Του Παναγιώτη Μήλα
«Κόλλησα την αγάπη μου για το θέατρο, βλέποντας τον πατέρα μου να παίζει στην ερασιτεχνική θεατρική ομάδα της Νάουσας. Το όνομα της ομάδας ήταν «Ζαφειράκης». Τι να πω τώρα. Ήταν «βίος και πολιτεία» αυτή η παρέα, όπου ήταν όλοι δεμένοι. Αυτά ξέρετε είναι θέμα χημείας. Δηλαδή βρέθηκαν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι ταίριαξαν μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή, έκαναν παρέα, έπαιρναν τις κιθάρες, τραγουδούσαν, ερασιτεχνικά όλα αυτά. Είχαν όλοι τις δικές τους δουλειές. Όμως πήγαιναν σε άλλες πόλεις, έβγαιναν με την ντουντούκα, φορούσαν τα ρούχα της παράστασης και γινόταν ένας χαμός. Μάλιστα ένα έργο του Κώστα Κόλλα, το «Ποιος φοβάται τον Οδυσσέα», βραβεύτηκε τότε από τη Μελίνα Μερκούρη. Όνειρό μου, εάν μπορέσω και πείσω κάποιον παραγωγό, θα την κάνω κι εγώ αυτή την παράσταση. Έτσι μ’ αυτή την παρέα ζυμώθηκα και μεγάλωσα. Ο Δάνης, ο Γιώργος Βογιατζούλης, ονόματα που δεν τα ξέρει ο κόσμος, αλλά για μένα σημαίνουν πολλά πράγματα. Ο Καμπάκης, ο Φώτης Ιγνατιάδης, άνθρωποι, φίλοι του πατέρα μου, που παίζανε όλοι μαζί. Ο Γιώργος Μπέκας που ήταν σε άλλη ομάδα και κάποια στιγμή, στη Γ’ Γυμνασίου, η ομάδα του σχολείου με επικεφαλής τον Νίκο Κύρου – τον δάσκαλο που έχει δώσει την ζωή του για τα παιδιά της Νάουσας – αποφασίζει και λέει: Θα κάνουμε μία παράσταση, θα κάνουμε το «Όνειρο του Σκιάχτρου» του Ευγένιου Τριβιζά, με τον Αποστόλη Μπατσή για βοήθεια και τη Βαρβάρα Χαλάτση. Ανθρώπους, καθηγητές μου. Εγώ παίζω το ρόλο του δεσμοφύλακα. Κάνουμε πρόβες, ατέλειωτες πρόβες και κάποια στιγμή πάμε στο Δημοτικό Θέατρο Νάουσας. Ανεβαίνω στη σκηνή, κατεβαίνω από τη σκηνή και λέω: «Εγώ αυτό θέλω να κάνω». Ακολούθησαν πολλές παραστάσεις με την Ομάδα του Ζαφειράκη. Εκεί όλοι με αγκάλιασαν, μου έδωσαν ρόλους, έπαιζα και στο σχολείο και στο «Ζαφειράκη». Φυσικά ξεκίνησα από το 3ο Γυμνάσιο Νάουσας με τον Νίκο Κύρου. Υπάρχουν και φωτογραφίες στο σχολείο όπως ξέρω. Δεν έχω πάει, αλλά θέλω πολύ σε πρώτη ευκαιρία να πάω να τις δω αλλά και να παίξω για τα παιδιά. Το χρωστάω σε αυτό το Γυμνάσιο αφού εκεί είπα: «Αυτό θέλω να κάνω» και αυτό έκανα.
*
Έρχονται μετά: Μαρία Χορς, Νίκος Μπουσδούκος, Κώστας Τσιάνος, Ρένα Γεωργιάδου, Νικήτας Τσακίρογλου, Τιτίκα Νικηφοράκη, Μαρία Σκούντζου, Ιάκωβος Ψαράς.
*
Τέλος, μεγάλη μου δασκάλα, τα τελευταία χρόνια, η Σοφία Καραγιάννη, που είναι η γυναίκα μου. Χωρίς να έχει τέτοια πρόθεση, για μένα είναι μεγάλη δασκάλα».
***
Τα παραπάνω μου έλεγε ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης τον Οκτώβριο του 2016 σε συνέντευξη για το catisart.
*
Τώρα θα μου πείτε τι σχέση έχουν οι 381 λέξεις που προηγήθηκαν, με το έργο «Ο Παίκτης» του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι που παίζεται στο «104». Τι σχέση έχει η Νάουσα με τη Μόσχα…
Ε! λοιπόν, έχουν απόλυτη σχέση μιας και αποδεικνύουν ότι ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης είναι ωραίος «Παίκτης» και μάλιστα από …τζάκι και όχι από ρουλέτα. Αλίμονο αν περίμενε να βρει την τύχη του στη ρουλέτα όπως ο Αλεξέι Ιβάνοβιτς.
