17.9 C
Athens
Πέμπτη 25 Απριλίου 2024

«Οι φόνισσες της Παπαδιαμάντη» περιμένουν την απόφαση και από το εφετείο της Θεσσαλονίκης

Του Παναγιώτη Μήλα
[email protected]

Ένα από τα πολλά μου ελαττώματα είναι και το ότι κάθε φορά που πάω στο θέατρο είμαι… προαποφασισμένος για το πόσο ευχαριστημένος θα είμαι όταν πέσει η αυλαία.
Το ίδιο έγινε και πριν από λίγο καιρό που πήγα να δω στο «Πειραιώς 131» το έργο «Οι φόνισσες της Παπαδιαμάντη» των Αλέξανδρου Ρήγα και Δημήτρη Αποστόλου.
Μονολογούσα και έλεγα:
Το θέατρο «Πειραιώς 131» της Ελληνικής Θεαμάτων, άρα μόνο εμπορικόν και ουχί ποιοτικόν…
Ρήγας – Αποστόλου. Τηλεοπτικό δίδυμο. Άρα εύκολα τυποποιημένα αστειάκια κ.λπ.
Στην είσοδο του θεάτρου το αδιαχώρητο. Συνωστισμός. Μεγάλος μαγνήτης τα ονόματα των ηθοποιών.
Τα διαβάζω κατά αλφαβητική σειρά για να μη δημιουργήσω πρόβλημα. Βλέπετε πρόκειται για βεντέτες.
Αρχίζω λοιπόν:

 

Σοφία Βογιατζάκη (που τη γνωρίσαμε στο «Είσαι το ταίρι μου»). Εδώ ως Ασπασία Βουρλάμη, φόνισσα.
Ναταλία Δραγούμη (Κυκλοφόρησε πρόσφατα το βιβλίο της «Μαγειρεύοντας με την κόρη μου»). Εδώ ως Μιμόζα Βόγκελ, φόνισσα.
Νατάσσα Καλογρίδη (γνωστή από την τηλεοπτική σειρά «Τυφλόμυγα»). Εδώ ως Κωνσταντίνα Λούβαρη, φόνισσα.
Ελένη Καστάνη (τηλεοπτικά τη γνωρίσαμε το 1990 στις «Τρεις χάριτες» και κινηματογραφικά το 1999 στο «Safe sex»). Εδώ ως Γκουλιώ Παπαδιαμάντη, εγγονή του γνωστού παππού της και ψυχίατρος, υπάλληλος του υπουργείου Δικαιοσύνης.
Κωνσταντίνα Μιχαήλ (Τη θυμόμαστε πάντα από το θρυλικό Love Sorry). Εδώ ως Ζαφειρία Καραμάνου, ψυχίατρος – εισαγγελέας.
Τζέσυ Παπουτσή (Δεν χρειάζεται συστάσεις…). Εδώ ως Μανουσώ Μαρκογιαννάκη, φυσικά φόνισσα.
Παρθένα Χοροζίδου (Με ξεκίνημα από τη «Σπείρα-Σπείρα» και τον Σταμάτη Κραουνάκη). Εδώ φόνισσα αν και είναι η Αδελφή Ηλιοστάλαχτη.
Χρύσα Ρώπα (Ούτε εδώ χρειάζονται συστάσεις). Εδώ ως Ρόζα (όχι συνιστώσα) Παπαδογιάννη και φυσικά…φόνισσα.
Υπάρχει και ένας άντρας. Ο Πατρίκιος Κωστής (κάνει πάντα τον κακό, ενώ είναι πολύ καλός. Και στο σινεμά με «Το κλάμα βγήκε από τον Παράδεισο», το 2001, και στο θεατρικό «Το παιχνίδι των ρόλων» το 1998, αλλά και πέρυσι στο φοβερό παιδικό «Η κυρία Παρτιτούρα»). Εδώ δεν είναι κλέφτης, αλλά αστυνόμος…

Στο βίντεο της παράστασης συμμετέχουν (είχαμε όλα τα αστέρια, μας ήρθαν και… τσουβαλάτα): Βίλμα Τσακίρη, Μιχάλης Μαρίνος, Πωλίνα, Γιάννης Μποσταντζόγλου, Κώστας Ευριπιώτης, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Ντορέττα Παπαδημητρίου.
Άντε λοιπόν να βγάλεις άκρη με τόσα ονόματα. Μπήκα μέσα στην αίθουσα με βαριά καρδιά. Διάβασα στα πεταχτά την υπόθεση του έργου:
Έξι γυναίκες θύτες, η καθεμία έχει σκοτώσει και από κάποιον… όχι και τόσο αθώο… μόνο και μόνο για να αποκαλυφθεί ότι τα πράγματα στη ζωή δεν είναι πάντα όπως φαίνονται… και τις περισσότερες φορές δεν είναι πράγματα… αλλά αξίες, αισθήματα, χαμόγελα, άνθρωποι, γνωστοί και άγνωστοι για να σε προστατεύσουν και να σου συμπαρασταθούν όταν τους χρειαστείς…
Έξι γυναίκες που “έχουν τόσο σώας τας φρένας” ώστε μηχανεύονται και επικαλούνται κάθε λογής ψυχικές ασθένειες προκειμένου να αποδείξουν ότι έδρασαν χωρίς φρένα… και να αποφύγουν την καταδίκη τους. Μία εισαγγελέας – ψυχίατρος, μία βοηθός της με τη σπάνια ειδικότητα «αναπαραστάτρια φόνων» που υποστηρίζει ότι είναι εγγονή του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη… και ένας αστυνομικός πολύ… ωραίος καλούνται να σταματήσουν τα σχέδια των φονισσών και να τις αποκαλύψουν. Τα πράγματα όμως δεν έρχονται έτσι όπως τα σχεδίασαν καμία από τις δύο πλευρές.
Έξι φόνισσες και τρεις υπερασπιστές του νόμου με πολλή τρέλα σου λένε «έλα…» σε μία κωμωδία που έρχεται για να αφήσει το αίμα της… και το στίγμα της στη φετινή θεατρική σεζόν.
Οι “φόνισσες της Παπαδιαμάντη” είναι η νέα σουρεαλιστική κωμωδία των Αλέξανδρου Ρήγα και Δημήτρη Αποστόλου που μέσα από τόσα ακραία στοιχεία και «πέραν του κανονικού» χαρακτηριστικά των ηρωίδων της φιλοδοξεί να φέρει πέρα από το χαμόγελο και ένα μήνυμα ελπίδας ότι τίποτα δεν τελειώνει, μέχρι να σφυρίξει η μοίρα τη λήξη του αγώνα…
Βρισκόμαστε σε ένα ανακριτικό γραφείο στη γυναικεία πτέρυγα μιας ψυχιατρικής κλινικής. Είναι ένα μεγάλο γραφείο σχεδόν εγκαταλελειμμένο. Στους τοίχους πολλά καλώδια της ΔΕΗ, καλώδια του ΟΤΕ, σωλήνες για αποχέτευση και μεγάλες φυσούνες που παλιά χρησίμευαν για θέρμανση. Σε πολλά σημεία ο τοίχος είναι γδαρμένος. Μια παλιά λεκάνη τουαλέτας στο βάθος με το καζανάκι ψηλά και το συρμάτινο κορδόνι εμφανές, απομεινάρι μιας εποχής που ο χώρος χρησιμοποιείτο και για τουαλέτες. Ένα γραφείο μεγάλο με μια καρέκλα με ρόδες. Ένα καλάθι αχρήστων δίπλα στο γραφείο. Κάποιοι πάγκοι διάσπαρτοι για να κάθονται οι… φόνισσες. Ένας καλόγερος (όχι μοναχός) για τα ρούχα και δύο κρεμάστρες παλιού τύπου στους τοίχους, επίσης για τα ρούχα (για τι άλλο…). Στο χώρο δεσπόζει μια τεράστια οθόνη.
– Εδώ, θα προβάλλονται live οι σκηνές που θα τραβάει με την κάμερα ο αστυνομικός από την ανάκριση και την αναπαράσταση των δολοφονιών.
Αυτή την ενημέρωση μου κάνει ο διπλανός μου, που έχει δει την παράσταση –όπως μου λέει– για τέταρτη φορά… 
Μπροστά δεξιά, στη σκηνή, ένα μικρό τραπεζάκι πάνω στο οποίο η Ζαφειρία θα τοποθετήσει το laptop της που είναι συνδεδεμένο με μια οθόνη σχετικά μεγάλων διαστάσεων.

Όταν έσβησαν τα φώτα και ξεκίνησε η παράσταση, η αρνητική μου διάθεση άρχισε να μεταβάλλεται. Αυτό που ακολουθεί δεν είναι θεατρικό έργο. Είναι ένα κέντημα πάνω σε παραδοσιακό σχέδιο. Ένα κέντημα πολύπλοκο, αλλά πανέμορφο. Εξαιρετικοί διάλογοι, συνεχείς ανατροπές, καμία προσπάθεια των συγγραφέων για να εκβιάσουν το χαμόγελο των θεατών. Οι ηθοποιοί δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας. Δεν ξέρεις ποιον να πρωτοκοιτάξεις. Ακόμη και οι σιωπές τους είναι μοναδικές. Θυμίζουν τους μεγάλους μας ηθοποιούς των παλιών ασπρόμαυρων ταινιών. Το κείμενο σε απογειώνει. Οι συγγραφείς με γράψιμο καθημερινό, μοντέρνο, χωρίς βωμολοχίες και με πανέξυπνες ατάκες κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών. Κάτι όχι και τόσο εύκολο για μια παράσταση που διαρκεί περίπου τρεις ώρες παρά ένα τέταρτο. Με πλοκή αστυνομικού έργου, με στυλ κλασικής κωμωδίας, με πινελιές καλής επιθεώρησης και με δύο υπογραφές που χαρίζουν απλόχερα γέλιο και συγκίνηση. Ναι! Συγκίνηση. Στόχος τους δεν είναι ούτε ο χαβαλές, ούτε το χαζοχαρούμενο χοντρό γέλιο. Στόχος τους είναι ο προβληματισμός και το χαμόγελο. Ο Ρήγας και ο Αποστόλου το καταφέρνουν χωρίς να ακολουθούν τη φόρμα των έργων που έχουν γράψει στην πολύχρονη συνεργασία τους. Χρησιμοποιούν -όπως πάντα- μια νέα συνταγή. Έφτιαξαν λοιπόν ένα νέο δροσερό έργο και είχαν την τύχη να συνεργαστούν με ηθοποιούς που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους. Κυριολεκτικά πετούσαν και μας οδηγούσαν λέξη λέξη, φράση φράση, παράγραφο παράγραφο σε δρόμους απόλαυσης. Σαν να είμαστε σε ανοιξιάτικη εκδρομή, με ανοιχτό αυτοκίνητο και τραγούδια της παρέας στο ραδιόφωνο. Μάλιστα σε αυτό το θεατρικό ραδιόφωνο «ακούγαμε» και γεγονότα της επικαιρότητας των ημερών, αν και το έργο είχε αρχίσει να παίζεται από τον Νοέμβριο του 2013. Οι συγγραφείς με δημοσιογραφική αμεσότητα έκαναν καθημερινά ανανέωση του κειμένου τους. Πράγμα ασυνήθιστο για τις μέρες μας. Τελικά δεν κατάλαβα για πότε πέρασε η ώρα. Στενοχωρήθηκα που πέρασε τόσο γρήγορα. Το πρόβλημα όμως είναι ακόμη πιο σοβαρό αν σκεφτεί κανείς πως όλοι οι θεατές καταδίκασαν ομόφωνα τους συντελεστές της παράστασης σε ισόβια επιτυχία. Η καταδίκη αυτή ξεκίνησε από τον Νοέμβριο και συνεχίστηκε μέχρι και τον Απρίλιο. Τώρα ηθοποιοί και συγγραφείς ελπίζουν στο εφετείο. Πάνε στη Θεσσαλονίκη που φημίζεται για το αυστηρό κοινό της. Πιστεύουν οι «Φόνισσες» πως στο Εφετείο του θεάτρου «Αριστοτέλειο» θα τύχουν ευνοϊκότερης μεταχείρισης. Πιστεύουν ότι θα ληφθεί υπ’ όψιν ο πρότερος έντιμος βίος τους και δεν θα καταδικαστούν πάλι σε ισόβια, μιας και το φορτίο της επιτυχίας είναι πολύ βαρύ. Έπρεπε να το καταλάβουν όμως από την αρχή. Ότι το έργο στο οποίο παίζουν είναι φτιαγμένο για επιτυχία. Φτιαγμένο για να συνεχιστεί και την επόμενη χρονιά. Ώστε να το απολαύσουν όλοι. Και όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι…

Συντελεστές

Κείμενο: Αλέξανδρος Ρήγας – Δημήτρης Αποστόλου
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ρήγας
Κοστούμια – επιμέλεια σκηνικού: Mαρία Καραπούλιου
Φωτισμοί: Διονύσης Λαμπίρης
Πρωταγωνιστούν: Χρύσα Ρώπα, Ελένη Καστάνη, Κωνσταντίνα Μιχαήλ, Ναταλία Δραγούμη, Νατάσσα Καλογρίδη, Σοφία Βογιατζάκη, Παρθένα Χοροζίδου, Πατρίκιος Κωστής και η Τζέση Παπουτσή

Πληροφορίες

Από τη Δευτέρα του Πάσχα 21 Απριλίου 2014 στο θέατρο «Αριστοτέλειο»
Εθνικής Αμύνης 2, στη Θεσσαλονίκη
Τηλέφωνο: 2310-262.051 και 2310-262.051
Προπώληση
Στα τηλέφωνα: 2310-262.051 και 2310-262.051
Επίσης στο 210-72.34.567
και online: www.ticketservices.gr

 

 

 

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -