23.6 C
Athens
Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024

Judith Kerr: Η συγγραφέας που έφερε την τίγρη για τσάι και τον γάτο Μογκ στη λογοτεχνία

 

Ενα σωστό τσάι συνοδεύεται από νόστιμα σάντουιτς και γλυκά, την πιο εκλεκτή δηλαδή εκδοχή μιας κουζίνας -της εγγλέζικης- που μάλλον δεν μπορεί να περηφανευθεί για τις επιδόσεις της. Τι γίνεται όμως όταν ο –απρόσκλητος– επισκέπτης είναι μια τεράστια τίγρη, τριπλάσια και τετραπλάσια από τη μικρή Σοφία και τη μητέρα της, που της ανοίγουν φιλόξενα την πόρτα και την καθίζουν στο τραπέζι. Το τι επακολουθεί μας αφηγείται το μπεστ σέλερ των εκατομμυρίων αναγνωστών, γραμμένο και εικονογραφημένο από τη δημοφιλή συγγραφέα Τζούντιθ Κερ (γεννημένη το 1923), άλλο ένα αειθαλές παιδικό βιβλίο των σίξτις που, με μεγάλη καθυστέρηση, έγινε κτήμα των παιδιών και στην Ελλάδα. Οι εκδότες το συστήνουν από 4 ετών, αν και μπορεί κάλλιστα να διαβαστεί σε βρέφη 2 ετών και άνω. “Η Τίγρη που ήρθε επίσκεψη”, σε μετάφραση Στέλιου Ρουμελιώτη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος, κι έχει 32 σελίδες. Ένα βιβλίο για την προσαρμοστικότητα, τη φιλία, την αισιοδοξία και την περιπέτεια.

 

Στο στούντιο του σπιτιού της με την Κάτινκα

 

Η καλοδεχούμενη τίγρη είναι, φυσικά, αχόρταγη. Μετά την αναχώρησή της, η Σοφία και η μαμά της έχουν ζήσει, οπωσδήποτε, μια ενδιαφέρουσα περιπέτεια. Η ρουτίνα πήγε περίπατο, το παράξενο και το ασυνήθιστο εισέβαλαν στην καθημερινότητα. Όμως που η εισβολή δεν άφησε τίποτα όρθιο: δεν έμεινε ψίχουλο φαγητού, σταγόνα νερού. Ούτε μπάνιο δεν μπορεί να κάνει πια η Σοφία! Οταν φτάνει ο πατέρας στο σπίτι, τις βρίσκει μάλλον απελπισμένες. Εκείνος όμως θα δώσει μιαν απότομα ευχάριστη τροπή σε αυτή την περιπέτεια, που από συναρπαστική στην αρχή πήρε κατόπιν να στραβώνει: φοράει στη Σοφία το παλτό της πάνω από τη νυχτικιά, βάζει κι η μαμά το δικό της και – εμπρός για φαγητό έξω! Το «έξω» τους υποδέχεται σχεδόν γιορτινά, τα φώτα στα καταστήματα λάμπουν, το εστιατόριο προσφέρει λουκάνικα, πατάτες, παγωτό.

Η επόμενη μέρα αφιερώνεται στις επανορθώσεις: καινούργιες προμήθειες από τη μαμά και τη Σοφία, στις οποίες θα περιληφθεί, αυτή τη φορά, μια γιγάντια κονσέρβα με φαγητό για τίγρεις. Το σπίτι είναι έτοιμο για την επόμενη εισβολή: «Αλλά δεν ξανάρθε ποτέ» – η τίγρη, και με τη φράση αυτή, το βιβλίο κλείνει. Καθώς η συγγραφέας και εικονογράφος έφυγε από την πατρίδα της, το Βερολίνο, τη μέρα που ο Χίτλερ καταλάμβανε την εξουσία, το 1933 –ο πατέρας της ήταν οιονεί επικηρυγμένος Εβραίος διανοούμενος– για να καταλήξει, ύστερα από προσφυγιά και περιπέτεια, στο βομβαρδιζόμενο Λονδίνο που έμελλε να γίνει η νέα της πατρίδα (και τα αγγλικά η γλώσσα της), η παράξενη ιστορία της τίγρης συνδέθηκε με τους κινδύνους που απείλησαν την ίδια και την οικογένειά της. Η ίδια, ωστόσο, το αρνείται.

Ξαναδιαβάζοντας μια τα στοιχεία της βιογραφίας της, μια την «Τίγρη» και μια τα άλλα βιβλία της που θα βρει στα κανείς στα βιβλιοπωλεία, με πρώτα και καλύτερα όσα έχουν για πρωταγωνιστή τον γάτο Mog, θα κατανοήσει σιγά σιγά τη «θέση» της. Σε μια συνέντευξή της, η Κερ μιλάει με πολλή αγάπη για τους γονείς και ιδίως τον πατέρα της, που επιδίωξε όλα τα δύσκολα χρόνια των περιπλανήσεων, των στερήσεων και της κακουχίας να τα περνάει με τα παιδιά του σαν να επρόκειτο για μια σαγηνευτική περιπέτεια. Η αισιοδοξία και το χιούμορ, ακόμη και απέναντι στη συμφορά, όπως τα γνωρίσαμε και στην ταινία «Η ζωή είναι ωραία» (Μπενίνι) εμποτίζουν ως θεμελιώδης στάση ζωής την «Τίγρη» και, μαζί με τη θαυμάσια εικονογράφηση, την καθιστούν μακρόβια κι ανθεκτική, όπως και τη συγγραφέα της. Αυτή η καλοπροαίρετη στάση, που αξιολογεί διαφορετικά από το συνηθισμένο τις δυσκολίες κι αντιστέκεται στη μιζέρια της καθημερινότητας, χαρακτηρίζει συχνά την ατμόσφαιρα σε οικογένειες εβραϊκής ή προσφυγικής καταγωγής.

Η Κερ έχει γράψει, πάντως, και μια ημιαυτοβιογραφική τριλογία με νουβέλες για μεγαλύτερα παιδιά, με θέμα, πράγματι, τη Γερμανία του Χίτλερ. Το πρώτο βιβλίο της τριλογίας είναι το πολυβραβευμένο «When Hitler Stole Pink Rabbit», που χρησιμοποιείται και σήμερα ευρύτατα στο γερμανικό εκπαιδευτικό σύστημα. Δεν μπορούμε παρά να ευχηθούμε γρήγορα να δούμε μεταφρασμένη στα ελληνικά και την τριλογία της, και τη σειρά στην οποία πρωταγωνιστεί ο γάτος Μογκ, και όσο γίνεται περισσότερα βιβλία της. Όπως και ο επίσης διάσημος Έρικ Κάρλε («Μια κάμπια πολύ πεινασμένη) η Κερ αποτελεί χαρακτηριστική περίπτωση πετυχημένης μείξης της γερμανικής κουλτούρας και του αγγλοσαξονικού χαρίσματος (wit), τόσο στην εικόνα όσο και στην αφήγηση.

Λέγεται, και φαίνεται μάλλον πειστικό, ότι ο τρόπος που εκείνη εικονογραφεί (ιδίως τα ζώα) και αφηγείται ελλειπτικά, έχει αποτελέσει παράδειγμα για μια μεταγενέστερη, ιδιαίτερα επιτυχημένη, επίσης γερμανοβρετανική σύμπραξη, αυτή της Τζούλια Ντόναλντσον και του Άξελ Σέφλερ, δημιουργών του διάσημου «Γκράφαλο».

“Η Τίγρη που ήρθε επίσκεψη” είναι ένα θρυλικό βιβλίο με διαδρομή σχεδόν 50 ετών που ήρθε στην Ελλάδα μέσω των εκδόσεων Παπαδόπουλος, το 2016.

 

 

 

Το 1968 η Τζούντιθ Κερ είναι 40 ετών και μάνα ενός κοριτσιού, της Τέισι. Έχοντας κουραστεί από τις τετριμμένες και δίχως φαντασία ιστορίες στα παιδικά βιβλία της εποχής, με το διάχυτο διδακτισμό και την μπεμπεδίστικη αφήγηση να κυριαρχούν, σκάρωσε την ιστορία με την τίγρη για να νανουρίζει την κόρη της. Η έμπνευση τής ήρθε ύστερα από μια από τις πολλές επισκέψεις στο ζωολογικό κήπο και η συγγραφή και εικονογράφησή του κράτησε σχεδόν ένα χρόνο. “Πες μου την Τίγρη”, της έλεγε ξανά και ξανά η κόρη της τις νύχτες.

Τι έκανε αυτό το βιβλίο ένα από τα πλέον πετυχημένα, αγαπητά και ευπώλητα παγκοσμίως εδώ και πέντε δεκαετίες;

Καταρχάς, η εικονογράφηση είναι παλαιακή, απολύτως ρεαλιστική, δίχως εικαστικές γραμμές και φόρμες που θα σε γοητεύσουν. Έτσι όμως ήταν σχεδόν όλες οι εικονογραφήσεις παιδικών βιβλίων μέχρι και πριν από 30-35 χρόνια. Άρα, η κλασική αυτή εικονογράφηση φεύγει από το κάδρο της επιτυχίας. Στο οποίο όμως κάδρο μπαίνουν όλα τα υπόλοιπα. Κείμενο, τρόπος αφήγησης, ατμόσφαιρα, φαντασία, πρωτοτυπία, χιούμορ, πολλά επίπεδα ανάγνωσης.

Ας δούμε με δυο λόγια την ιστορία…

Η μικρή Σοφία πίνει τσάι ένα απόγευμα στην κουζίνα με τη μαμά της. Ξαφνικά ακούγεται το κουδούνι της πόρτας. Δε μπορεί να είναι ο γαλατάς. Ήρθε το πρωί. Ούτε ο βοηθός του μπακάλη. Δεν είναι η μέρα του. Ούτε καν ο μπαμπάς. Αυτός έχει κλειδιά. Η πόρτα ανοίγει. Είναι μια τίγρη. Πεινάει. Και ζητάει να πιει μαζί τους τσάι. Βέβαια, δεν πίνει απλώς τσάι μαζί τους. Καταβροχθίζει ο,τι υπάρχει στο σπίτι. Από τα σάντουιτς και τα κεκάκια μέχρι ό,τι υπάρχει στα ντουλάπια και στο ψυγείο. Ακόμα και το νερό της βρύσης.

Ύστερα φεύγει. Όταν έρχεται ο μπαμπάς, αποφασίζουν όλοι μαζί να πάνε έξω να φάνε. Και το επόμενο πρωί ψωνίζουν ένα σωρό τρόφιμα, ακόμα και κονσέρβες για τίγρεις. Αλλά η τίγρη δεν ξανάρθε ποτέ.

Ένα από τα ωραιότερα και πιο πολυδιαβασμένα παιδικά βιβλία που γράφτηκαν ποτέ.

 

 

Όλα τα σπουδαία βιβλία κρύβουν πίσω τους μια ιστορία. Η ιστορία πίσω από την «Τίγρη που ήρθε επίσκεψη» (The tiger who came to tea) είναι μακριά και αξίζει από μόνη της ένα βιβλίο. Η Τζούντιθ Κερ, η συγγραφέας και εικονογράφος του βιβλίου που, από 1968, όταν πρωτοκυκλοφόρησε, έχει ξεπεράσει σε πωλήσεις τα δέκα εκατομμύρια αντίτυπα, είδε το φως στο προπολεμικό Βερολίνο. Ο πατέρας της, εβραϊκής καταγωγής, ήταν διάσημος θεατρικός κριτικός με κοφτερή γλώσσα και ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις που δεν τον καθιστούσαν αγαπητό στους ναζί. Η μητέρα της, κόρη πλούσιας οικογένειας, ήταν συνθέτης. Ανάμεσα στους φίλους του σπιτιού συγκαταλέγονταν ο Άλμπερτ Άινσταϊν και όλη η υπόλοιπη ιντελιγκέντσια της πόλης. Όμως, καθώς η δύναμη του ναζιστικού κόμματος μεγάλωνε, τόσο οι κίνδυνοι που απειλούσαν γίνονταν πιο φανεροί. Πρώτος, πήρε τον δρόμο για την εξορία ο πατέρας –ένας φίλος αστυνομικός τον προειδοποίησε πως το διαβατήριό του θα κατάσχονταν. Η μητέρα με τα παιδιά ακολούθησαν τις παραμονές των εκλογών που έφεραν τον Χίτλερ και την παρέα του στην εξουσία. Ελβετία, Γαλλία, μια αποτυχημένη απόπειρα να ταξιδέψουν στις ΗΠΑ που σκόνταψε στην άρνηση των αμερικανικών αρχών, και τελικά Αγγλία. Ό,τι ήξεραν δεν υπήρχε πια. Η γλώσσα που ήξεραν, οι ανέσεις, οι φίλοι και γνωστοί.

Η «Τίγρη που ήρθε για επίσκεψη» είναι μια ιστορία που σκάρωσε σε ηλικία πάνω από 40 ετών για να νανουρίζει την κόρη της. Απαυδισμένη από την έλλειψη φαντασίας των παιδικών βιβλίων που κυκλοφορούσαν, δημιουργούσε τις δικές της ιστορίες, όπου η πραγματικότητα και η φαντασία συγκροτούσαν ένα ξεχωριστό σύμπαν μπολιασμένο με σουρεαλιστικά στοιχεία. Δική της είναι και η εξαιρετική εικονογράφηση που αποτελεί έως σήμερα πηγή έμπνευσης.

Ακολούθησαν και άλλα βιβλία της Κερ, κάποια από αυτά με σαφείς αναφορές στην παιδική της ηλικία στο Βερολίνο όπως το «Όταν ο Χίτλερ έκλεψε το ροζ κουνέλι» καθώς και οι ιστορίες του Μογκ του γάτου. Ας ελπίσουμε πως, έστω και με καθυστέρηση, θα κυκλοφορήσουν και αυτά στα ελληνικά.

 

 

 

Ανακαλύπτοντας -ξανά- τα παραμύθια της

Oι ιστορίες του περιπετειώδους γάτου Μογκ είναι ιδιαίτερα αγαπητές στη Μεγάλη Βρετανία. Από τις 17 ιστορίες έχουν μεταφραστεί στα γερμανικά μόνο δύο. Το 2014 αναμένεται να εκδοθεί άλλη μία από τις εκδόσεις Ravensburger. Τα εικονογραφημένα παραμύθια της Κερ βασισμένα σε εικόνες από την παιδική της ηλικία κατακτούν, με καθυστέρηση βέβαια, και τους μικρούς Γερμανούς αναγνώστες.

 

 

 

Οι περιπέτειες μιας γάτας

Ο γάτος Μογκ πρωταγωνιστεί σε σειρά παιδικών βιβλίων της Κερ από το 1970 μέχρι το 2002. Οι εικόνες είναι εμπνευσμένες από το πρώτο φτωχικό σπίτι της οικογένειας στο Λονδίνο. Τα αυτοβιογραφικά στοιχεία είναι έντονα σε όλα τα βιβλία της. Αυτό που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι οι εικόνες εκπέμπουν ζωντάνια και αισιοδοξία, παρά τη γενικότερη σκοτεινή ατμόσφαιρα του Μεσοπολέμου.