Το «τζάκι» που έχτισε ο μπαμπάς Παύλος Ιωσηφίδης στη Νάουσα και που το στέριωσε με κόπους και θυσίες στην Αθήνα ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης με τη Σοφία Καραγιάννη είναι σήμερα το πολιτιστικό ορμητήριο GAFF όπου οι δυο τους με την ομάδα τους δημιουργούν έργα θαυμαστά όπως «Ο Παίχτης» που είδαμε στο «104».
***
Ο «Παίκτης» είναι μυθιστόρημα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι που γράφτηκε και δημοσιεύθηκε το 1866. Κάτω από την πίεση των πιστωτών του, o Ντοστογιέφσκι όφειλε ως την 1η Νοεμβρίου 1866 να παρουσιάσει ένα νέο μυθιστόρημα, το οποίο θα συμπεριλαμβανόταν στα Άπαντά του, που θα εκδίδονταν από τον εκδότη Στελόφσκι. Στην περίπτωση μη τήρησης της συμφωνίας αυτής, το σύνολο των πνευματικών δικαιωμάτων των προγενέστερων και μεταγενέστερων έργων του θα περιέρχονταν στον εκδότη του για δέκα χρόνια. Αυτό το γεγονός ανάγκασε τον Ντοστογιέφσκι να διακόψει τη δουλειά του πάνω στο Έγκλημα και Τιμωρία και να υπαγορεύσει μέσα σε ένα μήνα τον «Παίκτη» στην ειδικά προσκεκλημένη στενογράφο Άννα Γκριγκόριεβνα Σνίτκινα, η οποία έγινε αργότερα η δεύτερη γυναίκα του. Το έργο είχε ως αρχικό τίτλο «Ρουλέτενμπουργκ», αλλά άλλαξε ύστερα από την απόφαση του εκδότη για έναν πιο «ρωσικό» τίτλο.
***
Σε μια μικρή πόλη της Γερμανίας, αριστοκράτες, κοινοί θνητοί και απατεώνες επιδίδονται με πάθος στα τυχερά παιχνίδια. Με άκρατο κυνισμό και με σαφείς διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις τζογάρουν χρήματα, ανθρώπους και αισθήματα. Εκεί, σε αυτή τη μικρογραφία της Ευρώπης με τις πολλές γλώσσες, τις διαφορετικές νοοτροπίες και με τις ιδιαιτερότητες κάθε λαού, ο νεαρός δάσκαλος Αλεξέι Ιβάνοβιτς θα παρασυρθεί στη δίνη του αδιέξοδου έρωτα και θα παίξει στη ρουλέτα κάθε ίχνος αξιοπρέπειας. Ένας απόστρατος Ρώσος στρατηγός επισκέπτεται την πόλη με τα παιδιά και τη φιλενάδα του, μια κατά πολύ νεότερή του γυναίκα, με την οποία ετοιμάζεται να παντρευτεί. Όμως ο νεαρός δάσκαλος Αλεξέι Ιβάνοβιτς, είναι ερωτευμένος με την Πολίνα, τη μεγαλύτερη κόρη του στρατηγού. Βρισκόμενος στα πρόθυρα χρεοκοπίας, ο στρατηγός περιμένει να κληρονομήσει τη θεία του. Παράλληλα ο Αλεξέι, παρασυρμένος από τον τυραννικό και ανεκπλήρωτο έρωτα προς την Πολίνα, ξεκινά να παίζει στο καζίνο της πόλης προσφέροντας όλα τα κέρδη στην αγαπημένη του…
***
Στο δικό μας «Ρουλέτενμπουργκ» λοιπόν διαπιστώσαμε το πόσο σωστή είναι η διαπίστωση ότι «Ομάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει…».
-Έτσι χαρήκαμε τα ευρηματικά Σκηνικά – Κοστούμια και τις μάσκες με την υπογραφή της Κωνσταντίνας Κρίγκου, η οποία σε χρόνο – μηδέν γέμισε με χρώμα την άδεια μαύρη σκηνή στον άνω χώρο του «104».
-Η Μαργαρίτα Τρίκκα είχε την Επιμέλεια κίνησης και μέσα στη μικρή σκηνή του «104» έκανε θαύματα και μας έκανε να νιώσουμε ότι είμαστε σε… γήπεδο.
-Ο Στάθης Δρογώσης με τις μουσικές του συνθέσεις δημιούργησε το κατάλληλο ηχητικό περιβάλλον για τους ήρωες του Ντοστογιέφσκι.
-Για άλλη μια φορά ο Νίκος Βλασόπουλος σχεδίασε τους Φωτισμούς ξεπερνώντας τις όποις δυσκολίες του συγκεκριμένου χώρου.
-Στους κορυφαίους της ομάδας και η Βοηθός Σκηνοθέτη, η Βάσια Μίχα. Αθόρυβη εργάτρια πίσω από τα φώτα…
-Ασφαλώς τα πάντα στηρίχτηκαν στην εξαιρετική μετάφραση που έκανε από τα γαλλικά ο Μιλτιάδης Σαλβαρλής.
-Τα μυστικά της επιτυχίας του «Παίκτη» και τα γερά θεμέλια μπήκαν από την προσαρμογή του κειμένου που έκανε η Σοφία Καραγιάννη, ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης και η Βάσια Mίχα.
*
-Ο Αλέξανδρος Τούντας, γνώριμός μου από τον «Διγενή Ακρίτη», αποδείχθηκε πολύ δυνατός «Παίκτης» δίνοντας εικόνες με άποψη για τους χαρακτήρες που υποδύθηκε.
-Η Κορίνα Θεοδωρίδου, όπως και στη «Νεράιδα» του Ζιρωντού στη Λίμνη Βουλιαγμένης, έτσι και τώρα ήταν δυναμική, ευαίσθητη, πανούργα, αισθησιακή, λαμπερή…
-Μπορεί η Βασιλική Διαλυνά να λέει πως «Η αγάπη άργησε μια μέρα», όμως ο ρόλος – σταθμός δεν άργησε. Έτσι αυτό το φοβερό πλάσμα μας έκανε δώρο τη δικιά της απίθανη γιαγιά που άλωσε τη σκηνή του «104».
-Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης κέρδισε για άλλη μια φορά το στοίχημα, αν και έχασε στη ρουλέτα. Ζωγράφισε τον ήρωά του με απόλυτη ακρίβεια και χωρίς περιττές πινελιές. Έδωσε πνοή στον Αλεξέι Ιβάνοβιτς, τον έφερε στο σήμερα και μας έκανε να τον δούμε σαν παντοτινό μας φίλο, να πονέσουμε για τις αποτυχίες του και να πανηγυρίσουμε για τις χαρές του. Πραγματικά – και όχι ως φτηνό επίκαιρο λογοπαίγνιο – ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης είναι «Παίκτης» από τζάκι…
*
-Σκηνοθεσία: Σοφία Καραγιάννη. Και μόνο αυτές οι τρεΙς λέξεις αρκούν. Η Σοφία ως μαέστρος διευθύνει την ορχήστρα της και εμείς απολαμβάνουμε πάντα τις θεατρικές της «συναυλίες». Το ίδιο έκανε και τώρα με το μυθιστόρημα του Ντοστογιέφσκι που το φώτισε και ανέδειξε ακόμη και τις πιο κρυφές σκέψεις του συγγραφέα. Η Σοφία Καραγιάννη είναι από τα δυνατά ονόματα της σύγχρονης θεατρικής σκηνής. Την ευχαριστούμε…
***
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
«Ο Παίκτης»
Του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι
Σκηνοθεσία: Σοφία Καραγιάννη
Μετάφραση (από τα γαλλικά): Μιλτιάδης Σαλβαρλής
Προσαρμογή κειμένου: Σοφία Καραγιάννη, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Βάσια Mίχα
Σκηνικά-Κοστούμια: Κωνσταντίνα Κρίγκου
Μουσική: Στάθης Δρογώσης
Επιμέλεια κίνησης: Μαργαρίτα Τρίκκα
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Βάσια Μίχα
Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Trailer: Στέφανος Κοσμίδης
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: GAFF
***
Ερμηνεία (με αλφαβητική σειρά)
Βασιλική Διαλυνά, Κορίνα Θεοδωρίδου, Ιωσήφ Ιωσηφίδης, Αλέξανδρος Τούντας
***
Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Ινστιτούτου Πούσκιν
***
Θέατρο 104
Ευμολπιδών 41
Σσταθμός μετρό Κεραμεικός
Τηλέφωνο: 210-34.55.020
***
ΠΡΟΣΟΧΗ
Ημέρες και ώρες 4 έκτακτων παραστάσεων
Τετάρτη 8 Μαΐου και Πέμπτη 9 Μαΐου στις 21.15
Σάββατο 11 Μαΐου στις 19.00 και Κυριακή 12 Μαΐου 2019 στις 18.30
*
Διάρκεια παράστασης
90 λεπτά χωρίς διάλειμμα
*
Δημόσιες σχέσεις & Επικοινωνία Παράστασης
Χρύσα Ματσαγκάνη
[email protected]
*
Τιμές εισιτηρίων
Γενική Είσοδος: 12 ευρώ, Μειωμένο: 10 ευρώ, Ατέλειες: 5 ευρώ
Προπώληση εισιτηρίων
