Του Μιχάλη Ψύλου
[email protected]
Η μάχη της Καντές (στη σημερινή Συρία), το 1274 π.Χ. μεταξύ Αιγύπτου και Χετταίων, είναι η δεύτερη καταγεγραμμένη στην ιστορία της Aνθρωπότητας (η πρώτη ήταν η Μάχη της Μεγιδώ-βόρειο Ισραήλ).
Η μάχη της Καντές έληξε με την υπογραφή της συνθήκης ειρήνης μεταξύ του Ραμσή Β’ και του Χατουσίλι Γ’ .
Πρόκειται για την πρώτη γνωστή συνθήκη ειρήνης στην ιστορία της Ανθρωπότητας, αντίγραφο της οποίας σε πήλινη πλάκα, βρίσκεται σήμερα συμβολικά στο κτήριο του ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη.
Στην πρώτη στην ιστορία Συνθήκη Ειρήνης, τα δύο μέρη όχι μόνο έθεσαν τέλος στις εχθροπραξίες, αλλά δημιούργησαν επίσης μια αμοιβαία συμμαχία. Αιγύπτιοι και Χετταίοι, δεσμεύτηκαν να μην επιτεθούν στο εξής ο ένας στον άλλο και να αλληλοβοηθούνται σε περίπτωση εξωτερικής απειλής. Ένα είδος άρθρου 5 του ΝΑΤΟ, δηλαδή.
Από την αρχαιότητα, η διπλωματία και η ειρηνική επίλυση των συγκρούσεων ήταν τρόποι για τις κοινωνίες να αποφεύγουν τον πόλεμο.
Ανιστόρητες ηγεσίες
Ένα μονοπάτι που ελπίζαμε να ακολουθηθεί για την Ουκρανία από την πρώτη στιγμή της ρωσικής εισβολής πριν από τρία χρόνια.
Φευ! Κάποιοι δεν το ήθελαν -με πρώτο το «βαθύ κράτος» της Αμερικής του Τζο Μπάιντεν- και από πίσω τον αλήστου μνήμης «παρτάκια» επί πανδημίας, πρωθυπουργό της Βρετανίας, Μπόρις Τζόνσον.
Αν σήμερα οι Ηνωμένες Πολιτείες με επικεφαλής τον Ντόναλντ Τραμπ θέλουν να κάνουν τα όπλα να σιωπήσουν στην Ουκρανία, πού είναι το λάθος; Γιατί οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν μπαίνουν στην πρώτη γραμμή για την ειρήνη; Για μια νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια; Μια νέα «Τελική Πράξη του Ελσίνκι» δηλαδή, όπως το 1975, όπου ηγέτες 35 χωρών, μεταξύ των οποίων και ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, έθεσαν τις βάσεις για τη διαμόρφωση των διεθνών σχέσεων στην Ευρώπη τις επόμενες δεκαετίες.
Νέα κούρσα εξοπλισμών
Δυστυχώς, 68 χρόνια μετά τη Συνθήκη της Ρώμης, η οποία έθεσε τα θεμέλια για την ευρωπαϊκή συμφιλίωση μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η ΕΕ εισέρχεται σε μια νέα κούρσα εξοπλισμών. Προδίδοντας την ιστορική της αποστολή.
Αντί για ειρήνη και συμφιλίωση «από τον Ατλαντικό στα Ουράλια» που ήθελαν ο Αντενάουερ και ο Ντε Γκωλ, το σύνθημα της ΕΕ είναι τώρα «επανεξοπλισμός».
Ένα χαστούκι για όλους τους Ευρωπαίους που γνωρίζουν ιστορία.
Η τελευταία, έκτακτη σύνοδος κορυφής της ΕΕ θα μείνει στην ιστορία ως ιστορική ήττα. Δημιουργεί ένα βουνό νέου χρέους.
Ο επανεξοπλισμός της ΕΕ θα απαιτήσει άλλωστε πόρους που θα αφαιρεθούν από το κράτος πρόνοιας και θα πλήξουν την κοινωνική ειρήνη, σε μια Ευρώπη που ήδη παλεύει με την αποβιομηχάνιση.
Μετά τρία χρόνια πολέμου, η ΕΕ δεν θεωρεί απαραίτητο να αναπτύξει το δικό της ειρηνευτικό σχέδιο για την Ουκρανία ή να συζητήσει μια νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας.
Σήμερα, οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν θέλουν καν να μιλήσουν με τη Ρωσία. Αφήνουν το γήπεδο στον Τραμπ, αντί να αναλάβουν οι ίδιοι διπλωματική δράση.
Και ο Ψυχρός Πόλεμος με τη Ρωσία θα κλιμακωθεί. Ακόμη και αν υπάρξει μια δίκαιη ειρηνευτική συμφωνία στην Ουκρανία.
Η κούρσα των εξοπλισμών μόλις ξεκίνησε. Σε βάρος της ανάπτυξης της ΕΕ, των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Πηγή: Ναυτεμπορική και EUROPEAN UNION
[*] Ο Μιχάλης Ψύλος είναι δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΑ και Διευθυντής του ειδησεογραφικού site της εφημερίδας «Ναυτεμπορική».
