Επιμέλεια: Παναγιώτης Μήλας
Μέχρι και την Κυριακή 1η Απριλίου 2018 παρατείνονται οι παραστάσεις με την «Hedda Gabler» στο ιστορικό ξενοδοχείο «Μπάγκειον». Η σκηνοθέτις Άντζελα Μπρούσκου κέρδισε το στοίχημα και συνεχίζει…
- O casting director Μάκης Γαζής γράφει: «Εμπειρία η παράσταση αυτή με πρωταγωνίστρια την ατμόσφαιρα που κατάφερε να δημιουργήσει η σκηνοθεσία της Άντζελας Μπρούσκου. Εξαιρετικοί ηθοποιοί, όλοι τους, και υπέροχη η μουσική της παράστασης. Τρέξτε»…
- Η Γιώτα Δημητριάδη, γράφει στην Athens Voice: Στην ενδιαφέρουσα εκδοχή της «Έντα Γκάμπλερ», που σκηνοθέτησε η Άντζελα Μπρούσκου στο υπέροχο “Μπάγκειον”, στην Ομόνοια, ο Ανδρέας Κωνσταντίνου μας χάρισε μια ξεχωριστή ερμηνεία στον ιψενικό ήρωα, Τέσμαν. Τα αδιέξοδα του μικροαστού καθηγητή γίνονται αισθητά μέσα από την εξαιρετική φιγούρα, που στήνει ο ηθοποιός στη σκηνή, επικοινωνώντας, ουσιαστικά, με τους συναδέλφους του, σε μια μη ρεαλιστική φόρμα που επιτάσσει η σκηνοθεσία κι ο Κωνσταντίνου έχτισε, παράλληλα, έναν δικό του κόσμο με μοναδικές λεπτομέρειες.
- Ο συγγραφέας Αλέξης Σταμάτης: «Μία εξαιρετική παράσταση του αριστουργήματος του Ίψεν Hedda Gabler, σε ένα μοναδικό χώρο το Μπάγκειον στην πλατεία Ομονοίας. Ο πιο διάσημος πυροβολισμός στην ιστορία του θεάτρου κλείνει μία υπέροχη σκηνοθεσία της Άντζελας Μπρούσκου με ένα καστ ηθοποιών σοφά διαλεγμένο. Μπράβο σε όλους τους συντελεστές. Τα τρολ του Ίψεν θα μας ακολουθούν για αιώνες ως φαίνεται και δικαίως»…
- Ο ζωγράφος Κώστας Ι. Σπυριούνης: «Πολύ ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία. Με εξέπληξαν όλοι οι ηθοποιοί με το ταλέντο τους»…
- Ο ποιητής, θεατρολόγος και κριτικός Κωνσταντίνος Μπούρας: «Θα ήθελα να προτείνω αυτή την παράσταση σαν την καλύτερη των τελευταίων δύο ετών, που δόθηκε στην ελληνική γλώσσα και σε ελληνικό έδαφος, γιατί διαθέτει τρία σημαντικά πράγματα. Πρώτον, αξιοποίηση ενός παρατημένου ξενοδοχείο στο κέντρο του αστικού ιστού της πρωτεύουσας, δεύτερον γιατί προϋποθέτει μία γενναιότητα – πολλές γενναιότητες εκ μέρους των συντελεστών και του κοινού και, τρίτον, γιατί αποτελεί επιτέλους μία πλήρη πρόταση (αισθητική, υφολογική, ρυθμολογική, γλωσσική) για ένα συνολικό θεατρικό καλλιτέχνημα που ξεφεύγει από τον σύγχρονο μεταμοντέρνο χυλό των θολών ληγμένων πρωτοποριών του περασμένου αιώνα κι αρθρώνει λόγο εικαστικό, ηχητικό, οπτικό ΚΑΙ γλωσσικό σε ισότιμους όρους. Η παράσταση της χρονιάς: μία απολύτως ιψενική σύγχρονη «Έντα Γκάμπλερ» στο κινηματογραφικά στοιχειωμένο «Μπάγκειον» της Ομόνοιας, χάρη στη σκηνοθετική ράβδο της Άντζελας Μπρούσκου, που δεν έβαλε αυτή τη φορά βιντεοκάμερες επί σκηνής για «ζωντανή» μετάδοση, αφού οι υπερεπαρκείς, ταλαντούχοι, πειθήνιοι, επινοητικοί κι αυτοσχεδιαστικοί ηθοποιοί της θύμιζαν τις μεγάλες ταινίες του Μπέργκμαν»…
- Ο ποιητής Τάσος Σταυρακέλης: «Ήταν ένα υπέροχο βράδυ στο Μπάγκειον. Μέσα στις σάλες του και στον ατμοσφαιρικό χώρο του Τσίλερ η παράσταση Hedda Gabler του Ίψεν πραγματικά σε καθηλώνει. Η ιστορία – διαμαρτυρία απέναντι σε μια διεφθαρμένη κοινωνία που ακόμα και ο γάμος γίνεται μέσο για να εκφραστεί η ταξική διαφορά. Η Παρθενόπη Μπουζούρη καταπληκτική και εκρηκτική ως Έντα Γκάμπλερ. Εξαιρετικές και οι ερμηνείες όλων των υπόλοιπων συντελεστών. Συγχαρητήρια σε όλους καθώς και στη σκηνοθέτιδα Άντζελα Μπρούσκου για το εκπληκτικό αποτέλεσμα μιας ακόμα ποιοτικής παράστασης».
- Η κριτικός θεάτρου και συγγραφέας Μαρία Κυριάκη, γράφει στον ιστότοπο www.episkhnhs.gr: Η Άντζελα Μπρούσκου δημιούργησε μια παράσταση χειροποίητη και ενεργειακά πλήρη όντας σε μια θαυμαστή δημιουργική ωριμότητα που της επιτρέπει να αξιοποιεί στο έπακρο τα ταλέντα και τις γνώσεις της, στοχεύοντας κατευθείαν στο κέντρο κι αποφεύγοντας περιττούς εντυπωσιασμούς και ευρήματα που δεν εξυπηρετούν το στόχο της. Διάλεξε ένα χώρο που συμπρωταγωνιστεί και που δημιουργήθηκε την ίδια εποχή με το έργο, ένα χώρο σαν την ομορφιά που λαχταράει η ηρωίδα του Ίψεν αλλά ταυτόχρονα εξ ίσου λεηλατημένο με αυτήν.
- Ο Γιώργος Χατζηδάκης επισημαίνει στον πολιτιστικό ιστότοπο “Θεατροκρισία” για την Παρθενόπη Μπουζούρη: «Το αλλόκοτο θηλυκό, το πότε αιλουροειδές πότε μεταφυσική παρουσία και ξοανική ηγερία, πότε αμαζόνα και πότε μεγαλοαστή αντικομφορμίστρια, μια τραγική γυναικεία παρουσία με υποκριτικό πλούτο, απότομες μετακινήσεις, απρόβλεπτες μεταπτώσεις όλα αυτά και τόσα άλλα αξιοθαύμαστα που μαγνητίζουν τα βλέμματα των θεατών, είναι δοσίματα αποκλειστικά της ηθοποιού. Αισθησιακή, προσφερόμενη και απότομα απορριπτική. Την απολαμβάνεις. Δεν θα μπορούσε εύκολα ούτε ο σημερινός θεατής αλλά και ούτε ο συγγραφέας ο ίδιος να ελπίσει σε μια τόσο ιδανική Έντα Γκάμπλερ»…
- Η Βίβιαν Μητσάκου: Μία ατμοσφαιρική παράσταση σε ένα μοναδικό χώρο, με εκπληκτικές ερμηνείες. Χαρείτε την. Η Έντα Γκάμπλερ (Παρθενόπη Μπουζούρη) επιστρέφει στο σήμερα. Μία Έντα που θα σημαδέψει τα θεατρικά δρώμενα. Η Ειρήνη Αϊβαλιώτου, που εκτός των υπέροχων κριτικών της για θεατρικές παραστάσεις, με μάγεψε και μέσα από την εκπληκτική ερμηνεία της στην παράσταση στο ρόλο της θείας Γιούλε Τέσμαν.
- Γράφει στη σελίδα του στο fb ο Greg Gatos: «Η Έντα όχι μόνο επιβίωσε αλλά αποτελεί σήμερα το πιο δημοφιλές ιψενικό έργο. Πρόκειται για την ιστορία μιας βυθισμένης στην ανία, ξεπεσμένης αριστοκράτισσας, της οποίας οι απωθημένες επιθυμίες έχουν μετατραπεί σε τοξικό αισθητισμό, φθόνο και κακία. Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να διαμορφώσει το πεπρωμένο του ανθρώπου που κάποτε αγάπησε με πάθος, χάνει και την τελευταία εναπομείνασα αίσθηση ελευθερίας της, παγιδεύεται και οδηγείται στην καταστροφή.
Ενθουσιάστηκα με την ευφυή επιλογή της Α. Μπρούσκου να ανεβάσει το έργο στον πανέμορφο αλλά και «στοιχειωμένο» χώρο του Μπάγκειου στον οποίο οι ήρωες περιφέρονταν σαν «φαντάσματα» μιας άλλης εποχής (μπορεί να ήταν σύμπτωση αλλά στο μυαλό μου ήρθε το ομώνυμο και πολύ αγαπημένο σε μένα έργο του Ίψεν, μτφ. ως «Βρυκόλακες» στα ελληνικά). Μέσα σε αυτόν τον υποβλητικό χώρο η Παρθενόπη Μπουζούρη ήταν μια αξέχαστη Έντα: παγερή, περήφανη στην τραγικότητά της, μια γυναίκα που σε αναγκάζει να τη δεις νηφάλια, όχι μονομερώς, να σεβαστείς τους όρους της, χωρίς προσωπικές προβολές και συναισθηματισμούς.
Υπέροχο και αποκαλυπτικό το σκηνοθετικό εύρημα του φινάλε που φαίνεται να επιβαιώνει πως η Έντα είναι ένα «φάντασμα» που έχει πεθάνει καιρό πριν. Εξαιρετικοί όλοι οι υπόλοιποι ηθοποιοί και ιδίως ο Ανδρέας Κωνσταντίνου στο ρόλο του συζύγου και ο Θάνος Παπακωνσταντίνου στο ρόλο του παλιού έρωτα και καταλύτη του δράματος. Ειδικά ο τελευταίος απετέλεσε έκπληξη, καθώς τον γνώριζα μόνον ως σκηνοθέτη».
- Ο ποιητής Χάρης Μεγαλυνός: «Ευχάριστη έκπληξη η απόδοση της κ. Ειρήνης Αϊβαλιώτου στον ρόλο της καλής θείας Γιούλε. Ορθοφωνία και κίνηση στον θεατρικό χώρο τόσο σωστή όσο και μιας έμπειρης, καταξιωμένης ηθοποιού. Μπράβο»…
- Η δημοσιογράφος Λουΐζα Αρκουμανέα γράφει στο www.lifo.gr: Στην περίπτωση του Θάνου Παπακωνσταντίνου έχουμε έναν Λέβμποργκ ορμητικό, διαφορετικό, «απ’ αλλού φερμένος, φορέα μιας μυστηριώδους ενέργειας από άλλη εποχή που μας παραξενεύει και μας μαγνητίζει. Πολύ καλός ο Ανδρέας Κωνσταντίνου, ένας Τέσμαν αδιάβροχος, μια μικροαστική χαριτωμένη ύπαρξη»…
- Η Λέττα Θεοδωροπούλου γράφει στην ομάδα The Untamable Shrew & Co: «Σας την είχα συστήσει πριν τη δω. Την είδα χθες και σας ξαναλέω, να μη χάσετε αυτήν την εξαιρετική παράσταση. Η εμπειρία θεάτρου στο Μπάγκειον είναι μοναδική. Μοναδικοί όλοι οι ηθοποιοί. Όπως μοναδική είναι και η θεία Τέσμαν της αγαπημένης Ειρήνης Αϊβαλιώτου! Αποκάλυψη»…
- Η δημοσιογράφος Βένα Γεωργακοπούλου γράφει: «Θα γεράσω προσπαθώντας να καταλάβω ποια γυναίκα από τις δυο τους, η Τέα, που περνάει τη ζωή της βοηθώντας άντρες να αναδείξουν την μεγαλοφυΐα τους αλλά κάτι κάνει, κάτι δημιουργεί εν πάση περιπτώσει, ή η Έντα, που καταστρέφει και καταστρέφεται ,με απωθεί ή με συγκινεί περισσότερο. Η Μπρούσκου τη λάτρεψε, όμως, την Έντα Γκάμπλερ και η Παρθενόπη Μπουζούρη θα ‘λεγε κανείς ότι γεννήθηκε για να την ερμηνεύσει. Στο «Μπάγκειον», αδελφές μου, στο Μπάγκειον».