«Ο τίγρης που ήρθε για τσάι»

Ήταν το πρώτο παιδικό βιβλίο που εξέδωσε το 1968. Ένας τεράστιος τίγρης εισβάλλει στο σαλόνι του σπιτιού, το κάνει άνω-κάτω, παίζει με τη μικρή Τζούντιθ και τελικά κάθεται μαζί με την οικογένεια για τσάι. Την επόμενη μέρα εξαφανίζεται. Ένα παραμύθι για την παιδική φαντασία και τις λειτουργίες της, που μπορεί από το τίποτα να πλάσει έναν ολόκληρο ονειρικό κόσμο…

 

Με τους γονείς της και τον αδελφό της

 

Παιδικές μνήμες

Η έκθεση στο Τρόισντορφ της Γερμανίας σκιαγραφεί παραστατικά την προσωπική ιστορία της Κερ μέσα από τις εικόνες των βιβλίων της, τις μαρτυρίες αλλά και τις παιδικές αναμνήσεις της, όταν αναγκάστηκε να ακολουθήσει τους γονείς της στο δρόμο της αυτοεξορίας. «Η ίδια αλλά και ο αδερφός της έβλεπαν τη φυγή όχι ως απώλεια αλλά σαν μία περιπέτεια», λέει η Ούτε Βέγκμαν, επιμελήτρια της έκθεσης.

Στη Μεγάλη Βρετανία

Ύστερα από πολλές περιπλανήσεις ανά την Ευρώπη, η οικογένεια της μικρής τότε Τζούντιθ εγκαθίσταται στο Λονδίνο λίγο πριν από το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο πατέρας της, γνωστός κριτικός θεάτρου στη Γερμανία, ερχόμενος στη Μ. Βρετανία αναγκάστηκε να γίνει ζητιάνος. Η Τζούντιθ χάρη στο ταλέντο της στη ζωγραφική κατάφερε να πάρει υποτροφία για να σπουδάσει καλές τέχνες σε βρετανικό κολλέγιο.

 

 

 

Ο ναζισμός μέσα από τα παιδικά μάτια

Αν και τα βιβλία της Κερ είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στη Μεγάλη Βρετανία, η πρώτη φορά που πραγματοποιήθηκε μία αναδρομική έκθεση για το έργο της στο Μουσείο Εικονογραφημένων Βιβλίων στο Τρόισντορφ της Γερμανίας, είναι πρόσφατη. Η Κέρ, 95 ετών σήμερα, «είναι πάντα με το μέρος των παιδιών», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η επιμελήτρια της έκθεσης Ούτε Βέγκμαν.

«Όταν ο Χίτλερ έκλεψε το ροζ κουνέλι»

H συγγραφέας και εικονογράφος παιδικών βιβλίων Τζούντιθ Κερ γεννήθηκε στο Βερολίνο του Μεσοπολέμου. Με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία το 1933 εγκατέλειψε τη χώρα με την οικογένειά της με προορισμό το Λονδίνο, όπου ζει μέχρι σήμερα. Μέσα από τα βιβλία της αποτυπώνει παιδικές μνήμες από την περίοδο του ναζισμού. Το πιο γνωστό της μυθιστόρημα έχει τίτλο: «Όταν ο Χίτλερ έκλεψε το ροζ κουνέλι».

***

Η εβραϊκής καταγωγής Anna Judith Gertrud Helene Kerr, όπως είναι το πλήρες όνομά της, 95 ετών σήμερα, ερμηνεύτηκε με διάφορους τρόπους για την τίγρη της. Αρκετοί επέμειναν ότι πίσω από την τίγρη κρύβεται εκείνος ο φόβος της ξαφνικής εισβολής από τους ναζί στο σπίτι της, καθότι ο πατέρας της, Άλφρεντ Κερ, ήταν ενοχλητική για τους ναζί θεατρική πένα της εποχής και συν τοις άλλοις ήταν και Εβραίος, συνδυασμός εγκληματικός για το καθεστώς. Άλλωστε το όνομά του είχε γραφτεί στη λίστα θανάτου που έφτιαχναν με επιμέλεια οι θιασώτες του καλπάζοντος ολοκληρωτισμού. Η μητέρα της, Τζούλια, ήταν συνθέτης. Ευτυχώς για εκείνους, δραπέτευσαν λίγο πριν από την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, πρώτα σε Ελβετία και Γαλλία και κατόπιν, οριστικά, στην Αγγλία.

Ωστόσο, η ίδια η Κερ αρνήθηκε όλες τις φορές τη σύνδεση αυτή των κριτικών/μελετητών με την πίεση του χιτλερικού εθνικοσοσιαλισμού. “Είναι απλώς μια ιστορία καληνύχτας”, τόνιζε πάντα. Καθώς το διαβάζεις, ξανά και ξανά, προσπαθοίς κι εσύ να ανιχνεύσεις, σαν έξοχος συνωμοσιολόγος, το άρρητο background της ιστορίας. Προσπαθεί να σε διδάξει κάτι το παραμύθι αυτό; Τίποτα! Καταφέρνει να σου πει κάτι; Πολλά!

Καταρχάς είναι μια απολαυστική, σύντομη ιστορία. Αυτό είναι η βάση. Τη διαβάζεις, την ευχαριστιέσαι. Το “παραψυχολογικό” υπόβαθρο έχει να κάνει με τη λαχτάρα μιας αναστάτωσης που θα διασπάσει την πληκτική ρουτίνα μιας ζωής που επαναλαμβάνεται. Έχει να κάνει με την προσμονή μιας επίσκεψης που θα κάνει τον οικιακό σεισμογράφο να κουνήσει λίγο τη βελόνα του. Έχει να κάνει με το γεγονός πως η τίγρης, ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικότατο κομμάτι φύσης, εισέρχεται σε ένα καθαρά ανθρώπινο περιβάλλον. Περιμένεις αστικές ευγένειες από την τίγρη; Τις έχεις. Αλλά μόνο στην αρχή. “Με συγχωρείτε, αλλά είμαι πολύ πεινασμένη. Θα μπορούσα να πάρω το τσάι μου μαζί σας;”, είναι η πρώτη της φράση. Κάθεται. Κι ύστερα, αρχίζει να καταβροχίζει ο,τι τρώγεται. Γιατί η φύση δε θα σε ρωτήσει. Θα ακολουθήσει απλώς τα ένστικτά της.

 

Με συμφοιτήτριές της

 

Αν υπήρχε πιθανότητα το βιβλίο να κρύβει το φόβο της μικρής τότε Κερ για μια ενοχλητική εισβολή των ναζί στο σπίτι, τότε γιατί η μικρή Σοφία και η οικογένειά της ψωνίζουν την επόμενη μέρα κονσέρβες προσμένοντάς την; Γιατί της προσφέρουν σάντουιτς; Γιατί η Σοφία αγκαλιάζει την τίγρη και απολαμβάνει τη συντροφιά της; Γιατί της κρατά τρυφερά την ουρά όταν εκείνη πίνει μέχρι και το νερό της βρύσης; Γιατί την αποχαιρετούν τρυφερά κόρη και μαμά ενώ τους έχει φάει τα πάντα;

Θα βρείτε την αναστάτωση της τίγρης υπέροχη, όπως τη βρήκαν πάνω από 10 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο που αγόρασαν το βιβλίο. Θα δραματοποιήσετε την ιστορία, θα αναρωτηθείτε για ποια απρόσμενη επίσκεψη θα χαιρόσασταν εσείς στο σπίτι ή το σχολείο σας ενώ πίνετε το τσάι σας ή παίρνετε το δεκατιανό σας, θα δημιουργήσετε τις δικές σας τίγρεις με πορτοκαλί και μαύρες δαχτυλομπογιές, τραβώντας διαδοχικές ρίγες πάνω σε ένα χαρτί το οποίο αργότερα μπορείτε να κόψετε στο σχήμα μιας τίγρης, μπορείτε να φτιάξετε λίστες με το τι καταβρόχθισε η τίγρη, να φτιάξετε αντίστοιχες με το τι θα καταβροχθίζατε εσείς αν ήσασταν στη θέση της, να γεμίσετε ένα άδειο ψυγείο (στο χαρτί έστω) με τρόφιμα για την τίγρη που περιμένετε, να της κάνετε δίαιτα ή διατροφή, να κάνετε τους διαιτολόγους που προσπαθούν να την αδυνατίσουν και να τη συνετίσουν να μην τρώει τα πάντα, να της μάθουν τρόπους ευγενείας, να μάθει να αφήνει και για τους άλλους και να μην είναι… μονοφαγού. Επίσης να κάνουμε ένα πάρτι με επίσημη προσκεκλημένη μια τίγρη, να φτιάξουμε μενού, να το γράψουμε, να μετρήσουμε, να, να, να… Μα τόσα πολλά μπορείς να κάνεις για μια απρόσκλητη τίγρη!

***

Μία αλυσίδα σούπερ μάρκετς της Αγγλίας, το 2015, έφτιαξε με απλά υλικά την πιο ζεστή, τρυφερή, συγκινητική διαφήμιση των Χριστουγέννων. Τα Sainsburys επιστράτευσαν τη διάσημη συγγραφέα παιδικών παραμυθιών Τζούντιθ Κερ για να αναβιώσει τον ήρωά της «Mog», τον ξεχασιάρη, γκαφατζή γάτο και την Έμα Τόμπσον για να διαβάσει με τη γλυκιά φωνή της τη χριστουγεννιάτικη περιπέτειά του.

Να θυμίσουμε ότι η πρώτη ιστορία του «Mog» ήταν το «Mog’s Christmas Calamity» (2002) κι από τότε γράφτηκαν 16 ακόμα παραμύθια, μέχρι το τέλος του γατούλη στα βαθιά του γηρατειά με το «Goodbye, Mog».

 

 

Ο Μοg επιστρέφει λοιπόν και τον βρίσκουμε να κοιμάται στην κουζίνα ενός μικρομεσαίου βρετανικού σπιτιού, Παραμονή Χριστουγέννων – τη νύχτα που η νοικοκυρά έχει βάλει να σιγοψήνεται η γαλοπούλα, κι όλοι περιμένουν τα δώρα τους κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Μόνο που ο Mog, άθελά του, θα προκαλέσει χάος και καταστροφή στην κουζίνα, καταστρέφοντας (ή σώζοντας;) τα Χριστούγεννα.

Με ένα συγκινητικό τέλος που παραπέμπει στο κινηματογραφικό κλασικό αριστούργημα «It’s A Wonderful Life», τα Sainsburys περνούν το πραγματικό μήνυμα των Χριστουγέννων – ειδικά σε μία Μ. Βρετανία αρκετά φοβισμένη και διχασμένη πάνω στα θέματα υποδοχής προσφύγων, κοινωνικής αλληλεγγύης και ανοιχτής εξώπορτας.

Φυσικά, στα Sainsburys θα μπορεί κανείς να βρει και το ίδιο το παραμύθι σε μαλακό και σκληρό εξώφυλλο. Όλα τα έσοδα πηγαίνουν στη φιλανθρωπική οργάνωση «Save the Children».

Βίντεο:

 

 

 

Με τον σύζυγό της

 

  • Η Judith Kerr γεννήθηκε στο Βερολίνο, όμως η οικογένειά της έφυγε από τη Γερμανία το 1933 για να αποφύγει την άνοδο του Ναζιστικού Κόμματος και εγκαταστάθηκαν στην Αγγλία. Σπούδασε στο Central School of Art ενώ μετά εργάστηκε ως κειμενογράφος στο BBC. Παντρεύτηκε τον γνωστό σεναριογράφο Nigel Kneale το 1954. Σταμάτησε να εργάζεται για να αφοσιωθεί στην φροντίδα των δύο παιδιών της που την ενέπνευσαν μεταξύ άλλων και για τη δημιουργία του πρώτου της βιβλίου, The Tiger Who Came to Tea. To βιβλίο εκδόθηκε το 1968 και κυκλοφορεί για πάνω από 50 χρόνια! Έχει γράψει και εικονογραφήσει πάνω από 20 βιβλία. Έχει τιμηθεί με το παράσημο του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας από τη Βασίλισσα της Αγγλίας.
  • Στη βασική φωτογραφία η Τζούντιθ Κερ με τη γάτα της, Katinka.

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -