Ο Γιάννης Καλαμίτσης, γεννήθηκε στον Πειραιά στις 31 Οκτωβρίου του 1939 και έφυγε από την ζωή στις 3 Νοεμβρίου 2013. Ήταν θεατρικός συγγραφέας της επιθεώρησης, στιχουργός και παραγωγός του ραδιοφώνου.
Ακολούθησε αρχικά, το επάγγελμα του πατέρα του που ήταν έμπορος υφασμάτων και γυναικείων ενδυμάτων. Ξεκίνησε να σπουδάζει αρχιτεκτονική στον Καναδά αλλά εγκατέλειψε τον κλάδο. Έκανε διάφορες εργασίες στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Συνεργάστηκε με πολύ γνωστούς καλλιτέχνες και έγραψε επιθεωρήσεις και στίχους που είχαν μεγάλη επιτυχία. Ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με το ποδόσφαιρο (δήλωνε φίλαθλος της Προοδευτικής Νεολαίας), τη ζωγραφική, την οινοποιία και την ξυλουργική.
Διατηρούσε από το 1990 πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή με τίτλο «Πρωινές χειρηλασίες» με μεγάλη ακροαματικότητα (αρχικά στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1, μετέπειτα στη ΝΕΤ 105.8 και τέλος στον Real FM). Το καλοκαίρι του 2013 η εκπομπή του αναδείχθηκε ως μια από τις εκπομπές με τις μεγαλύτερες ακροαματικότητες της πρωινής ζώνης. Αποσύρθηκε οριστικά από το ραδιόφωνο το φθινόπωρο του 2013.
Στη ραδιοφωνική εκπομπή του ενσωμάτωνε στοιχεία επιθεωρησιακά (με μια εμπνευσμένη και κοινώς αποδεκτή ελευθεροστομία) γράφοντας καθημερινώς καινούργιες σκωπτικές παρλάτες και τραγούδια (ανάλογα με την επικαιρότητα).
Από το Σεπτέμβριο του 2010 έγραφε τακτικά χρονογραφήματα στην εφημερίδα Real News. Υπήρξε επίσης ενεργός στην τηλεόραση, καθώς από τις 8 Νοεμβρίου του 2008 συμπαρουσίαζε με τον γεωπόνο Χρήστο Μαρλαντή την εκπομπή οικολογικού ενδιαφέροντος «Μην πατάτε το πράσινο» στην ΕΤ1 «με θέμα τα φυτά, τα δέντρα, τα χόρτα και γενικώς, με ό,τι… πρασινίζει τον χώρο μας και το περιβάλλον!»
Ο Γιάννης Καλαμίτσης έγραψε πάνω από 400 τραγούδια, μερικά από τα οποία θεωρούνται στιχουργικά διαμάντια του ελληνικού ρεπερτορίου («Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι», «Θα σ’ αγαπώ», «Χώμα Ελληνικό» κτλ.). Κάποια εξ αυτών έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς συνθέτες (Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Σπανός, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Χρήστος Νικολόπουλος, Κώστας Τουρνάς, Χρήστος Δάντης, Γιώργος Χατζηνάσιος).
Πέθανε στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο, όπου νοσηλευόταν με αιματολογικό πρόβλημα, στις 3 Νοεμβρίου 2013.
Πηγή: Βικιπαίδεια
«Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι»…
Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Ερμηνεία: Βίκυ Μοσχολιού
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι
Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα
άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα…