14 Απριλίου 1861. Η πρώτη σύγκρουση που άνοιξε την αυλαία του αμερικανικού εμφύλιου φτάνει στο τέλος της. Ένας πόλεμος τεσσάρων ετών που στιγμάτισε τον 19ο αιώνα, κόστισε τη ζωή σε περίπου 1.000.000 ανθρώπους, αλλά παράλληλα διαμόρφωσε τον χαρακτήρα των ΗΠΑ. Ο πόλεμος έμελλε να ξεκινήσει με την πολιορκία του Fort Sumter, ενός φρουρίου το οποίο χτίστηκε σ’ ένα τεχνητό νησάκι στην είσοδο του κόλπου του Charleston (South Carolina) αλλά δεν είχε καμιά στρατηγική σημασία για τις δυνάμεις της Ένωσης (η οικοδόμησή του δεν είχε αποπερατωθεί πλήρως, τα δε κανόνια του ήταν στραμμένα προς τη θάλασσα κι όχι την ενδοχώρα). Εντούτοις για τις δυνάμεις της Συνομοσπονδίας ήταν ένα μισητό σύμβολο των Βορείων και η κατάληψή του ήταν αναγκαία. Ειρήσθω εν παρόδω, το φρούριο πήρε το όνομά του από τον διάσημο στρατηγό της αμερικανικής επανάστασης, Thomas Sumter, ο οποίος πέτυχε σημαντικές νίκες κατά των Άγγλων στην περιοχή της Βόρειας και Νότιας Carolina. Η πολιορκία και ο ασταμάτητος κανονιοβολισμός κράτησαν μόνο δύο μέρες, καθώς τα στρατεύματα της Ένωσης κινδύνευαν να μείνουν χωρίς εφόδια, συν το ότι υστερούσαν αριθμητικά σε σχέση με τον εχθρό (85 έναντι 5.000). Ως εκ τούτου, ο στρατηγός Robert Anderson παρέδωσε το φρούριο στον ομοιόβαθμό του P.G.T Beauregard που ηγείτο των δυνάμεων των πολιορκητών. Η συμφωνία προέβλεπε την ειρηνική αποχώρηση του στρατού της Ένωσης (τους επιτράπηκε να διατηρήσουν τον οπλισμό και τα σύμβολά τους) και την επιβίβασή τους σε πλοίο με προορισμό τη Νέα Υόρκη (όπου και χαιρετίστηκαν – με την άφιξή τους – ως ήρωες). Το αξιοσημείωτο της πρώτης αυτής σύγκρουσης είναι πως έληξε χωρίς την παραμικρή απώλεια (κάτι που αποτελεί παραδοξότητα, καθώς έχουμε να κάνουμε με ένα φαινόμενο, τον πόλεμο, όπου οι θάνατοι αποτελούν τον κανόνα). Ο μοναδικός θάνατος καταγράφηκε μετά την παράδοση του φρουρίου, όταν εκπυρσοκρότησε ένα βλήμα, κατά τη διάρκεια των τιμητικών κανονιοβολισμών της φρουράς, πριν εγκαταλείψει το Fort Sumter. Πρόκειται για τον οπλίτη του 1ου Συντάγματος Πυροβολικού, Daniel Hough. Φωτογραφία: Η σημαία της Συνομοσπονδίας κυματίζει περήφανα στο Fort Sumter, λίγες στιγμές μετά την κατάληψή του. Alma A. Pelot / U.S. National Archives and Records Administration Η ειρωνεία είναι πως ο Alma Pelot δεν ήταν καν επαγγελματίας, απλώς εργαζόταν ως βοηθός του Jess H. Bolles, ο οποίος ήταν ο ιδιοκτήτης ενός εκ των πλέον διάσημων φωτογραφείων του Charleston. Κι όμως το δικό του όνομα έμελλε να μείνει στην ιστορία, καθώς θεωρείται ως ο πρώτος φωτογράφος του αμερικανικού εμφύλιου, ένας πόλεμος που μας κληροδότησε συγκλονιστικές φωτογραφίες (ειδικά εκείνες που απεικονίζουν τους νεκρούς στις μάχες του Gettysburg και του Antietam, μπορούν να χαρακτηριστούν ως έργα τέχνης). Δέον να αναφερθεί επίσης πως η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε στερεοσκοπικά. Η στερεοσκοπία είναι η τεχνική της οπτικής ανάμειξης δύο πανομοιότυπων φωτογραφιών, κάτι που προκαλεί στον εγκέφαλο την ψευδαίσθηση του βάθους και της προοπτικής (δηλαδή μετατρέπεται, φαινομενικά, σε τρισδιάστατη φωτογραφία). Υ.γ. Η πολιτική προσωπικότητα που ξεχώρισε κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφύλιου ήταν αναμφισβήτητα ο Abraham Lincoln. Είναι αξιοσημείωτη η συγκυρία πως, την ίδια μέρα που έληξε η πρώτη σύγκρουση του πολέμου, τέσσερα χρόνια αργότερα (14 Απριλίου 1865) ο ίδιος δολοφονήθηκε από τον ηθοποιό (και φανατικό υποστηρικτή της Συνομοσπονδίας) John Wilkes Booth.
