Του Παναγιώτη Μήλα
Στις 11 Μαΐου γιορτάζει τα γενέθλιά του ο πιτσιρικάς που μας αναστάτωνε με τα τραγούδια του στα «ρεφενέ» νεανικά μας πάρτι: The House of the Rising Sun, Don’t Let Me Be Misunderstood, It’s My Life…
Γεννήθηκε επιζώντας έπειτα από έναν άγριο βομβαρδισμό των Γερμανών του νοσοκομείου στο Γουόλκερ του Νιούκαστλ, το 1941.
Έτσι στη συνέχεια ο Eric Burdon έγινε ο άνθρωπος που μας μεθούσε με τις μελωδίες του, αλλά κυρίως με το ήρεμο πάθος του. Ένα πάθος που τότε το αναγνωρίζαμε μόνο στον τρόπο με τον οποίο ερμήνευε τα τραγούδια του. Τότε δεν υπήρχαν φωτογραφίες και βιντεάκια από τις εμφανίσεις του. Υπήρχε μόνον ο ήχος της φωνής του.
Όλα τα… μυστικά του ήταν «συμπιεσμένα» στο εξώφυλλο ενός δίσκου 45 στροφών. Μόλις η βελόνα του πικάπ ακουμπούσε στην επιφάνειά του σαν ένα χέρι να άνοιγε το παράθυρο και να απελευθέρωνε ήχους, χρώματα, γεύσεις, αγκαλιές και αρώματα. Όλες οι αισθήσεις στον υπερθετικό βαθμό αμέσως μετά τις πρώτες νότες. Απογείωση…
***
Αυτός ο πιτσιρικάς γνώρισε – και γνωρίζει – κορυφαία ονόματα σε κάθε τομέα δραστηριότητας, συνεργάστηκε – και συνεργάζεται – με διάσημους συναδέλφους του, έζησε- και ζει – τη χαρά της ζωής και της δημιουργίας.
Γύρισε – και γυρίζει – όλον τον πλανήτη. Σε αυτή την περιπλάνησή του συνάντησε το… House of the Rising Sun που έχει ονοματεπώνυμο: Μαριάννα Προεστού.
Μια Ελληνίδα που τη γνώρισε έπειτα από μια συναυλία του στο Αννόβερο. Μια Ελληνίδα που του κέντρισε το ενδιαφέρον επειδή την ώρα που της μιλούσε εκείνη …κρατούσε σημειώσεις στα ελληνικά με μικρά στρογγυλά ελληνικά γράμματα. Μια Ελληνίδα που του έδειξε όσα δεν είχε δει στη ζωή του. Του έδειξε την Ελλάδα, του γνώρισε τους ανθρώπους της, τον μύησε στις γεύσεις της και τον ταξίδεψε στις ομορφιές της χώρας. Από την Κυψέλη μέχρι την Κηφισιά, από τη Μαλακάσα μέχρι το Μετς, από την Αμοργό μέχρι τη Σέριφο…
***
Σε συνέντευξή του το 2014 έλεγε: «Έχω επισκεφτεί πολλά ελληνικά νησιά αλλά νομίζω, ότι από όσα έχω δει μέχρι στιγμής αυτό που έχω ξεχωρίσει είναι η Αμοργός. Είχα περάσει πολύ όμορφα εκεί όταν την είχα επισκεφτεί πριν από λίγα χρόνια. Βέβαια, σύντομα θα επισκεφτώ τη Σέριφο και ίσως γίνει το νέο αγαπημένο μου νησί. Ανυπομονώ να κολυμπήσω σε καταγάλανα νερά και να φάω φρέσκο ψάρι»…
«Ονειρεύομαι σε γαλάζιο και λευκό με φόντο τα ελληνικά νησιά. Η Ελλάδα είναι η κοιτίδα της φιλοσοφίας και της δημοκρατίας. Είμαι πεπεισμένος ότι θα εκφράζει πάντα παγκόσμιες αλήθειες. Η ελληνική μουσική είναι πάντα στην καρδιά μου: έχω κάνει περιοδείες με μουσικούς που παίζουν λύρα, όργανο που δένει ιδανικά με το ηλεκτρικό μπλουζ και τον ροκ ήχο: είναι μουσική που προέρχεται κατευθείαν από την ψυχή».
***
-Την Ελλάδα την έζησε για πρώτη φορά την Πέμπτη 29 Μαρτίου 1984, στο «Παλλάς» στη συναυλία που έδωσε εκεί.
-Στις 21 Ιουλίου 2009, στη Γένοβα, στην Arena Del Mare, η Γεωργία Νταγάκη με την κρητική της λύρα τον ξαναγέννησε. Εκεί τραγούδησε μαζί της την «Πανσέληνο» και το «Paint it black».
-Μια άλλη ελληνική εικόνα έζησε ο Burton στο Rockwave Festival του 2014, στο Terra Vibe Park, στη Μαλακάσα με τον Γιάννη Χαρούλη στο λαούτο. Τραγούδησαν μαζί τη «Μαύρη πεταλούδα» και το θρυλικό «Paint it black».
-Τον ίδιο χρόνο, στη Σέριφο στις 29 Ιουλίου στο Φεστιβάλ του νησιού ο Burton τραγούδησε με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου το «Don’ t letme be misunderstood» και το «The house of the rising sun».
Την επόμενη χρονιά, το 2015, στο Θέατρο Βράχων του Βύρωνα σειρά είχε και πάλι ο Γιάννης Χαρούλης και το λαούτο του. Αυτή τη φορά ο Burton τραγούδησε το «Black Dog» και τα «Εκατόφυλλα».
Eric Burdon, «Αμοργιανό μου πέραμα» και «Μουσικό Κουτί»
Ο Eric Burdon δεν βάζει όρια ούτε στη ζωή, ούτε φυσικά και στη μουσική. Υπερβολές;
Μπορεί η «Κοντούλα λεμονιά» και το «Αμοργιανό μου πέραμα» να ακουστούν σε μία εκπομπή με καλεσμένο τον μύθο της ροκ Eric Burdon;
Μπορεί ο «Άσωτος υιός» να συναντήσει το «When I was young» και ο Πάνος Τούντας τον Βob Dylan;
Μπορεί το ούτι και το λαούτο να συνοδεύσουν το «We ’ve gotta get out of this place»;
Με ένα μαγικό τρόπο όλα μπορούν να συμβούν και μάλιστα στο «Μουσικό κουτί» το οποίο ανοίγει τη φετινή τηλεοπτική σεζόν την Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου στην ΕΡΤ1 στις 23:00. Ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη υποδέχονται στο στούντιο τον θρύλο της ροκ.
***
Η χρυσή εποχή των Animals
Ο Eric Burdon (Eric Victor Burdon) ήταν ιδρυτικό μέλος και τραγουδιστής του βρετανικού συγκροτήματος «The Animals». Το 1966 μετά την αποχώρηση βασικών μελών της μπάντας, το συγκρότημα μετονομάστηκε σε «Eric Burdon & The Animals». Το 1969 την εποχή που ζει στην Αμερική, δημιουργεί το funk rock γκρουπ War. Το 1983 έγινε μια προσωρινή επανένωση των «The Animals» που κράτησε μόνο μέχρι το 1984. Από τότε ακολουθεί σόλο καριέρα. Μεγάλες επιτυχίες του είναι: «The House of the Rising Sun», «Don’t Let Me Be Misunderstood», «It’s My Life» κ.α.
«The House of the Rising Sun»
*
There is a house in New Orleans
They call the Rising Sun
And it’s been the ruin of many a poor boy
And God I know I’m one
My mother was a tailor
She sewed my new blue jeans
My father was a gamblin’ man
Down in New Orleans
Now the only thing a gambler needs
Is a suitcase and trunk
And the only time he’s satisfied
Is when he’s all drunk
Oh mother tell your children
Not to do what I have done
Spend your lives in sin and misery
In the House of the Rising Sun
Well, I got one foot on the platform
The other foot on the train
I’m goin’ back to New Orleans
To wear that ball and chain
Well, there is a house in New Orleans
They call the Rising Sun
And it’s been the ruin of many a poor boy
And God I know I’m one
[Πρώτη δημοσίευση στο Catisart: 11 Μαΐου 2020]
