22.7 C
Athens
Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024

«Φοβόμαστε να μιλήσουμε», καταγγέλλουν oι σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου

«Εμείς οι ίδιες και οι ίδιοι, άλλες περισσότερο, άλλοι λιγότεροι, άλλοι ευτυχώς καθόλου, έχουμε βιώσει αντίστοιχα περιστατικά – τα οποία δυστυχώς δεν έχουμε μπορέσει να αρθρώσουμε λόγω φόβου μήπως εμείς κάτι δεν καταλάβαμε καλά και μήπως μελλοντικά στιγματιστούμε».

Θέση για τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στον χώρο του πολιτισμού, μετά τις καταγγελίες της Ζέτας Δούκα για λεκτική και ψυχολογική βία που υπέστη από τον ηθοποιό Γιώργο Κιμούλη, παίρνει με ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Σπουδαστών/τριών της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου.

Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση, ο Σύλλογος επιθυμεί να συνδημιουργήσει ένα χώρο στον οποίο τα άτομα που έχει υποστεί βία θα μπορούν να μιλήσουν κατευθείαν γι’ αυτό, έναν χώρο στον οποίο θα μπορούν να καταγγείλουν, να διεκδικήσουν και να δικαιωθούν.

Διαβάστε αναλυτικά ολόκληρη την ανακοίνωση:

«Στον χώρο της απόλυτης ελευθερίας, έκφρασης και δημιουργίας δεν χωράει κανενός είδους βία», λέει ο σύλλογος σπουδαστών της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου σε ανακοίνωσή του, καλώντας όσους έχουν δεχτεί οποιασδήποτε μορφής παρενόχληση να το καταγγείλουν.

Ο σύλλογος με ανάρτησή του στη σελίδα του στο Facebook, εκφράζει την αμέριστη αλληλεγγύη και στήριξή του σε όσους είχαν το θάρρος να καταγγείλουν δημόσια περιστατικά βίας, μετά τη σωρεία καταγγελιών στον χώρο του θεάτρου, η οποία ξεκίνησε από τη Ζέτα Δούκα που κατηγόρησε σε τηλεοπτική συνέντευξη τον Γιώργο Κιμούλη για σωματική και λεκτική βία.

Αναφέρουν χαρακτηριστικά οι σπουδαστές πως «Την Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2021, η συνάδελφός μας Ζέτα Δούκα με αφορμή την καταγγελία για σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη η Σοφία Μπεκατώρου αποφάσισε να μιλήσει δημόσια και να καταγγείλει επαναλαμβανόμενη λεκτική και ψυχολογική βία, καθώς και περιστατικό σωματική επίθεσης σε βάρος της από τον συμπρωταγωνιστή και σκηνοθέτη της παράστασης Γιώργο Κιμούλη.

Ως σύλλογος σπουδαστριών και σπουδαστών της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη και στήριξή μας στις συναδέλφισσες και συναδέλφους: Ζ. Δούκα, Κ. Γερονικολού, Ε. Ρουμελιώτη, Γ. Χρυσοστόμου, Κ. Παπουτσάκη, Φ. Ξυλά, Α. Κωνσταντινίδη, Μ. Πολυχρονίδη, Π. Αναστασοπούλου, Δ. Παπαδήμα, Ε. Μηλιάρη, Α. Μπουρδούμη, Γ. Νιάρρο και Χ. Τζωρτζάκη, καθώς επίσης και στους συναδέλφους φοιτητές και φοιτήτριες της σχολής του Γιώργου Κιμούλη και κάθε άλλο άτομο που έχει δεχτεί αντίστοιχες συμπεριφορές.

Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε και έφτασε η ώρα να φανερωθούν τα αμέτρητα περιστατικά εργασιακού εκφοβισμού, σεξιστικής βίας, ρατσισμού, ομοφοβίας, τρανσφοβίας, μισαναπηρισμού, ηλικισμού και αποκλεισμών του θεάματος – έναν χώρο, που αν και φαινομενικά μοιάζει ρόδινος, είναι γεμάτος από ανθρώπους που εκμεταλλευόμενοι τη θέση ισχύος μπορούν να υποτιμούν ή ακόμη και να συμπεριφέρονται παραβιαστικά, να εκβιάζουν συναισθηματικά και παρενοχλούν σεξουαλικά.

Εμείς οι ίδιες και οι ίδιοι, άλλες περισσότερο, άλλοι λιγότεροι, άλλοι ευτυχώς καθόλου, έχουμε βιώσει αντίστοιχα περιστατικά – τα οποία δυστυχώς δεν έχουμε μπορέσει να αρθρώσουμε λόγω φόβου μήπως εμείς κάτι δεν καταλάβαμε καλά και μήπως μελλοντικά στιγματιστούμε.

Αυτό που έγινε μας δίνει ελπίδα ότι κάτι αλλάζει: η «άγνοια» ενός νέου φοιτητή δεν μπορεί να δίνει πάτημα σε διδάσκοντες να συμπεριφέρονται ως αυθεντίες, κακοποιητικές συμπεριφορές δεν μπορούν να γίνονται αποδεκτές ως μέθοδοι εκπαίδευσης ή ως τεχνικές εξάσκησης νέων δημιουργών. Η βία είναι βία.

Αντιλαμβανόμαστε το πόσο δύσκολο μπορεί να είναι για ένα άτομο που έχει δεχτεί παρενόχληση να βρει τη δύναμη να το καταγγείλει.

Γι’ αυτόν τον λόγο, θέλουμε να συνδημιουργήσουμε έναν χώρο στον οποίο τα άτομα που έχει υποστεί βία θα μπορούν να μιλήσουν κατευθείαν γι’ αυτό, έναν χώρο στον οποίο θα μπορούν να καταγγείλουν, να διεκδικήσουν και να δικαιωθούν.

Σε έναν κόσμο γεμάτο αποκλεισμούς, εμείς ονειρευόμαστε ένα θέατρο συμπεριληπτικό που λειτουργεί ως χώρος ελεύθερης έκφρασης και δημιουργίας με βάση την ειλικρινή αποδοχή, τον υγιή διάλογο, την ενσυναίσθηση και την αλληλεγγύη.

Ποτέ ξανά καμία μόνη. Ποτέ ξανά κανένας μόνος».

ΚΛΙΚ ΕΔΩ

 

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -