασμα που έχει σαν βάση μια ζύμη αφράτη με πολλά φύλλα και περιέχει, εκτός από τη μαγιά, βούτυρο σε αρκετή ποσότητα. Η 30η Ιανουαρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα για τον εορτασμό του.
Οι ιστορικοί της γαστρονομίας και της γαλλικής κουζίνας, διαπιστώνουν ότι η σημερινή συνταγή του κρουασάν, έγινε σύμβολο της γαλλικής ζαχαροπλαστικής τον 20ό αιώνα. Επιπλέον, ως προς την τεκμηρίωσή του αναφορικά και με τα αρτοσκευάσματα γενικότερα, μπορούμε να πούμε ότι οι διάφορες εκδοχές προέλευσης του κρουασάν ανήκουν στη σφαίρα του θρύλου και του μύθου.
Από τη δεκαετία του 1950 το κρουασάν είναι πλέον παραδοσιακό συστατικό του πρωϊνού στη Γαλλία.
Το κρουασάν είναι ένα δημοφιλές προϊόν ζύμης, που τα τελευταία χρόνια τείνει να πάρει την θέση του σάντουιτς, στην κατηγορία του γρήγορου φαγητού.
Παρά το γαλλικό του όνομα (croissant = ημισέληνος), το κρουασάν έχει αυστριακή προέλευση και περιπετειώδη ιστορία, η οποία ξεκινά το 1683, όταν τα στρατεύματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πολιορκούν την Βιέννη.
Οι Τούρκοι κάνουν αρκετές προσπάθειες να καταλάβουν την πρωτεύουσα των Αψβούργων, αλλά όλες είναι αποτυχημένες. Αποφασίζουν τότε να σκάψουν μια υπόγεια σήραγγα, αλλά οι αρτοποιός Άνταμ Σπιλ, που εργάζεται στο υπόγειο του καταστήματός του, ακούει τον θόρυβο και ειδοποιεί τον στρατό.
Οι Τούρκοι αποτυγχάνουν για μια ακόμη φορά να γίνουν κύριοι της Βιέννης και οι αρτοποιοί γίνονται ήρωες. Για να γιορτάζουν την νίκη, φτιάχνουν μια ζύμη σε σχήμα ημισελήνου, που ήταν το σύμβολο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και την ονομάζουν «Χέρνχεν» (Hörnchen). Το προϊόν αυτό γρήγορα κερδίζει τους Βιεννέζους και γίνεται μέρος του πρωινού τους.
Περί το 1837, κάνει την εμφάνισή του στο Παρίσι, από τον Αυστριακό αξιωματικό Άουγκουστ Τσανγκ (1807-1888), ο οποίος ανοίγει ένα αρτοποιείο με βιεννέζικες λιχουδιές.
Το «χέρνχεν» γίνεται «κρουασάν» από τους Γάλλους αρτοποιούς που τελειοποιούν την συνταγή του και παρουσιάζουν νέες ποικιλίες.
Το αφράτο καλοψημένο κρουασάν κεντρίζει το ενδιαφέρον των Γάλλων και γίνεται καθημερινή πρωινή συνήθεια. Τον 20ο αιώνα και μέσω της γαλλικής κουζίνας, θα διαδοθεί σταδιακά σ’ όλο τον κόσμο, με αποτέλεσμα να θεωρείται πλέον γαλλικό προϊόν και να έχει ξεχαστεί η καταγωγή του.
Αρχικά το κρουασάν παρασκευαζόταν βασιζόμενο στην ζύμη περίπου του μπριός (brioche), όμως, περί το 1900, διαπιστώνουμε ότι χρησιμοποιείται μια ζύμη διαφορετική, πλησιέστερη πλέον στη ζύμη σφολιάτας (pâte feuilletée). Ο όρος της συγκεκριμένης τάσης μας έδωσε πλέον το κρουασάν βουτύρου αλλά σε φόρμα που είναι πλέον ίσια που δεν έχει σχέση με την κλασική φόρμα του «κρουασάν».
Το ζύμωμα είναι το κλειδί της όλης διαδικασίας παρασκευής του και απ’ αυτό εξαρτάται η υφή της ζύμης. Κατ’ αυτό το στάδιο, δίνεται η δυνατότητα σε όλα τα συστατικά να ανακατευτούν ώστε να μπορέσει με τη σωστή μάλαξη να σχηματιστεί η ζύμη.
Πηγή © SanSimera.gr / Βικιπαίδεια
