Οδυσσέα σαν βγήκες στην Ιθάκη
τι δυστυχία θάνιωσες
Αφού κι άλλη ζωή μπροστά σου είχες
γιατί τόσο νωρίς να φτάσεις;
*
Χωρίς σκοπό έμεινες πια
από μεγάλος έγινες μικρός
«Πιο μακρυνή ας ήταν η Ιθάκη»
πιστεύω πως ψιθύρισες
και πως δε θέλησες
καινούργια πια Ιθάκη να ζητήσεις
γιατί φοβήθηκες
πως και σ’ αυτή νωρίς θα φτάσεις;
*
Απ’ την αρχή έπρεπε
αλλιώτικη Ιθάκη να ζητούσες
Ιθάκη όμορφη και μακρυνή
που να τη φτάσει
δεν ζητά μονάχα ένας
*
Τέτοια δεν ήταν η δική σου
αφού μονάχος την ποθούσες
κι αν όμορφη την είδαν οι πολλοί
στην πέννα ενός Ομήρου το χρωστάει.
*
[Ποίημα του Αλέξανδρου Παναγούλη. Το έγραψε στις Στρατιωτικές Φυλακές του Μπογιατίου – στην Απομόνωση – τον Ιούλιο του 1971]