- Η δημοσιογράφος Βάση Μπέκα, που ήρθε από τη Θεσσαλονίκη για να δει την παράσταση, έγραψε: «Διαχρονικά και ακραία κάποιες φορές τα παιχνίδια που παίζει η πλήξη, όταν μάλιστα έχει ξοδέψει όλα τα όπλα της προσποίησης σε μια διεφθαρμένη αριστοκρατική τάξη. Η Έντα Γκάμπλερ ζωντάνεψε για να …ξαναπεθάνει ως αυτόχειρας, στο Μπάγκειον ξενοδοχείο στην Ομόνοια, που χτίστηκε από τον Γερμανό αρχιτέκτονα Ερνέστο Τσίλλερ, το 1890, τη χρονιά ακριβώς που ο Ίψεν έγραψε αυτό το αριστούργημα του κοινωνικού ρεαλισμού. Εξαιρετική η σκηνοθεσία είναι της Άντζελας Μπρούσκου.
Απολαυστική στο ρόλο της η συνάδελφος Ειρήνη Αϊβαλιώτου»…
- Η δημοσιογράφος Ελένη Σπανοπούλου γράφει στη σελίδα της στο fb: «Σας ενημερώνω ότι είδα την παράσταση κι έχω τη γνώμη ότι δεν πρέπει να τη χάσετε. Φυσικά προτάσσω την ερμηνεία της Ειρήνης μας που βάδισε στα χνάρια ρητών σκηνοθετικών οδηγιών με ασφάλεια και σιγουριά καίτοι… πρωτόπειρη. Ο χώρος είναι μια μαγεία – έκπληξη στην καρδιά της πόλης ενώ ο Ίψεν αφήνει την ομίχλη του Βορρά και μεταβολίζεται στην άποψη της κυρίας Άντζελας Μπρούσκου που μεταφέρει το βάρος από τη Γυναίκα στους αμφιταλαντευόμενους Άνδρες»…
- Η Ξένια Τσιφτσή, φίλη του θεάτρου, γράφει για την Έντα Γκάμπλερ: «Τώρα που η παράσταση πήρε παράταση, δεν έχετε δικαιολογία να μην την παρακολουθήσετε για τους παρακάτω λόγους: Πρώτον: Για τη μοναδική σκηνοθετική και εικαστική άποψη της Άντζελας Μπρούσκου. Ο χώρος, τα σκηνικά, τα κοστούμια, και κυρίως οι ηθοποιοί είναι δικές της επιλογές και της αξίζουν συγχαρητήρια. Δεύτερον: Για τους ίδιους τους ηθοποιούς που ξεπερνούν τις προσδοκίες του (ανα)γνώστη του αρχικού κειμένου. Αν ο Ίψεν έβλεπε την Παρθενόπη Μπουζούρη και τον Θάνο Παπακωνσταντίνου, πιστεύω πως δεν θα φανταζόταν ότι μη Σκανδιναβός ηθοποιός εν έτει 2018 θα μπορούσε να αποδώσει έτσι τους χαρακτήρες του. Και οι υπόλοιποι ηθοποιοί ήταν καταπληκτικοί και σίγουρα μαζί με τη σκηνοθέτιδα θα εργάσθηκε σκληρά και η βοηθός της και όποιος άλλος υποστήριξε αυτό το καλλιτεχνικό γεγονός. Ειδική μνεία στην κα Ειρήνη Αϊβαλιώτου που, όπως στα γραπτά της έτσι και στη σκηνή, δείχνει το πάθος που έχει για το θέατρο. Τρίτον: Ο μαγικός τούτος χώρος, το «Μπάγκειον», με την ενέργειά του προσφέρει τη μοναδική παραλληλία της παρακμής της αίγλης και την ουτοπική επιθυμία της επαναφοράς της»…
- Η Λουκία Μπουρνόζου απευθύνεται στην Παρθενόπη Μπουζούρη: «Μαγεμένη από την παγερή Έντα σου που μέσα της καίει η φωτιά που θα τα κάψει όλα! Ασυμβίβαστη με το ρόλο της γυναίκας μέχρι το τέλος! Συγχαρητήρια για την εξαιρετική παράσταση σε όλους τους συντελεστές της»…
– Σοφία Πελοποννησίου – Βασιλάκου, μουσειολόγος – Δ.Σ. Ιδρύματος Κατακουζηνού: «Το να καταφέρω να πάω να δω και άλλα πράγματα από αυτά που κάνουμε στο μικρό μας μουσείο (σ.σ. Οικία Κατακουζηνού) δεν είναι πάντα εύκολο. Μια που σχεδόν καθημερινά και προτού πάω σπίτι πηγαίνω εκεί και το ίδιο συμβαίνει και τα Σαββατοκύριακα. Που και που όμως και εγώ το σκάω και πηγαίνω να δω τι κάνει ο υπόλοιπος κόσμος. Έτσι κατάφερα να πάω στην παράσταση της Hedda Gabler η οποία παίζεται σε έναν μοναδικό χώρο που ευελπιστώ να καταλάβουν όσοι πρέπει την αξία του και να χαρίσουν στην πόλη αυτό το μοναδικό στολίδι με τον τρόπο που του αξίζει. Πήγα γιατί αγαπώ πολύ αυτό το έργο. Το είδα αρκετές φορές με την Τζένη Καρέζη και ακόμα μπορώ να ανακαλώ στη μνήμη μου τον ήχο της φωνής και το σύρσιμο που έκανε σε κάποιες λέξεις. Σχεδόν βλέπω τις εκφράσεις της. Είναι δύσκολο να ξαναδείς κάποιο έργο όταν το έχεις δει με ηθοποιούς που θαύμαζες πολύ. Αλλά η ομάδα που παρουσιάζει την Hedda Gabler στο Μπάγκειον, το πρωτοδιάβασε σαν έργο ένα μεσημέρι στην Οικία Κατακουζηνού. Και στον ρόλο της θείας του Jürgen Tesman η πολύ αγαπητή Ειρήνη Αϊβαλιώτου ερμηνεύει τόσο φυσικά έναν ρόλο που θα συζητηθεί. Η παράσταση έχει μια ιδιαίτερη σκηνοθεσία και εκεί συναντώνται άνθρωποι που έχουν πίσω τους μια ιστορία και μια πορεία όπως η Άντζελα Μπρούσκου και η Παρθενόπη Μπουζούρη, αλλά και άλλοι που τώρα ξεκινούν και που σίγουρα θα τους ξαναδούμε και θα μπουν δυναμικά στη θεατρική ζωή. Μέχρι τώρα σκεπτόμουν την ηρωίδα του έργου, αλλά μετά την ερμηνεία του Θάνου Παπακωνσταντίνου σαν Ejlert Lövborg θα ξαναδιαβάσω το βιβλίο για να ξανασκεφτώ για την προσωπικότητα του συγκεκριμένου ήρωα.
Χαίρομαι πολύ που είδα ξανά την Hedda Gabler αλλά το έργο αυτό σου θυμίζει αλήθειες οδυνηρές. Κυρίως πως κάποιοι άνθρωποι μπαίνουν στη ζωή των άλλων για λάθος λόγους, άλλοι παίζουν με τη μοίρα άλλων και επιλέγουν να τους καταστρέψουν καμιά φορά καλά καλά χωρίς λόγο. Μα κυρίως σου θυμίζουν πόσο δύσκολο είναι να πάρει κανείς τη ζωή στα χέρια του, να μην επηρεάζεται από τρίτους ή να μείνει πιστός σε αυτά που έχει επιλέξει. Αυτά και πολλά άλλα θα τα σκέπτομαι για μέρες…»
– Ρένα Θεολογίδου, δημοσιογράφος: «Το ξενοδοχείο Μπάγκειον, έργο του Τσίλερ στην Ομόνοια, αποτέλεσε το υπέροχο σκηνικό της αθηναϊκής Έντα Γκάμπλερ, που ξεκίνησε το Φεβρουάριο και κατεβάζει αυλαία την Κυριακή των Βαΐων. Νομίζω ότι αν η Έντα Γκάμπλερ είχε αρχίσει να παίζεται από την αρχή της σεζόν ή έστω πριν από τα Χριστούγεννα θα ήταν η παράσταση του φετινού χειμώνα. Πολλοί είπαν, ότι πάλι ήταν, αλλά μοιραία με λίγους θεατές, όσοι χώρεσαν στις μη αριθμημένες θέσεις του Μπάγκειου, που φιλοξένησαν τους υποψιασμένους… Η σκηνοθεσία της Άντζελας Μπρούσκου και η Παρθενόπη Μπουζούρη στο ρόλο της Έντα πήραν το μεγάλο χειροκρότημα από κοινό και κριτικούς. Μαζί τους στο ρόλο της θείας Γιούλε, η δική μας, η δημοσιογράφος Ειρήνη Αιβαλιώτου, και ένας θίασος που ελπίζουμε να ξαναδούμε του χρόνου. Η παράσταση αυτή έχει μέλλον. Δεν πρέπει να μείνει “μεταξύ μας”…».
– Tensi Kobayashi: «Ο κόσμος της Hedda Gabler όπως μας περίμενε στο Μπάγκειον. Τελευταία παράσταση απόψε, και ανέλαβε η ίδια η σκηνοθέτις, η Άντζελα Μπρούσκου, να μας υποδεχτεί και να βοηθήσει να καθίσουμε. Πρώτη στη σκηνή η γλυκύτατη Ειρήνη Αϊβαλιώτου, που ήταν τόσο ευχάριστη έκπληξη να τη δούμε σε αυτό τον θίασο. Η Παρθενόπη Μπουζούρη ως Hedda, είναι φλεγματική και αληθινή στον δρόμο προς την ελευθερία της. Χαίρομαι που ήμουν εκεί».
– Ρένια Φίλη, θεατής: «Πήγα για τη φίλη μου Ειρήνη Αιβαλιώτου. Ανυποψίαστη για το ταλέντο της στη θεία Γιούλε Τέσμαν. Ανυποψίαστη για το ταλέντο της Παρθενόπης Μπουζούρη ως Έντα Γκάμπλερ, λες κι ο Ίψεν το έγραψε μόνο γι’ αυτήν. Σε ένα χώρο ξενοδοχείου του 1890 φτιαγμένο από τον Τσίλερ στην Ομόνοια. Ατμόσφαιρα από μακριά… παρακμής τύπου “η ζωή είναι εδώ, μην κοιτάτε τους ξεφτισμένους τοίχους. Δείτε τους καθρέφτες, την αρχοντιά στην κουπαστή της σκάλας, τα ζωγραφισμένα κουρασμένα ταβάνια”. Καλλιτεχνικό σοκ. Το μήνυμα: “Κάνε και το χειρότερο πράγμα με ομορφιά”, όταν οι ψευδαισθήσεις μία μία διαλύονται. Τα “νόμιζα” και “φανταζόμουν” δεν ελέγχονται… και οι προσδοκίες γκρεμίζονται, παίζει ένα τέλος που αληθινά ή συμβολικά σκοτώνει το μυαλό που τις γέννησε. Ειρήνη μου κι εγώ και οι φίλοι μου σε ευχαριστούμε γι’ αυτή την παράσταση που θα σκεφτόμαστε για πολύ καιρό… Η σκηνοθεσία της Άντζελας Μπρούσκου μαγική». –
– Ρούλα Γεωργακοπούλου, δημοσιογράφος: «Στο Μπάγκειον, σ’ αυτό το αντηχείο της χαμένης αστικής χάρης, έριξε απόψε η Παρθενόπη Μπουζούρη τις μπιστολιές της. Όσες φορές κι αν δω την Έντα Γκάμπλερ φεύγω πάντα ενοχοποιημένη. Ποια είναι και τι σχέση έχω εγώ μ’ αυτήν; Με την ανδρική της διαμαρτυρία, την ψυχική μόνωση, την πεδουκλωμένη γυναίκα, την απελπισία της, τον θυμό της, τον φθόνο της, την εξουσία και τον θάνατο που ως τιμωρία πρέπει κι αυτός να είναι οπωσδήποτε όμορφος. Η Μεσόγειος και η θάλασσα μέσα μου υποχωρούν για να πατήσει και να περπατήσει ο Ίψεν. Ευτυχώς».
– Μαρία Πέππα, κλινική υπνοθεραπεύτρια: «Μια καθηλωτική εμπειρία».
– Πέπη Ραγκούση, δημοσιογράφος: «Να το δείτε! Και να συνεχιστεί για να το ξαναδώ κι εγώ».
Και εδώ μερικά αποσπάσματα από κείμενό μου στο catisart.gr
* Η Χριστίνα Παπαδοπούλου (Μπέρτα), ιδιαίτερη φιγούρα, ζωγραφίζει με αδρές γραμμές το πορτρέτο της υπηρέτριας του σπιτιού. Δυναμική, αποφασιστική, ανένδοτη όπου πρέπει, αλλά και χαλαρή όταν το καλούν οι περιστάσεις. Με κίνηση στιβαρή γεμίζει τον χώρο όντας παράλληλα το αυτί και το μάτι του κυρίου της και της δεσποινίδος Τέσμαν. Αξιοπρόσεκτη εμφάνιση, παρά τη μικρή διάρκεια του ρόλου.
* Σε όλα τα έργα του ο Ίψεν αρχίζει με τον πρόλογο με τον οποίο δίνει χρήσιμες πληροφορίες στους θεατές για το πλαίσιο της δράσης και για τους πρωταγωνιστές του. Εδώ η Ειρήνη Αϊβαλιώτου (θεία Γιούλε Τέσμαν) σηκώνει με επιτυχία το βάρος αυτής της αποστολής. Απλώνει τα κομμάτια του παζλ και «καλεί» το κοινό να παρακολουθήσει τη σύνθεση του πίνακα. Με χιούμορ, στην κίνηση και στο λόγο, φωτίζει σκοτεινές πτυχές των μελών της οικογένειας και των φίλων τους. Ακόμη και στη δύσκολη – ερμηνευτικά – τέταρτη πράξη αφήνει έντεχνα χαραμάδες φωτός όταν ο συγγραφέας ανοίγει τα παράθυρα για να μπει φως στις ζωές των ηρώων του.
* Από εδώ και πέρα όλοι ανήκουν σε κάποιο από τα περίφημα ερωτικά «τρίγωνα» του συγγραφέα. Ένας από αυτούς είναι και ο Φιντέλ Ταλαμπούκας (Δικαστής Μπρακ) ο οποίος με χαμόγελο που θυμίζει Τζοκόντα κινεί τα νήματα με τον τρόπο που θέλει, ώστε να πετύχει τον επιθυμητό γι’ αυτόν στόχο. Αέρινος στην κίνησή του και με λεπτή ειρωνεία στην ερμηνεία του αντιμετωπίζει και ελέγχει τους πάντες αφ’ υψηλού. Δυναμική προσωπικότητα με μοντέρνο απαράμιλλο στυλ.
* Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου έχει αναλάβει να μας αποκαλύψει τον εσωτερικό κόσμο του Άιλερτ Λέβμποργκ. Δύσκολος ρόλος, με πολλές μεταπτώσεις, ανάλογες και παράλληλες με την εκάστοτε ψυχική του διάθεση. Δυνατός αλλά με πολλές αδυναμίες. Σκληρός αλλά με ιδιαίτερες υποχωρήσεις. Κερδίζει στο πνεύμα, χάνει στον έρωτα. Σαν πραγματικός στρατιώτης, σε αυτή την παράσταση, και όχι ως στρατηγός δίνει τη μάχη χωρίς παράπλευρες απώλειες. Εξαιρετική ερμηνεία, που καταγράφεται στη θεατρική ιστορία του έργου.
* Η Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου (Τέα Έλβστεντ) σε ρόλο επικίνδυνο. Περπατάει πάνω σε τεντωμένο σκοινί και καταφέρνει να περάσει απέναντι χωρίς διόλου να παραπατήσει. Σαν μπαλάκι του μπιλιάρδου είναι στόχος των άλλων μελών του «τριγώνου». Δέχεται τα χτυπήματα αλλά αντέχει. Μαθημένη στα δύσκολα η Αγγελοπούλου υποδύεται με περισσή δεινότητα την Τέα. Είναι ένας ρόλος – κλειδί στην «Έντα Γκάμπλερ» και η πανάξια Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου τον φέρει εις πέρας με απόλυτη επιτυχία.
* Κυριολεκτικά στον κόσμο του ο Ανδρέας Κωνσταντίνου (Γέργκεν Τέσμαν). Πνιγμένος στις σημειώσεις και στα βιβλία του έχει χάσει την μπάλα. Με αέναη χορευτική κίνηση, με χιούμορ, με πάθος και προσήλωση στο τεράστιο «εγώ» του προσπαθεί να ρίξει φως στο δρόμο του, ενώ καλά καλά δεν καταλαβαίνει αν είναι ή αν τον έχουν τοποθετήσει μέλος κάποιου ερωτικού «τριγώνου». Όλα αυτά τα διαχειρίζεται ο υπέροχος ηθοποιός Ανδρέας Κωνσταντίνου με μαθηματική ακρίβεια χωρίς να ξεφεύγει ούτε χιλιοστό από την ερμηνευτική του πορεία.
* Η Παρθενόπη Μπουζούρη, Έντα Γκάμπλερ. Όπως ξέρουμε κι εμείς που δεν πήγαμε στο Πολυτεχνείο, ένας αρχιτέκτονας χρειάζεται πάντα τη συνεργασία ενός πολιτικού μηχανικού. Αυτόν τον ρόλο έχει η Παρθενόπη Μπουζούρη. Υλοποιεί, στηρίζει και εξασφαλίζει τη σταθερότητα του οικοδομήματος που σχεδίασε η Άντζελα Μπρούσκου. Αυτό το πετυχαίνει όχι μόνο με την ερμηνεία της, όχι μόνο με την κίνησή της, όχι μόνο με τις εκφράσεις και το συναίσθημα, τη ζωντάνια, τη χάρη, το βλέμμα, το χαμόγελο και τη φωνή της αλλά ακόμα και μόνο με ένα έντονο κραγιόν στα χείλη η εκπληκτική αυτή πρωταγωνίστρια ξέρει και δίνει το κάτι άλλο στην όλη εικόνα της. Αυτό το πετυχαίνει και με το πάθος της και με την αφοσίωσή της και με την τελειομανία της. Ένα μοναδικό εργαλείο. Τώρα που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, στην πλατεία Ομονοίας, ίσως διευκολύνει εκείνους που αποφασίζουν για την απονομή βραβείων ερμηνείας. Δεν θα τους κουράσει. Μόλις μια ανάσα από το μετρό…
* Πιστεύω πως η «Hedda Gabler» είναι από τις πιο δύσκολες και σύνθετες σκηνοθεσίες που κλήθηκε να φέρει εις πέρας η Άντζελα Μπρούσκου. Εδώ είχε να δώσει τη σημερινή εικόνα στους πρωταγωνιστές της έτσι ώστε να μη χάνουν την πατίνα του χρόνου, ούτε να κρατούν «σε απόσταση» τους θεατές. Με επιδεξιότητα χειρίστηκε τους χαρακτήρες του Ίψεν και σε τελική ανάλυση κατάφερε να βάλει και τη δική της εικόνα και στους έξι ρόλους. Η Άντζελα Μπρούσκου δεν διεκπεραίωσε έτσι απλά την υπόθεση «Hedda». Η Μπρούσκου καταδύθηκε στα βάθη των απόψεων του ιψενικού ωκεανού και έδωσε την τελική μορφή στη θρυλική ηρωίδα. Φυσικά όλα όσα έγραψα παραπάνω για τη σκηνοθέτιδα θα μπορούσα – και μπορώ – να τα πω μόνο με μία λέξη: Η Μπρούσκου δίδαξε!
Αυτή τη διδασκαλία λοιπόν αξίζει να τη δούμε πάλι. Είμαι σίγουρος πως θα μείνει ιστορική.
***
Φωτογραφίες catisart.gr
***
Ταυτότητα παράστασης
Hedda Gabler
Του Henrik Ibsen
Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθεσία – εικαστική άποψη: Άντζελα Μπρούσκου
Μουσική: Nalyssa Green
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Στέβη Κουτσοθανάση
Εκτέλεση παραγωγής: Ευάγγελος Κώνστας – Constantly Productions
Ερμηνεύουν:
Παρθενόπη Μπουζούρη (Έντα Γκάμπλερ)
Ανδρέας Κωνσταντίνου (Γιέργκεν Τέσμαν)
Κωνσταντίνα Αγγελοπούλου (Τέα Έλβστεντ)
Θάνος Παπακωνσταντίνου (Άιλερτ Λέβμποργκ)
Φιντέλ Ταλαμπούκας (Δικαστής Μπρακ)
Ειρήνη Αϊβαλιώτου (θεία Γιούλε Τέσμαν)
Χριστίνα Παπαδοπούλου (Μπέρτα)
***
Χρήσιμα στοιχεία
«Μπάγκειον» ξενοδοχείο, Πλατεία Ομονοίας 18
Σταθμός μετρό «Ομόνοια», έξοδος Αθηνάς – Σταδίου.
Παραστάσεις: από το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου έως την Κυριακή 1 Απριλίου 2018
Πέμπτη έως Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 19.30.
Διάρκεια 2 ώρες και 15 λεπτά / Χωρίς διάλειμμα.
Τιμές εισιτηρίων: 10-15 ευρώ.
Προπώληση μέσω
Τηλεφωνικές κρατήσεις στο 693-85.00.457
• Φωτογραφίες: catisart.gr
