Του Παναγιώτη Μήλα
Πριν από 55 χρόνια στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου μεγάλα ονόματα ήταν ο «μαγνήτης» για τους λάτρεις του Φεστιβάλ και τους φίλους της περιπέτειας μιας και το ταξίδι από την Αθήνα ήταν πολύωρο και σε δύσκολο δρόμο.
Ο Αλέξης Μινωτής, ο Τάκης Μουζενίδης και ο Αλέξης Σολομός μαζί με την Κατίνα Παξινού, την Άννα Συνοδινού, την Ελένη Χατζηαργύρη, τον Χριστόφορο Νέζερ και τον Θάνο Κωτσόπουλο ήταν οι κορυφαίοι αγγελιαφόροι της ετήσιας θερινής γιορτής του θεάτρου.
Ο «Προμηθεύς δεσμώτης» (10 Ιουνίου 1963), οι «Σφήκες» (23 Ιουνίου 1963), η «Άλκηστις» (29 και 30 Ιουνίου 1963) και η «Εκάβη» (13 Ιουλίου 1963) ήταν οι παραστάσεις εκείνο το καλοκαίρι.
***
Για την προβολή του Φεστιβάλ ένας νεαρός καλλιτέχνης είχε αναλάβει το εικαστικό κάλεσμα. Ήταν ο Μιχάλης Κατζουράκης που γιορτάζει φέτος τα 85 του χρόνια.
«Ο Κατζουράκης είναι από τους τελευταίους σημαντικούς υπερασπιστές της αφαιρετικής προσέγγισης», είχε πει ο Άγγελος Δεληβορριάς, στα εγκαίνια της μεγάλης αναδρομικής του έκθεσης «Παραλλαγές 1954-2014», που στεγάστηκε στο Μουσείο Μπενάκη το 2014. Το έργο του Κατζουράκη, τόσο το ζωγραφικό όσο και το γλυπτικό, έχει σαν αφετηρία τη γεωμετρική αφαίρεση και οι συνθέσεις του διακρίνονται για την αυστηρή δομή τους, όπως βλέπετε και στο βασικό φωτογραφικό θέμα.
***
Αυτό το έργο του, η αφίσα για το Φεστιβάλ Επιδαύρου του 1963 αξιοποιήθηκε φέτος σε μια βεντάλια ή ριπίδιο, αν προτιμάτε, αλλά και σε διάφορα άλλα είδη – ακόμη και συλλεκτικής αξίας – που μπορούμε να βρούμε στα πωλητήρια του Φεστιβάλ: Στη Μικρή και τη Μεγάλη Επίδαυρο, την Πειραιώς 260 αλλά και το Ηρώδειο. Εκεί θα μπορέσετε να δείτε τη φετινή συλλογή από διάφορα προϊόντα όπως t-shirt με το εικαστικό του Φεστιβάλ, οικολογικές κούπες, τσάντες και αφίσες.
Φέτος δημιουργήθηκε μια «vintage» σειρά με ανατυπώσεις από παλαιότερα εικαστικά από το αρχείο του Φεστιβάλ. Ιστορικές αφίσες όπως από το πρώτο Φεστιβάλ Αθηνών, από το Φεστιβάλ Επιδαύρου του 1963 και πολλές άλλες που ανατυπώθηκαν για να θυμίσουν σε πολλούς και για να μάθουν σε περισσότερους την ξεχωριστή για την εποχή της αισθητική του Φεστιβάλ.
***
Ο Μιχάλης Κατζουράκης γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1933. Το 1938 η οικογένειά του εγκαθίσταται στην Αθήνα. Το 1951 τελειώνει το Κολέγιο Αθηνών και στη συνέχεια σπουδάζει ζωγραφική στο Παρίσι στον André Lhote και σχέδιο και αφίσα στον Paul Colin. Επιστρέφει το 1955 και παρουσιάζει έργα του στην Αίθουσα Πέην. Παράλληλα εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας Γραφικών Τεχνών, ενώ την περίοδο 1960-1967 είναι καλλιτεχνικός σύμβουλος στον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού (ΕΟΤ).
Το 1962 ιδρύει με τον Φρέντυ Κάραμποττ το ∆ιαφημιστικό Κέντρο Αθηνών «Κ&Κ». Το 1965 του απονέμεται ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικος για την ξεχωριστή συμβολή του στο ελληνικό design.
Το 1967 πραγματοποιεί τη δεύτερη ατομική του έκθεση ζωγραφικής στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών-Χίλτον και συμμετέχει στην Πανελλήνιο Καλλιτεχνική Έκθεση στο Ζάππειο. Από τη χρονιά αυτή αρχίζει να δραστηριοποιείται με μεγαλύτερη συχνότητα στον εικαστικό χώρο, δημιουργώντας ένα προσωπικό λεξιλόγιο μορφών και χρωμάτων, το οποίο έχει ως αφετηρία τη γεωμετρία και βασικό άξονα την αφαιρετική διαδικασία στη ζωγραφική. Tο 1968 γίνεται μέλος του AGI (Alliance Graphique International). Tο 1969 παρουσιάζει μινιμαλιστικά έργα δύο και τριών διαστάσεων στο Ινστιτούτο Γκαίτε και τον επόμενο χρόνο εκθέτει στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών – Χίλτον γλυπτά από φύλλα πολυστερίνης, που κατασκευάστηκαν από το εργοστάσιο πλαστικών ΑΠΚΟ. Την περίοδο 1970-1980, σε συνεργασία με αρχιτέκτονες, σχεδιάζει έργα για συγκεκριμένους χώρους.
Το 1974 ιδρύει το γραφείο «ΑΜΚ», που εξειδικεύεται στη μελέτη και τον σχεδιασμό εσωτερικών χώρων. Το 1975 παρουσιάζει τοιχογραφίες ειδικά για το κρουαζιερόπλοιο Golden Odyssey. To 1976 συμμετέχει στην εικαστική ομάδα ∆ιαδικασίες-Συστήματα. Από το 1977 ξεκινά να διερευνά τις πολλαπλές δυνατότητες των μεικτών υλικών σε έργα δύο και τριών διαστάσεων του περιβάλλοντος χώρου.
Το 1979 η ιστορική γκαλερί Denise René οργανώνει την πρώτη του ατομική έκθεση στο Παρίσι. Με αυτή την παρουσίαση ολοκληρώνεται ο κύκλος των αυστηρά γεωμετρικών συνθέσεων και κατασκευών. Η προσωπική του αναζήτηση αρχίζει να κατευθύνεται προς μια πιο λυρική διατύπωση των γεωμετρικών αρχών. Ιδιαίτερη στιγμή της πολύχρονης συνεργασίας του με την γκαλερί Denise René ήταν το μεγάλων διαστάσεων γλυπτό «Incontri», το οποίο παρουσιάστηκε συγχρόνως με την έναρξη της 47ης Μπιενάλε της Βενετίας το 1997.
Το 2001 στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το 2002 στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών παρουσίασε αναδρομική έκθεση με ζωγραφική, κατασκευές και γλυπτά των ετών 1965-2001. Το γραφιστικό του έργο παρουσιάστηκε το 2008-2009 στην έκθεση ∆ιαδρομές Design Routes (Μουσείο Μπενάκη οδού Πειραιώς και Πολιτιστικό Κέντρο Πατρών του ΜΙΕΤ, 2008 / Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, 2009). Για το έργο του στις γραφικές τέχνες έχει διακριθεί με επτά βραβεία Rizzoli για την καλύτερη ελληνική διαφήμιση, με τιμητική διάκριση από το Art Director’s Club της Νέας Υόρκης, με το τρίτο βραβείο στην Μπιενάλε του Μπρνο και με το πρώτο και δεύτερο βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό τουριστικής αφίσας του Λιβόρνο.
Έργα του υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη Αθηνών, στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, στην Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ στο Μέτσοβο, στο Μουσείο Matisse στο Λε Κατό-Καμπρεζί, στο Εβραϊκό Μουσείο της Αθήνας, σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές της Ελλάδας και του εξωτερικού.
***
© Στη Μάρθα Κοσκινά, ανήκουν οι φωτογραφίες από το πωλητήριο του Φεστιβάλ.
