Του Παναγιώτη Μήλα
Σε συνέντευξή του εδώ στο Catisart, ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και δάσκαλος Γιώργος Λιβανός όταν ρωτήθηκε από την Ειρήνη Αϊβαλιώτου τι έμαθε από τις μέχρι τώρα συνεργασίες του στον χώρο της τέχνης, είχε δώσει την παρακάτω απάντηση:
«Να συγχωρώ. Να προχωρώ. Να διδάσκομαι. Να πειραματίζομαι. Να γνωρίζομαι. Να ανασυστήνομαι. Να δένομαι. Να αποδεσμεύομαι. Και τέλος να μην αποχωρώ, αλλά να επιμένω».
Και πράγματι όλα τα παραπάνω τα τηρεί με συνέπεια ο Γιώργος Λιβανός και υποστηρίζει ότι πάντα τον ανανεώνει η επαφή με το κοινό. Κάτι που συνέβη και πάλι αμέσως μετά την πρεμιέρα της παράστασης «Κομμάτια και θρύψαλα» του Γιώργου Σκούρτη την οποία σκηνοθέτησε και ανέβασε με την ομάδα «Θεατρίνων θεατές» στο ιδιαίτερα κομψό και φιλικό «Studio Κυψέλης».
Με αφορμή αυτό το έργο επικοινώνησα με τον Γιώργο Λιβανό και του ζήτησα να έχουμε μια σύντομη συζήτηση.
Συναντηθήκαμε ένα …ανοιξιάτικο απόγευμα του φετινού ήπιου χειμώνα και καθίσαμε στον ήσυχο πεζόδρομο της Οδού Σπετσοπούλας, στην Κυψέλη.
Στην κουβέντα μας – όπως ήταν αναμενόμενο – πρωταγωνίστησε ο μεγάλος απών, ο συγγραφέας Γιώργος Σκούρτης.
Καλύτερα όμως να σας μεταφέρω όλα όσα είπαμε…
ΑΝΑΠΟΛΩ: Κύριε Λιβανέ, υπάρχει κάποια σύνδεση από τα μαθητικά σας χρόνια [δάσκαλοι, καθηγητές, συμμαθητές] μέχρι το «Κομμάτια και Θρύψαλα»;
*Ναι, είναι η δεκαετία του ’80 που μεγάλωσα και πήγαινα με τους δικούς μου στο Θέατρο Τέχνης και έμαθα ένα άλλο ελληνικό ρεπερτόριο, πιο ιδιαίτερο, πιο φιλοσοφημένο, πιο προχωρημένο, πιο προκλητικό. Έψαξα και διάβασα τους Έλληνες συγγραφείς που με ήλξαν. Από τους πρώτους ο Γιώργος Σκούρτης. Τιμή μου που τον γνώρισα και συνεργαστήκαμε χρόνια μετά!
ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΩ: Σκηνοθετώντας το «Κομμάτια και θρύψαλα» ανακαλύψατε κάτι που δεν το είχατε συναντήσει άλλη φορά στη ζωή σας;
*Κατέληξα σε ένα συμπέρασμα. Ότι τα σπουδαία κείμενα, όπως συμβαίνει με όλα αυτά τα μονόπρακτα, οφείλουν να είναι αυτούσια θεατρικά όλα. Στη σύνθεσή μας δεν πετάς κανένα, είναι όλα ατόφια διαμάντια της σύγχρονης ελληνικής πραγματείας!
ΑΝΑΘΕΩΡΩ: Έχετε μετανιώσει για κάποιες αποφάσεις σας;
*Μόνο για ό,τι δεν τόλμησα. Αν και ήμουν πάντα παρορμητικός. Οπότε είναι λίγες οι φορές που στερήθηκα τόλμης. Όμως υπάρχουν!
ΑΝΑΜΕΝΩ: Υπάρχει κάτι που το περιμένετε με μεγάλη προσμονή με αφορμή το «Κομμάτια και Θρύψαλα»;
*Όπως όταν ανεβάσαμε τον Σκούρτη ξανά μετά από πολλά χρόνια που ήταν περίπου «απαγορευμένος» ή έστω παροπλισμένος, με το «Σοκ» και τον ξαναθυμήθηκαν πολλοί με αποτέλεσμα να ξανανεβούν έργα του, θέλουμε με τον Γιάννη Σολδάτο που έκανε εξαίρετη δουλειά να τονίσουμε τη σπουδαιότητα των κειμένων σήμερα και τη διαχρονικότητά τους και την ύπαρξη της τριλογίας. Ο Σκούρτης πρέπει να παίζεται και στην Ελλάδα και έξω!
ΑΝΑΤΡΕΠΩ: Το «Κομμάτια και Θρύψαλα» είναι ή όχι μια ανατροπή στη μέχρι τώρα καλλιτεχνική σας πορεία / δημιουργία;
*Είναι μια φυσική συνέχεια. Σκούρτης ξανά, Σολδάτος στην ανασύνθεση πάλι, Έλληνας πρωτοπόρος δημιουργός και πάλι και θέατρο διαμαρτυρίας μετά το «Μπαλκόνι» του Genet! Οι μικρές ανατροπές έρχονται απρόβλεπτα σα συνέπεια στην επιθυμία να ‘μαστε συνεπείς με τα θέλω μας!
ΑΝΑΖΗΤΩ: Μετά τα «Κομμάτια» ποιο είναι το επόμενο σχέδιό σας;
*Ξεκινάμε πρόβα στο έργο «Σαν άνθρωπος – σαν ελέφαντας», την πραγματική ιστορία του γνωστού ήρωα. Παράλληλα, προσπαθώ να εξασφαλίσω τα δικαιώματα για ένα άπαιχτο musical ενώ εξετάζω πολλές προοπτικές συνεργασιών, πάντα με αγάπη και ενδιαφέρον για το καινούριο.
ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ: Αν ήσασταν στη θέση του Γιώργου Σκούρτη θα είχατε αλλάξει σήμερα κάτι από το έργο του;
*Τίποτα, ούτε λέξη! Εξαιρετικά σύγχρονος και προφητικός! Ο ίδιος βέβαια πάντα πείραζε μέχρι τελευταίας στιγμής τα έργα του!
ΑΝΑΝΕΩΝΟΜΑΙ: Ύστερα από αυτό το πνευματικό – δημιουργικό ταξίδι στο έργο του Σκούρτη τι είναι αυτό που σας ανανέωσε μετά την πρεμιέρα;
*Η επαφή με το κοινό σε κάθε παράσταση από τη μια και η επαφή με τη φύση, από την άλλη. Ξανάρχισα γυμναστήριο, τρέξιμο και αισιοδοξώ νωρίς κολύμπι που μου ‘χει λείψει!
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, κύριε Λιβανέ.
*Κι εγώ ευχαριστώ, για τη συνομιλία.
***
«Κομμάτια και θρύψαλα» του Γιώργου Σκούρτη από τους «Θεατρίνων Θεατές» στο Studio Κυψέλης
