Δεν είναι από αυτούς που τριγυρνούν άσκοπα στα σοκάκια της τέχνης. Ενδιαφέρεται να ανακαλύψει και να αγγίξει την ουσία της, να πιάσει το σφυγμό του κοινού, να δανείσει από τη γνώση του. Ο Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος είναι ένας άνθρωπος μυημένος στην τέχνη. Ένας άνθρωπος που επιχειρεί το ανέφικτο, που ανακαλύπτει θησαυρούς. Ένας καλλιτέχνης που γεμίζει την καρδιά του με το κενό του κόσμου. Κάθε φορά που ετοιμάζει μια δουλειά είναι σαν να θέλει το φεγγάρι και κυρίως σαν να υπάρχει η δυνατότητα να το αποκτήσει. Με την πίστη του, το ήθος του, τη σεμνότητά του. Θρυμματίζει τη σοβαροφάνεια, έχει υψηλή αισθητική παιδεία, όραμα, στόχο, έμπρακτη κριτική και αντισυμβατική στάση απέναντι στη δημοσιότητα, τη ρητορεία, την αυτοπροβολή και το κατεστημένο. Παρακολουθώ τον Κωνσταντίνο Γιαννακόπουλο χρόνια τώρα στο θέατρο. Μοιραία. Κάθε φορά με υποχρεώνει να τον θαυμάζω όλο και περισσότερο, κάθε φορά με ξαφνιάζει, είτε παίζει στο Εθνικό Θέατρο, είτε στην Επίδαυρο, είτε σε παράσταση καμπαρέ. Δεν θέλω να πω κάτι μεγαλόσχημο, όμως η τέχνη χρειάζεται πολλά, αλλά συγχρόνως επιζητά τα λίγα και τα ουσιώδη. Σε μια εποχή που η αξιοπρέπειά μας έχει ανεπανόρθωτα τραυματιστεί, ο Κωνσταντίνος με τρυφερότητα, με αιχμηρό ρεαλισμό, με το σφρίγος της ανθρωπιάς, ανεβάζει το διήγημα «Η Άλλη» της Ιωάννας Καρυστιάνη, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου (Κάτω Χώρος). Σκηνοθετημένος από το σημαντικότατο Γιάννη Τσορτέκη και με άξιους συνεργάτες γύρω του, φέρνει στη σκηνή, με το δικό του τρόπο, μια απλή ιστορία μοναξιάς και χαμηλότονης απελπισίας. Αγγίζει θαρρετά ανοιχτές πληγές, συμφιλιώνει, ανασυνθέτει μνήμες κι απουσίες, κονταροχτυπιέται με τις σιωπές και το σκοτάδι της σκηνής. Κερδίζει σε μεστότητα, ταυτότητα, αυτεπίγνωση.
Διαβάστε τη συνέντευξη.
Φωτογραφίες: Δημήτρης Πιτσάκης
Ποιους ανθρώπους συμβουλεύεσαι στη δουλειά σου;
* Εκείνους που έχουν κάτι ουσιαστικό να μου πουν -κι όταν λέω ουσιαστικό εννοώ αυτό που λέγεται με αγάπη- θετικό ή αρνητικό με σκοπό να γίνω λίγο καλύτερος κάθε φορά. (Φωτογραφία: Από αριστερά, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Αλεξία Γιαννοπούλου, Γιάννης Τσορτέκης).
Πόσα χρόνια δουλεύεις στο θέατρο; Τι σε δίδαξε η πείρα;
* Από το 1997 που τελείωσα τη Δραματική του Ωδείου Αθηνών. Δηλαδή γεμάτα 15 χρόνια..! Έχω μέσα από την εμπειρία μου αποκομίσει, νομίζω, αρκετά πράγματα. Θετικά και αρνητικά. Και τα δύο είναι χρήσιμα. Όπως χρήσιμο είναι να δουλεύεις με διαφορετικούς σκηνοθέτες και γενικότερα διαφορετικούς συνεργάτες κάθε φορά για να μπορείς να βλέπεις ίσως παρόμοια πράγματα από διαφορετικές οπτικές γωνίες… Πάντως αυτό που μετράει σ’ αυτή τη δουλειά είναι η αφιέρωση (ψυχική και σωματική) και φυσικά οι ώρες που γράφει το κοντέρ… στην εργασία!
Έχεις τα ίδια όνειρα, τις ίδιες προσδοκίες και την ίδια αυταπάρνηση που είχες όταν πρωτοξεκίνησες τη σταδιοδρομία σου;
* Δεν έχω τα ίδια όμως έχω άλλα… “χειρότερα”! Νομίζω πως είναι φυσικό, αφού κάποια πράγματα που μου φαίνονταν μυθικά δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα χαλασμένο σοκολατάκι με θεσπέσιο περιτύλιγμα και αυτά που ήταν στη γωνία χωρίς “κορδέλες” και σχεδόν φτυσμένα απ’ όλους μου φανερώθηκαν μπροστά μου ως κρυμμένος θησαυρός που όσο εσύ κάνεις ανασκαφές τόσο αυτός θα γίνεται πολυτιμότερος! Ναι, κάπως έτσι έγινε με τα όνειρα. Άλλαζαν κι αυτά μαζί με τη ματιά μου! Και τώρα τα όνειρά μου είναι πιο μεγάλα γιατί πιο μεγάλο είναι το πεδίο που μπορεί να αναγνωρίσει η ματιά αυτή!
Nα υποθέσω ότι η Ιωάννα Καρυστιάνη είναι η αγαπημένη σου Ελληνίδα συγγραφέας;
* Η αλήθεια είναι ότι αγαπώ αρκετούς Έλληνες συγγραφείς, κάποιοι είναι εν ζωή κάποιοι όχι… Όμως η Ιωάννα Καρυστιάνη είναι έτσι κι αλλιώς ξεχωριστή για μένα -ένας άνθρωπος με ιδιαίτερη πορεία, χαμηλών τόνων, και με το δικό της ξεχωριστό τρόπο γραφής που συνδυάζει πολλά διαφορετικά γλωσσικά στοιχεία, αλλά και με μεγάλη αγάπη για τους ηθοποιούς!
Ποιο διήγημά της πρόκειται να ανεβάσεις; Με ποιους συντελεστές;
* Το διήγημα που θα ανεβάσουμε έχει τον τίτλο “Η Άλλη” και υπάρχει μαζί με άλλα οκτώ στο πρώτο της βιβλίο, την “Κυρία Κατάκη”. Στην αρχή είχα στο μυαλό μου και τον “Τζακ” πάλι απ’ το ίδιο βιβλίο -τον οποίο είχα κάνει το 2007 σ’ ένα φεστιβάλ νέων δημιουργών για δύο μόνο παραστάσεις. Όμως παρόλο που είχα και τα δύο στο μυαλό μου -όταν ξεκινήσαμε τις πρόβες με τον Γιάννη Τσορτέκη- το σκηνοθέτη της παράστασης, είπαμε να ξεκινήσουμε απ’ την “Άλλη” και βλέπουμε. Ε, αυτό ήταν. Όσο προχωρούσαμε τόσο μεγαλύτερη γινόταν η επιθυμία να ανακαλύψουμε την “Άλλη”. Ο Γιάννης, με τον οποίο γνωριστήκαμε στον “Πρίγκιπα του Χόμπουργκ” του Κλάιστ που σκηνοθέτησε το 2008 ο Λευτέρης Βογιατζής, ήταν έτσι κι αλλιώς ένας απ’ τους δύο ανθρώπους που σκέφτηκα με την πρώτη για να σκηνοθετήσουν την παράσταση. Μετά η βοηθός του, η πολύ καλή Αλεξία Γιαννοπούλου, που επίσης τη γνώριζα απ’ το Φεστιβάλ Παπάγου που είχα λάβει μέρος το προηγούμενο καλοκαίρι. Η Μπιάνκα Νικολαρέιζη είχε κάνει τότε υπέροχα σκηνικά και κοστούμια στην πρώτη απόπειρα με τον “Τζακ” και ήταν πάντα μέσα σε οποιοδήποτε -παρόμοιας λογικής- εγχείρημα. Για τον Θοδωρή Οικονόμου -τι να πω- τον ξέρω από παλιά και μ’ άρεσε πάντα η ευαισθησία του ως μουσικός, ως πιανίστας αλλά και ως άνθρωπος και να που ήρθε η ώρα να κάνει μουσική για δική μου παράσταση! Για τους φωτισμούς σκέφτηκα αμέσως τον Σάκη Μπιρμπίλη γιατί έχει τύχει να φωτίσει δύο φορές σε παραστάσεις που έπαιζα, με τελευταία την “Αυλή των Θαυμάτων” πέρσι στο Εθνικό και έχω να πω απλά ότι είναι μάγος!
Γιατί το επέλεξες και ποιο είναι το θέμα του;
* Η επιλογή του διηγήματος έγινε απλά επειδή το διάβασα και μου άρεσε -όπως μου άρεσε βέβαια και ο “Τζακ” αλλά “Η Άλλη” με κέρδισε γιατί είναι κάτι καινούργιο για μένα και πολύ πιο δύσκολο, νομίζω. Το θέμα του είναι -όπως και στα περισσότερα διηγήματα του βιβλίου- καθημερινοί άνθρωποι, που κουβαλούν ο καθένας το δικό του «γαμώτο», που εκφράζεται με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Άνθρωποι ζησμένοι, που σε κοιτούν στα μάτια κι έχουν κάτι να σου πουν! Άνθρωποι μόνοι -άνθρωποι με χιούμορ- με “ουλές” που δεν τους νοιάζει να τις επιδεικνύουν, άνθρωποι δηλαδή κανονικοί..!
Στην περίπτωση της “Άλλης” μέσα απ’ τα μάτια ενός ανθρώπου -που μπορείς να συναντήσεις παντού στην καθημερινότητά σου -προβάλλεται ένας ολόκληρος κόσμος! Αθέατος μέχρι πριν από λίγο και τώρα αποκαλυπτικός! Πάντα με γοήτευαν οι άνθρωποι που έλεγαν ιστορίες απ’ τη ζωή τους! Και που δεν ξέρεις τι απρόβλεπτη πορεία θα έχει αυτή τους η αποκαλυπτική διήγηση! Είναι σαν το κύμα που φουντώνει και δεν ξέρεις τι μπορεί να παρασύρει στο διάβα του…
Πώς κατάφερες να πάρεις την έγκριση της συγγραφέως, ώστε να παρουσιαστεί στη σκηνή;
* Ένα τηλεφώνημα μαζί της ήταν αρκετό. Της είπα πως ήθελα να κάνω την “Άλλη” και τον “Τζακ” και μου είπε “Καλή δύναμη παιδί μου”! Θα επικοινωνούσε με τον Καστανιώτη και μετά απλώς το θέμα ήταν τυπικό! Για τέτοιο άνθρωπο μιλάμε! Για ένα γενναιόδωρο άνθρωπο που όταν είχα κάνει το 2007 την πρώτη απόπειρα με τον “Τζακ” -εκείνη ίσως να μην το θυμάται- μου έλεγε πώς αν θέλω να ανεβάσω κι άλλα κείμενα, άλλων λογοτεχνών, να με φέρει σε επαφή μαζί τους!
Παρακολουθεί τις πρόβες σας;
* Όχι, όχι, δεν ανακατεύεται καθόλου και δεν της αρέσει νομίζω κιόλας. Είναι έτσι κι αλλιώς πολύ διακριτικός άνθρωπος.
Είσαι αισιόδοξος, απαισιόδοξος, ψύχραιμος ή θορυβημένος με όσα συμβαίνουν σήμερα γύρω μας;
* Θέλω να είμαι ψύχραιμος αλλά υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα στην καθημερινότητα αυτής της χώρας που μπορεί να με κάνουν πύραυλο! Το κακό είναι ότι γνωρίζεις -αν δεν είχες παρελθόν και μνήμη θα ήταν αλλιώς. Εγώ έχω ζήσει όλη τη μεταπολιτευτική ψευτιά και τη νεοελληνική ξευτίλα. Κι όταν μου έρχονται οι λογαριασμοί της ΔΕΗ, το εκκαθαριστικό σημείωμα της εφορίας ή ακούω για νέους φόρους θέλω κυριολεκτικά να βάλω φωτιά! Πού; Περιττό να εξηγήσω το προφανές… Πρέπει όμως να το καταλάβουν οι κύριοι -εντός και εκτός- έτσι δεν μπορεί να προχωρήσει. Θα εξεγερθούν όλοι και τότε το ποτάμι θα γίνει χείμαρρος και θα τους πνίξει. Κανείς δεν αντέχει την κοροϊδία για πολύ!
Η κρίση μπορεί να σταθεί η αιτία να φανούν οι άξιοι και να ξεσκεπαστούν οι ανάξιοι;
* Ναι μπορεί -αλλά αυτό δεν είναι νόμος. Πρέπει να θέλουμε με κάθε κόστος να αλλάξουμε τα πράγματα. Αλλιώς δεν αλλάζουν!
Ποιος είναι ο δικός σου τρόπος να αντισταθείς στην πραγματικότητα;
* Ξεκινώντας να αλλάξουμε ο καθένας τον εαυτό του. Την πλευρά που έχει μερίδιο ευθύνης της σημερινής κατάντιας.
Υπάρχει φιλότιμο στις μέρες μας ή σπανίζει;
* Υπάρχει, αν και σπανίζει..!
Τι σημαίνει σήμερα να είσαι δυνατός;
* Δυνατός είσαι όταν ξέρεις τι θέλεις και το εκφράζεις σαν κάτι ιερό, χωρίς φόβο κι όταν είσαι τόσο ελεύθερος ώστε να μπορείς ν’ αγαπάς τους πάντες και τα πάντα! Δύσκολο θα μου πεις -πάντως όχι ανέφικτο θα σου πω…
Εμείς οι Έλληνες “διαβάζουμε” σωστά το παρελθόν μας;
* Εδώ δεν διαβάζουμε σωστά το παρόν μας! Η μνήμη είναι κάτι που έρχεται σ’ αυτό το λαό όταν κάποιος του θυμίσει να τη βάλει σε λειτουργία… Τι κρίμα να είμαστε τόσο πρόβατα… επί σφαγήν.
Ποια είναι τα επόμενα θεατρικά σου σχέδια;
* Μια μεγάλη παραγωγή που θα αφορά τη ζωή ενός μεγάλου Έλληνα! Δεν μπορώ να αποκαλύψω δυστυχώς ακόμα. Όμως σύντομα θα γίνει γνωστό έτσι κι αλλιώς…
* To cat is art ευχαριστεί τον Δημήτρη Πιτσάκη για τη φωτογράφιση.
* «Η Άλλη» της Ιωάννας Καρυστιάνη, από το πρώτο της βιβλίο διηγημάτων «Η κυρία Κατάκη». Προσωπικές στιγμές που συνθέτουν τον κόσμο ενός ανθρώπου, ξετυλίγουν το κουβάρι των αναμνήσεων, με αφορμή μιαν «άλλη» ανεξίτηλα σμιλεμένη στο χρόνο.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία: Γιάννης Τσορτέκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Αλεξία Γιαννοπούλου
Κοστούμια: Μπιάνκα Νικολαρέιζη
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
* Επί σκηνής: Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος
Πληροφορίες
Πρώτη παράσταση: Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου (Κάτω Χώρος)
Ώρα έναρξης: 9.00 μ.μ.
Τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ
Η παράσταση θα παίζεται κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 9:00 μ.μ.
Θεάτρου του Νέου Κόσμου
Αντισθένους 7 και Θαρύπου, 117 43 Αθήνα (Απέναντι από το κτίριο του ΦΙΞ από την πλευρά της Καλλιρρόης)
Στάση Μετρό – Τραμ «Συγγρού-Φιξ»
Τηλέφωνο: 210 9212900
Ώρες λειτουργίας ταμείου:
Από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή 16:00-22:00
Σάββατο 11:00-13:00 και 16:00-22:00
Κυριακή 11:00-22:00
